INHOUDSOPGAVE Pagina - AutoCreator v2.0

Voetbalkamp A1
Een lesje anti-voetbal voor beginners
Het mag dan wel een tijd geleden zijn, maar op vrijdag 21 maart was het weer
zover: het voetbalkamp van de A1. Deze keer ging de reis naar Hasselt in
België. Het was meteen al gezellig. Want voor we in de bus zaten had het
grootste gedeelte van het team z’n eerste flesje bier al achter de kiezen! Nou
heeft het daar niet aan gelegen, maar mooi was het wel. De reis duurde niet
lang, maar onderweg is het nodige gebeurd. Zo zagen we vanuit de bus Danny
Koevermans. Velen vinden dit natuurlijk niet de moeite waard, maar toch… Ook
waren er meerdere plaspauzes (Hasselt is nog geen 3 uur rijden).
Bij de school (lees: slaapplaats) in Hasselt aangekomen was al snel duidelijk hóé
gezellig het was geweest in een van de busjes. Een enkeling was goed vrolijk
geworden. Geen idee waardoor!
Dezelfde avond nog was het moment aangebroken waar iedereen op wachtte.
Velen zullen denken: “huh, beginnen ze ’s avonds met voetballen?” Nee,
dezelfde avond nog moest Hasselt City kennis maken met SC Overwetering. Na
een wandeling van bijna 3 kwartier doemde het centrum voor ons op. Onderweg
was ons een aantal steegjes opgevallen om de meest verschrikkelijke dingen het
best te kunnen doen. Het ene steegje was nog beter dan de andere. Aangezien
er ook kinderen zijn die dit misschien lezen lijkt het me verstandig om niet verder
in detail te treden!
In Hasselt was al snel een kroeg gevonden: ‘Plas d’arm’. Misschien niet de
meest soepele naam, maar toch bleek dit een heel behoorlijke toko. Daarom
werden hier ook de nodige biertjes gedronken. Ook waren er genoeg
eetgelegenheden te vinden, dus dat was geen probleem. Dennis heeft hier nog
steeds letterlijk de buik vol van. De jongen die nog nooit in België geweest was
kreeg te maken met een ‘kleine puntzak patat’. Je verwacht een leuk puntzakje
met een aantal patattekes. Maar niets is minder waar. Al met al zat er wel bijna
een kilometer patat in die zak. Dennis vroeg zich al af hoe groot een grote
puntzak wel niet moest wezen.
Een aantal uur en de nodige biertjes en blue balls later werd besloten om weer
‘huiswaarts’ te keren. Opnieuw werd drie kwartier gelopen naar de slaaptoko.
Onderweg hoorde je af en toe een glas kapot vallen, gevolg door een droog:
‘oeps’. In de school was het nog lang gezellig.
Tot er om 9 uur weer ontbeten moest worden. Nog brak van de vorige avond
werkte het grootste gedeelte z’n sneetje brood naar binnen. Een enkeling (lees:
Jordi) was net in slaap gevallen en miste daardoor het ontbijt.
Toch was het niet zomaar een kamp, er moest namelijk ook nog gevoetbald
worden. En dat terwijl we maar met 11 fitte spelers gekomen waren. De eerste
wedstrijd was tegen de thuisclub: Hades. We werden overdonderd en verloren
16