detuin vanJan - ATV Stadion

muisjes,
De lente bladgroen 2010
muisjes vervolg
De Woelmuizenfamilie
Deze muizen danken hun naam aan
het feit dat ze de grond omwoelen en
holen graven. Ze zijn hierop gebouwd,
met hun korte stevig lichaampje, korte
staart en oortjes die niet uitsteken. Er
zijn ook verschillende soorten woelmuizen
en ze zijn niet allemaal schadelijk
voor ‘het gewas’.
De veldmuis is 9 tot 13 centimeter lang
met een staart van 3 tot 5 centimeter,
heeft een lichtbeige tot bijna zwarte
vacht en een lichte onderkant. Hij leeft
in kolonies in een muizendorp met afzonderlijke,
onderling verbonden holletjes.
De rosse woelmuis varieert in grootte.
Van 8 tot 14 centimeter en staart van
5 tot 7 centimeter. Volwassen dieren
hebben -vooral ‘s winters- een rosse
gloed over hun vacht. ze leven in bossen,
houtwallen, hagen en parken. Hij
eet voornamelijk vegetarisch en een
enkele keer een insect of worm.
De ondergrondse woelmuis is de kleinste
woelmuis. Hij kwam tot voor kort alleen
in Zuid-Nederland voor maar is
nu ook in de Achterhoek waargenomen.
Zijn menu is vegetarisch.
22
De aardmuis is 10 tot 14 centimeter
lang en heeft een staart van 3 tot 5
centimeter lang. Hij heeft een langharige,
lichtbruine tot zwarte vacht en een
lichte buik. Hij komt voor op heidevelden,
moerassen, grienden, begroeide
braaklanden en in jonge bosaanplant,
waar hij schade aanricht door aan de
boompjes te knagen.
De noordse woelmuis is fors, 10 tot 16
centimeter lang en een staart van 4 tot
7 centimeter. Hij komt alleen voor in
Nederland en wel in natte veenweidegebieden
en moerassen waar hij in de
doorweekte grond gangen graaft. Hij
eet jong riet, biezen en grassen.
Woelmuizen en woelratten zijn verschillende
dieren. Woelratten, ook wel
zwarte ratten genoemd, zijn groter
dan woelmuizen en hebben het vooral
op fruitbomen voorzien en planten
met penwortels, zoals witlof, peen, etc.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen
de natte en de droge woelrat.
ID
IN MEMORIAM
Jos Versantvoort groeide in Mariaheide
op, een kerkdorp onder de rook van
Veghel. Zijn vroegste jeugd beleefde
hij in de oorlogsjaren, waarbij de bevrijding
door de Canadezen hem altijd
is bijgebleven. Van jongsafaan heeft hij
zijn moeder geholpen in haar moestuin
met het plukken van fruit en bonen,
wieden, paden schoon maken en
grind aanharken. Veel later, toen hij in
Utrecht woonde vatte hij het tuinieren
weer op, een oude liefde die nog
niet geroest was. In en rond Utrecht
heeft Jos op vele plekken een tuin gehad.
Omdat hij toch liever een tuin wat
dichter bij huis had is hij uiteindelijk
bij ons terecht gekomen. Begin negentiger
jaren kwam hij bij ATV Stadion.
Binnen de vereniging werd Jos lid van
de commissie natuurlijk tuinieren en
van de activiteitencommissie. Van het
een kwam het ander. In 2005 werd Jos
Bladgroen 2 JG 11
JOS VERSANTVOORT
voorzitter van het bestuur van onze
vereniging. Onder zijn voorzitterschap
is een forse aanzet gegeven tot natuurlijk/duurzaam
tuinieren en het ontwikkelen
van daarmee verband houdende
projecten, wat uiteindelijk resulteerde
in het certificaat met drie lieveheersbeestjes
voor de wijze waarop ATV
Stadion duurzaam tuinieren propageert.
Jos was een communicator. Conflicten
wilde hij niet vermijden, maar wel uitpraten.
Hij was een verenigingsmens.
Samen doen en de boel bij elkaar houden,
daar ging hij voor. En dat is hem
gelukt.
In de dankbetuiging na zijn overlijden
is dat treffend verwoord. “Wat wij van
Jos hebben geleerd is liefdevol vertrouwen,
een open blik en innerlijke
wijsheid.”
23