detuin vanJan - ATV Stadion

De lente bladgroen 2010
hammetje, en dan lees ik even – en
ik heb veel aanloop, altijd mensen die
even een praatje komen maken. Dan
schenk ik koffie. Bier doe ik niet, want
dan blijven ze klant. Dan krijg je zoveel
visite. Vanochtend kwam nog een oudcollega.
Was ook leuk om even bij te
praten. En we gaan graag op vakantie,
dat moet je ook bij blijven houden. Ik
ben nog gezond, maar ik ben wel 75. Ik
zeg altijd: als je maar netjes en oppassend
leeft.’
‘Ik heb vier kleinkinderen, en drie kinderen.
Maar mijn zoon is vier jaar geleden
op zijn 48e overleden. Hartstilstand.
Soms moet je lachen om maar
niet te hoeven huilen. Dat is heel naar.
Je denkt altijd: dat gebeurt bij ons niet.
Ook dan is zo’n plek fijn. We hebben
ook een dochter, die is slechtziend.
Die moest vroeger elke dag naar Zeist
gebracht worden en later is ze rechten
gaan studeren. Dat is de verdienste
van mijn vrouw. Die is haar voortdurend
gaan halen en brengen en nu zit
ze in een advocatencollectief. Je prijst
je soms gelukkig met dingen die bij
anderen helemaal niet leven. Ik kom
hier zaterdag of zondag daarom vrijwel
nooit, want dan ondernemen we
dingen met haar. We hebben een tandem
gekocht, maar je bent daardoor
de weekenden wel altijd bezet. Je kunt
het hier af en toe van je afzetten. De
humor is leuk. Dat heb je ook nodig.
En er zitten hier gelukkig veel lieve
mensen om me heen.’
PT
14
Een appelboom in het gras
Relaxed, zo komt Sarah Montsma van
tuin 69 over en zo benadert ze haar
tuin ook. Ze zit heerlijk onderuitgezakt
met een kopje thee en een tijdschrift in
een lekkere stoel op het gras, vlak naast
een jonge appelboom die ze plantte; ‘gewoon
omdat het kan, een appelboom in
het gras’. Haar tuin is voor haar dan
ook bij uitstek een plek om even bij te
komen na een dag hard verplegen in de
kinderpsychiatrie op de Uithof.
En het relaxen in haar tuin doet ze
soms alleen of samen met haar vriend,
kunstschilder Nico Heijligers, en dan
weer met haar tuinburen met wie ze
heel goed contact heeft - ‘het is echt
een gezellig straatje hier!’- of met
vrienden. Die vrienden komen de laatste
tijd trouwens steeds vaker langs om
behalve thee te drinken en te kletsen,
ook te tuinieren. Ze weet niet hoe ze
dat voor elkaar heeft gekregen, maar
op de ‘een of andere manier bieden ze
dat aan, laatst kwam een vriendin langs
die heel graag de vijver wilde schoonmaken,
mooi toch!’
Haar tuin oogt even relaxed als zijzelf
overkomt, maar zeker niet rommelig!
Voorin vind je een paar groentebedden,
en daarachter staat een klassiek beeld.
‘Dat hebben we hier een tijdje geleden
neergezet, trouwens wel met hulp van
vrienden, want het is echt heel zwaar’.
Met een beetje geluk en goede wil van
de natuur, slaat dat in een paar seizoenen
leuk groen uit en is het begroeid met
‘mosjes’. ‘We houden erg van klassiek’,
aldus Sarah. Iets verder naar achteren
heeft ze een hoekje, waar ze iets uitprobeert
met ‘wisselende dingen en groepjes
op kleur’. Ze heeft dat van haar moeder
afgekeken. Het tuinieren heeft ze sowieso
van haar familie meegekregen, zoals
bijvoorbeeld van haar grootouders die
landbouwgrond hadden in de Wieringermeer.
Ook heeft ze vlak naast dat hoekje
koninginnenkruid neergezet, die ze bij de
buren zag. Pas later realiseerde ze zich
hoe groot die plant eigenlijk wordt. Maar
ach, voorlopig mag hij wel blijven staan.
Verder is Sarah erg in haar sas met haar
tuinhuisje, omdat ze daar alles heeft, om
een hele zomerdag op de tuin te kunnen
blijven. Aan het huisje vastgetimmerd zit
een pergola, waarover een mooie druif
woekert. Onder de rondleiding door de
tuin, schut Sarah zo her en der wat zaadjes
uit een uitgebloeide plant, zoals een
digitalis. ‘Dat vind ik zo mooi hè, die zaadjes!’
Ze komen volgend jaar wel weer ergens
op in haar tuintje. ‘Vind ze het dan
alleen maar leuk, tuinieren?’ Even moet
ze nadenken, maar dan zegt ze: ‘Planten
die omvallen, dat haat ik.’
Op de vraag of ze nog iets wil meegeven
aan de tuinders op ATV Stadion, begint
Bladgroen 2 JG 11
ze enthousiast te vertellen over de maatschappelijke
stages die op de vereniging
gehouden worden. Ze is daar een groot
voorstander van en was ook aanwezig bij
de uitreiking van de certificaten aan de
stagiairs. De foto’s in het ophangbord zijn
ook van Sarah.
Wie een kopje thee wil gaan drinken bij
Sarah, moet voorlopig even geduld hebben,
want ze is samen met haar vriend op
de fiets gestapt om in een week of acht
naar Pompeï te fietsen. Misschien vind ze
daar een volgend beeld voor in haar tuin?
Haar fijne tuinburen passen voorlopig
wel even op haar tuintje.
15