detuin vanJan - ATV Stadion

eigenlijk best leuk, zo’n tuin. Toen kwam
een oud huisje naast zijn tuin te koop –
het was heel krakkemikkig maar ik heb
het helemaal opgeknapt. Op die manier
ben ik hier gekomen. Dat is nu 15 jaar
geleden. Dit is een prachtig stekje aan de
rand van de stad. En ik hoef er maar een
kwartier voor te fietsen.’
‘Ik was procesmanager bij de gemeente
Utrecht. Daar hadden we de afdeling
Wijk, Beleid en Sturing en ik deed Sturing.
Ik zette projecten op, en deed alles
wat er in de openbare ruimte gebeurde,
van bruggen tot wegen en rioleringen.
Dat waren vaak grote projecten. Ik moest
ervoor zorgen dat alles op elkaar afgestemd
was. Ik heb altijd in de uitvoering
gezeten en zo veertig jaar in overheidsdienst
gewerkt In ‘98 ben ik met de VUT
gegaan. Ik was toen 60. Dat kon toen nog.
Je kreeg in die tijd allerlei reorganisaties,
en ik zag mezelf daar niet meer tussen
zitten. Ik heb altijd de nodige vrijheid
van handelen gehad, en dacht toen: daar
moet ik mee stoppen. Ik was natuurlijk
nog te jong om niets te doen. Nu had ik
ook altijd in de Beroepsopleiding Wegenbouw
gezeten, als docent en examinator,
en dat heb ik toen nog tien jaar gedaan.
Twee dagen per week. En met dit erbij
was dat heel mooi. ‘
‘Mijn buurman is inmiddels overleden –
en met zijn vrouw onderhouden we nog
de asters.
Oude liefde
Je bent hier dus terug gegaan naar een
oude liefde? ‘Ja, alles wat mijn vader me
ooit geleerd heeft vroeger kon ik hier
in de praktijk brengen, maar er loopt
hier zoveel kennis rond, mensen die weten
wanneer je iets moet zaaien bij een
goede maanstand. Dat wist ik niet, dat je
voor de volle maan sommige zaden in de
grond moet hebben. Die samenhang van
mensen hier, met allemaal een doel, dat
tuintje goed onderhouden, dat is ontzettend
leuk. Dat makkelijk kunnen delen
van kennis en planten en zaden – ik
vind dat een heel sociaal gebeuren, heel
sympathiek. Het is heel warm. Het is een
afspiegeling van de maatschappij hier, je
zou zo ook normaal in het leven kunnen
staan.’
‘Ik wilde vooral verse groenten in mijn
tuin, dat was een uitgangspunt. De seizoensgroenten,
wat we thuis ook aten:
bloemkolen, sla, spinazie, prei – alles wat
maar eventjes groeide. Ik kreeg van iedereen
plantjes om te proberen. En als
je ervoor open staat, zijn mensen heel
bereid om je te helpen. Daar verbaas ik
me altijd nog over. Het kunnen delen van
mensen. Dat is heel gezellig. Dat heb ik
van het begin af aan gedaan. ‘
‘Toch wordt zo langzamerhand het
groenten telen wat minder, want we zijn
maar met zijn tweeën thuis. Dan loop je
bij de buren te leuren met je andijvie en
de sla – ook al zaai je om de veertien
dagen. Dat vind ik niks.’
Doet je vrouw mee?
‘Nee, die zegt: ik heb genoeg aan mijn
tuin thuis. Je rommelt maar lekker aan
daar. Ze komt ook niet zoveel hier. Ik
vind het wel best. Als je veertig jaar ieder
je eigen ding hebt gedaan, dan blijf je dat
ook doen na je pensioen.’
Toen je hier kwam, ben je je meteen ook
met de vereniging bezig gaan houden? Je
was tenslotte procesmanager geweest.
‘Ja, dat heb ik zeven jaar gedaan. Ik deed
het complexbeheer. Wat Harry nu doet.
Ik had natuurlijk ingangen bij de gemeente,
dus dat was wel leuk. Ik heb dat met
plezier gedaan, totdat het vorige bestuur
werd gewipt, en toen ben ik loyaal gebleven.
Met besturen is er altijd wat. Het is
nooit goed. Je bent hier burgemeester én
hoofd van de bouw én je moet mensen
erop wijzen dat het anders moet. Ik heb
geen vrienden gemaakt in die tijd. Ik doe
nu op maandag nog wat. En we hebben
de maatschappelijke stages. Ik ben erbij
betrokken om de jongens bezig te houden.
Ida doet de communicatie tussen
de school en de vereniging. En ik breng
die jongens wat bij. Daar hebben we een
hoop plezier van. Als je er elke week een
stuk of acht krijgt, dat scheelt hoor. Wij
zelf kunnen ook niet zoveel meer. Als er
bomen geknot moeten worden, vinden
die jongens dat prachtig. Die klimmen
er als een aap in. Aan het eind krijgen ze
een certificaat en dat kunnen ze dan ook
weer gebruiken. En die jongens en meisjes
krijgen ook een attentie.’
Muurreclames
‘Ik zit ook nog in wat gemeentelijke dingen:
de verbetering van de woonomgeving
en directe voorzieningen, en in de
Letters van Utrecht. Met mevrouw Brouwer.
Ik ben met een paar hemelfietsers
gestart daar. Ze hadden al het geld al uitgegeven
zonder dat we sponsors hadden.
Ik ben blij dat mevrouw Brouwer erbij
kwam. In een andere werkgroep houden
we ons bezig met oude muurreclames.
We hebben daar een wandel- en een
fietsroute bij gemaakt, dan zie je op eens
een reclame voor een Hemdenfabriek
aan het Wed, of voor een Brandverzekering.
Je kan zo een beetje meesturen en
dat zijn leuke dingen. En ik kost niets. Ik
kan veel dingen opstarten. Ik zit daar al
dertig jaar in. We vinden altijd wel een
aannemer om iets uit te voeren. We hebben
jaarlijks een budget, en wij nodigen
steeds een wethouder uit om te openen,
dat vinden ze mooi. Laatst nog deden we
dat bij de kapsalon van Gerrit Rietveld.’
Hoe vaak ben je hier nu voor je
plezier?
‘Als ik ga, ga ik altijd een hele dag, en ik
ben hier minstens een keer per week.
Maar ik denk wel dat ik zo langzamerhand
toe ben aan een gazonnetje met
bloemenvakken. Mijn zus zou zeggen: Jan
heeft een Frans bankje voor de deur, een
Engels prieeltje, Des Bouvrie plantenbakken
en zijn meubels zijn van Van Til. Ik
denk dat ik wat minder aan de groenten
moet. Kijk, er zit een hoop energie in.
Het fruit is wel leuk, een appeltje en een
peertje als dat lukt. Maar als ik nu naar
Maas Vonk kijk – die begint elk voorjaar
met splitsen van zijn vaste planten en ik
heb al heel wat van hem gekregen. Dat is
zo mooi. Ik vind: je moet altijd een stekkie
hebben waar je je even terug kunt
trekken. Ik neem het sportkrantje mee
voor tussen de middag, en een boter-
12 13