vonnis Ecopower -WEB - Ban Boneiru Bèk

de werkelijke brandstofprijs (Pfuel), die periodiek (per jaar, per kwartaal, of per maand) wordt
aangepast;
de Z-component ziet op de financieringslasten (inclusief rendement) en kent een vaste
vergoeding toe per MWh over een gemaximeerd aantal MWh.
3.4. Volgens de stellingen van Ecopower (MvE 2.8 e.v.) betaalt WEB, hoewel de centrale
goed functioneert, een aanzienlijk deel van Ecopowers facturen (circa 35%) niet. In het
bijzonder weigert WEB de feitelijke brandstofkosten (de Y-component van de Energy
Charge) te betalen, terwijl de Energy Charge blijkens Schedule 4 van de PPA is gebaseerd op
de ‘actual fuel cost’. Bovendien betaalde WEB de facturen stelselmatig te laat. Hierdoor is
Ecopower in liquiditeitsproblemen geraakt.
3.5. In augustus 2011 is er een crisissituatie ontstaan. Toen WEB de junifactuur, die op 5
augustus had moeten zijn voldaan, pas op 22 augustus betaalde, kon Ecopower, zo stelt zij,
niet tijdig meer nieuwe brandstof bestellen. Vervolgens is op 24 augustus een stroomuitval
ontstaan.
Uit de stellingen van WEB (MvE 2.15) blijkt dat partijen elkaar over en weer de schuld geven
van het ontstaan van de crisissituatie.
Een uur na deze stroomuitval heeft de lokale overheid Ecopower het beheer van de centrale
ontnomen en dit opgedragen aan WEB (een openbaar nutsbedrijf). De dag erna (25 augustus
2011) is deze beslissing terug gedraaid: het beheer werd opgedragen aan een Operating
Committee, bestaande uit de Gezaghebber en uit vertegenwoordigers van Ecopower en WEB.
Sindsdien beheerde en exploiteerde Ecopower feitelijk weer de centrale, maar WEB
verzorgde de brandstofaanvoer. Hierop ontstond een geschil tussen partijen over de wijze van
betaling van de olieleveranties, hetgeen heeft geleid tot de vonnissen van 31 maart en 11 april
2012, vermeld in nr. 2.2. en nr. 2.3. hierboven. Na het tweede vonnis heeft de gezaghebber
van Bonaire op 16 april 2012 het besluit van 25 augustus 2011 ingetrokken. Hierop ontstond
opnieuw een geschil tussen partijen, dat heeft geleid tot het vonnis van 24 april, vermeld in nr.
2.5.
3.6. Na de crisissituatie van augustus 2011 is de overeenkomst tot arbitrage gesloten, vermeld
in nr. 1.1. Toen de daar bedoelde gesprekken niet tot een oplossing leidden, is de arbitrage
daadwerkelijk begonnen.