(pdf). - Maud van Gool

– Bij nieuwbouw zien we een (actuele) verschuiving van nieuwe
dure eengezinskoopwoningen naar goedkope eengezins-
koopwoningen.
– De markt voor koopappartementen is een nichemarkt
geworden; er is wel vraag, maar die vragers zijn zeer kritisch.
– Algemeen: de nadruk verschuift van nieuwbouw naar het
aanpassen van woningen.
4. Behoefte versus plannen
– In de fusiegemeenten Skarsterlân en Lemsterland is een
overschot aan plannen ontstaan. Dit komt door een lagere
woningbehoefte dan eerder voorspeld. Plannen met een looptijd
tot 2016 bieden inmiddels tot 2020 voldoende ruimte. Plannen
die oorspronkelijk kort na 2016 gepland waren, vormen een
risico voor de gemeentelijke begroting en dat vraagt om een
kritische herziening van de plannen.
– Gaasterlân-Sleat heeft relatief weinig plannen en zal de
komende jaren moeten zoeken naar een of meer kleine locaties
die na 2020 in de (dan kleine resterende) behoefte voorzien.
– De afnemende groei is een provinciaal en zelfs landelijk
verschijnsel. Meer bouwen leidt niet vanzelfsprekend tot meer
huishoudens en inwoners omdat:
1. het overgrote deel van de mensen graag in de eigen
gemeente blijft wonen;
2. vrijwel alle gemeenten een wervingsstrategie volgen,
met oog op aantrekken van inwoners van elders;
3. vrijwel alle omliggende gemeenten voldoende bouwplannen
hebben, die qua aanbod concurrerend zijn.
Werving is beslist nuttig, maar vooral om eigen huishoudens
met een nieuwbouwwens voor de gemeente te behouden en
secundair om huishoudens van buiten de gemeente aan
te trekken.
– Vooruitzien gaat gepaard met onzekerheden. Het is daarom
verstandig om plannen voor locaties zo in te richten dat minder
vraag naar woningen geen problemen oplevert.
4.3 Wonen en zorg
1. Zorgnetwerk belangrijker dan zorgwoningen.
Door kleinere zorgbudgetten is de noodzaak van mantelzorg in
dorpen groter dan voorheen. Vereenzaming is bovendien een groter
risico dan gebrek aan zorg. Hierdoor is niet zozeer de geschikte
woningvoorraad maar juist de organisatie van zorg en welzijn
de grootste opgave. Er is in kleine dorpen een bewustzijn nodig
dat niet alle zorg even snel bij de woning geleverd kan worden.
2. Behoefte aan een sluitend pakket voor wonen – zorg – dienstverlening.
De fusiegemeenten werken in 2012 / 2013 aan een visie op woonservicegebieden.
In Skarsterlân ligt al een eerder plan voor drie
van zulke gebieden. Het is voor kleinere dorpen belangrijk om
afspraken te maken over een optimaal aanbod. Dit kan bijvoorbeeld
gaan over brengdiensten, vervoersdiensten, zorg op afroep
of spreekuren in het dorp.
3. Woningaanpassing belangrijker dan nieuwe zorgwoningen.
Klassieke verzorgingshuizen verdwijnen; de groep mensen
die daarvoor in aanmerkingen komt wordt steeds kleiner door
regelgeving. Mensen blijven langer thuis wonen met een zorgvraag,
en wanneer zij intramuraal gaan wonen is dat meteen
in een verpleeghuiszorg. De meeste ouderen willen niet graag
verhuizen, langer thuis wonen vraagt vooral om aanpassing
van bestaande woningen en in mindere mate om nieuwbouw.
Veel woningen lenen zich goed voor aanpassing.
4. Alleen in kleine dorpen weinig ‘geschikte voorraad’.
In alle drie de fusiegemeenten is ongeveer 30% van de huurvoorraad
‘geschikt’ (gemakkelijk aanpasbaar bij een intensieve
zorgvraag) en ruim 60% van de koopvoorraad.
– In Gaasterlân-Sleat zijn in de plaatsen buiten Balk naar
verhouding minder geschikte koopwoningen. In Bakhuizen,
Harich, Nijemirdum, Oudega, Oudemirdum, Sloten, Sondel
en Wijckel is wel een substantiële voorraad geschikte huurwoningen.
In andere dorpen niet. 52