Prinses Margriet: - Janneke Brinkman

44 40 | 02 margriet
Janneke Brinkman op bezoek in de t
Prinses Margriet:
aangelegd door mijn over g
Wat was ik blij toen prinses Margriet liet
weten in te willen gaan op mijn verzoek
om in haar tuin te mogen komen kijken.
Het is een heel bijzondere tuin; een arboretum,
oftewel een bomentuin. Buiten
maken we een wandeling met de prinses.
Het meest opvallend zijn de hoge
sequoia’s, maar de favoriet van de prinses
is de nostalgische Leipeer die schilderachtig
tegen een kas aangroeit.
Eenmaal binnen, met een kop thee en een
prachtig uitzicht op de tuin, vertelt prinses
Margriet: ”Deze bomentuin is ooit
aangelegd door mijn overgrootvader,
koning Willem III, die de bomen heeft
laten planten. Voor zover ik uit de overlevering
heb begrepen, gaf hij zeekapiteins
de opdracht om bijzondere exemplaren
mee te nemen. Zo zijn bijvoorbeeld de
sequoia’s hier terechtgekomen.”

tuin van prinses Margriet
’Deze bomentuin is ooit
grootvader,koning Willem III’
Eerder al nam Janneke Brinkman een
kijkje in de tuinen van Tineke Netelenbos en
Janine van den Ende. Dit keer bezoekt ze
prinses Margriet en komt een bijzondere
tuinen-trilogie ten einde.
Koninklijke Hoogheid, heeft u toen u
hier kwam wonen ook zelf bomen aangeplant?
”Mijn man ging uit van het feit
dat dit een historische tuin is, met de bedoeling
om hier bijzondere bomen neer te
zetten. Daarom heeft hij zich laten adviseren
om nog wat exclusieve soorten te
laten planten. Zo zijn er een Japanse
cypres, een parasol-den, een tranen-den,
een dwerg-den, een Hemlock Scheerlingsden
en enkele zilversparren bijgekomen.
Maar de tuin bestaat voornamelijk uit
loofhoutgewassen: beuken- en eikensoorten,
en daarnaast ook de kastanje, els en
lijsterbes. Blikvangers zijn natuurlijk de
hoge sequoia’s, maar we hebben ook twee
Japanse ginkgo’s. Bij bijzondere gebeurtenissen,
zoals huwelijken en geboortes,
kregen wij vaak een bijzondere boom. Dat
vind ik echt een leuk cadeau.”
Het zonnige pad leidt naar de
ingang van de kas.
margriet 40 | 02 45

tekst: janneke brinkman i.s.m. heleen spanjaard. fotografie: peter kooijman
46 40 | 02 margriet
’Bij huwelijken en geboortes kregen wij v
1 2
3 4
1 en 4 Azaleas zijn de troetelkindjes van prinses Margriet. Ze heeft ze in vele kleuren en maten,
maar de gele versie komt het meest voor in haar tuin.
2 Door alle verschillende soorten is de sfeervolle bomentuin het hele jaar groen.
3 Nog een favoriet van de prinses. De nostalgische Leiperen groeien schilderachtig tegen de muur
van de kas.
De ginkgo is een soort oerboom,
de voorloper van de
naaldbomen en de loofboom
samen. Het blad bestaat in
feite uit een verzameling
naaldjes. ”Ja, dat is heel grappig
en bijzonder. Ik geloof dat
ze erg moeilijk te kweken zijn,
omdat er iets raadselachtigs is
met de voortplanting van de
ginkgo.”
Toch heb ik begrepen dat u
vooral iets met azalea’s heeft.
”Dat zijn mijn troetelkindjes in
de tuin, ze ruiken ook zo heerlijk.
Bij mij groeien ze alle kanten
uit, maar in Japan zag ik
azalea’s zo netjes, alsof ze gemanicuurd
waren. Dat vond ik
iets ”te”, maar ik zag wel dat je
meer met verschillende hoogtes
kunt doen. Daarom heb ik
aan de voorkant wat kleine
azalea’s geplant, die ook laag
blijven. De abrikooskleurige
vind ik het mooist. Heel bijzonder
in deze tuin zijn ook de
kievitseitjes. Die waren hier
altijd al en daar zijn we heel
zuinig op.”
U tuiniert dus wel zelf? ”Ik
ben geen echte tuinierster, ik
heb ook geen borders met
allerlei plantjes erin, Ik geniet
maximaal van mijn tuin met
zo min mogelijk inspanning.
De tuinman doet het meeste,
maar ik snoei en verplant zelf
ook wel eens wat. Vooral de
eerste jaren heb ik veel zelf gedaan.
Omdat ik daar steeds
minder tijd voor heb en ik ook
tamelijk veel last van mijn rug
heb gehad, kan ik bepaalde
dingen helaas niet meer zelf
doen. Maar wat lichtere klusjes
natuurlijk wel. Ik heb geprobeerd
om klaprozen en
korenbloemen te zaaien, maar
door de grondsoort kwam er
niets op. Jammer, want ik vind
die combinatie zo mooi. Ook
de rozen zijn hier niet bepaald
een succes, ze doen het gewoon
niet. De rododendrons
en hortensia’s gelukkig wel.

vaak een bijzondere boom cadeau’
Als ik een hortensia van
iemand krijg, gooi ik die na
de bloei niet weg, maar zet
ik hem gewoon in de tuin.
Schaduw en vocht zijn voldoende
en verder is het een
kwestie van een beetje geduld
hebben.”
U woont op de Veluwe, komt
er ook wild in uw tuin? ”De
reeën kunnen hier niet komen,
maar de grote verrassing
was de komst van een das.
Waarom en hoe die hier gekomen
is, is mij nog steeds een
raadsel, want dassen komen
allang niet meer voor in dit
gebied. Hij heeft pontificaal
middenin de tuin een burcht
gegraven en niet lang daarna
heeft hij zich op mysterieuze
wijze van een maat voorzien.
Dassen zijn fors hoor, zo groot
als een middenslag hond.
Hoeveel er nu precies wonen,
weten we niet, maar er breken
ieder jaar zeer lawaaiige territoriumgevechten
uit. Dan
moet er eentje het veld ruimen
en dat gebeurt dan ook.
Het zijn heel schuwe dieren,
maar in het voorjaar zag ik
opeens de moederdas met
drie kleine bolletjes.
Babydasjes, zo schattig! Ik heb
ze twee avonden gezien en
daarna nooit meer. Maar ze
zijn er wel, dat zien we aan
de sporen. Wilde konijntjes
hebben we ook. Die zijn opnieuw
uitgezet omdat ze door
myxomatose vrijwel uitgestorven
waren.”
Heeft u een favoriet jaargetijde
voor deze tuin? ”Nee, ik
vind dat ieder seizoen zijn
charme heeft. Het voorjaar is
altijd heerlijk, met dat nieuwe
groen. De zomer is uitbundig,
hier in de bossen. De herfst is,
met alle kleuren, natuurlijk
een feest voor het oog en ’s
winters, met sneeuw, is het
hier ook prachtig. Mijn man
en ik lopen iedere dag wel
even door de tuin.”
Op zo’n idyllisch terras is
het altijd goed toeven.
margriet 40 | 02 47