feb 2013 - Koninklijke Vlaamse Academie van België voor ...

KVAB huist nu in de mooiste kantoren
van Brussel
“Het was kiezen tussen efficiëntie en
charme”
In volle zomer 2012 mochten de stafleden van de
KVAB, die 2 jaar geleden noodgedwongen
moesten uitwijken naar het Troongebouw, terug
inpakken en hun intrek nemen in de opgefriste
kantoren van het Paleis der Academiën. Nu ja,
wat heet opgefrist? Noem het liever grondig
gerenoveerd. De scheidingsmuren en verlaagde
plafonds van de vroegere kantoren werden opgebroken,
alles kreeg een fris likje verf, ramen en
vensters werden nagezien, de parketvloer
vernieuwd of hersteld. Nu huist de staf in luchtige
lokalen met hoge plafonds, de grandeur van
eertijds benaderend. “De mooiste kantoren van
Brussel”, zegt Jochem Naaktgeboren van de
Regie der Gebouwen zonder omwegen. Hij was de
man die het hele renovatiedossier onder zijn
hoede kreeg. Een gesprek over de ‘trage’
(volgens sommigen) voortgang van de werken,
de valkuilen en de meevallers van het faceliftdossier.
Kunt u in het kort uw taak toelichten in
verband met de ‘facelift’ van het Paleis der
Academiën?
Jochem N. “Binnen de Regie der Gebouwen ben ik
‘attaché ingenieur’ , vroeger leidend ambtenaar,
en ik ben in hoofde van mijn functie verantwoordelijk
voor de opmaak, uitvoering, begeleiding,
coördinatie en betaling van het renovatiedossier.
Dit betekent ook dat ik met de ‘klanten’, de bewoners
dus, moet onderhandelen en beraadslagen.
Het Paleis der Academiën is een beschermd
monument dat in volle eigendom is van de Regie
maar voor 46 % doorverhuurd wordt aan het
Vlaams Gewest en voor 53 tot 54 % aan de
Franstalige Gemeenschap. Zoals u bekend, wordt
het Paleis ‘bewoond’ door vijf Academies; drie
Franstalige en twee Nederlandstalige. Als
federaal ambtenaar moet ik, bij manier van
spreken, proberen ‘de kerk in het midden te
houden’, elke ‘klant’ te behandelen op voet van
gelijkheid. Dat is ook mijn streven, al moet ik af
en toe schipperen. Elke klant heeft zijn eigen
temperament, zijn eigen hiërarchische structuur.
Sommigen voelen zich al eens misdeeld, ook al is
dit niet zo. Er wordt dan ook wel eens emotioneel
gereageerd.”
Het Albert II auditorium bleef jarenlang een
donkere, stoffige ruimte, het verval nabij. Er
kwam maar geen schot in de renovatie. Tot
plots alles in een stroomversnelling
geraakte. Hoe kwam dat?
Jochem N. “De ophanden zijnde Euro-Aziatische
top (ASEM) in de zomer van 2010 zette de motor
echt in gang. Het Paleis der Academiën was
UITGELICHT
samen met het Koninklijk Paleis en het Egmontpaleis
uitgekozen als conferentie- en werkruimte.
Ineens kreeg de Regie van de Belgische overheid,
die als voorzitter van de EU de top moest
organiseren, de opdracht om de drie gebouwen
piekfijn in orde te brengen. Wij kregen amper een
jaar de tijd, terwijl we voor een omslachtig
dossier als dit van het Paleis der Academiën 2,5
tot 3 jaar voorbereiding nodig hebben. We besloten
om ineens alles grondig aan te pakken: asbest
weghalen in het toekomstige Albert II auditorium en
de Baron Lacquetzaal, plafond herstellen en
beveiligen op de tweede verdieping, het sanitair
naast het Albert II auditorium vernieuwen, de
liften vervangen, elektriciteitsleidingen vernieuwen,
ramen en deuren herstellen, de gevel opfrissen,
schilderwerken uitvoeren, de hekken her-
schilderen en met bladgoud afwerken. Ook werd
beslist om de kantoorvleugel waar de KAGB werkt
(Academie voor Geneeskunde) aan te pakken. Als
gevolg van de korte voorbereidingsperiode moesten
we ons reppen. In het begin heb ik wel eens
gevloekt, maar uiteindelijk is alles in de gewenste
plooien gevallen, en nu kijk ik met trots op het
geleverde werk terug. Het was bij momenten
stresserend, maar leuk.”
9