feb 2013 - Koninklijke Vlaamse Academie van België voor ...

10
En opeens viel de beslissing om op de benedenverdieping
rechts ook de kantorenvleugel
van de KVAB, die het spiegelbeeld is van de
KAGB, onder handen te nemen?
Jochem N. “Wel, dat is gebeurd op verzoek van de
KVAB zelf, die eigenlijk behoorlijk laat was met
haar aanvraag, net voor het bouwverlof 2010.
Soms kreeg ik de kritiek te horen dat de werken in
de KVAB lang bleven aanslepen. Dat heeft vooral te
maken met de late aanvraag. Als Regie zijn wij
gebonden door de geijkte administratieve procedure
en die kan lang op zich laten wachten:
dossier opmaken, aanvraag indienen, per lot de
aanbesteding uitschrijven, en wachten op de
aflevering van de bouwvergunningen. Het duurde
ruim een jaar voor we de eerste vaklui naar de
vleugel van de Vlaamse Academie konden sturen.
De ervaring leert dat tussen het plannen en de
praktische uitwerking onverwachte haperingen
kunnen optreden. Bleek dat de oude elektriciteitsleidingen
niet meer voldeden. Veel bedrading
moest worden vervangen. Bovendien hadden we
af te rekenen met de bedenkelijke kredietwaardigheid
van een van de aannemers. Zo raak je
makkelijk achterop met de planning.”
Het Paleis der Academiën is een beschermd
gebouw. Als renoverende instantie kan je
dan niet voluit gaan. Hebben strikte regels
de creativiteitsruimte beperkt?
Jochem N. “In een monument als het Paleis der
Academiën voel je je een beetje als een koorddanser
balancerend op het slappe koord tussen
wat de moderne technieken inzake isolatie en
verluchting aanprijzen en wat waardevol historisch
patrimonium aan high tech ingrepen
toelaat. Die evenwichtsoefening scherpt je creativiteit
en ook organisatorisch houdt het je alert.
Dubbel glas bijvoorbeeld is niet toegelaten, maar
op zich vind ik dat niet zo erg. De ramen die van
eikenhout zijn, werden allemaal wind- en tochtvrij
gemaakt en ook de deuren werden nagekeken.
Ook werden, waar mogelijk, thermostatische
kranen geïnstalleerd. Het opknappen van
vensters en ramen heeft bovendien de akoestiek
binnen de lokalen verbeterd. De hoge plafonds
van weleer werden in eer hersteld en dragen
ongetwijfeld bij tot een gevoel van ruimte en
voornaamheid. Sommigen geven de voorkeur
aan hypermoderne kantoorruimtes met klimaatregeling,
anderen verkiezen luchtige lokalen waar
je het venster nog eens mag open zetten. De
status van het Paleis der Academiën verplichtte
om te kiezen tussen efficiëntie en charme, met de
charme als grootste soortelijk gewicht.”
UITGELICHT
Misschien is dit niet zo gunstig voor de
energierekening van de Academie?
Jochem N. “Dat is dan een ietwat negatieve
keerzijde van de medaille. Op termijn dringen
zich energiebesparende maatregelen sowieso op,
zoals de isolatie van het zinken dak en het installeren
van meer performante verwarmingsketels.
Maar in afwachting daarvan kunnen de gebruikers
zelf een handje helpen door energiebewust op te
treden. D.w.z. vensters en deuren netjes gesloten
houden op koude dagen en de thermostaat
eventueel een graadje terugdraaien.”
Was het moeilijk om voor de renovatie
geschikte vaklui te vinden?
Jochem N. “De zoektocht naar kundige
ambachtslieden per uit te voeren lot en discipline
is altijd een uitdaging op zich. Maar voor het
Paleis der Academiën viel dit nogal mee. Voor het
schrijnwerk bijvoorbeeld deden wij een beroep op
een gespecialiseerde firma die zich toelegt op de
renovatie en restauratie van historisch erfgoed.
De aangestelde vaklui voelden zich erg betrokken
en waren nadien ook trots op hun werk. Leuk,
zo’n ingesteldheid.”
Kunt u het prijskaartje onthullen van de
make-over?
Jochem N. “Het hele werk heeft zo’n 3,5 miljoen
euro gekost. Voor het behandelen van het
hekwerk met bladgoud alleen werd € 67.000
betaald. Er werd gekozen voor het duurdere
bladgoud omdat het een duurzamer materiaal is
dat langer houdt dan verf. Degelijkheid en
duurzaamheid waren de basisbegrippen die aan
het hele renovatiedossier ten grondslag lagen.”
Marc Vanneste
Het Paleis der Academiën langs de zijde van het Koninklijke Paleis.