indien het verschijnen van mijn - De Blauwe Lotus, Mediumschap ...
indien het verschijnen van mijn - De Blauwe Lotus, Mediumschap ...
indien het verschijnen van mijn - De Blauwe Lotus, Mediumschap ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
DE LERINGEN UIT DE ORDE VAN MANIPAN.<br />
Manipan was en is een leraar/schrijver in de orde <strong>van</strong> de <strong>Blauwe</strong> <strong>Lotus</strong>. <strong>De</strong> oorsprong<br />
<strong>van</strong> de leringen <strong>van</strong> <strong>De</strong> <strong>Blauwe</strong> <strong>Lotus</strong> komen uit Atlantis.<br />
Hagi-Mona (Ilona) channelt Manipan en hij heeft talloze inzichten en leringen<br />
doorgegeven. In de tijd dat Manipan in de Andes in de orde vertoefde, was Hagi-Mona<br />
zijn onstoffelijke leraar. Zo is de cyclus weer rond. Nu is Manipan <strong>mijn</strong> leraar en<br />
doorgever voor <strong>De</strong> <strong>Blauwe</strong> <strong>Lotus</strong>.<br />
<strong>De</strong> sessies zijn gechanneld in 1996 en 1997 en worden nu pas geopenbaard en op de<br />
website <strong>van</strong> de <strong>Blauwe</strong> <strong>Lotus</strong> geplaatst.<br />
Behoudens de in of krachtens de Auteurswet <strong>van</strong> 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze<br />
uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar<br />
gemaakt, in enige vorm of enige wijze, <strong>het</strong>zij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of<br />
een andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming <strong>van</strong> de auteur, de <strong>Blauwe</strong> <strong>Lotus</strong>.<br />
©<strong>De</strong>blauwelotus 2011 en verder
INDIEN HET VERSCHIJNEN VAN MIJN<br />
SCHADUWBEELDEN DE HARMONIE<br />
VERSTEVIGT, MIJN WAARDE<br />
OVERHEERST IN DE GEDACHTE DAT;<br />
MIJN WETTEN BEVESTIGEN<br />
VERSTERKEN<br />
WAARDIGE<br />
GEDACHTEN AAN<br />
MIJN ENERGIE<br />
VERBLEKING GEEFT<br />
AAN MATERIE EN<br />
MIJN KRACHTEN IN<br />
GEEN ENKEL GEVAL<br />
VERGELEKEN<br />
KAN WORDEN<br />
MET WELKE AARDSE<br />
WAARDE OOK.<br />
IK BEN DE LEER<br />
IK BEN DE MEESTER<br />
IK BEN DE ZIENER<br />
IK BEN DE GEVER<br />
IK BEN DE ONTVANGER<br />
VAN DE ZUIVERE ENERGIE VAN<br />
HET AL.<br />
WAT LIJKT MAAR IS IN DE ORDE<br />
VAN MANIPAN.<br />
DIT BEWIJS IS DE KRACHT VAN<br />
DE KOSMISCHE BRON.<br />
MANIPAN.
Inleiding over de Orde <strong>van</strong> Manipan.<br />
Veel <strong>van</strong> <strong>het</strong> divers verleden <strong>van</strong> een grote waarde zijn verloren gegaan door oorlogen, verval,<br />
broedertwisten en tal <strong>van</strong> andere oorzaken.<br />
Mijn orde, de orde <strong>van</strong> Manipan*, was slachtoffer <strong>van</strong> overheersers, of zo je dit wenst te noemen: de<br />
andere ordes of dynastieën die meenden dat hun gedachten de juiste waren. Nooit zal ik beweren dat<br />
onze waarden de juiste waren. Ook wij hadden onze leermeesters. Gaande de tijd waren wij zeer<br />
gevorderd en hadden een grote invloed, in de positieve zin <strong>van</strong> <strong>het</strong> woord, in onze wijze <strong>van</strong> genezen.<br />
Genezen was ons gegeven door kosmische zienswijzen toe te passen en te luisteren naar de gesproken<br />
woorden, gelijk jij nu doet.<br />
Wij hadden een spaarzaam leven en weelde was ons vreemd. Dat tijden veranderen, wij wisten in onze<br />
tijd de waarden te geven aan de mens die steeds met dezelfde problematiek kwamen. In feite zou je<br />
kunnen zeggen dat tijden veranderen maar de mens heeft <strong>het</strong> karakter <strong>van</strong> <strong>het</strong> onveranderlijk zijn.<br />
Gelden of gewin was in onze orde <strong>van</strong> een gering belang. Ook wij moesten ons leven kracht geven en<br />
voedsel was noodzakelijk om de werken te verrichten. Velen brachten ons spijzen en dranken.<br />
Velen kwamen met een oprecht gestelde vraag en deze mens mocht <strong>van</strong> ons een inzicht of een vorm<br />
<strong>van</strong> genezing ont<strong>van</strong>gen. Onze orde leefde beschermd zonder <strong>het</strong> karakter ‘geheim’ te kennen. Ons<br />
gebied was gelegen in <strong>het</strong> hoge gebergte in de Andes en ontoegankelijk voor indringers die ons<br />
wensten te verjagen.<br />
Onze kosmische kennis was groot te noemen. In de vele werken hadden wij de begeleiding <strong>van</strong> vele<br />
leraren die verlichtend onze inzichten versterkten en de krachten, de immense kosmische glans <strong>van</strong> de<br />
wederkerende wil, de impuls gaven onze werken te verrichten. <strong>De</strong> mens was in deze tijd hulpeloos en<br />
moest zich wenden tot onze orde. Hoe anders jullie tijden.<br />
Toch, ook in <strong>het</strong> Zijn <strong>van</strong> Nu, voelen velen <strong>het</strong> falen <strong>van</strong> <strong>het</strong> medisch inzicht en wenden zich tot<br />
genezers met <strong>het</strong> ander karakter. Begrip voor de zoekende die niet wenst te accepteren en streeft naar<br />
vormen <strong>van</strong> verlichting in <strong>het</strong> lichamelijk of geestelijk lijden. Arts mag de mens zich niet noemen.<br />
<strong>De</strong>ze graden, door de mens gegeven in de studie, behoren <strong>het</strong> medium niet toe. Maar, <strong>indien</strong> de mens<br />
belangen heeft of <strong>het</strong> falen voelt, is <strong>het</strong> belang gelegen bij <strong>het</strong> falend vermogen of mag men zich<br />
wenden tot een andere wijze <strong>van</strong> zien, zo wij in onze orde hadden.<br />
Dat onze orde zich niet heeft kunnen handhaven, helaas, ook wij ondervonden vernedering en moesten<br />
accepteren dat verval <strong>van</strong> de orde een feit was. Toch zijn wij altijd werkzaam gebleven en hebben wij<br />
onze inzichten met grote kosmische krachten aan de mens kunnen doorgeven. Men behoeft in feite<br />
onze naam niet te kennen, behoort slechts op te volgen wat <strong>het</strong> gevoel ingeeft maar <strong>het</strong> kennen <strong>van</strong> de<br />
spreuken geeft een mooier resultaat.<br />
Daarom had onze orde schrijvers, zienden, genezers en raders. Dit al was in de orde aanwezig. Ons<br />
leven was spaarzaam, karig, maar gericht op <strong>het</strong> welzijn <strong>van</strong> de mens. Van <strong>het</strong> vele ons geboden, wij<br />
gebruikten maar misbruik was ons onbekend. Harmonie <strong>van</strong> lichaam en ziel, de blijdschap <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
zuiver leven, dat waren de waarden <strong>van</strong> ons bestaan. Vele waarden zullen de leraren gegeven worden<br />
in de gedachten dat kosmische waarden voor alle tijden zijn.<br />
Mijn liefde zal jullie werken versterken.<br />
Manipan.<br />
*(<strong>De</strong> <strong>Blauwe</strong> <strong>Lotus</strong>.)
Eerste sessie.<br />
Orde in chaos, chaos in orde.<br />
Orde betekent vaak erkenning voor <strong>het</strong> begrip wanorde. Chaos zou wanorde zijn maar orde kan ook<br />
veranderen in chaos. Begrijp de diepere bedoeling <strong>van</strong> dit abstract gegeven.<br />
In feite is de kosmos voortdurend in vormen <strong>van</strong> wording en verval. Men zou deze chaos kunnen<br />
noemen. Natuurkundigen gebruiken dit woord om de wanorde, de ogenschijnlijke wanorde, toe te<br />
lichten. Op dit moment zijn geleerden bezig deze chaos te verklaren maar zullen nooit de essentie<br />
kunnen vinden, laat staan bewijzen.<br />
Laat ik verklaren zelf ook verward te zijn in <strong>mijn</strong> keuze <strong>van</strong> verwoorden. Toch kan men dat geen<br />
chaos noemen. Dit is deels onvermogen maar chaos is kosmisch vermogen. <strong>De</strong>ze benadering is anders<br />
en zegt iets over de immens grote krachten, onbeheersbaar voor alle vormen <strong>van</strong> bestaan. Men kan niet<br />
beheersen en heersen maar behoort af te wachten, hoewel ik zeg dat dit een zinloos wachten is. Chaos<br />
ontstaat, kosmisch gezien, niet tijdens <strong>het</strong> mensenleven, de vele bestaansvormen, maar is in de tijd<br />
bezien niet inschatbaar.<br />
Hoe moeilijk voor mij een aardse inschatting te maken voor dit begrip. Laat ik stellen dat jouw aarde,<br />
in <strong>het</strong> bestaan <strong>van</strong> levensvormen, vier periodes heeft gehad die ik chaos zou willen noemen. Het<br />
zoeken <strong>van</strong> de mens naar oorzaken <strong>van</strong> <strong>het</strong> uitsterven <strong>van</strong> soorten dien je te bezien als <strong>het</strong> resultaat <strong>van</strong><br />
deze wanorde in kosmisch zien. Ik gebruik nu <strong>het</strong> begrip wanorde om de tegenstelling duidelijk te<br />
maken. Indien wanorde gaat rusten, orde zal zijn intrede doen. In feite komt de kosmos, na deze<br />
enorme ramp, menselijk bezien, tot rust en wordt expansie weer deel <strong>van</strong> de gehele kosmos. Waar de<br />
mens geen weet <strong>van</strong> kan hebben, dit kan nooit ontdekt worden, is dat vele invloeden in jullie kosmos<br />
worden veroorzaakt door andere, grote waarden, gebieden zo groot dat men kan spreken <strong>van</strong><br />
uitgestrekte woestijnen, vergeleken met een handje zand.<br />
Daarom is de kosmos voortdurend in grote beroering. Men weet de conjunctie <strong>van</strong> jullie klein stelsel<br />
wel te verklaren. Daar is men, in tal <strong>van</strong> jaren, redelijk in geslaagd maar men weet niet dat andere<br />
stelsels de situaties kunnen veranderen en een grote invloed hebben op <strong>het</strong> verloop <strong>van</strong> alle cycli in de<br />
omloop <strong>van</strong> de planeten maar ook op de stemmingen <strong>van</strong> de stelsels. Ik kan ook <strong>het</strong> begrip sfeer<br />
gebruiken, zo dit beter begrepen kan worden.<br />
Indien men zou vragen om tijden <strong>van</strong> deze verschijnselen, ik dien te zeggen dat dit <strong>van</strong> een gering<br />
belang is. Kosmisch gezien ligt dit anders. Het verschijnsel chaos betekent in feite de wanorde in<br />
vormen <strong>van</strong> kwadraat. Dat dit alles zich in een traag tempo afspeelt, de mens vergist zich. Indien deze<br />
situatie de aan<strong>van</strong>g kent, de versnelling is een proces dat wel bekend is in de theorie maar <strong>het</strong> woord<br />
niet kent. <strong>De</strong> mens denkt over deze enorme expansies te klein. Dit is begrijpelijk wegens gebrek aan<br />
inzicht en <strong>het</strong> feit dat kennis onvolkomen is.<br />
Mijn orde had een waarde die gericht was op onderzoek <strong>van</strong> de kosmos en met de waarde <strong>van</strong> de orde<br />
konden wij berekeningen maken, onze kalenders waren zeer nauwkeurig zonder de tijden te kennen.<br />
Het begrip getal had de kosmische vorm <strong>van</strong> jullie wiskundige waarde maar was vollediger. Dat men<br />
nu niet weet, ik dien te zeggen dat sommige wetenschappers wel kennen maar onvolledig weten. Dat<br />
wij weten, ook ons weten had beperkingen maar opgemerkt moet worden dat wij, met de beperkte<br />
techniek, meer wisten dan jullie mogelijkheden nu bieden.<br />
Door <strong>het</strong> ontdekken en de toevoegingen <strong>van</strong> de menselijke inzichten, gecombineerd met inzichten op<br />
de zelfde wijze in <strong>het</strong> zijn nu, <strong>het</strong> doen in <strong>het</strong> luisteren, wij wisten veel en konden <strong>het</strong> bereik krijgen<br />
<strong>van</strong> de kosmische wijsheid. <strong>De</strong>ze wijsheden, de waarden, zijn <strong>van</strong> alle tijden en gelden voor alle<br />
levensvormen. Dat kleine functies kleine resultaten zullen geven, wie mag oordelen over <strong>het</strong><br />
ogenschijnlijke, klein vermogen? <strong>De</strong> mens, in al zijn verscheidenheid, heeft veel geleden door <strong>het</strong><br />
oordeel of <strong>het</strong> veroordelen <strong>van</strong> de andere mens in <strong>het</strong> matig begrip en de houding die de ander <strong>het</strong><br />
minderwaardig gevoel heeft gegeven. In <strong>het</strong> kosmisch waardig zijn is alles gelijk, omdat alles iets<br />
heeft <strong>van</strong> de betrekkelijkheid <strong>van</strong> <strong>het</strong> totaal zijn.
Tweede sessie.<br />
Techniek en meditatie <strong>van</strong>uit een kosmisch beschouwen.<br />
Niets is geheel en deels zijn waarden aan de mens gegeven, deels aan andere vormen <strong>van</strong> bestaan. Ik<br />
zou vele voorbeelden <strong>van</strong> kunnen geven over <strong>het</strong> betrekkelijk vermogen <strong>van</strong> de mens maar ik bedenk<br />
ook dat de mens veel <strong>van</strong> zijn vermogen onbenut laat.<br />
Sommige mensen weten in vertrouwen. Dit is <strong>het</strong> begrip instinct. Men kan zich niet baseren op feiten<br />
maar voelt met <strong>het</strong> zuiver orgaan welke berust in de ziel. Dit is een vorm <strong>van</strong> kosmisch weten. Door<br />
alle tijden heen heeft de mens deze waarde verloren. Hoewel, ik zeg dat sommigen nog steeds werken<br />
met dit zuiver, instinctmatig voelen.<br />
Onze leraren waren de orde getrouw. Zij hadden dit instinct in zich en de orde werkte in harmonie met<br />
de priesters die inzichten gaven volgens de kosmische waarden; de berekeningen die nu wiskundig<br />
genoemd worden. Men bewonderde deze priesters niet en <strong>het</strong> verheven mangevoel was niet in onze<br />
orde. Ook vrouwen hadden rechten volgens dezelfde kennis <strong>het</strong> priesterschap te mogen ont<strong>van</strong>gen. Dat<br />
dit een zware last was laat zich begrijpen, omdat ook in deze tijd <strong>het</strong> bestaan offers vroeg en functies,<br />
<strong>het</strong> leren <strong>van</strong> de lessen, veel tijd in zich hadden. Men moest zich bewijzen hoewel gezag niet berustte<br />
op <strong>het</strong> bewijs maar de aantoonbare waarden die in de uitingen, <strong>het</strong> gedrag en de wijsheid berustten. <strong>De</strong><br />
functie <strong>van</strong> de vrouw was niet ondergeschikt en vele vrouwen hadden <strong>het</strong> bewijs in zich door vormen<br />
<strong>van</strong> uiten en waardig zijn. Vele tempels werden gesticht door de kleine mens met de mooie functie.<br />
Dit zware werk heeft veel offers gevraagd en vele levens gekost. Men gaf <strong>het</strong> leven in een hoge<br />
doelstelling die gericht was op de kosmische waarden en de orde die kracht gaf, noodzakelijk voor <strong>het</strong><br />
goed functioneren.<br />
Na <strong>het</strong> resultaat <strong>van</strong> de verrichting werden de waarden kenbaar en was de orde in staat de werken aan<br />
te <strong>van</strong>gen. <strong>De</strong>ze gang <strong>van</strong> zaken kent <strong>het</strong> repeterend patroon. Dat in jullie tijd alles sneller gaat:<br />
hoeveel respect zou men moeten voelen bij <strong>het</strong> zien <strong>van</strong> <strong>het</strong> vele werk, gedaan met slechts <strong>het</strong> karig<br />
middel maar met de kracht <strong>van</strong> de zuivere gevoelsstaat die aan gaf dat onze orde een waarde was <strong>van</strong><br />
<strong>het</strong> overgankelijk iets.<br />
<strong>De</strong> functie <strong>van</strong> de priesters en priesteressen was groots maar nooit verheven. Begrip en liefde waren er<br />
voor <strong>het</strong> kleine en voor <strong>het</strong> grote, hoewel deze gedachte in jouw tijd leeft en niet in ons begrip was.<br />
Vervolgens werden werken <strong>van</strong> een groot, kosmisch gehalte verricht en werden berekeningen<br />
gemaakt, contacten gezocht door de verschillende waarden, alle met de gerichte functie. In feite is de<br />
techniek veranderd en geeft jullie tijd andere mogelijkheden. Maar wij, met onze kennis, kregen betere<br />
resultaten hoewel ook onze vraagstellingen niet altijd <strong>het</strong> juiste antwoord mochten ont<strong>van</strong>gen. Zo je<br />
kunt begrijpen, wij waren ook onvolledig, maar de geleverde prestaties <strong>van</strong> onze orde waren niet<br />
gering. In feite, ik zeg dit niet uit hoogmoed, wij waren verder in ons kosmisch beschouwen omdat<br />
onze doelstelling niets in zich had <strong>van</strong> verovering maar <strong>het</strong> geloof de zuivere vorm als basis had, <strong>het</strong><br />
bereik en de uitwisseling met andere beschavingen <strong>van</strong> onze kennis.<br />
Andere beschavingsvormen hebben altijd onze aandacht gehad. Ook ons geloof was beperkt. Gaande<br />
onze ontwikkeling, gelijk aan alle ontwikkelingen die nu op jouw aarde plaatsvinden, wij herkenden<br />
en erkenden. Dat onze leerschool, betreffende <strong>het</strong> kosmisch kennen, een ontwikkeling door moest<br />
maken, ook deze ontwikkeling wordt ondergaan door talrijke groepen op jouw aarde die <strong>het</strong>zelfde<br />
proces hebben doorgemaakt.<br />
Een formule voor deze werken is nauwelijks te geven. Of men deze gave kan ontwikkelen, <strong>mijn</strong><br />
antwoord is ja. Of men dit <strong>van</strong> nature in zich heeft, hier dien ik een kanttekening bij te plaatsen. Men<br />
kan slechts ontwikkelen wat in <strong>het</strong> latent vermogen aanwezig is. Men kan niet bouwen zonder de<br />
juiste materialen, men kan niet zien zonder <strong>het</strong> oog en men kan geen kosmisch bereik krijgen zonder<br />
<strong>het</strong> mooi talent. In onze orde was <strong>het</strong> talent, gedurende honderden jaren, ontwikkeld en had een hoge<br />
graad <strong>van</strong> perfectie.
Techniek en meditatie.<br />
Techniek werd niet gebruikt maar was deel <strong>van</strong> de voorbereidingen die ik wens toe te lichten.<br />
<strong>De</strong>ze technieken zijn ook in jullie tijd bruikbaar te noemen en hebben meer te maken met geduld dan<br />
welk middel ook. Jullie kennen <strong>het</strong> woord stemmingen of de andere uitdrukking, de staten die de<br />
verschillende beroeringen geven. Wanneer, door welke oorzaak ook, men niet kan mediteren, <strong>het</strong><br />
resultaat zal niet bereikt worden. Daarom stel ik voor dat jullie iets over gaan nemen <strong>van</strong> ons oud<br />
bereik en de zuivere, gerichte meditatie toe gaan passen. Beter is <strong>het</strong> niet te mediteren met de volle<br />
maag omdat dit hinderlijk is en niet bevorderlijk voor <strong>het</strong> contact, zo wij wensen.<br />
Vaak kruist men de handen in een maar dit is niet goed te noemen. Ieder heeft een energieveld dat<br />
verschillen kent. Niet dat deze energie <strong>van</strong> een geringere kwaliteit ten opzichte <strong>van</strong> de ander is maar<br />
energievelden kennen de verschillende frequenties waar wij onze toegang in moeten vinden.<br />
Zelden zullen beelden, in een vermenging, zuiver zijn. Daarom is de ontspannen houding, zonder<br />
overdaad, de beste houding. <strong>De</strong> gedachte aan Tao doet mij zeggen dat deze meditatie lijkt op wat ik<br />
betoog. Alle toevoegingen zijn overbodig en men moet zich richten tot <strong>het</strong> oneindig verte om in onze<br />
sferen te geraken. Aangezien een ieder een eigen sfeergebied betreedt zal men zelden <strong>het</strong>zelfde<br />
ervaren. Dit is <strong>van</strong> een gering belang. Alles is anders, de mens verschilt en indrukken zullen ook<br />
verschillen.<br />
Jullie woord voor <strong>het</strong> voorhoofd in <strong>het</strong> midden, heeft <strong>het</strong> woord chakra. Wij gebruiken hier andere<br />
woorden voor maar je begrijpt <strong>mijn</strong> bedoeling. In dit fijn gebied kunnen wij de mens benaderen in<br />
woord en beeld. Ook wij pasten dit toe met wisselend succes. Echt leren is niet noodzakelijk maar<br />
zuiver voelen is noodzaak. <strong>De</strong> mens is de kosmos en moet de kosmische krachten toegang verlenen.<br />
Het is gelijk <strong>het</strong> openen <strong>van</strong> de deur hoewel ik nu deze oefening te eenvoudig voorstel. Maar doende,<br />
men zal ervaren dat de weg de lange weg is maar gericht op kosmisch zijn.<br />
Wel <strong>van</strong> belang is de houding in <strong>het</strong> zitten. Men moet zich richten op de aarde en zich richten op de<br />
kosmos. Verder is de kringvorm, in de gezamenlijke meditatie, de beste wijze om ons te bereiken. Ik<br />
moet zeggen dat dit bereik wederzijds is en ook wij onze krachten geven. Maar doende, men zal<br />
ervaren dat wij onze aanwezigheid kenbaar maken in een harmonie die ik niet kan omschrijven omdat<br />
<strong>het</strong> persoonlijk ondergaan <strong>het</strong> verschil in zich heeft.<br />
Maar alle bereik geeft nog geen zuiver kosmisch bereik. Ik moet hier over praten omdat de eenvoud<br />
mij doet zeggen dat Al Wat Is de eenvoud in zich heeft. Op zich is dit juist te noemen. Zou men alles<br />
verwijderen, de eenvoud rest en alle decor kent <strong>het</strong> overvloedig karakter. Zo dient men de kosmos te<br />
bezien. Het herhaald patroon is zo complex en toch in een eenvoud die vormen doet veranderen, gelijk<br />
<strong>het</strong> vinden <strong>van</strong> iets. Dat alles de eenvoud in zich heeft, de mens zoekt te vaak oorzaken of <strong>het</strong> verband<br />
welke situaties kunnen beïnvloeden. Ik spreek over eenvoud maar besef dat de mens deze eenvoud niet<br />
ziet. Ook onze orde had niet <strong>het</strong> besef dat eenvoud <strong>het</strong> wonder is <strong>van</strong> <strong>het</strong> bestaan maar dat de<br />
complexe kennis de geest <strong>van</strong> de mens oversteeg. Maar men kan niet weten zonder de schakels te<br />
kennen. Men behoort te zoeken, op de wijze door mij omschreven.<br />
Jouw antwoorden, geliefde vrouw in onze orde, zijn de som <strong>van</strong> de vele lessen en zeggen precies wat<br />
onze orde in <strong>het</strong> vermogen had. Het beperkt vermogen <strong>van</strong> de mens doet, in combinatie met de<br />
fantasie, vele zaken meer kwaad dan goed. <strong>De</strong> huidige mens heeft te veel wonderen aan <strong>het</strong> groots<br />
wonder toegevoegd en verkeerde conclusies getrokken. Dat wij, in sommige gevallen, beschikten over<br />
onze ruime informatie, zo ik stelde was <strong>het</strong>. <strong>De</strong> mens wenst meer te zien maar men kan niet meer <strong>van</strong><br />
<strong>het</strong> zelfde zien of onderscheiden.<br />
Al Wat Is, IS.
<strong>De</strong>rde sessie.<br />
<strong>De</strong> kosmische tijd en alle tijden.<br />
Indien de mens zelf zou zoeken op de bodems <strong>van</strong> de grote wateren, men zou vinden en weten dat alle<br />
tijden waarden hadden, de mens een mooie maar gecompliceerde tussenvorm is.<br />
Dit al gezegd hebbende, geeft aan dat in de gehele kosmos identieke situaties ontstaan maar op<br />
verschillende tijden.<br />
Hier nader ik een zeer moeilijk onderwerp. Kosmische tijd is de gemiddelde tijd <strong>van</strong> alle tijden die<br />
heersen op alle plaatsen. <strong>De</strong>ze tijden zijn verschillend en geven een vertekend beeld aan de tijd. Dat<br />
men een vaste tijd nodig heeft is de afspraak en minder een feit <strong>van</strong> waarde. Onze orde gebruikte ook<br />
een tijd voor <strong>het</strong> normale bestaan maar in onze werken richtten wij ons op de tijd <strong>van</strong> benaderen. Dit<br />
lijkt vreemd maar in <strong>het</strong> bereik <strong>van</strong> een waarde moest men de tijd weten om te kunnen herkennen en<br />
een vorm <strong>van</strong> begrip krijgen, in <strong>het</strong> proces <strong>van</strong> de ontwikkeling.<br />
Ook in jullie ontwikkeling spelen tijden een grote rol en zijn informaties <strong>van</strong> waarde voor ons<br />
vermogen in te schatten hoe ontwikkelingen zich voltrekken. Door kosmische omstandigheden kunnen<br />
ontwikkelingen stagneren of juist een grote stimulans krijgen. Hier speelt <strong>het</strong> begrip tijd een geringe<br />
rol in, maar wij dienen ons te richten op de vorderingen in een bepaalde periode. <strong>De</strong>ze periodes<br />
kunnen kort of lang zijn. <strong>De</strong> vordering <strong>van</strong> de mens is een snelle vordering. Dit bezien <strong>van</strong> uit de<br />
optiek <strong>van</strong> de mens.<br />
In deze bewoordingen zeg ik dat de mens, <strong>het</strong> ijdel gedrag voedend, tevreden is met de vorderingen.<br />
Dit is misschien juist te noemen maar de weg <strong>van</strong> de vordering is tevens de weg <strong>van</strong> de stagnatie.<br />
Begrijp in dezen <strong>mijn</strong> benadering. Men zoekt met de nieuwe techniek. Maar deze techniek zoekt de<br />
fysieke kosmos, levensvormen en rijkdommen, vestigingsplaatsen en tal <strong>van</strong> andere motieven die de<br />
mens redenen geven om te zoeken.<br />
Maar jouw kleine planeet, Hagi-Mona, geeft de waarde aan <strong>het</strong> mens-zijn. Indien de mens de andere<br />
plaats wenst te bezitten, wij zouden deze plaats gegund hebben. <strong>De</strong> mens zoekt de onbekende maar<br />
dient te beseffen dat onbekend een begrip of staat is. Het bevordert de interesse om kennis te vergaren<br />
en is meestal gericht buiten <strong>het</strong> bereik of anders gezegd, men weet en wenst toe te voegen. Of zich is<br />
dit goed te noemen. Alle waarden verkregen in <strong>het</strong> leven, waren dit zuivere waarden?<br />
Vaak zijn delen waar en delen de invulling <strong>van</strong> <strong>het</strong> persoonlijk vermogen. Dit mag men groei noemen<br />
en de gedachte aan de fout is een gedachte die zegt dat falen de mens altijd begeleidt. Het lijkt dat dit<br />
fout is maar zolang men bewust is, in een vorm <strong>van</strong> respect voor <strong>het</strong> onbekende, falen behoort men toe<br />
te laten om kennis toe te kunnen voegen aan kennis. Dat men zoekt, men zal altijd vinden.<br />
<strong>De</strong>ze conclusie is een duidelijke uitleg <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> bedoeling. Zoeken geeft resultaten. Men kan<br />
verwerpen door kennis te nemen. Men mag nooit achteloos verwerpen in de vorm ‘bescherming <strong>van</strong><br />
de gekoesterde waarden’, opgebouwd in ego en trots verheven. Indien de mens deze wijze de zetel<br />
geeft, men kan niets leren en verwerpt. Daarom is <strong>het</strong> belang <strong>van</strong> onze orde groot te noemen.<br />
Leerzaam gedrag, volgens kosmische ingevingen, kunnen de mens behagen en genoegdoening geven<br />
voor de leraar en de leerlingen.<br />
<strong>De</strong> mediamieke mens.<br />
<strong>De</strong> gemiddelde mens heeft <strong>het</strong> in de overgangstijd moeilijk, zonder besef waar deze moeilijkheden hun<br />
zetel hebben. <strong>De</strong>ze mediamieke mens voelt anders, heeft beelden <strong>van</strong> de nieuwe tijden, worden sterk<br />
belaagd door talrijke beelden <strong>van</strong> verledens en vormen een recreatie <strong>van</strong> de oude waarden.<br />
Soms geef ik een toelichting om redenen duidelijk te maken. <strong>De</strong> leerling wenst te weten <strong>van</strong> <strong>het</strong> oude<br />
boek en behoort <strong>het</strong> nieuwe boek zelf te schrijven. Het boek is de draad die leidt tot gezamenlijk<br />
inzicht. Dit inzicht is abstract omdat de beleving <strong>van</strong> <strong>het</strong> zien, <strong>het</strong> ondergaan <strong>van</strong> de mooie beelden, de<br />
persoonlijke benadering kent. Hoe vreemd <strong>het</strong> mag lijken, dit is goed te noemen. Het collectief zien<br />
zal alleen maar bevestigen en geen andere zienswijzen geven. Er zijn grote verschillen in fysiek zien
of <strong>het</strong> psychisch aanvoelen. Dit speelde ook in onze orde. Ieder krijgt ook in de meditatie een deel <strong>van</strong><br />
ons vermogen en behoort deze delen te vergelijken, de vraag te stellen en conclusies te trekken. <strong>De</strong>ze<br />
bevindingen hebben een leerzaam karakter.<br />
Conclusies.<br />
Maar wat is de juiste conclusie?<br />
Dit kan voorgelegd worden maar men mag noch verheven <strong>het</strong> gelijk aanhoren, noch nederig gedrag<br />
vertonen door de foute conclusies die getrokken zijn in <strong>het</strong> ´zien´.<br />
Zien is de waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong> individu en de kracht <strong>van</strong> de groep. Zo werkten wij en ik behoor te zeggen<br />
dat sommige beelden een sterk voorspellend karakter hebben, behorende bij <strong>het</strong> individu.<br />
In zo´n geval is de ont<strong>van</strong>gst <strong>van</strong> <strong>het</strong> individu op een bepaalde wijze verheven en dient men kennis te<br />
nemen zonder oordeel.<br />
Tijden geven voor meditatie, dit is afhankelijk <strong>van</strong> de persoonlijke situaties. Ik zeg dat ieder kan<br />
voelen welk moment <strong>het</strong> juiste moment is. Discipline is noodzaak voor de zwakke, hoewel wij dit<br />
begrip nooit toepassen. Begrijp in dezen <strong>mijn</strong> woorden. Persoonlijke behoefte zou men ook zwak<br />
kunnen noemen. Ook hier geldt <strong>het</strong> zelfde, maar sterk in kunnen schatten vraagt om vormen <strong>van</strong><br />
vergelijk. Vele experimenten, hoe vreemd dit woord te gebruiken, geven in de toekomst een groot<br />
vermogen en voegen toe aan waarden. Liever gebruik ik <strong>het</strong> woord constante beoefening. Het begrip<br />
experiment geeft aan dat ik begrip heb voor <strong>het</strong> avontuurlijk karakter <strong>van</strong> <strong>het</strong> onbekend terrein dat<br />
begaan zal worden. Zie <strong>mijn</strong> begrip voor jullie gevoelens als een absolute steun in deze,<br />
ogenschijnlijk, moeilijke beoefening.<br />
Genezen en helen en lijden.<br />
Maar nu wil ik verder gaan met <strong>mijn</strong> verhaal en toelichten wat de orde voor de mens, en niet alleen<br />
voor de mens, betekende. Genezen of helen, zo je dit wenst te noemen, was deel <strong>van</strong> onze werken. Je<br />
begrijpt dat genezing in de meeste gevallen verlichting <strong>van</strong> lijden betekent maar ook acceptatie speelt<br />
een grote rol. Men kan in een vorm <strong>van</strong> berusting werken en de genezing bevorderen door gedachten<br />
een stroming te geven in de positieve daad. Lijden en de ziekte bestaan in onze visie uit twee<br />
componenten.<br />
Het lichaam heeft de ziekte en de ziel kan zich verzetten door <strong>het</strong> ontkoppelen. Dit was aan vele<br />
volkeren bekend en men leefde met kwalen die even erg waren als jullie huidige ziektes. Wij willen<br />
onze steun geven aan <strong>het</strong> proces, de begeleiding <strong>van</strong> de hand die krachten zal geven volgens <strong>het</strong><br />
kosmisch patroon. Onze handoplegging gebeurt te eerste na de schoning en behoort gegeven te<br />
worden in de goede conditie. Het belang is de gevoelsmeridianen te betasten door met de hand <strong>het</strong><br />
lichaam ´te lezen´. Ik voel jouw vraag nu ik over <strong>het</strong> lichaam spreek omdat wij, in de meeste gevallen,<br />
spreken over de machine. Dit heeft reden. <strong>De</strong> machine kent de weigering door technisch falen. Het<br />
lichaam kent deze vorm <strong>van</strong> falen niet omdat <strong>het</strong> lichaam en ziel EEN zijn. Duidelijk is deze uitleg<br />
niet maar ik zeg dat ook wij in onze woorden beperkingen hebben. Maar, tijdens <strong>het</strong> samenzijn, men<br />
kan altijd vragen. Men dient <strong>het</strong> lichaam af te lezen en een goede conditie over te dragen en deze te<br />
sturen naar <strong>het</strong> veld wat verzwakking kent.<br />
Ritueel en spreuk.<br />
Vervolgens dien ik te zeggen dat enig ritueel noodzakelijk is. Men behoort volgens <strong>het</strong> symbool water<br />
te werken. <strong>De</strong> handen te wassen is in dit geval aan te raden. Heeft men geen water dan is de gedachte<br />
aan de reiniging voldoende.<br />
Vervolgens roept men de krachten op door een spreuk toe te passen. Let op!<br />
SANE-SANE-SANE.<br />
Dit behoort te klinken als een bevel. <strong>De</strong>ze uitspraak is gericht op de kwaal of pijn die men voelt.
Vervolgens slaat men de handen af omdat de kwaal zich kan uiten bij de behandelaar. Noodzakelijk is<br />
dit niet mar <strong>het</strong> kan gebeuren. Indien men denkt aan uitdrijving, ik zeg dat wij NOOIT met de<br />
verkeerde energie werken. Een medium is geen arts en behoort binnen zijn bevoegdheid te werken.<br />
Maar <strong>het</strong> is <strong>van</strong> een gering belang wie voor de betere gezondheid zorgt. Indien men is genezen, wie<br />
heeft genezen?<br />
Altijd is de genezer tevens de zieke. Het is een goede zaak deze methode op elkaar te oefenen en te<br />
zorgen dat alle handelingen zijn verricht.<br />
We gaan nu even een nachtelijke pauze houden en gaan morgen verder, je hebt je nachtrust meer dan<br />
nodig.
Vervolg <strong>van</strong> sessie. Vierde sessie.<br />
<strong>De</strong> psychische ziekte en <strong>het</strong> element water.<br />
<strong>De</strong> psychische zieke dient een andere behandeling te ondergaan. In deze gevallen zal de spreuk niet<br />
bruikbaar zijn hoewel <strong>het</strong> uiten nooit verkeerd kan zijn omdat in veel gevallen vaak spraken is <strong>van</strong><br />
dubbel lijden. Dat men dit herhaaldelijk toe dient te passen, ik kan dit niet ontkennen maar <strong>het</strong><br />
resultaat geeft een betere kwaliteit <strong>van</strong> leven en presteren. Genezen kent in feite drie factoren die <strong>van</strong><br />
opmerkelijk belang zijn. <strong>De</strong> genezing <strong>van</strong> <strong>het</strong> ziek orgaan of de genezing, veroorzaakt door vormen<br />
<strong>van</strong> lijden die lichamelijk gevoeld worden door <strong>het</strong> onbehagen, behorende bij de ziel. Vervolgens is er<br />
<strong>het</strong> proces <strong>van</strong> veroudering welke diverse vormen <strong>van</strong> lijden in zich heeft. In de visie <strong>van</strong> de ouden<br />
zijn alle ziekteprocessen een opeenvolgende staat <strong>van</strong> onwel zijn of ziekte. Daarom is er een einde aan<br />
de cyclus <strong>van</strong> alle levensvormen en behoort dit einde ook plaats te vinden. Men kan <strong>het</strong> mooi lichaam<br />
niet beërven zonder de wisseling <strong>van</strong> de vermogens te voelen.<br />
Een jong lichaam behoort de jonge ziel te hebben die zich mag ontwikkelen gedurende de fase <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
huidig leven. <strong>De</strong> oude, gevormde waarde is <strong>het</strong> bereik <strong>van</strong> loutering en inzicht. Daarom is er een einde<br />
aan <strong>het</strong> proces en behoort men <strong>het</strong> leven te overzien in deze opgebouwde waarden. Het verlengen <strong>van</strong><br />
levens heeft slechts waarde als de ziel functioneel kan blijven. Indien men niets toe kan voegen en<br />
slechts in lijden vervalt, de waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong> bestaan is kommervol en dient de ziel niet.<br />
Dat de huidige technieken <strong>het</strong> mogelijk maken de mens <strong>het</strong> plantaardig bestaan te geven, de mens<br />
dient te bedenken dat er geen enkele waarde meer aanwezig is en men slechts uitstel <strong>van</strong> de recreatie<br />
voor ogen heeft. Dit bezien <strong>van</strong>uit de kosmische benadering over de waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong> lichaam of <strong>het</strong><br />
begrip machine, zo wij vaak redeneren. Soms worden jonge lichamen genomen door de verkeerde<br />
daad. Ik denk aan misdrijven of oorlogen. Dan is er geen normaal stervensproces en wordt de snelle<br />
recreatie een feit.<br />
Sterven en recreatie (incarnatie)<br />
Onrechtvaardig sterven zal de rechtvaardige recreatie bevorderen. <strong>De</strong> ziel behoeft niet geschoond te<br />
worden omdat een gering verval of de geringe toevoeging niet heeft plaatsgevonden. In onze orde<br />
waren deze situaties ook bekend en vertroosting was een groot deel <strong>van</strong> onze opdracht. Men wendde<br />
zich tot ons en vroeg, in veel gevallen, om vergeving voor de gepleegde daad. Dit waren ook wijzen<br />
<strong>van</strong> genezing omdat belaagd karma verlicht kan worden door inzicht te verschaffen. Indien men tot<br />
inzicht komt, dit werkt berustend op de ziel. Vervolgens zal <strong>het</strong> lichaam verlost worden omdat schuld<br />
en schuldenaar zich verzoend hebben. <strong>De</strong>ze taak behoren jullie ook te voelen door <strong>het</strong> luisterend oor te<br />
geven, de wraakgevoelens te verzachten en inzichten te geven die leiden tot egaliseren <strong>van</strong> deze staten.<br />
In feite spreek ik niet over een ziekte proces maar over een proces dat tot ziekte kan leiden.<br />
Men moet bedenken dat, zo ik stelde in <strong>mijn</strong> voorbeeld, er niet gedacht moet worden aan grote<br />
oorlogen hoewel dit ook kan geschieden. Maar kleine oorlogen rusten in karma en hebben de zelfde<br />
gevolgen. Dit zijn strijden <strong>van</strong> <strong>het</strong> individu maar wegen even zwaar en deze zijn in veel gevallen<br />
moeilijk herkenbaar.<br />
Dit zijn situaties die <strong>het</strong> meeste voorkomen. Grote oorlogen zijn duidelijk herkenbaar en krijgen veel<br />
aandacht. <strong>De</strong> kleine strijd woedt even hevig in ego en heeft een even grote waarde. Zo heeft een ieder<br />
rechten op hulp en dient recht gegeven te worden aan allen, door welke situatie ook geschied.<br />
Men behoort vuur te blussen met <strong>het</strong> schoon element water. Indien de mens <strong>het</strong> strijden om schoon<br />
karma te verkrijgen verzaakt, men zal vuur dienen toe te voegen.<br />
Zo dienen staten te worden genezen en behoren waarden toegevoegd te worden hoewel de vragende<br />
dit vaak niet beseft, verblind door woede, angst of een andere, gelijkwaardige staat. <strong>De</strong> waarden, onze<br />
cultuur gegeven, hadden twee belangrijke kernen. <strong>De</strong> eerste kern was de menselijke wil om talenten te<br />
ontwikkelen. Alle talenten zijn onderdeel <strong>van</strong> de talrijke levens of, <strong>indien</strong> goed bezien, deel <strong>van</strong> karma
en de ziel dienende. Men behoort dit te beseffen omdat herkomst <strong>van</strong> talent altijd de basis heeft in<br />
vorige levens. Soms wordt toegevoegd en soms wordt een waarde, tijdens <strong>het</strong> leven vernietigd.<br />
Misbruik.<br />
Het ontstaan <strong>van</strong> dit begrip dien je te zien in vormen <strong>van</strong> misbruik. Zodra misbruik <strong>van</strong> talent gaat<br />
spelen door de woekering, gelijk <strong>het</strong> gezwel, wij zullen helen maar kunnen een talent niet waardevol<br />
koesteren. Begrijp in deze <strong>mijn</strong> woorden. Misbruik <strong>van</strong> talent is misbruik <strong>van</strong> een waarde die gegeven<br />
is als een zuiver geschenk. Dat men de gave mag gebruiken is al een voorrecht. Nooit mag men zich<br />
verrijken door de mens gelden te laten betalen die boven <strong>het</strong> vermogen liggen. Wel mag men de<br />
kosten berekenen en een kleine vergoeding vragen. Ieder medium heeft kosten. In onze orde was dit<br />
ook gebruikelijk hoewel gelden geen rol speelden en wij via <strong>het</strong> ruilen aan onze middelen kwamen.<br />
Men bracht ons voeding en drank en bedacht ons in gedachten die liefde in zich hadden.<br />
Dat jullie tijd gecompliceerd is in de berekening met gelden, dit begrip kennen wij. Maar <strong>het</strong> principe<br />
<strong>van</strong> de beloning kan gelijk blijven door de gelijke waardering toe te passen. <strong>De</strong> lange en moeizame<br />
lessen die <strong>het</strong> medium heeft moeten ondergaan kent als basis de vrije wil en nooit de verplichting.<br />
Men heft gezocht, gevochten en gevonden. <strong>De</strong> rijke beloning is blijvend gevestigd in de ziel en<br />
openbaart zich in hulp, de diverse vraagstellingen <strong>van</strong> de mens. Daarom stelden wij dat ook in onze<br />
orde de gelden een geringe waarde hadden. Ten eerste had geld de geringe omloop en berustte meer in<br />
<strong>het</strong> begrip waarde tegen waarde. Dat men gelden heeft uitgevonden, in een vorm <strong>van</strong> een tegenwaarde,<br />
dit is <strong>het</strong> praktisch gebruik maar geeft de waarde in goud of andere, waardevolle delfstoffen in <strong>het</strong><br />
aardse.<br />
In principe maakt <strong>het</strong> geen verschil of men betaalt in gelden, goederen of diensten. Men dient zich te<br />
vergewissen <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> bedoelingen. <strong>De</strong> mens weet in feite dat deze ontwikkelingen grote onrecht heeft<br />
gegeven. Goederen kunnen geen goederen maken maar gelden rusten en maken gelden door de<br />
verkeerde toepassingen. Dat wij niet in deze waarde leefden, wij hadden ook problemen in periodes<br />
<strong>van</strong> schaarste. Dan werden andere waarden toegepast die kosmisch genoemd mogen worden. Het<br />
lichaam kan vegeteren gelijk de plant. Stofwisseling, traag verlopend, zal minder voedsel eisen. <strong>De</strong>ze<br />
techniek kan men zich eigen maken. Maar noodzaak ontbreekt en de mens behoeft dit niet te<br />
beoefenen maar dient slechts kennis te nemen. Het vertragen <strong>van</strong> de stofwisseling kan voor de<br />
paranormale mens vele invloeden hebben. Men gaat visioenen zien en heeft een sterk, voorspellend<br />
vermogen.<br />
Daarom is <strong>het</strong> matig nuttigen <strong>van</strong> voedsel <strong>van</strong> een groot belang. Maar men moet deze staat niet zoeken<br />
omdat dit niet noodzakelijk is. Van belang is dat volkeren kunnen overleven door deze gedachte in de<br />
daad om te zetten. Niet dat ik wens te zeggen dat dit in alle gevallen zal gebeuren maar de garantie is<br />
aanwezig dat een volk <strong>het</strong> bestaansrecht behoudt. In <strong>het</strong> normaal ziekteproces speelt stofwisseling ook<br />
een grote rol. <strong>De</strong> zieke mens heeft vaak een andere geur die minder aangenaam is. Dit komt door de<br />
stofwisseling die <strong>het</strong> ander verloop heeft en herkenbaar, in onze orde, aarden <strong>van</strong> de ziekte<br />
openbaarden. In jullie tijd zal <strong>het</strong> ander onderzoek nodig zijn maar ik zeg dat men kan ruiken of de<br />
mens gezond is of minder. Men heeft een goede aanwijzing om de waarde <strong>van</strong> de ziekte te herkennen.<br />
Begrippen zoals gezond en ziek liggen in <strong>het</strong> verlengd deel <strong>van</strong> deels karmische ontwikkelingen. <strong>De</strong>ze<br />
benadering leeft in jullie tijd minder maar was in de oosterse geneeskunde bekend en ook sterk erkend.<br />
Men bewerkte de ziel en minder <strong>het</strong> lichaam. Maar dit is nu ruim besproken en wil ik <strong>mijn</strong> aandacht<br />
vestigen op probleemstellingen <strong>van</strong> de huidige mens.<br />
Problemen en de huidige mens. Het medium en de invloed op de mens.<br />
Nooit mag vergeten worden dat wij, in ons beschouwend vermogen, <strong>het</strong> besprokene een grote waarde<br />
toekennen. Dat is de kracht <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium die moet onderzoeken of de aard <strong>van</strong> de problematiek<br />
geen medisch karakter heeft. <strong>De</strong> mens kent vele vormen <strong>van</strong> problematiek. Indien geen medische<br />
oorzaak aanwezig is, men behoort te zien in velden die liggen in karmische invloeden, behorende bij<br />
de andere mens.
Dit gegeven is duidelijk maar tevens zeer moeilijk. Ieder vertelt zijn waarheid. Niet ontkend mag<br />
worden dat dit een waarheid is maar tevens dient <strong>het</strong> medium te bezien dat de andere waarheid berust<br />
bij de andere problematiek. Indien mensen een geschil ondervinden, <strong>het</strong> geschil is tweeërlei. Men geeft<br />
de raad aan de vragende maar mag nooit nalaten de niet aanwezige in de raad te betrekken. Dit is<br />
moeilijk in te schatten. Zuiver zien betekent dat men behoort te overwegen, te luisteren naar de niet<br />
aanwezige. Toch kan men vaak beelden krijgen door <strong>het</strong> gevoel te richten op de niet aanwezige.<br />
Indien er een duister terrein aanwezig is in <strong>het</strong> gevoel, men moet bedenken dat veel verborgen blijft.<br />
Zelden kan de mens objectief zijn in de gevoelens. Het is ook niet mogelijk volledig de andere, vaak<br />
de naaste, te bezien in de velden <strong>van</strong> onbehagen. Een goede mogelijkheid is, <strong>indien</strong> men kan werken<br />
met de voorwerpen, <strong>het</strong> voorwerp <strong>van</strong> de niet aanwezige te bezien <strong>van</strong> uit de visie <strong>van</strong> de afwezige.<br />
Zie los <strong>van</strong> de vragende en bezie de afwezige.<br />
Dit kan ook met de kaart. Maak een patroon <strong>van</strong> de afwezige door <strong>het</strong> gevoel een inschatting te geven,<br />
behorende bij <strong>het</strong> probleem. Het dubbel patroon zal de volledige uitleg geven. Eenvoudiger is <strong>het</strong><br />
werken met <strong>het</strong> voorwerp, eigenaar <strong>van</strong> de niet vragende. Dit is <strong>het</strong> objectief beeld. Het dubbel zien<br />
geeft een spiegeling <strong>van</strong> de problematiek en is <strong>het</strong> meest objectief.<br />
Het medium dient dit niet te vertellen maar behoort, in dit deel, zuiver te richten op de niet vragende.<br />
<strong>De</strong> gemiddelde waarde is de feitelijke basis waar de raad zich op dient te richten. Instinct zal <strong>het</strong><br />
medium de juiste weg tonen en instinct zal <strong>het</strong> medium doen besluiten wat verteld dient te worden.<br />
Vaak zijn bedekte aanwijzingen voldoende om de spiegel te tonen. Men behoort veel te begrijpen in<br />
deze visie <strong>van</strong> <strong>het</strong> zien. Ik zeg dat <strong>het</strong> partijdig patroon <strong>van</strong> de vragende vaak mensen betreft of zaken<br />
waar men <strong>het</strong> groot conflict mee heeft.<br />
Daarom is <strong>het</strong> zuiver inzicht wat verkregen dient te worden <strong>het</strong> dubbel inzicht. Men kan niet<br />
ontkoppelen wat de mens, in <strong>het</strong> verleden, heeft gesmeed. In deze zaken zijn oorzaken vaak verweven.<br />
Objectief vermogen is <strong>het</strong> medium gegeven door deze handelingen toe te passen. Men is niet<br />
genoodzaakt dit aan de vragende te zeggen maar altijd behoort <strong>het</strong> gemiddelde <strong>van</strong> de waarheid de<br />
sleutel te zijn die leidt tot wijze inzichten. Vaak zal acceptatie <strong>van</strong> de raad niet gelijk de spiegel <strong>van</strong> de<br />
ziel bereiken. Maar de mens dient tijd te geven aan de raad en de zuivere inzichten te verwerken. Het<br />
heftig ontkennen behoort niet door <strong>het</strong> medium als negatief ervaren te worden. Vaak komt men, veel<br />
later, tot erkenning.<br />
In veel gevallen leeft de mens in een ordeloos patroon. Verstoring <strong>van</strong> karma doet de mens besluiten<br />
inzichten krijgen. Indien gangbare inzichten niet voldoen, men wendt zich tot <strong>het</strong> medium. Daarom is<br />
de mediamieke mens zeer waardevol maar heeft een zware verplichting.<br />
Dat karmische gevolgen niet worden onderkend, wij begrijpen <strong>het</strong> falend karakter <strong>van</strong> de kennis<br />
betreffende de ziel. Vaak zijn eenzame kenners geen geneesheer maar meer filosoof die de andere<br />
functie heeft en niet maatschappelijk werkzaam is. Het medium is geen filosoof maar wel sterk in deze<br />
staat betrokken door inzichten, verkregen door de vele werken. Men kan niet voor ieder individu een<br />
boek schrijven en vele zaken die spelen, zijn identiek in <strong>het</strong> algemeen beschouwen. Het medium<br />
herkent in de mens bepaalde eigenschappen en beziet, volgens inzichten, verkregen in de ruime<br />
ervaring. Dit is begrijpelijk maar vaak niet voldoende. Vertelden wij over <strong>het</strong> dubbel patroon, nu ga ik<br />
uitleggen wat men toe kan passen in een verwarrende situatie.<br />
Uitleg.<br />
Geef begrippen aan die men voelt. Ontkenning zal vaak plaatsvinden maar dit is deel <strong>van</strong> de<br />
verwarring. Begrijp de diepere betekenis. Men wenst te ontkennen en geeft dit de zetel. Het is gelijk<br />
de drenkeling die enerzijds gered wenst te worden, anderzijds <strong>het</strong> leven wenst te beëindigen. Zie, in dit<br />
beschouwend vermogen, de functie <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium. <strong>De</strong> vragende heeft <strong>het</strong> afwijzende en tevens de<br />
hoopvolle gedachte.
<strong>De</strong> vragen die jullie in de toekomst <strong>het</strong> mooie antwoord dienen te geven, zijn vragen <strong>van</strong> een<br />
toekomstige aard. Veel vragen zullen <strong>het</strong> karakter krijgen dat ik karmisch wens te noemen. Inzichten<br />
behoren de spiegel <strong>van</strong> karma te tonen en minder de feiten, de oplossing in zich te hebben. Men toont<br />
de spiegel en geeft de mogelijkheden. Niet alle raden zijn raden <strong>van</strong> zuivere oorsprong. Hier mag <strong>het</strong><br />
medium de kleine toevoeging in geven. Indien hoopvol wensen geen realistisch wensen is, men mag<br />
de kleine hoop <strong>het</strong> sterk karakter geven. Dit lijkt onzuiver, is <strong>het</strong> ook maar geeft de mens moed. Dit is<br />
wel zuiver omdat moed daadkracht geeft.<br />
Door deze kracht zullen andere factoren gaan werken en is bevrediging deel <strong>van</strong> de vragende. Dat <strong>het</strong><br />
medium lachend mag aanhoren en zijn foute wijze <strong>van</strong> zien opslaat in <strong>het</strong> gevoel en een waardevolle<br />
plaats zal geven. Strijdig met de waarheid zou ik <strong>het</strong> niet wensen te noemen. Het is de<br />
stroomversnelling die de mens doet handelen en actie geeft, in de patronen <strong>van</strong> <strong>het</strong> niet weten of <strong>het</strong><br />
feilbaar vermogen, welke tot verlammingen in daadkracht kunnen leiden.<br />
Samenvattend zou ik willen zeggen dat <strong>het</strong> inzicht, dat wij geven, door <strong>het</strong> medium vermengd mag<br />
worden in <strong>het</strong> bezien <strong>van</strong> de maatschappelijke mogelijkheden. Hier nader ik een belangrijk gegeven.<br />
Sommige aardse begrippen of noden zijn niet in ons gevoel. Wel de karmische gevolgen. Indien men<br />
een bepaald begrip een wending geeft, onze goedkeuring is aanwezig. Maar dit is de zuivere<br />
samenwerking <strong>van</strong> ons in laten voelen en de krachten <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium die kan bezien of onze raden<br />
haalbaar zijn.<br />
In veel gevallen bezien wij de waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong> individu, vragen over beroepskeuzes is hier een deel<br />
<strong>van</strong>. Maar maatschappelijke behoeften en de aanleg <strong>van</strong> <strong>het</strong> individu kunnen verschillen. In deze<br />
gevallen mag <strong>het</strong> medium inmengen en raden geven die verschillen maar wel sluitend zijn.<br />
Soms kennen aanleg en de plaats <strong>van</strong> geboorte, tegengestelde belangen. Dit dienen wij te begrijpen<br />
maar ook <strong>het</strong> karmisch deel <strong>van</strong> jouw aarde en karma <strong>van</strong> de vragende spelen een belangrijke rol. In<br />
<strong>het</strong> niet begrijpen mag men hier over vragen.
Vijfde sessie.<br />
Fout handelen. <strong>De</strong> tijd geven aan <strong>het</strong> kind.<br />
Gevolgen <strong>van</strong> foutief handelen heeft ieder mens ondervonden. Niet altijd is schuld de oorzaak maar<br />
meer <strong>het</strong> onvolkomen zien, de aard <strong>van</strong> de opvoeding of andere oorzaken, gelegen in velden <strong>van</strong> zijn,<br />
in de beperkte opvoeding. Begeleiding <strong>van</strong> <strong>het</strong> jong kind berust bij ouderen. Indien ouderen <strong>het</strong> kind<br />
de verkeerde redenen geven, de gevolgen behoren door <strong>het</strong> kind verwerkt te worden. <strong>De</strong>ze gevolgen<br />
kunnen gering of groot zijn. Veel problematiek heeft de zetel in <strong>het</strong> verleden.<br />
Het kind kan, in vormen <strong>van</strong> onwetendheid, vaak geen oorzaken vinden voor zijn gedragingen en alle<br />
zieners <strong>van</strong> de geneeskunde kunnen, met alle krachten, geen verklaringen vinden voor <strong>het</strong> afwijkend<br />
gedrag. Onze orde had in mindere mate met deze problematiek te maken maar in jullie tijd zijn<br />
kinderen vaak belast met problematiek die niet bij <strong>het</strong> kind zijn behoren.<br />
Begrijp in deze <strong>mijn</strong> woorden. <strong>De</strong> strijd <strong>van</strong> <strong>het</strong> kind behoort de strijd te zijn die bij <strong>het</strong> levensgevoel<br />
behoort. Indien <strong>het</strong> kind zwaar wordt belast, problematiek zal niet verwerkt kunnen worden. Toch<br />
heeft ieder kind rechten op een normale, karmische ontwikkeling. Onze problemen met <strong>het</strong> kind waren<br />
anders <strong>van</strong> aard. Het speelse kende geen belemmeringen en de ontwikkelingen waren <strong>het</strong> normale<br />
patroon <strong>van</strong> inzicht, behorende bij de kinderziel. In jullie tijd heeft <strong>het</strong> kind sterke verlangens en zijn<br />
vragen nog steeds <strong>van</strong> de zelfde oorsprong. Maar <strong>het</strong> antwoord, op de kindervraag wordt dit om<br />
verschillende redenen, niet gegeven.<br />
Tijd behoort aan <strong>het</strong> kind gegeven te worden. Het goed gehoor gevend en zuivere inzichten, met <strong>het</strong><br />
geven <strong>van</strong> de raad, behorende bij de kinderziel in vormen die <strong>het</strong> kind kan aanvaarden in begrip. In<br />
deze strofe spreek ik over <strong>het</strong> normaal opvoeden. Maar ook wens ik te spreken over <strong>het</strong> natuurlijke,<br />
afwijkend gedrag. In deze voege had onze orde ook vaak vragen <strong>van</strong> verzorgers en moesten wij onze<br />
krachten geven om <strong>het</strong> kind, in de ziel, te benaderen.<br />
Het geven <strong>van</strong> vertrouwen aan paranormale kinderen. .<br />
Daarom nu <strong>mijn</strong> raden. Ten eerste behoort er een vertrouwen te zijn tussen kind en behandelaar. Wij<br />
horen aan <strong>het</strong> kind of er verborgen waarden zijn. Wij geven in waar deze waarden hun zetel hebben.<br />
Door de speelse vraagstelling zal <strong>het</strong> kind de gedachten laten stromen. Vaak zijn sterke emoties deel<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> kind. Meng niet in begrippen zoals erbarmen. Het uiten <strong>van</strong> <strong>het</strong> verdriet is vaak <strong>het</strong> geven <strong>van</strong><br />
<strong>het</strong> antwoord.<br />
Ik zeg dat <strong>het</strong> kind, in <strong>het</strong> uiten, reeds deels bezig is <strong>het</strong> antwoord te vinden door <strong>het</strong> aanhoren <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
gesproken en geopenbaard gevoel. Soms, ik dien dit te zeggen, zijn gevoelens zuiver maar ontbreekt er<br />
iets <strong>van</strong> <strong>het</strong> gewist deel wat door <strong>het</strong> kind niet verwerkt kan worden.<br />
Het medium behoort dit deel te voelen en wij zijn hier behulpzaam in.<br />
Door <strong>het</strong> oproepen <strong>van</strong> de volgende spreuk NOMIO-NOMIO, zullen wij in de ziel <strong>van</strong> <strong>het</strong> kind<br />
kunnen komen en wat niet geuit kan worden vertalen aan <strong>het</strong> medium, in duidelijke begrippen of<br />
woorden.<br />
Begrijp in deze <strong>mijn</strong> woorden. Geen enkele angst mag toegevoegd worden. <strong>De</strong>ze spreuk dient niet<br />
uitgesproken te worden maar, of gefluisterd, of in gedachten gegeven te worden.<br />
Ik dien toe te voegen dat in deze moeilijke situaties herhaaldelijk behandeld dient te worden, omdat de<br />
ziel <strong>van</strong> <strong>het</strong> kind zich niet in schokkende ervaringen mag openbaren. Dit zou eerder schadelijk zijn dan<br />
genezend. Gelijk de oudere mens, <strong>het</strong> kind heeft vele tijden nodig. Je zou kunnen stellen dat iedere<br />
fase <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven verschillende beroeringen kent. Het kind, in zijn wereld <strong>van</strong> beleven, heeft niet de<br />
problemen <strong>van</strong> ouderen. Dit gegeven is duidelijk en de oudere wordt veelal gezien als de wijze. Dit is<br />
deels juist te noemen maar ik dien te zeggen dat de jeugdige, met een bepaalde wijsheid, geboren kan<br />
worden. Vaak gaat een groot deel <strong>van</strong> de kindertijd verloren door <strong>het</strong> ontwikkelen <strong>van</strong> een bijzonder<br />
talent.
Talent kan hinderlijk de ziel belasten. Hoewel, ik dien te zeggen dat een kind dit niet zo zal voelen.<br />
Daarom behoort <strong>het</strong> kind zich eerst te ontwikkelen en zich de normale vaardigheden eigen te maken.<br />
Dit is hinderlijk voor <strong>het</strong> kind met de meer dan normale interesses, op welk gebieden deze ook mogen<br />
zijn. Het normale is voor de ander en <strong>het</strong> buitengewone is meer in de aandacht <strong>van</strong> dit kind.<br />
Paranormale kinderen.<br />
Begeleiding <strong>van</strong> <strong>het</strong> paranormaal kind was in onze orde ook aanwezig. <strong>De</strong> ouden moesten doorgeven<br />
<strong>van</strong> hun ervaringen en de jongeren kregen lessen, niet behorende tot de gangbare leerstof. Maar de<br />
orde had grotere belangen en wenste de orde blijvend te vestigen. Dat dit niet zo heeft mogen zijn,<br />
tijden zijn altijd in onze tijd aanwezig en ons plan kent de voldoening in <strong>het</strong> slagen. Zie jullie werken<br />
als <strong>het</strong> kind zijn, beleef <strong>het</strong> leven en doe de gangbare verplichtingen. Maar zo ik <strong>mijn</strong> betoog nu voer,<br />
dit is een deel <strong>van</strong> de ware gedachte <strong>van</strong> de orde. Jullie moeten, na <strong>het</strong> begin <strong>van</strong> de gevestigde<br />
gevoelens, <strong>het</strong> kind gaan betrekken in de waarden. Wel dient er sprake te zijn <strong>van</strong> <strong>het</strong> talent, door mij<br />
gesc<strong>het</strong>st. Eerst zal <strong>het</strong> kind de waarde erkennen en, na de leerstof met <strong>het</strong> verplicht karakter, op een<br />
natuurlijke wijze zich gaan bekwamen als de mooie vis die geen zwemles nodig heeft.<br />
Begrijp de diepere waarden in <strong>mijn</strong> woorden. Men behoort eerst te bezien of er sprake is <strong>van</strong> een vroeg<br />
rijpe geest en voorzichtigheid in deze is de bescherming <strong>van</strong> een kinderleven. Niet ontkend mag<br />
worden dat velen zeer jong beroemd waren en velen waarden hebben gegeven welke nog worden<br />
erkend. In dit deel <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> betoog zal geen spreuk gegeven worden omdat <strong>het</strong> menselijk inzicht, in<br />
combinatie met <strong>het</strong> vermogen, ons mag vragen.
Zesde sessie.<br />
Ontwikkelingen.<br />
Wij moeten in onze doelstellingen waken over verschillende zaken. <strong>De</strong> mens zal eens zijn huidig<br />
bestaan moeten overzien en geen waarden meer kunnen geven aan de spreuken, omdat karma zich niet<br />
meer kan bevinden in onze energieën. Het einde <strong>van</strong> <strong>het</strong> vermogen is de beloning <strong>van</strong> de vele grootse,<br />
verrichtte arbeid.<br />
Daarom is ons systeem erop gericht de leerling, met <strong>het</strong> mooi vermogen, te begeleiden. Dit vermogen<br />
heeft rechten te groeien tot <strong>het</strong> einde <strong>van</strong> de diepe intentie <strong>van</strong> <strong>het</strong> zuiver zien in vormen, zoals<br />
gebruikelijk is. Maar de opvolging dient de garantie te krijgen zoals wij in onze orde hadden. Daarom<br />
worden er ook in jouw lessen, Hagi-Mona, de vele mooie lessen en doorgiften in samensmelting met<br />
ons, en veelal met mij, in zuivere vormen doorgegeven. Dat de huidige maatschappij de verplichting<br />
kent <strong>van</strong> de scholing, dit is goed. Dat men behoort te studeren, dit is goed. Dat men de menselijke<br />
ontwikkeling behoort te volgen, dit is goed. In feite is alles goed maar <strong>het</strong> medium heeft de andere<br />
taak. <strong>De</strong> mooie functie <strong>van</strong> de ziener, de voeler, kortom alle gebieden <strong>van</strong> <strong>het</strong> mediumschap.<br />
Daarom zullen de waarden gedoseerd aan jongeren doorgegeven dienen te worden in patronen die de<br />
jongeren geen twijfel zullen geven. Indien men <strong>van</strong> jongst af aan leert met de waarden om te gaan, <strong>het</strong><br />
kind in de volwassen status, weet en kent geen onzekerheden.<br />
Zo bezien hebben allen een functie. Zowel <strong>het</strong> kind als de volwassene, de waarden <strong>van</strong> <strong>het</strong> kleine tot<br />
de waarden <strong>van</strong> <strong>het</strong> groot, hoewel ik dien te zeggen dat klein groots kan zijn en groot niet altijd grootst<br />
genoemd mag worden.<br />
Daarom dienen spreuken altijd iets in zich te hebben <strong>van</strong> <strong>het</strong> zien in de ontwikkeling. Soms is <strong>het</strong> kind<br />
ver in de gevoelsmatige wereld en heeft minder hinder <strong>van</strong> gedachten die ontwikkeld zijn in de<br />
bewuste belevingswereld, zo de volwassenen in zich draagt in gevoelens <strong>van</strong> beladen ervaringen.<br />
Daarom zijn kinderen vaak toegankelijk in een besef dat niet berust op ervaringen maar meer heeft <strong>van</strong><br />
<strong>het</strong> instinctief vermogen. Gedurende <strong>het</strong> leven verdwijnt veel <strong>van</strong> <strong>het</strong> spontaan vermogen en is een<br />
kind, in de overgangsfase naar volwassenheid, zoekende naar een balans welke <strong>het</strong> leven de<br />
persoonlijke waarde dient te geven.<br />
Leringen voor <strong>het</strong> kind in de orde.<br />
Zo was <strong>het</strong> in onze orde. Onze leringen werden door <strong>het</strong> kind onderzocht op waarden en vele<br />
toevoegingen vonden hun oorsprong in de gedachten <strong>van</strong> <strong>het</strong> kind. Dit is feitelijk de ware groei.<br />
Ouderen, die rechten geven aan de mening <strong>van</strong> <strong>het</strong> kind, die leeft en beleeft in <strong>het</strong> kind-begrip.<br />
Feitelijk geef ik aan dat de kinderziel <strong>het</strong> ongerepte heeft en kleine waarden vaak een zuiverheid uit<br />
kunnen stralen die de volwassene, door de eenvoud in <strong>het</strong> gesproken woord, kunnen verbazen. Maar<br />
ook de kleine kent de groei. Daarom zal <strong>het</strong> kleine eens in de volwassen status leven, en wederom zal<br />
<strong>het</strong> proces zich voltrekken. Dit is de eeuwige wisselwerking. In een harmonie tussen de ouderen en<br />
kinderen. Dit natuurlijk proces wordt soms verstoord door factoren die de kinderziel belagen in de<br />
mindere waarden. Het is niet zinnig hier voorbeelden <strong>van</strong> te geven maar de gedachten aan grote<br />
onlusten of oorlogen doen <strong>mijn</strong> uitlatingen de waarde geven. <strong>De</strong>ze ontwikkelingen hebben altijd de<br />
kinderziel belaagd en de ontwikkelingen een verstoring gegeven.<br />
Dramatisch is <strong>het</strong> volgen <strong>van</strong> <strong>het</strong> kind, in de vertraging <strong>van</strong> zijn ontwikkeling, tijdens periodes <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
zwaar voelen in deze fases in <strong>het</strong> bestaan. Ouderen stagneren ook tijdens zware periodes. Het is een<br />
moeilijke taak beslissingen te nemen, waarheden te vertellen die niet in overeenstemming zijn met<br />
ervaringen, in <strong>het</strong> huidig bestaan. Het kind weet in de ervaring en gedachten aan andere tijden kent of<br />
herkent <strong>het</strong> kind niet. In deze fase speelt <strong>het</strong> geloof, in de woorden, een grote rol. Men vertrouwt de<br />
spreker en wenst beelden realistisch te zien in een toekomstig zijn wat niet aanwezig is. Het vele, wat<br />
ik zeg, is herkenbaar in alle tijden. Dat middelen verschillen, tijden <strong>het</strong> ander wapen kennen, dit al zal
<strong>het</strong> kind niet weten; zal de ouder zich misschien herinneren maar grotendeels ook niet weten.<br />
Ervaringen behoren bij tijden en alle feiten behoren bij een bepaalde tijd.<br />
Begeleiding <strong>van</strong> <strong>het</strong> kind.<br />
Dit al gezegd hebbende, men moet bedenken dat techniek meer zegt over feiten, de staten <strong>van</strong> de mens<br />
<strong>van</strong> alle tijden zijn. Daarom is begeleiding <strong>van</strong> <strong>het</strong> kind de leiding die de oudere ook ondervonden<br />
heeft, heeft ondergaan in een fase <strong>van</strong> zijn bestaan. Omstandigheden die onwelgevallig waren krijgen<br />
een plaats in <strong>het</strong> geheugen maar zullen door <strong>het</strong> kind gezien worden in beelden <strong>van</strong> <strong>het</strong> geschieden in<br />
<strong>het</strong> ver verleden. Daarom behoort <strong>het</strong> kind benadert te worden in de onbeladen staten en zijn<br />
geschiedenissen in <strong>het</strong> verleden niet <strong>van</strong> toepassing voor <strong>het</strong> kind. <strong>De</strong> ideale situatie, in <strong>het</strong> kind<br />
beleven, zal nooit helemaal kunnen geschieden omdat karmische oorzaken in <strong>het</strong> normaal bestaan,<br />
zonder de door mij gesc<strong>het</strong>ste voorbeelden, deel zijn <strong>van</strong> alle levensvormen. Maar dit zijn de normale<br />
processen die leiden tot de status <strong>van</strong> de volwassene.<br />
Kinderen en ouderschap.<br />
Kinderen zijn spiegels <strong>van</strong> onze liefde. Geboren in een vorm <strong>van</strong> behagen, verlangens om onze liefde<br />
die glans te geven; de geboorte in de rechtvaardige waarde <strong>van</strong> ons bestaan, in zekerheden en ook in<br />
tijden <strong>van</strong> twijfel. Mijn gedachten kunnen in <strong>het</strong> woordgebruik, aarzelingen geven. Kan men in<br />
vormen <strong>van</strong> twijfel <strong>het</strong> schone kind verlangen?<br />
Mijn gedachten zijn in deze dat de mens, onterecht, denkt dat <strong>het</strong> mooi kind de oplossing zou zijn voor<br />
<strong>het</strong> slagen <strong>van</strong> de liefdesband. Ontkenning kan men, in <strong>mijn</strong> begrip, hierover niet vinden. <strong>De</strong> wens, <strong>het</strong><br />
mooi kind te mogen ont<strong>van</strong>gen, in de bekroning <strong>van</strong> de liefdesband.<br />
Ik zeg, dat dit <strong>het</strong> proces is <strong>van</strong> de schone bekroning <strong>van</strong> alle levensvormen en een waardige taak <strong>van</strong><br />
man en vrouw. Bezwaren in <strong>het</strong> ouderschap, zijn vaak de veranderde omstandigheden. Trouw en<br />
ontrouw zijn verwevingen die, gedurende de jaren, hun intrede doen. Het zoeken naar schuld is <strong>het</strong><br />
zoeken naar water in water. Indien de mens in <strong>het</strong> vooruit schouwend vermogen zou kunnen weten, de<br />
aardse omstandigheden zouden <strong>het</strong> kindertal drastisch doen verminderen.<br />
Men zou in <strong>het</strong> overzien, de verantwoording niet wensen te dragen. En vele kinderen voelen <strong>het</strong> gemis<br />
<strong>van</strong> een ouder als een groot gemis waar geen enkele waarde tegenover staat.<br />
Toch dient de mens zich niet schuldig te voelen. Iedere liefdesband zal <strong>het</strong> geschenk <strong>van</strong> <strong>het</strong> welkom<br />
kind wensen te begroeten als de bekroning <strong>van</strong> de zuivere liefde. Het is niet <strong>het</strong> gevoel wat verandert,<br />
de wens <strong>het</strong> kind te mogen begroeten is een blijvende wens. Het is de band die niet meer de krachten<br />
heeft en ons zegt dat nieuwe geboortes niet welkom zijn.<br />
Maar dit zijn omstandigheden en geen staten. Verlangen is een staat en minder wenselijk een<br />
hoedanigheid. Zou ik <strong>het</strong> anders zeggen?<br />
Mijn zinnen worden lang en zouden niets toe kunnen voegen aan deze zuivere waarde. Indien <strong>het</strong><br />
ouderschap, dit geschiedt in sterke mate in jullie tijd, faalt in de gevoelens <strong>van</strong> <strong>het</strong> kind, de op<strong>van</strong>g<br />
dient te geschieden in collectief denken maar heeft altijd iets in zich <strong>van</strong> <strong>het</strong> onnatuurlijk gehalte. Het<br />
gemis wat vele abstracties in zich heeft maar zeker, op latere leeftijd, gaat spelen in de verdere<br />
ontwikkeling. <strong>De</strong> redenen <strong>het</strong> kind te begeleiden in deze processen zijn <strong>van</strong> een groot belang. Indien<br />
<strong>het</strong> kind dit proces alleen moet voltooien, ik dien te zeggen dat op latere tijden, veel <strong>van</strong> <strong>het</strong> stil<br />
verdriet zich zal openbaren. Vaak vindt dit kind in de volwassen status, de weg naar de behandelaar<br />
die terugkerend naar <strong>het</strong> pril leven, veel <strong>van</strong> deze situaties op zijn pad ontmoet.<br />
In deze situaties zal veel herkenbaar zijn in beelden die overeenkomsten hebben. Dat men dient te<br />
luisteren, deze raad lijkt mij overbodig. Dat men diep onderzoek behoort te verrichten, ik zeg dat <strong>het</strong><br />
kind zichzelf behandelt door te luisteren naar de woorden, de spiegel gebruikend <strong>van</strong> de luisteraar.<br />
In dit proces is <strong>het</strong> uitspreken <strong>van</strong> spreuken geen noodzaak.<br />
<strong>De</strong> vreugde zich te kunnen uiten, geeft <strong>het</strong> kind <strong>het</strong> woordgebruik <strong>van</strong> de klaterende waterval.
In dit proces spreek ik over de stagnatie, in de gevoelige periode <strong>van</strong> <strong>het</strong> onbegrepen deel, die om de<br />
begeleiding vraagt. Indien er sprake is <strong>van</strong> andere vormen <strong>van</strong> verstoring, hier zal ik <strong>mijn</strong> spreuken in<br />
geven. *<br />
Het is een bijzondere eigenschap <strong>van</strong> de volwassene de kindertijd zo snel te vergeten. <strong>De</strong> waarde die<br />
in <strong>het</strong> kind zijn geeft vormen <strong>van</strong> vreugde; <strong>het</strong> onbekommerd en zorgeloos genieten <strong>van</strong> al wat <strong>het</strong><br />
leven biedt. Niet altijd zal dit kunnen plaatsvinden. <strong>De</strong> mens zou zich deze mooie tijd moeten<br />
herinneren, omdat <strong>het</strong> spontaan beleven <strong>van</strong> <strong>het</strong> intens kunnen genieten, in veel gevallen aan <strong>het</strong> kind<br />
gegeven wordt. <strong>De</strong> volwassene, terecht of minder terecht, heeft deze periode verlaten zonder de<br />
waarde <strong>van</strong> deze vorm in <strong>het</strong> bestaan te zien als de meest zuivere lessen <strong>van</strong> de prille en zuivere staat<br />
in <strong>het</strong> leven.<br />
Zo ik <strong>het</strong> sc<strong>het</strong>st, <strong>mijn</strong> gedachten gaan ook uit naar <strong>het</strong> kind dat minder bedeeld is en in de andere<br />
situaties naar de volwassen status dient te groeien.<br />
Maar nu wens ik te eindigen in <strong>mijn</strong> betoog, betreffende <strong>het</strong> kind.<br />
*(noot <strong>van</strong> de <strong>Blauwe</strong> <strong>Lotus</strong>)<br />
Manipan heeft diverse spreuken aan mij doorgegeven. Niet iedere spreuk wil ik openbaar maken<br />
omdat misbruik, of een verkeerd begrepen gebruik, schade kan aanrichten.
Zevende sessie.<br />
<strong>De</strong> mens, <strong>het</strong> dier en alle levensvormen in de natuur.<br />
Indien ik spreek, <strong>mijn</strong> gedachten gaan naar alle levensvormen.<br />
Men kan zich afvragen welke belang de mens heeft, in <strong>het</strong> totaal besef over levensvormen, niet<br />
behorende tot de menselijke status. <strong>De</strong> mens gebruikt <strong>van</strong> <strong>het</strong> Al. <strong>De</strong> mens wenst te leven met <strong>het</strong> dier,<br />
te gebruiken en in een vorm <strong>van</strong> overheersing <strong>het</strong> dier taken te geven die in de directe zin niet bij <strong>het</strong><br />
dier horen. Toch heeft menig dier plezier in <strong>het</strong> geven <strong>van</strong> deze functie. Begrijpelijk is natuurlijk dat<br />
de wisselwerking <strong>van</strong> <strong>het</strong> liefdesgevoel sterk aanwezig dient te zijn. Het dier heeft de vrijwillige plicht<br />
en leert zichzelf de dienstbare taken, in vormen <strong>van</strong> vrijwillig dienstbaar willen zijn. Indien de mens<br />
beseft welke waarde hier in aanwezig is, de harmonie, in alle verbanden is groot te noemen. Het dier<br />
heeft eigenschappen, wijzen <strong>van</strong> natuurlijke genezing die de mens niet, of in mindere mate, bezit.<br />
Indien met <strong>het</strong> dier in <strong>het</strong> minder goed functioneren beziet, men zal merken dat <strong>het</strong> dier zoekt naar de<br />
juiste medicijn. <strong>De</strong> mens kan gebruik maken <strong>van</strong> <strong>het</strong> instinctief vermogen <strong>van</strong> <strong>het</strong> dier. Door <strong>het</strong> te<br />
volgen in <strong>het</strong> spoor en de kruiden te onderzoeken in de werking en tevens <strong>het</strong> dier, in de genezing, te<br />
bezien. Mijn besef in dezen is dat ik niets vertel wat niet aan de natuurvolkeren bekend is.<br />
Kruiden en kennis.<br />
Jullie kennis <strong>van</strong> de kruiden stamt ook uit de tijd <strong>van</strong> de vroege middeleeuwen. Velen hadden baat bij<br />
deze mooie functie, door <strong>het</strong> dier in de vrije gang te bestuderen, in zijn zoeken. Maar tijden<br />
veranderen. Helaas geeft jullie natuur geen overvloed in de kruiden en is in al wat was grotendeels<br />
verdwenen. <strong>De</strong> waarde in <strong>het</strong> geheel is de waarde die ruim in de boeken bekend is. Helaas, Hagi-<br />
Mona, is jouw land niet bedeeld met alle mooie kruiden. Veel wordt wel vervoerd en kan in de andere<br />
landen verkregen worden. <strong>De</strong> kennis <strong>van</strong> de mens heeft toegevoegd, <strong>van</strong> alle bijzondere kennis, door<br />
<strong>het</strong> dier ingegeven door <strong>het</strong> kosmisch besef. <strong>De</strong> wetenschap <strong>van</strong> de onbekendheid <strong>van</strong> de kruiden,<br />
maar weer ingegeven door kosmische bronnen in de begeleiding.<br />
<strong>De</strong> mens, met de gerichte kennis en <strong>het</strong> afwijkend instinct, mag leren <strong>van</strong> <strong>het</strong> dier. Ik zeg intens te<br />
kunnen genieten <strong>van</strong> deze mooie leraar voor de mens, hoewel <strong>mijn</strong> besef ook ingeeft dat de mens <strong>het</strong><br />
instinctief vermogen volgend, de toevoegingen gaf door zijn kennis toe te voegen. In feite is de mooie<br />
wisselwerking voor een groot deel verloren gegaan. Zelfs in de grote kruidentuinen kan men slechts de<br />
theorie begrijpen, omdat de praktische lessen niet meer binnen de mogelijkheden zijn.<br />
Het dier in de functie <strong>van</strong> de Orde.<br />
Ook onze orde gaf <strong>het</strong> dier de hoge functie <strong>van</strong> ziener en wetende. Wat wij niet wisten, toonde <strong>het</strong> dier<br />
de weg en gaf in <strong>het</strong> bestuderen de goede aanwijzingen die ook voor de mens <strong>van</strong> een grote waarde<br />
bleken te zijn. Indien ik uitvoerig, in dit verband, <strong>het</strong> dier de waarde geef, besef dat <strong>het</strong> dier leraar was<br />
en de mens de leerling. Ik dien te zeggen dat deze oude waarden wel ruim bekend is onder<br />
wetenschappers, maar de natuur niet meer kan bieden in jullie natuur, en de mens heeft dus <strong>het</strong> boek<br />
nodig. Geluk voor de mens die, de schrijvende, dank zou moeten geven, de mens die heeft gewerkt in<br />
de studie <strong>van</strong> de natuur. Veel <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> waarden, inde kennis <strong>van</strong> de mooie kruiden, ik wens <strong>het</strong> dier te<br />
gedenken in gevoelens <strong>van</strong> respect en evenredig denken.<br />
Mijn boek was reeds geschreven en de kruidenleer was de geneeswijze die nu, in <strong>het</strong> licht <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
nieuwe bestaan, geopenbaard mag worden.*<br />
Behandelingen.
Alle levensvormen hebben onze aandacht nodig. Indien een vorm niet binnen ons bereik was, konden<br />
wij niets doen. Daarmee wens ik slechts aan te tonen dat ook wij, in ons weten, beperkingen hadden in<br />
onze wijze <strong>van</strong> behandelen.<br />
Indien <strong>het</strong> bereik <strong>van</strong> de mens geen mogelijkheden heeft, dan zou de vraag kunnen zijn of deze mens,<br />
de bedoeling <strong>van</strong> <strong>het</strong> ver bereik, ook geholpen zou kunnen worden. Mijn antwoord zal in deze zijn dat<br />
dit mogelijk is <strong>indien</strong> men de persoon op de verre afstand kent, en deze zich wenst te laten behandelen.<br />
<strong>De</strong>ze mogelijkheid is de kracht <strong>van</strong> de positieve techniek, die toevoegingen heeft gegeven aan <strong>het</strong> mij<br />
onbekende. Maar tijden geven de waarde aan de tijd <strong>van</strong> leven, en de maatschappelijk zijn deze<br />
vorderingen ook in <strong>het</strong> belang <strong>van</strong> de orde. Techniek is de mens gegeven in de tijd <strong>van</strong> leven. Niet<br />
ontkend kan worden dat de vele toevoegingen hun waarde, en ook <strong>het</strong> onnuttig vermogen, ruim<br />
bewezen hebben.<br />
*(noot <strong>van</strong> de <strong>Blauwe</strong> <strong>Lotus</strong>: Manipan heeft talloze recepten aan mij doorgegeven die <strong>van</strong> nut<br />
waren voor cliënten die voor een healing of voor een consult kwamen. Heel veel kruiden hebben<br />
een andere naam en samen met Manipan hebben we de kruiden uitgezocht in velden en bossen.<br />
Samen maakten wij dan een recept die de consultant ontving )
Achtste sessie.<br />
Het kleine leven.<br />
Nu wil ik spreken over <strong>het</strong> klein leven. <strong>De</strong> waarde <strong>van</strong> de microben of de andere naam gegeven.<br />
Indien verstoringen plaatsvinden in <strong>het</strong> gezond zijn, vaak zijn microben de oorzaak. <strong>De</strong> mens wenst<br />
<strong>het</strong> leven te verdedigen en moet, in <strong>het</strong> bewust voelen, vaak doden.<br />
Maar dit is de verdediging <strong>van</strong> <strong>het</strong> persoonlijk welzijn; en heeft de functie die ik voltooid zou willen<br />
noemen, in <strong>het</strong> levensdeel <strong>van</strong> <strong>het</strong> kleine leven. Dat ik deze gegevens anders benader, ik zeg dat alle<br />
levensvormen een bepaald nut hebben. <strong>De</strong> mens zal dit anders ondergaan en de mens heeft rechten <strong>het</strong><br />
leven te beschermen. Men kan ruim putten en beschikken over de middelen <strong>van</strong> jullie tijd, maar <strong>mijn</strong><br />
orde had andere wijzen <strong>van</strong> behandelen. Iedere tijd geeft wat in deze tijd past. Het feit doet zich voor<br />
dat ook jullie tijd de nieuwe ziektes kent. Je zou kunnen stellen dat iedere tijd bepaalde ziektes heeft<br />
gehad. Soms, in <strong>het</strong> sluimerend vermogen. Worden ziektes weer geactiveerd en komen er stammen tot<br />
leven waar de mens <strong>van</strong> dacht dat deze ziektes reeds lang verdreven was. Bepaalde gebieden zijn zeer<br />
gevoelig voor deze kleine ik noem <strong>het</strong> voor de mens hinderlijke – explosies <strong>van</strong> ziektehaarden. <strong>De</strong><br />
wens <strong>van</strong> de mens is weer gedoemd te mislukken, omdat <strong>het</strong> kleine leven een verdedigingssysteem<br />
heeft ontwikkeld waar geen enkel medicijn, in welke vorm ook gegeven, tegen bestand is.<br />
<strong>De</strong> gevoelige vraag, Hagi-Mona, of <strong>mijn</strong> spreuken hier een uitkomst in kunnen bieden? Ik dien te<br />
zeggen dat <strong>het</strong> natuurlijk beheersen <strong>van</strong> al wat leeft, een vorm <strong>van</strong> evenwicht kent; die als basis<br />
hebben, <strong>het</strong> vermogen de gehele natuur een glans te bieden die een evenwichtige staat genoemd mag<br />
worden.<br />
Dat de mens dit graag anders wenst te zien, dit is de verdediging <strong>van</strong> de mens die de ziekte aan wenst<br />
te vallen en deze strijd kan winnen. Maar wat de mens minder beheerst is de strijd <strong>van</strong> <strong>het</strong> kleine tegen<br />
<strong>het</strong> kleine leven. Vorderingen zijn groot te noemen en vele ziektes worden doeltreffend bestreden.<br />
<strong>De</strong>ze vorderingen zijn <strong>het</strong> resultaat <strong>van</strong> <strong>het</strong> onderzoeken naar <strong>het</strong> kleine leven, in vormen <strong>van</strong> de<br />
bewijsvoering. Toch dient de mens te erkennen dat steeds, gestaag, er andere vormen <strong>van</strong> ziektes zich<br />
ontwikkelen en de mens vaak <strong>het</strong> gevoel heeft met lege handen te staan. In voorbeelden zou ik dit<br />
kunnen geven, maar de mens kan zelf in <strong>het</strong> dagelijks bestaan, weten wat ik met <strong>mijn</strong> woorden voor<br />
ogen heb. Teleurstelling zou in dit deel de mens kunnen overvallen. Wat ik slechts wenst te zeggen is<br />
dit: <strong>indien</strong> de mens <strong>het</strong> eeuwig leven op zijn planeet zou mogen beërven, waar is de waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
eeuwig bestaan gevestigd?<br />
Ook dien ik te accepteren dat in onze handelingen er een einde was aan <strong>het</strong> bereikbare. Men kan niet<br />
verlangen dat <strong>het</strong> leven, <strong>het</strong> lange of <strong>het</strong> oneindige, zou hebben. <strong>De</strong> kwaliteit <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven is een<br />
andere benadering en dit is de waarde <strong>van</strong> de orde. <strong>De</strong>els zijn hier de spreuken werkzaam, deels de<br />
kruiden en deels de wil om te willen leven.<br />
<strong>De</strong> wil om te leven.<br />
<strong>De</strong> wil is een belangrijke eigenschap, deel <strong>van</strong> karma, om de mens de genezing te brengen. Indien de<br />
wil ontbreekt, men beziet dat <strong>het</strong> leven geen nut heeft. Het geven <strong>van</strong> adviezen staat gelijk aan <strong>het</strong><br />
spreken tegen de wind. Verlichting <strong>van</strong> <strong>het</strong> begrip lichamelijk lijden is zeker mogelijk. Wel is dit<br />
afhankelijk dat de door mij genoemde eigenschappen, de wil, en ook <strong>het</strong> doorzettingsvermogen dienen<br />
aanwezig te zijn.
Negende sessie.<br />
<strong>Mediumschap</strong> en kosmische zuivere waarden.<br />
Afhankelijk is en blijft de mens <strong>van</strong> tal <strong>van</strong> eigenschappen die men in meer of mindere mate bezit.<br />
Indien de mens zich zelf zou beoordelen en dit wordt soms gedaan, dan zeg ik dat <strong>het</strong> oordeel over de<br />
naaste vaak harder en ook, in <strong>het</strong> egobewust denkvermogen, <strong>het</strong> onwaardig oordeel heeft. Het overzien<br />
<strong>van</strong> persoonlijke eigenschappen is als <strong>het</strong> zien in troebel water.<br />
Men weet of denkt te weten. <strong>De</strong>ze eigenschap kan hinderlijk aanwezig zijn, in de waarde of in andere<br />
woorden, de eigenwaarde die men zichzelf toedenkt. Het mediumschap kent dit begrip als geen ander<br />
werkzaam deel. Indien een medium denkt de absolute waarde gevonden te hebben, gelijk aan <strong>het</strong><br />
denken in <strong>mijn</strong> orde, men gaat de wegen volgen die afzonderlijk genoemd mogen worden. Dit was in<br />
<strong>mijn</strong> orde mij een gruwel. <strong>De</strong>ze reden was mede oorzaak voor <strong>mijn</strong> houding dat <strong>het</strong> ogenschijnlijk<br />
verlies de uiteindelijke overwinning betekende, door <strong>het</strong> gruwelijk lot wat de orde moest ondergaan.<br />
Ik dien te zeggen dat orde, <strong>het</strong> woord op zich, in feite een betekenis heeft die niet in de directe zin<br />
vertaald of gevoeld kan worden. Had ik <strong>het</strong> over chaos, men kan begrijpen dat in deze symboliek meer<br />
wordt bedoeld dan <strong>het</strong> kosmisch, materieel, zien. <strong>De</strong> staten <strong>van</strong> de mens, in dit beschouwend deel, veel<br />
zegt over structuurvormen die de mens in zich draagt. <strong>De</strong> mens is gelijk in de structuurvorm, <strong>het</strong><br />
kosmisch beeld <strong>van</strong> zijn. In de totaliteit <strong>van</strong> dit begrip één met de materie, de verschijningsvorm of de<br />
waarden in <strong>het</strong> anders zijn. Alle waarden zijn gelijk, niet gelijkvormig maar in geen enkel opzicht<br />
ondergeschikt in vormen, geschonken door de krachten en de wil <strong>van</strong> <strong>het</strong> patroon, ingegeven door<br />
gedachten die men aards vertaalt in begrippen zoals evolutie.<br />
Energie in disharmonie.<br />
Energie kent <strong>het</strong> stralingsveld. <strong>De</strong> gebieden <strong>van</strong> <strong>het</strong> herkenningsvermogen <strong>van</strong> de soorten en tevens de<br />
bronnen, in de verschijningsvormen die men kan herkennen die <strong>het</strong> instinctmatig deel in zich hebben.<br />
In deze begrippen kan men vinden dat alle energie de gebundelde kracht <strong>van</strong> <strong>het</strong> kosmisch gehalte in<br />
zich heeft. <strong>De</strong> mens kent de vergissing in <strong>het</strong> niet voelen; <strong>het</strong> niet weten of een vorm <strong>van</strong> disharmonie,<br />
in de vertaling <strong>van</strong> de eigen gevoelens. Dit kan men de mens niet kwalijk nemen omdat de functie <strong>van</strong><br />
de totale mens, los staat <strong>van</strong> <strong>het</strong> kosmisch functioneren. Het medium dient deze energievormen te<br />
herkennen. Het medium dient de waarde <strong>van</strong> alle energieën te ontleden naar de persoonsstructuur, <strong>het</strong><br />
eigene <strong>van</strong> ego wat een deel <strong>van</strong> de kosmische waarde in zich draagt. Dat men kan voelen in de<br />
concrete verschijningsvorm, dit is aan menig medium gegeven. Anderen voelen behagen, onbehagen,<br />
of bevinden zich in een negatieve energie die zegt dat deze plaats verlaten dient te worden.<br />
Verstoringen <strong>van</strong> energievelden.<br />
Vluchten mag men dit niet noemen. Het medium zal zich in een zware of bezwaarlijke staat voelen en<br />
wenst niet dat de persoonlijke energie, vormen <strong>van</strong> verstoring zou moeten ondergaan. Men is gevoelig<br />
voor tegengestelde energieën en wenst de eigen en ook vertrouwde energie te beschermen. Indien men<br />
denkt dat ik in deze gedachten een zwaar accent leg, ik weet dat deze factoren sterk spelen en de<br />
gemengde energie een goed herkenbaar patroon dienen te hebben.<br />
<strong>De</strong> mens mag zich vergissen in deze moeilijke materie en <strong>het</strong> vluchtgedrag is de gelijkwaardige<br />
houding aan <strong>het</strong> blijven. Indien <strong>mijn</strong> woorden verwarring geven, <strong>het</strong> medium zal <strong>mijn</strong> woorden<br />
herkennen.<br />
<strong>De</strong> normaal functionerende mens zal minder hinder ondervinden. Het medium zal meer in zich hebben<br />
<strong>van</strong> de herkenning, de plaatsing in de gevoelens en de waarde <strong>van</strong> de negatieve invloed de zetel<br />
kunnen geven. Dit is de bijzondere kracht <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium. <strong>De</strong> waarde in <strong>het</strong> ‘voorzien’ (helderzien)<br />
om dit begrip te verklaren. Ik dien te spreken over een waarde die zeker bepaalde voordelen biedt,<br />
maar ook hinderlijke bijverschijnselen kunnen geven. Indien men voelt in <strong>het</strong> paranormaal zijn, alle
gevoelens openbaren zich en <strong>het</strong> medium kan zijn of haar functie nauwelijks in de verkeerde energie<br />
geven. Alle energie is waardevol.<br />
Ik bedoel te zeggen dat ook aan negatieve energie waarde toegekend mag worden. Hoe moet men<br />
leren kennen zonder te kunnen herkennen?<br />
Verstoringen in de velden <strong>van</strong> alle energie is <strong>het</strong> meest voorkomend. Niet alleen in de werken die iets<br />
hebben <strong>van</strong> de gevoelsmatige staten. Ik zeg dat allen die werken met gevoel dit euvel kunnen<br />
ondervinden. Ook <strong>het</strong> dier kent dit verschijnsel en ingevingen, in een bepaalde handelswijze, zijn in<br />
veel gevallen oorzaak <strong>van</strong> <strong>het</strong> ondervinden <strong>van</strong> de vormen <strong>van</strong> energie. Niet dat ik kan zeggen dat<br />
deze energie gelijkwaardige patronen kent. <strong>De</strong> diverse vormen <strong>van</strong> de verschillende oorsprong zijn per<br />
soort verschillend. Indien men zou kunnen voelen, kosmische energie wordt gedoseerd doorgegeven<br />
of ont<strong>van</strong>gen.<br />
<strong>De</strong> mens kent <strong>het</strong> woord en handelt met <strong>het</strong> woord. Aan de andere zijde dient bedacht te worden dat<br />
alle bronnen <strong>van</strong> energie zich vermengen tot een totale staat. In deze situatie kan men uit <strong>mijn</strong><br />
woorden opmaken dat in <strong>het</strong> kosmisch zien de aarde een vorm <strong>van</strong> energie heeft ontwikkeld die een<br />
totale vermenging in zich hebben.<br />
Meetbare energie.<br />
Energie begint in de basis <strong>van</strong> <strong>het</strong> kleinste klein. <strong>De</strong>ze energie is in bepaalde vormen meetbaar,<br />
voelbaar, zelfs zichtbaar met de mooie instrumenten die de mens heden tot zijn beschikking heeft.<br />
Waardering voor alle onderzoeken en ook respect voor de resultaten, vermengd in deze vormen <strong>van</strong><br />
energie. Ik bedoel, in deze vormen <strong>van</strong> straling waar men mee werkt. Gevaren in deze werken zijn<br />
sterk aanwezig. Ik hoef geen toelichting te geven en bemerk, in zeer veel ontwikkelingen, dat de mens<br />
eerst ondervindt, na de mooie uitvinding.<br />
Dit bewijst dat men slechts deels weet. Maar dit zijn onderzoeken en de effecten behoren niet bij <strong>het</strong><br />
onderzoek omdat deze pas, na <strong>het</strong> resultaat, bekend worden.<br />
Indien ik spreek over energie, besef dat <strong>het</strong> mooi lichaam een bundeling is <strong>van</strong> diverse vormen <strong>van</strong><br />
maatbare energie. <strong>De</strong>ze bundeling <strong>van</strong> meetbare energie een bijdrage geeft in <strong>het</strong> proces ziekte en in<br />
<strong>het</strong> proces <strong>van</strong> herstel. Ik besef dat ik de nadruk leg op de vormen <strong>van</strong> energie en weet dat de mens<br />
redelijk ver is deze waarden te ontleden en toe te passen. In <strong>het</strong> genezen <strong>van</strong> de ziel, ik wens dit zo te<br />
noemen, speelt energie een grote rol.<br />
<strong>De</strong> betekenis zou je kunnen vinden door te herkennen in de ziektebeelden, die door vormen <strong>van</strong><br />
energie een impuls tot genezing mogen ont<strong>van</strong>gen. Bedenk dat voeding energie is, nachtrust deze<br />
energie door <strong>het</strong> lichaam verspreid en rust ook een vorm <strong>van</strong> energie genoemd mag worden. Begrijp<br />
<strong>mijn</strong> moeilijke uitleg. In deze voorbeelden wens ik aan te geven wat de mens in feite in <strong>het</strong> onbewuste,<br />
al vele jaren toepast. Het resultaat <strong>van</strong> de rust een waarde is voor de kosmische energie die de mens,<br />
door de rustpauze, tot zich kan laten komen. Vermindering <strong>van</strong> energie heeft de reden <strong>van</strong> <strong>het</strong> herstel<br />
in zich. Dit lijkt vreemd gesteld. Maar energie zal gaan naar de plaatsen waar genezing zich zal<br />
voltooien. Het lichaam reageert in de noodvoorziening door eerst te werken aan <strong>het</strong> ziek orgaan. Maar<br />
begrijpelijk zal zijn dat andere organen in de gedeelde kracht moeten functioneren. Feitelijk zeg ik dat<br />
disharmonie, in deze beelden <strong>van</strong> genezing, plaatsvindt. Vaak wordt de ziekte bestreden door gebruik<br />
te maken <strong>van</strong> de energie, overtollig in <strong>het</strong> gezond deel <strong>van</strong> de mens aanwezig.<br />
Helemaal goed kan men dit niet noemen. Waarom een deel opofferen om een ander deel te genezen?<br />
Daarom. Slechts om deze reden is <strong>het</strong> gevaar <strong>van</strong> de gecompliceerde ziektegeschiedenis, deel <strong>van</strong> de<br />
mens. Men heeft genezen wat ziek was maar <strong>het</strong> totaal herstellen duurt de lange tijd. Daarom zijn<br />
toevoegingen aan de mens gegeven om de opbouw, tijdens <strong>het</strong> ziekteproces, te ondersteunen. Indien ik<br />
spreek over ondersteunen, ik spreek over de spreuken en ook over de kruiden; ik spreek over de<br />
begeleiding maar ook over <strong>het</strong> ondersteunen <strong>van</strong> de karmische schommelingen die in een soort <strong>van</strong><br />
balans dienen te blijven. Ik zeg dat juist dit deel <strong>van</strong> de mooie genezing <strong>het</strong> zwaarste is. Indien de<br />
mens beschikt over de zwakke wil, genezing zal trager verlopen.
Men moet in <strong>het</strong> proces <strong>van</strong> de ziekte eerst erkennen, vervolgens de strijd aangaan met de ziekte en <strong>het</strong><br />
totaalproces dienen te ondergaan. Indien men wenst te genezen zijn de door mij genoemde factoren <strong>het</strong><br />
belang <strong>van</strong> de zieke. Die dient te beseffen dat in de totale harmonie, <strong>van</strong> lichaam en geest, de genezing<br />
plaatsvindt.<br />
Karma en karmische invloeden.<br />
Genezing kent dus de diverse factoren. Zo gezegd de functie <strong>van</strong> <strong>het</strong> lichaam. <strong>De</strong> functie die ik<br />
karmisch wens te noemen en de functie waar<strong>van</strong> ik zou willen zeggen, de wisselende omstandigheden<br />
door verplaatsing naar <strong>het</strong> ander levensklimaat.<br />
<strong>De</strong>ze factoren zijn alle <strong>van</strong> belang. <strong>De</strong>ze belangen kunnen zich verstrengelen tot een eenheid in<br />
gedragsmatig handelen, voelen en ook in <strong>het</strong> beschouwend vermogen een belangrijke rol spelen.<br />
Indien sprake is <strong>van</strong> een bepaalde verstrengeling, door bijkomende omstandigheden, kan men spreken<br />
over de verhoogde kans op ziektes die in feite karma als basis hebben.<br />
Wat men gemiddeld behandeld is minder de oorzaak en meer de exterieure verschijnselen <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
ziektebeeld. Maar de kern <strong>van</strong> <strong>het</strong> proces, daar richt men minder <strong>het</strong> oog op. Indien gevolgen zich<br />
openbaren, moet men niet naar de kern <strong>van</strong> de oorzaak zoeken?<br />
Zo men beziet zal men ook handelen. Hier zijn tal <strong>van</strong> oorzaken voor te geven. <strong>De</strong> artsen, in jullie tijd,<br />
heeft lange tijden gewerkt met moderne gedachten en karma werd niet erkend als zijnde de basis <strong>van</strong><br />
vele vormen <strong>van</strong> ziektes. Ik dien wel te zeggen dat <strong>het</strong> klein leven, in dit deel <strong>van</strong> betoog, buiten<br />
beschouwing blijft. Men dient te begrijpen dat niet alle ziektebeelden karmisch zijn en vele vormen<br />
<strong>van</strong> leven de ziekte kunnen veroorzaken. Zelfs <strong>het</strong> rijk en overvloedig leven kunnen de ziekte brengen.<br />
Ook <strong>het</strong> karig leven, met de oorspronkelijk geringe voeding, kan ziektebeelden geven. Daarom is <strong>het</strong><br />
ondoenlijk om voor iedere ziekte met een spreuk te werken. Zou een spreuk honger kunnen<br />
verdrijven?<br />
<strong>De</strong>ze vraag mag men zich in redelijkheid afvragen. Een gemis, door bijzondere slechte<br />
omstandigheden, blijft een gemis, in de waarden <strong>van</strong> voeding en <strong>het</strong> zuiver element water. Indien de<br />
slechte oogst gegeven wordt, de mens zal met andere waarden dienen te werken. <strong>De</strong> niet gestelde<br />
vraag zou kunnen zijn waar deze waarden hun oorsprong kennen.<br />
Ik dien te zeggen dat de vroege mens vormen, ik noem <strong>het</strong> reservoir, in zich hadden.<br />
Hoe vreemd dit begrip toe te lichten. Bezie de natuur en zie <strong>het</strong> dier garen in periodes <strong>van</strong> overvloed.<br />
Zie dat de stofwisseling traag gaat verlopen. Zie de mens die, in periodes <strong>van</strong> schaarste, nijver blijft in<br />
<strong>het</strong> doend patroon. Indien de mens de natuur zou volgen, zijn levensritme zou zich aanpassen aan de<br />
omstandigheden. Indien men zou denken dat dit – zo in jullie denkvermogen – verloren tijd zou zijn,<br />
de explosie in <strong>het</strong> uitvoeren <strong>van</strong> de doordachte taak, zal zich openbaren als de natuur aangeeft dat<br />
juiste tijden aanwezig zijn. Zo kan men beredeneren dat alle gewin in tijd zeer betrekkelijk is. Men<br />
blijft in <strong>het</strong> gelijk ritme de tijd besteden maar dient te beseffen dat, wat is opgebouwd aan energie, de<br />
noodzakelijke aanvulling ontbeert. Maar tijden in <strong>het</strong> NU geven aan dat <strong>mijn</strong> woorden slechts theorie<br />
zijn die zeker waardig in de gedachte leven maar niet uitvoerbaar in jullie bestaansvorm in <strong>het</strong> heden.<br />
Wij, in de orde, hadden minder <strong>van</strong> deze problematiek omdat de mens meer in <strong>het</strong> natuurlijk patroon<br />
leefde. Zo kennen alle tijden de wisselende beelden in <strong>het</strong> ziekteproces en zijn tijden; de mens gegeven<br />
om met krachten te werken die vormen <strong>van</strong> zich hebben <strong>van</strong> tegennatuurlijk handelen.<br />
Ook in jullie tijd dien ik <strong>mijn</strong> gedachten te richten op de verschijningsvormen <strong>van</strong> de nieuwe ziektes.<br />
<strong>De</strong>ze mogen deels genoemd worden de ziektebeelden <strong>van</strong> <strong>het</strong> onverstand en de weelderige gedachten<br />
aan <strong>het</strong> meer <strong>van</strong> dezelfde tijd waar wij in konden leven. Onze tijden hadden <strong>het</strong> aanpassingsvermogen<br />
<strong>van</strong> de kosmische ordening en tijd was deel <strong>van</strong> korte of langere dagen.<br />
Het ritme <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven was aangepast aan de natuur die de wisselende tijd aangaf maar ook <strong>het</strong><br />
vegatief vermogen <strong>van</strong> de mens in werking stelde. In deze bewoordingen kan men lezen dat de mens
de natuur, <strong>het</strong> proces <strong>van</strong> leven, niet af kan dwingen en zich dient te richten op de kosmische status die<br />
nu eenmaal geen constante is. <strong>De</strong> mens heeft de gedachte om alles te lengen. Tijden <strong>van</strong> leven en<br />
tijden in de tijd. Maar dit is in strijd met de kosmische gedachte en <strong>het</strong> ritme <strong>van</strong> de mens zou een<br />
natuurlijker ritme dienen te zijn.<br />
Dat men economische invloeden behoort te accepteren, dit begrip erkennen wij maar gezegd dient te<br />
worden dat dit <strong>het</strong> welzijn niet bevorderd.<br />
Natuurlijk ritme. Bio-ritme<br />
<strong>De</strong> vaak gestelde vraag: wat is een natuurlijk ritme?<br />
<strong>De</strong> mens, alle levensvormen, hebben bepaalde ritmes waarin men zich in een vorm <strong>van</strong> welbehagen in<br />
bevindt. <strong>De</strong>ze energievormen zijn delen <strong>van</strong> de vergaarde of aanwezige energie die de mens gaande de<br />
tijd, een biologisch ritme geven. Indien de mens met grote schommelingen in de tijdsfactor, of door<br />
bijzondere omstandigheden bevindt, de mens raakt uit de persoonlijke sferen <strong>van</strong> zijn bestaan. <strong>De</strong><br />
mens voelt dit als een verstoring <strong>van</strong> zijn opgebouwde ritme in werken of op de wijze <strong>van</strong> besteding<br />
<strong>van</strong> de tijd.<br />
Ik wens dit <strong>het</strong> persoonlijk bio-ritme te noemen. Voorbeelden zijn niet noodzakelijk te geven omdat<br />
iedereen weet, in een diep besef, wat ik met deze woorden bedoel. Men kan spreken over de<br />
gevestigde waarden <strong>van</strong> <strong>het</strong> patroon <strong>van</strong> leven waar men zich aan hecht en de gezondheid een soort<br />
herkenning in heeft. Ook in dit begrip speelt de factor tijd een belangrijke rol. Verstoring <strong>van</strong> energie<br />
komt vaak voor door de verstoring in de tijd. In <strong>mijn</strong> orde was dit niet aanwezig. Tijden hadden de<br />
natuurlijke waarden en wij leefden met de kosmische omstandigheden die ons levensritme<br />
aanwijzingen boden, de levensbalans in een natuurlijk ritme de richting gaven.<br />
<strong>De</strong> mens in <strong>het</strong> heden, heeft veel te maken met de verstoring <strong>van</strong> de natuurlijke balans of <strong>het</strong> door mij<br />
genoemde effect <strong>van</strong> <strong>het</strong> verstoorde bio-ritme. In <strong>mijn</strong> begrip is natuurlijk de gedachte aanwezig dat<br />
veel met de afspraak te maken heeft. Als tijden verschillen en de mondiale afspraak nagekomen dient<br />
te worden, <strong>het</strong> probleem dient zich al aan. Verstoring in de velden <strong>van</strong> de energie kunnen vele ziekte<br />
oorzaken geven. Iedereen met de lange reis, weet wat ik met <strong>mijn</strong> woorden bedoel. Raden kan ik in<br />
deze niet geven en een gedachte dit te kunnen veranderen speelt niet bij mij.<br />
Wel kan ik zeggen dat de mens, in <strong>het</strong> bewust weten, zich aan kan passen door zich voor te bereiden<br />
en in de tijd te glijden. Ik begrijp dat <strong>mijn</strong> woorden <strong>het</strong> onvolkomen gedachtepatroon hebben, maar<br />
aanpassen heeft in veel gevallen slechts te maken met de goede voornbereiding. Ik spreek over energie<br />
en ik spreek over tijd.<br />
Het ritme <strong>van</strong> de mens berust op energie en de tijd die bij deze energie past. Zo dien je <strong>mijn</strong> woorden<br />
te begrijpen. Indien men zou vragen om <strong>het</strong> effect <strong>van</strong> een spreuk of een medicijn toevoeging, ik zeg<br />
in <strong>mijn</strong> weten, dat deze feiten en de veranderingen in de tijd, dat de mens <strong>het</strong> patroon geleidelijk dient<br />
op te <strong>van</strong>gen. Of de mens veel met de gedachten kan doen?<br />
Ik zeg dat de mens met <strong>het</strong> gevestigd patroon geen hinder ondervindt. Maar ook dien ik te vermelden<br />
dat iedereen, in de wisseling <strong>van</strong> de klimaten, dit gevoel zal hebben, zij <strong>het</strong> in geringe mate.<br />
Verstoringen in de velden <strong>van</strong> energie zijn vaak, zeer vaak de oorzaak <strong>van</strong> ziektebeelden. Streken,<br />
landen, allen hebben te maken met de verschillende energievelden. Dit is geen zuiver woord, maar <strong>het</strong><br />
begrijpen, in dezer voege, is <strong>het</strong> begrijpen <strong>van</strong> alle mensen.<br />
Zo wens ik dit op deze manier te zeggen. Ik vermeld dat alle landen, de open wateren en de gebergten<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> hoog gehalte, ja al deze streken of belevingsvelden hebben een andere vorm <strong>van</strong> energie. Men<br />
kan voelen maar niet aantonen.
Wel zal men de gevolgen kunnen aantonen, in een verminderde weerstand, of de andere duidelijke<br />
aanwijzing. Indien de mens deze confrontatie in zichzelf ondervindt, <strong>het</strong> aanpassingvermogen berust<br />
bij de mens die zijn natuurlijk ritme geleidelijk dient aan te passen aan de andere omstandigheden.<br />
<strong>De</strong> mens die leeft met de natuurlijke status weet dit zonder de uitleg te kennen. Toch zal men zich<br />
vaak moeten wenden tot de genezer die de klacht zal behandelen door de goede uitleg te geven.<br />
Maar niet iedere genezer werkt met de wet <strong>van</strong> de natuur en <strong>het</strong> medicijn is snel gegeven. Mijn raad in<br />
deze is dat de mens, in <strong>het</strong> geleidelijk overschakelen, zijn bio-ritme kan hervinden. Natuurvolkeren<br />
hebben <strong>het</strong> geleidelijk proces in vormen <strong>van</strong> overgang en weten. <strong>De</strong> ouderen hebben <strong>het</strong> begrip <strong>van</strong> de<br />
feiten en <strong>het</strong> bezien <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven. Zo <strong>mijn</strong> woorden zeggen, de mens zal altijd de aanpassing dienen te<br />
zoeken en niet moeten denken aan beelden <strong>van</strong> de ziekte. Maar meer moeten beseffen dat verstoring in<br />
energie de oorzaak is.
Tiende sessie.<br />
<strong>De</strong> aura.<br />
Alle velden, de aardse energie en de diverse vormen die een toevoeging in zich hebben, geven aan de<br />
materie in de totale waarde, de glans <strong>van</strong> <strong>het</strong> repeterend geheel.<br />
Met andere woorden: de mens is deels de mens in vormen <strong>van</strong> materie. <strong>De</strong> mens is deels de kosmische<br />
energie die in <strong>het</strong> huidig bestaan en in talrijke mogelijkheden, zich kan verplaatsen naar andere<br />
bestemmingen met de andere energie. <strong>De</strong> mens in deze tijd, is minder aan de plaats gebonden en <strong>het</strong><br />
hinderlijk patroon is <strong>het</strong> effect dat men wordt vergezeld in de persoonlijke energie, vermengd met de<br />
plaatselijke energie. Indien de kleine verplaatsing aan de orde is, de mens al dit niet voelen maar over<br />
de grotere afstanden speelt <strong>het</strong> begrip energie wel degelijk een belangrijke rol.<br />
Vermengd aura.<br />
In dit begrip, of <strong>mijn</strong> uitleg, kun je voelen dat energie deels verbonden is met de verankerde plaats en<br />
deels de mens zijn persoonlijke energie naar plaatsen brengt met de andere energie. <strong>De</strong> planeet aarde<br />
heeft, in <strong>het</strong> kosmisch zien, een vermengde energie. <strong>De</strong>ze woorden dien ik zo te gebruiken. Ik zou ook<br />
<strong>het</strong> begrip ‘vermengd aura’ kunnen gebruiken en waarschijnlijk wordt dit beter. Men kan de<br />
redenering begrijpen dat alle energie, de mens vergezeld in de persoonlijke aura; de nieuwe omgeving<br />
waar men tijdelijk of permanent zich wenst te vestigen. Alles een vermenging of evenwicht dient te<br />
krijgen, dat de mens <strong>het</strong> veranderlijk aura zal brengen. Ook dit gegeven vraagt tijd en de gemiddelde<br />
mens wenst zich deze tijd niet te gunnen. Maar ik zeg, dit in <strong>mijn</strong> woorden: men mag gebruiken <strong>van</strong><br />
de tijd door dit gegeven juist toe te passen. Hier kan ik, in de directe zin, geen duidelijk voorbeeld <strong>van</strong><br />
geven maar <strong>het</strong> begrip tijdloos bestaat niet in deze omstandigheden. Situaties geven een vorm <strong>van</strong><br />
besteding in de tijd. In <strong>mijn</strong> woorden kan je vinden dat ik enige moeite heb dit belangrijk aspect goed<br />
uit te leggen. Veel <strong>van</strong> de mooie gedachten in dit geheel, dient de mens te voelen in vormen <strong>van</strong><br />
ervaring. Indien ik spreek over <strong>het</strong> traag verkeren in de langzame overgang naar <strong>het</strong> andere gebied, de<br />
mens zal beseffen dat <strong>mijn</strong> woorden in dit begrip, zeggen wat ik bedoel in de ingewikkelde fase <strong>van</strong><br />
<strong>mijn</strong> betoog.<br />
Verandering <strong>van</strong> energie op aarde en de trek der volkeren.<br />
Maar <strong>het</strong> begrijpen is aan <strong>het</strong> medium dat de confrontatie met <strong>het</strong> tijdsverschil zal aanvoelen in de<br />
raden die gegeven dienen te worden. Zo moet men zien in de problemen die zich openbaren bij de<br />
mens, levend in periodes <strong>van</strong> vestiging in de andere plaats. In <strong>mijn</strong> begrijpen zal <strong>het</strong> in jouw land<br />
minder voorkomen maar de trek <strong>van</strong> de volkeren, zo deze is voorspeld, zal ook in jouw land een<br />
belangrijke verandering geven. In <strong>mijn</strong> spreken, in <strong>mijn</strong> besef in <strong>het</strong> heden, dien ik te zeggen dat dit nu<br />
minder geschiedt maar <strong>mijn</strong> werken richten zich ook op de toekomstige gebeurtenissen. Ook mag niet<br />
onvermeld blijven dat <strong>het</strong> totale energieveld <strong>van</strong> de mooie aarde, al verstoord is door talrijke oorzaken<br />
die minder door de mens maar meer, in <strong>het</strong> kosmisch patroon <strong>van</strong> wording, hun oorzaak vinden. In<br />
andere geschriften hebben wij hier ruim onze aandacht aan gegeven. Indien de tijd beheersbaar zou<br />
zijn, dit in <strong>het</strong> kosmisch beschouwend zien, alles had de eenvoud in <strong>het</strong> voorspellen. Ook wij, in onze<br />
waardige gedachten, zouden een eenvoud toe kunnen passen die de mens een aanreiken zou kunnen<br />
geven. <strong>De</strong> duidelijke bewoordingen op de vraag over gebeurtenissen die staan te geschieden. Maar <strong>het</strong><br />
geven <strong>van</strong> tijden is <strong>het</strong> schenken <strong>van</strong> de kleine waarden aan jouw mooie aarde. <strong>De</strong> aarde die in <strong>het</strong><br />
geheel bewegingspatroon, de trage maar duidelijke verandering ondergaat naar een fase, in een tijd die<br />
komende is.<br />
Mediums en hun werken.<br />
In dit begrip spreek ik over de kosmische tijd. Die heeft wel de maat als tijd, als woord en kent een<br />
totaal andere waarde, in <strong>het</strong> bezien in de fases, <strong>van</strong> de aardse ontwikkelingen.<br />
Soms voelt <strong>het</strong> medium, in de schokkende ervaringen, dat tijden veranderen. Zieners weten dit soms<br />
ook moeilijk te plaatsen. Men wel voelt, maar zeer moeilijk in kan schatten dat deze maat, de vierde
waarde, sterk aanwijsbaar is in <strong>het</strong> gevoel; maar geen nadere uitleg gegeven kan worden in deze<br />
moeilijke, kosmische begrippen.<br />
<strong>De</strong> reden <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> uitleg is de volgende: een medium zal, in veel gevallen vragen ontmoeten die over<br />
tijden gaan. <strong>De</strong>ze vraagstellingen worden door de mens, in <strong>het</strong> vragend deel, vaak gesteld.<br />
Bewustzijnsvelden behoren <strong>het</strong> medium te ontwikkelen door discipline, doordacht handelen en een<br />
gehalte <strong>van</strong> betrouwbaarheid. Alles kent in <strong>het</strong> verloop <strong>van</strong> tijden de verandering. Dat de mens<br />
veranderd is en kwestie <strong>van</strong> de normale ontwikkeling. Het goede, in tal <strong>van</strong> levens, dient plaats te<br />
maken door <strong>het</strong> veranderlijk inzicht te ontwikkelen. Zou een medium constant, in de velden <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
bereik werkzaam blijven, dit is begrijpelijk maar de prikkeling om de ontwikkeling te voltooien zal<br />
achter blijven. In deze woorden kan je bemerken dat ik iets wens te zeggen. Een gedachte wens prijs te<br />
geven die in <strong>het</strong> voordeel kan werken voor ieder medium, werkend in de velden <strong>van</strong> de persoonlijke<br />
ontwikkeling.<br />
Indien men tevreden is met <strong>het</strong> bereikt resultaat, men mag terugzien op <strong>het</strong> behaalde. Hier is geen<br />
bezwaar in aanwezig. <strong>De</strong> staat <strong>van</strong> tevreden zijn speelt snel een rol en kan overheersend de<br />
persoonlijke waarden hinderlijk beïnvloeden. Ik zeg met deze woorden dat vele technieken onderzocht<br />
dienen te worden en een aanvullende waarde kunnen zijn om de werken met meer krachten te kunnen<br />
voltooien. Het zelfwerkzaam deel is niet gering te noemen. Indien men bepaalde technieken niet<br />
beheerst, hoe zou men anders kunnen leren dan door de oefening?<br />
Indien men minder geschikt is in een bepaald deel, men zal in een oprecht trachten, andere wegen<br />
kunnen vinden. Wat ik NU zeg, heeft de waarde <strong>van</strong> alle tijden. Indien de tijd de andere techniek<br />
schenkt, <strong>het</strong> medium mag proberen om met deze techniek te werken. In veel gevallen zal blijken dat<br />
veel de kleine toevoeging of handelswijze is <strong>van</strong> techniek; minder een gehalte aan waardige<br />
toevoeging in zich heeft. Veel <strong>van</strong> <strong>het</strong> aangebodene, berust op waarden die oud zijn en slechts dit in<br />
zich hebben dat <strong>het</strong> veranderlijk uiterlijk, de andere taal en <strong>het</strong> belooft deel <strong>van</strong> een onwaarachtig<br />
karakter, de mens doen besluiten over te gaan op moderne techniek.<br />
Maar nu speek ik weer over tijden die <strong>het</strong> nieuwe in zich dragen en minder over de waarden <strong>van</strong> de<br />
vele, oprecht bedoelde toevoegingen. Bovendien, ik dien dit te vermelden, is er een groot verschil in<br />
de verkoop <strong>van</strong> <strong>het</strong> mooi uitziend artikel; <strong>het</strong> nieuw apparaat, de vele nieuwe gedachten. Meestal<br />
berustend op delen fantasie en opgeschreven door de mens die gelden wenst te maken door de<br />
waarden te veranderen en slechts <strong>het</strong> begrip sensatie wensen te geven. Indien men alle aardse boeken,<br />
bestudeert, men komt tot een bepaalde conclusie. Veel <strong>van</strong> al dat geschrevene heeft een gezamenlijke<br />
basis. Zijn dit absolute waarden die een ieder heeft verworven of zou men, ondoordacht, bepaalde<br />
principes een herhaald patroon wensen te geven?<br />
Veel <strong>van</strong> <strong>het</strong>zelfde geeft niet meer. Het zal nooit enige toevoeging kunnen zijn en <strong>het</strong> karakter<br />
‘vernieuwend zien’, vindt men zelden in <strong>het</strong> boek <strong>van</strong> de paranormale waarden.<br />
In <strong>mijn</strong> beweringen dient men wel te zoeken naar de woorden door mij gesproken. Hoewel, ik zeg dat<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> vele onderzochte, vele tijden verloren gaan zonder dat men kan spreken over de toegevoegde<br />
kennis.<br />
<strong>De</strong> absolute kennis zal <strong>het</strong> medium nooit, in <strong>het</strong> totaal bewust veld <strong>van</strong> overwegen, in de gedachte<br />
voelen. Daarom was onze orde talrijk met specialisten op de vele gebieden <strong>van</strong> <strong>het</strong> mediumschap.<br />
Ook wij kenden <strong>het</strong> conflict <strong>van</strong> <strong>het</strong> gelijk, maar <strong>het</strong> streven was gericht op samenwerken; in vormen<br />
<strong>van</strong> harmonie en erkenning <strong>van</strong> <strong>het</strong> onbekend deel, niet berustend in ons vermogen. Wij gebruikten<br />
<strong>van</strong> de waarden die wij onderling konden geven. Misbruik, ik dien <strong>het</strong> zo te eggen, ook onze orde<br />
kende <strong>het</strong> afvallig deel. <strong>De</strong> mens die dacht dat <strong>het</strong> alleen werkzaam zijn voldoende was om de<br />
medemens te kunnen helpen. Nooit zal ik ontkennen dat velen <strong>het</strong> goede hebben verricht mar ook<br />
waren velen bezig om <strong>het</strong> verkeerde een toevoeging te geven en demon was deel <strong>van</strong> velen.<br />
Dit was <strong>mijn</strong> grote probleem war ik mij aan<strong>van</strong>kelijk sterk mee bezig heb gehouden.<br />
Ik moet zeggen met een gedeeld succes.
Ook in deze tijd speelt demon een grote rol. In <strong>het</strong> bezien, <strong>mijn</strong> ervaringen in de tijd <strong>van</strong> Nu zijn dat<br />
velen werken met krachten die ik onzuiver wens te noemen. Dit is de reden dat ik sterk oplettend ben<br />
en weiger deze krachten toe te laten in <strong>mijn</strong> zuivere energie, die slechts gericht is op <strong>het</strong> zuivere en<br />
goed werkend medium.
Elfde sessie.<br />
Negatieve entiteiten en ‘zwarte magie’.<br />
Indien ik zeg dat <strong>het</strong> gevoelig medium een extra kans loopt belaagd te worden, dat begrip is in mij. Ik<br />
weet dat vele krachten, in deze momenten werkzaam zijn op tal <strong>van</strong> gebieden.<br />
Men weet en begrijpt in <strong>het</strong> weldoordacht mediumschap. Men zal in de strijd tegen <strong>het</strong> kwade iets<br />
moeten toevoegen door de persoonlijke krachten en inzichten, mede met <strong>mijn</strong> krachtige spreuken, <strong>het</strong><br />
karakter <strong>van</strong> strijd te geven. <strong>De</strong>ze noodzaak is aanwezig en <strong>mijn</strong> waarde bewijst zich in de strijd die, ik<br />
behoor dit te zeggen, een strijd is in <strong>het</strong> menselijk aspect waar velen de krachten aan dienen te geven.<br />
Het aards veld heeft in deze tijd <strong>van</strong> de overgang te maken met tal <strong>van</strong> hinderlijke invloeden die<br />
strijden om de zetel. Indien ik <strong>het</strong> kwalijk wens te noemen, begrijp dat ook in de gewassen de grote<br />
ontwikkelingen gepaard gaan met negatieve kwaliteiten. Ik bedoel met deze woorden, dat <strong>het</strong> goede<br />
altijd vergezeld gaat met <strong>het</strong> minder goede. Niet in alle gevallen zal deze vergelijking opgaan, maar<br />
een voorbeeld dien ik te geven. Soms wordt de mens misbruikt zonder de slechte ervaring te<br />
herkennen. Dit gegeven is zo oud, zo direct verweven in <strong>het</strong> mediumschap dat ik wens te spreken over<br />
een ontwikkeling, gelijk in de letter <strong>van</strong> de zeer oude geschriften. Dwalingen worden vaak ingegeven<br />
door energieën die zich manifesteren, de verkeerde gedachten wensen in te geven. Zou men vragen om<br />
de reden, ik zeg dat deze redenen, ook door mij, niet gegeven kunnen worden.<br />
Dwalingen.<br />
Indien men de ziel zou kunnen beheersen, er zouden minder <strong>van</strong> deze nare ervaringen zijn. Ik zeg ook<br />
dat in <strong>het</strong> goede bedoelde, deze situaties op kunnen treden. Ieder medium heeft in tijden <strong>het</strong> hinderlijk<br />
voelen <strong>van</strong> negatieve entiteiten, dwaalboodschappen of vermenging <strong>van</strong> zuiver met onzuiver.<br />
Dit verschijnsel doet zich, in de directe zin niet voor in <strong>het</strong> werken met de kaart of <strong>het</strong> voorwerp,<br />
hoewel ik wel een aantekening dien te vermelden.<br />
Het voorwerp kan, in een andere fase, wel degelijk kwade invloeden in zich dragen. Soms is de<br />
eigenaar of de drager zich minder bewust <strong>van</strong> de kwalijke effecten maar ik kan herkennen in <strong>het</strong><br />
voelen <strong>van</strong> de negatieve energie.<br />
Dwaalboodschappen zijn een gevaar; zijn gevaarlijk voor <strong>het</strong> medium maar ook voor de betrokkenen.<br />
In <strong>mijn</strong> woorden kan je vinden dat allen te maken kunnen krijgen met demon en <strong>het</strong> medium zeer<br />
geschikt is om deze negatieve spiraal te ondervinden. Indien ik over <strong>mijn</strong> orde praat, ik gaf reeds aan<br />
dat ik ook zeer veel hinder heb ondervonden <strong>van</strong> deze krachten. Mijn werken richtten zich eerder<br />
tegen kwade invloeden dan tegen de ogenschijnlijke onschuld. In andere woorden, <strong>het</strong> slachtoffer,<br />
sterk belaagd en in feite en in veel gevallen, slechts knecht <strong>van</strong> <strong>het</strong> kwade zonder <strong>het</strong> direct te<br />
beseffen, at <strong>het</strong> kwaad zich zou moeten verbreiden en de mens een willoos instrument kan zijn.<br />
Ik zeg dat ik spreek in de twee gedachten. Begrijp <strong>mijn</strong> woorden. Men is toegankelijk en wens ook in<br />
de velden <strong>van</strong> <strong>het</strong> mediamiek werken, deze krachten toe te laten. Ik spreek in dezen over de argeloze<br />
mens die bepaalde paranormale krachten heeft maar een slecht herkenningsvermogen.<br />
Gecompliceerd mag men deze situaties wel noemen.<br />
Ook in <strong>mijn</strong> orde speelden dus deze feiten. Mijn genezing was er op gericht eerst te herkennen;<br />
vervolgens, door <strong>het</strong> inspreken <strong>van</strong> een spreuk, demon de plaats te geven waar demon minder actief<br />
zijn werken kon voortzetten.<br />
Begrijp dit moeilijk deel als volgt. <strong>De</strong>mon zal altijd werkzaam blijven en zijn krachten aanwenden<br />
door onze naasten te belagen. Verdriet wordt gevoeld door <strong>het</strong> medium die zijn zuivere krachten<br />
onder<strong>mijn</strong>d voelt. Maar de nederlaag is altijd aan demon, ondanks zijn enorme krachten. Indien de<br />
mens tot daden komt, de oorzaak is gelegen in de sterke werken <strong>van</strong> demon. Ik zeg dat ons begrip gaat<br />
naar <strong>het</strong> slachtoffer, belaagd in de velden <strong>van</strong> de matige energie.
Dit geheel gezien in de krachten of anti-krachten die zowel door <strong>het</strong> goede als kwade, opgeroepen<br />
kunnen worden. Men dient te bedenken dat ik in <strong>mijn</strong> woorden spreek in vormen <strong>van</strong> herkennen voor<br />
de mens die met zuivere energie de werken verricht. Men zich altijd dient te vergewissen in <strong>het</strong><br />
ont<strong>van</strong>gen <strong>van</strong> mededelingen en de waarde dient te vinden in <strong>het</strong> zuiver inschatten <strong>van</strong> deze energie.<br />
Verschillen kunnen groot zijn. In <strong>het</strong> niet weten of onwetend zijn, worden vaak grote fouten gemaakt.<br />
<strong>De</strong> mens kan niet altijd weten. Daarom dien ik af en toe een toelichting te geven.<br />
Het begrip demon.<br />
Het begrip demon of demonische krachten is een zuiver, kosmisch begrip. <strong>De</strong>ze anti-krachten zijn<br />
werkzaam in de schaduwkosmos en kunnen de mens bereiken die, zo ik vertelde, ont<strong>van</strong>kelijk is voor<br />
de diverse vormen <strong>van</strong> energie, zonder zich af te vragen en in goed vertrouwen, welke energie men<br />
binnen <strong>het</strong> bereik heeft. Ik wens te stellen dat <strong>het</strong> onderscheidingsvermogen <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium, zich<br />
openbaart gaande de ontwikkeling. In eenvoudige bewoordingen is dit vrij moeilijk. Ik zeg dat alle<br />
naturen dit element, de negatieve waarde, binnen <strong>het</strong> bereik hebben.<br />
Toelaten is begrijpelijk maar tevens <strong>het</strong> grootste gevaar <strong>van</strong> alle zieners, mediums en werkers in de<br />
gebieden <strong>van</strong> <strong>het</strong> paranormaal zien en beleven. In dit geval benader ik <strong>het</strong> begrip kosmische krachten<br />
met de anti-spiegeling. Een ander woord is in dit voorbeeld niet te geven, maar herkenning zal veel bij<br />
kunnen dragen en <strong>mijn</strong> woorden ondersteunen. Er is een gering verschil tussen demon en duivelse<br />
krachten. Hier nader ik een begrip dat afwijkend is met de menselijke gedachten. Ik moet zeggen dat<br />
<strong>het</strong> begrip duivel een staat is die de mens in zich draagt. <strong>De</strong> mens is de schepper <strong>van</strong> de duivel en,<br />
<strong>indien</strong> hij toegang kan krijgen, zal hij zich openbaren en de mens beproeven en kwade gedachten<br />
toevoegen en de ‘hel’ tonen.<br />
Dit is in feite oud, zo oud als de mens. Iedereen herkent dit <strong>indien</strong> hij wenst te voelen de negatieve<br />
krachten die in hem bepaalde gedachten geeft die ‘duivels’ genoemd mogen worden.<br />
Met <strong>het</strong> sterk deel <strong>van</strong> karma en de zuivere beoefening die de mens toe kan passen, wordt de ‘duivel’<br />
verdreven en de goede inzichtelijke waarden zullen overwinnen. Zo is <strong>het</strong> normaal patroon <strong>van</strong> de<br />
mens die strijdt tegen ‘duivelse’ invloeden.<br />
Dat men demon de plaats <strong>van</strong> de duivel geeft is begrijpelijk maar niet juist.<br />
Het begrip demonische krachten.<br />
<strong>De</strong>monische krachten zijn kosmische krachten met een sterk negatieve invloed. <strong>De</strong> functie die zij<br />
hebben is in onze ogen <strong>het</strong> oprecht trachten in te breken in de ziel <strong>van</strong> de mens om veel schade te<br />
berokkenen. Onderken <strong>het</strong> gevaar in een weten dat ook jij deze invloeden hebt ondervonden.<br />
Ieder medium zal, <strong>van</strong> tijd tot tijd, dwalingen of verkeerde boodschappen kunnen ont<strong>van</strong>gen. Maar <strong>het</strong><br />
zuiver vermogen zal altijd <strong>het</strong> baken mogen zijn en waakzaamheid is de waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong> ervaren<br />
medium. <strong>De</strong> duivel is dus een staat en heeft dus minder te maken net <strong>het</strong> begrip demon. <strong>De</strong> mens<br />
schept duivels Ik zeg dat ik wel kan inschatten wat demonische krachten, in dit veld <strong>van</strong> negatieve<br />
waarden, kunnen veroorzaken. <strong>De</strong> duivel in de mens werkt graag met demon samen en geeft krachten<br />
<strong>van</strong> een hoog gehalte. In deze woorden dien je te begrijpen dat zijn waarden wel onzuiver zijn, maar<br />
<strong>van</strong>uit <strong>het</strong> standpunt <strong>van</strong> zijn krachten, hebben zijn werken op zich vaak <strong>het</strong> gewenste resultaat.<br />
Dat wij strijdig zijn en wij wensen de mediamieke mens bescherming te bieden. Dit kan slechts tegen<br />
demon en niet tegen de duivel. Indien dit zou kunnen, wij zouden de mediamieke mens bevoorrechten.<br />
Hoewel, wij wel duidingen geven omdat de mediamieke mens (zo eerder is gezegd) sterker deze<br />
invloeden kan ont<strong>van</strong>gen en in een argeloos patroon kan accepteren. <strong>De</strong> mediamieke mens is nu<br />
eenmaal; sterker in <strong>het</strong> ont<strong>van</strong>gen <strong>van</strong> de diverse energievormen en zal eerder demon kunnen vinden.<br />
Hier spreek ik een vreemde geachte uit. Zo ik <strong>het</strong> nu vertel is <strong>het</strong>. Indien <strong>het</strong> medium <strong>het</strong> goede wenst<br />
te verrichten, demon zal geen kansen krijgen. Indien men in de verkeerde energie wenst te verkeren,<br />
demon zal alle krachten gebruiken en zijn negatieve invloed kan ernstige gevolgen hebben. Velen<br />
hebben dit ondervonden en ook in <strong>mijn</strong> orde kwam dit vele malen voor. Op zich is <strong>het</strong> ook verleidelijk
om gegevens of feiten te horen die <strong>het</strong> behagen <strong>van</strong> de mens ondersteunen. Maar gaande deze<br />
contacten zal men ondervinden dat deze zeer negatieve gedachten, een sterke en ook ziekelijke invloed<br />
uit gaan oefenen. Men wordt slachtoffer <strong>van</strong> deze anti-krachten en de gevolgen kunnen zeer groot zijn.<br />
Alle velden in <strong>het</strong> kosmisch bewustzijn hebben iets <strong>van</strong> demon. Begrijp wat ik in dit deel wens te<br />
zeggen.<br />
Alle velden in <strong>het</strong> kosmisch bewustzijn hebben iets <strong>van</strong> demon. Begrijp wat ik in dit deel wens te<br />
zeggen. Ieder medium heeft contacten, bewust of onderbewust, met negatieve entiteiten. Indien men<br />
zegt deze ervaringen nooit te hebben gehad, men is of niet mediamiek of, men wenst eenvoudig niet<br />
toe te geven dat deze nare ervaringen <strong>het</strong> pad hebben gekruist. Indien ik spreek over ervaringen dan<br />
zeg ik dat alle ervaringen de leerschool <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium moeten doorkruisen. <strong>De</strong>ze lessen zijn zwaar te<br />
noemen en kunnen grote gevolgen hebben in <strong>het</strong> niet juist in kunnen schatten <strong>van</strong> de negatieve<br />
gedachten die over <strong>het</strong> medium heen gaan als de zwaarste storm.<br />
Noodzakelijk is <strong>het</strong> niet door bepaalde handelingen, in de diepe concentratie, toe te passen. Men dient<br />
door de voordeur binnen te komen en de naam <strong>van</strong> de energie die zich spontaan aankondigt te vragen.<br />
<strong>De</strong>ze techniek berust op de ruime ervaring en zal gedurende de ontwikkeling steeds duidelijker tonen<br />
wat betrouwbaar is of minder. Ik spreek nu over <strong>het</strong> ont<strong>van</strong>gend medium. Zo zul je kunnen begrijpen,<br />
zijn ontwikkelingen, <strong>het</strong> zien in de kaart, de vlam en andere technieken, in deze velden <strong>van</strong> <strong>het</strong> werk<br />
minder betrokken in dit onderwerp. In feite spreekt <strong>het</strong> onderwerp mij niet erg aan, maar ik moet over<br />
deze begrippen praten om <strong>het</strong> duidelijke beeld te scheppen. Dat men wenst te werken met deze<br />
negatieve krachten: soms wenst de mens de verleiding. Heeft behoefte aan de verkeerde informatie en<br />
ik dien ook te zeggen dat demon reeds aanwezig was en de bevestiging iets heeft <strong>van</strong> een zuiverheid<br />
die nauwelijks herkenbaar is.<br />
Men zou kunnen spreken over <strong>het</strong> goede werk mits <strong>het</strong> geen schade berokkent. Maar in de meeste<br />
gevallen is <strong>het</strong> werken met deze energieën niet aan te raden, en de gevaren wegen niet op tegen de<br />
voordelen. Maar de mens heeft in de juiste tijden iets met demon. Daarom zijn er vele negatieve<br />
invloeden merkbaar. Indien men in een goed en zuiver perspectief wenst te werken, de mens is dan<br />
niet gebaat met valse informatie en dient deze contacten te vermijden. Nu wens ik zo meteen dit deel<br />
te beëindigen, in de hoop dat herkenning deel is <strong>van</strong> <strong>het</strong> goed medium. Men behoeft niet toe te geven,<br />
dit niet te zien als falen maar meer de zuivere waarde de kracht te geven <strong>van</strong> <strong>het</strong> meest krachtige veld<br />
wat ik <strong>het</strong> medium kan schenken. Mijn mensen hebben kennis <strong>van</strong> vele terreinen en <strong>mijn</strong> orde heeft en<br />
had dezelfde krachten als de mens in <strong>het</strong> heden. Dat in deze roerige tijden de mens zoekt, ook in <strong>mijn</strong><br />
tijd was dit aan de orde. Niet dat ik wens te beweren dat ik krachten had tegen de tijd en dit kon<br />
beïnvloeden. Tijden geven een waarde in positieve en negatieve zin.<br />
Raadselen.<br />
In feite spreek ik over situaties die komen en gaan, gelijk alle seizoenen. Ieder medium kan dit weten<br />
en zal dit in de vragen ook ontmoeten. Dit is de reden dat ik dieper op dit begrip ben ingegaan. Indien<br />
men dit aspect in de werken minder zal ontmoeten, ik dien te zeggen dat men zich gelukkig mag<br />
wanen. Ik zeg ook dat waakzaamheid een goede staat is en argeloos handelen onbekwaam handelen is.<br />
Oplossingen aandragen is niet de taak <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium. Ook raadselen oplossen is geen functie voor<br />
<strong>het</strong> medium. Indien men met een raadsel komt, <strong>het</strong> medium mag weigeren om dit raadselachtig deel te<br />
beantwoorden. Men dient de zuivere vraag te stellen en mag <strong>het</strong> medium nooit misleiden. Dit gebeurt<br />
regelmatig en ik zeg dat wantrouwen geen basis is voor <strong>het</strong> zuiver advies. In deze woorden leg ik iets<br />
wat men goed dient te begrijpen. Indien men een raadsel aan <strong>het</strong> medium voor wenst te leggen en<br />
bovendien zelf <strong>het</strong> antwoord kent, waarom <strong>het</strong> medium raadplegen?<br />
Eer en vertrouwen komen in <strong>het</strong> geding en <strong>van</strong> een wederzijds respect kan men nauwelijks spreken.<br />
Indien men een raadsel voorlegt, <strong>het</strong> medium kan weigeren. Ook kan men pareren door <strong>het</strong> raadsel<br />
terug te kaatsen en enig genoegen mag <strong>het</strong> medium voelen in de werken. Soms <strong>het</strong> zeer goed de
luchtige kant <strong>van</strong> werken ook te voelen; plezier is ook een staat <strong>van</strong> voelen die <strong>het</strong> medium in de<br />
werken kan begeleiden.
Twaalfde sessie.<br />
<strong>De</strong>cor in de werken <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium.<br />
Vele aspecten zijn in de paranormale werken <strong>van</strong> een groot belang. Indien ik spreek over de waarden,<br />
bedenk dat <strong>mijn</strong> orde velen had die een bepaald patroon <strong>van</strong> denken in zich hadden.<br />
<strong>De</strong> mooie combinatie <strong>van</strong> de diverse karakterstructuren maakten <strong>het</strong> geheel. Daarom is <strong>het</strong> werken in<br />
groepsverband, <strong>het</strong> werken in de totale eenheid <strong>van</strong> de diverse geesten of, in andere woorden, de<br />
persoonlijke kwaliteiten met <strong>het</strong> hoogstand karakter. Het toevoegen <strong>van</strong> de ogenschijnlijke, kleine<br />
persoonlijke verworvenheid.<br />
Ik zeg dat men een geheel kan vormen door juist deze persoonlijke waarden met elkaar te delen. Ook<br />
dien ik te zeggen dat niet iedereen de kracht in zich voelt om zich te ontworstelen in een situatie die<br />
minder behaaglijk is. Met deze wens ik <strong>het</strong> volgende te zeggen. Indien wij in een zware omstandigheid<br />
verkeerden, de karakters gaven weer hoe men voelde en vele oplossingen werden gegeven door <strong>het</strong><br />
zuiver - buiten <strong>het</strong> paranormale - en gewoon ingegeven door de geestkracht, behorende bij een<br />
speciale kwaliteit. Handige handen had onze orde ook nodig. Indien men goed wenst te functioneren,<br />
de omstandigheden ook iets dienen te hebben <strong>van</strong> de zuivere sfeer. Hoe deze sfeer dient te zijn, ik zeg<br />
dat dit <strong>van</strong> een persoonlijke aard is en onbelangrijk voor mij. Maar in <strong>het</strong> heden en zeker in <strong>het</strong><br />
verband <strong>van</strong> samenwerking, <strong>van</strong> een grote waarde.<br />
Dit deel is de aarde in <strong>het</strong> heden en heeft minder met ons verleden te maken. Maar decor wens ik <strong>het</strong><br />
niet te noemen. Ik zeg dat de mens deze waarden zelf behoort in te vullen in de gedachten <strong>van</strong> de tijd.<br />
Indien de mens decor wenst, <strong>mijn</strong> besef zegt dat decor niets te maken heeft met de waarde <strong>van</strong> de orde<br />
en veel decor meer zegt met de matige kwaliteit <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium, die veel decor nodig heeft.<br />
Wij hadden geen decor, wij hadden <strong>het</strong> sober bestaan maar straalden onze waarden uit. Dit is gezien,<br />
in <strong>mijn</strong> diep beschouwen, <strong>het</strong> falen <strong>van</strong> <strong>het</strong> mediumschap in jullie tijden. Niet dat ik zeg dat allen zo<br />
werken. Het zuiver medium zal met mij erkennen dat <strong>van</strong> <strong>het</strong> vele, veel totaal overbodig is en de<br />
kwaliteit <strong>van</strong> werken, de basis is <strong>van</strong> <strong>het</strong> zuiver advies. Soms mag men wel eens vermengen in <strong>het</strong><br />
zuiver inschatten. Dit om de vraag de eenvoud te geven, hoewel ik dien te zeggen dat eenvoud soms<br />
zeer gecompliceerd kan zijn. Dan mag men stellen dat alle toevoegingen deze eenvoud sterker<br />
verdoezelen. Je zou kunnen zeggen dat, <strong>indien</strong> men weg laat wat niet bij de zuivere vraag behoort,<br />
eenvoud rest. <strong>De</strong>ze eenvoud gezien door <strong>het</strong> medium, kan <strong>het</strong> antwoord ont<strong>van</strong>gen; ontdaan <strong>van</strong> alle<br />
toevoegingen.<br />
Zie de zuivere mens en bezie hoe gering zijn decor is. Niet dat ik decor veroordeel. Tijden geven aan<br />
de mens delen <strong>van</strong> de noodzaak, maar ook een overvloedig beeld aan <strong>het</strong> nutteloos decor. Niet dat ik<br />
wens te beweren dat decor geen schoonheid in zich heeft, maar men dient de dingen gescheiden te<br />
zien. <strong>De</strong>cor zegt wat de mens wenst te zijn, afhankelijk <strong>van</strong> de stemming waar men in verkeert. <strong>De</strong>cor<br />
versterkt de wens iets te willen wat in ego niet aanwezig is en versterkt dient te worden door <strong>het</strong> decor.<br />
<strong>De</strong> mens mag <strong>van</strong> zich zelf geen decor maken; wel enige trots uitstralen. Men mag <strong>het</strong> mooi, door de<br />
natuur geschonken lichaam, geen decor noemen. <strong>De</strong> glans <strong>van</strong> de ogen, de brede konen en <strong>het</strong> mooi<br />
vallend haar zijn de zuivere waarden die de mens de juiste glans geven in <strong>het</strong> demonstratief, trots<br />
tonen <strong>van</strong> zijn verschijning. Mijn begrip gaat naar jullie tijden die andere mogelijkheden geven,<br />
vragen of zelfs eisend opleggen. Dat wij deze waarden anders konden benaderen, de tijd geeft de<br />
mogelijkheden maar geeft ook een groot deel <strong>van</strong> <strong>het</strong> overbodig decor. <strong>De</strong> mens is zo hij is.<br />
Dit is de absolute waarde en alle toevoegingen kunnen strelen. Ik dien te zeggen ook te behagen, maar<br />
<strong>indien</strong> de mens zich toont in zijn zuivere gedaante, veel verblindend decor verdwijnt en wat rest is de<br />
mens zo hij is. Indien men terug zou keren en <strong>mijn</strong> orde zou bezien, op zou vallen dat allen een<br />
bepaalde waardigheid in zich hadden en decor ondergeschikt was. Tijden zijn anders, hoewel ik dien te<br />
vermelden dat velen <strong>mijn</strong> zienswijze zullen zien en de waarde voelen.
Oude culturen en hun waarde.<br />
Men spreekt vaak verheven over oude culturen en geeft waarden aan een vroeger bestaan. In <strong>het</strong><br />
geheel wordt echter nooit de waarde gezien, omdat wat rest de sporen zijn met <strong>het</strong> vergankelijk<br />
karakter. Indien men zoekt met de vergankelijke kennis, ik zeg dat men altijd zoekt met de waarde,<br />
behorende bij de tijd. Men kan vinden en weet, in <strong>het</strong> diep onderzoek, waarden een plaats te geven.<br />
Vind men de energie, vind men <strong>het</strong> leven of vind men slechts <strong>het</strong> restdeel, <strong>het</strong> vergankelijke deel <strong>van</strong><br />
<strong>het</strong> ZIJN in een bepaalde tijd. <strong>De</strong>ze waarheid dient de mens voor ogen te houden.<br />
Vergankelijkheid en werkelijke essenties.<br />
Zou je vragen wat zijn de waarden, behorende bij de tijd <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven in <strong>het</strong> ver verleden?<br />
Ik spreek dan over de mens en <strong>het</strong> patroon <strong>van</strong> leven en ook <strong>het</strong> onvolkomen deel <strong>van</strong> de mens te<br />
behandelen. Dit kan men niet terugvinden in <strong>het</strong> onderzoek, dit is verborgen waarden die rust in de<br />
gronden, in de grote longen of in de ruige gebieden in de diepe korst <strong>van</strong> de aarde. Mijn begrip voor<br />
dit deel in <strong>mijn</strong> betoog. Ik toon slechts aan dat men altijd <strong>het</strong> onvolkomene vindt en slechts <strong>het</strong> deel<br />
materie, en nooit de uitwisseling met <strong>het</strong> leven kan onderzoeken. <strong>De</strong> mens is materie en de ziel zuiver<br />
deel <strong>van</strong> Al Wat Is; dit mooi gegeven moet men laten rusten waar dit is.<br />
In deze gedachte geef ik weer dat materie slechts feiten kan geven, <strong>het</strong> onvolkomen deel altijd <strong>het</strong><br />
onderzoek hinderlijk zal beïnvloeden.<br />
Men mist de mens, men mist de vormen <strong>van</strong> leven, men mist de essentie <strong>van</strong> alle bestaansvormen.<br />
Zelfs de mooie taal <strong>van</strong> de inscripties was ook in <strong>mijn</strong> orde <strong>van</strong> een groot belang. Men kan niet<br />
vertalen en sleutels ontbreken in veel gevallen. Zelfs in <strong>het</strong> vertalen maakt de mens de grote fout in de<br />
vertaling. Omdat bepaalde begrippen, geloofsvormen of andere waarden, behorende bij deze vergane<br />
tijd, niet meer bestaan. Zo dient men in <strong>het</strong> bezien, ruimte te behouden voor dat deel wat men niet kan<br />
begrijpen. Niet, in <strong>het</strong> menselijke ego, de feiten aanvullen met een vorm <strong>van</strong> fantasie. Dit is schadelijk<br />
en zal nooit een waarde zijn die de onderzoeken <strong>het</strong> vernieuwd beeld kunnen geven.<br />
Wel dien ik te zeggen dat technische vorderingen groot te noemen zijn, en vele feiten een<br />
wetenschappelijke waarde hebben die niet bestreden kan worden. Vele vragen zullen nooit een<br />
antwoord mogen ont<strong>van</strong>gen omdat <strong>het</strong> leven, de werkelijke waarde, los <strong>van</strong> <strong>het</strong> materiële, nooit<br />
gevonden kan worden in de letter. Indien men de sleutel heeft <strong>van</strong> de taal, ik zeg dat op dit gebied veel<br />
is bereikt. Toch mist men de werkelijke essentie <strong>van</strong> <strong>het</strong> bestaan en vele feiten worden aangevuld met<br />
een fantasie, gelijk aan <strong>het</strong> geschreven fantasieverhaal.<br />
Ik dien te zeggen dat veel geheim dient te blijven en de mens, in <strong>het</strong> naarstig zoeken, vaak <strong>het</strong><br />
verkeerde onderzoek verricht. Men zoekt de materiële rijdom en <strong>het</strong> spiritueel deel wordt<br />
ondergeschikt geacht. Ik heb begrip voor deze gedachte. Maar ook een deel <strong>van</strong> <strong>het</strong> niet kunnen<br />
begrijpen omdat in <strong>mijn</strong> zienswijze, materie is iets <strong>van</strong> veel. <strong>De</strong> mens, levende in welke tijd <strong>van</strong> staan<br />
dit ook mag zijn, zijn geschiedenis zou kunnen vertellen gezien in de tijd <strong>van</strong> leven. Ook zijn<br />
begrippen of waarden aan de kenner met de brede kennis wel bekend maar wenst men deze kennis<br />
geheim te houden.<br />
Redenen worden ingegeven door angst dat men opnieuw slechts de materie wenst te roven en niet de<br />
culturele waarde wenst te zien. Ik zeg, in <strong>mijn</strong> overwegen, dat deze handelingen even oud zijn als <strong>het</strong><br />
menselijk bestaan. Men kan eerder spreken over vormen <strong>van</strong> <strong>het</strong> schrift, de vormen <strong>van</strong> kunst en vele<br />
andere waarden. Ik zeg ook dat dit de schatten zijn <strong>van</strong> <strong>het</strong> menselijk geschieden. Mijn orde had vele<br />
symbolen, ongekende kosmische krachtvelden en grote rijkdommen in <strong>het</strong> edel metaal <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
onvergankelijk karakter (noot: goud.) Dat was de waarde.<br />
Niet <strong>het</strong> metaal op zich maar <strong>het</strong> begrip onvergankelijk. Zou men ooit <strong>mijn</strong> orde, diep in <strong>het</strong><br />
ontoegankelijk gebied, hervinden? Ik zeg dat vele raadselen gegeven of gevonden zouden worden<br />
maar de ware geschiedenis <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> orde nooit op deze plaats geopenbaard kan worden.<br />
Diefstal en de waarde <strong>van</strong> de eigen wil.
Dat deze gang <strong>van</strong> zaken mij treurnis geeft, <strong>het</strong> begrip is ook aanwezig om redenen die ik omschreef.<br />
Indien men een religie of een geloofsvorm respecteert, men zal zich verre houden <strong>van</strong> diefstal. Diefstal<br />
is een ruim begrip. Ik moet zeggen dat er verschillende vormen <strong>van</strong> diefstal zijn. <strong>De</strong> zware inbreuk die<br />
heeft plaatsgevonden in <strong>mijn</strong> orde geeft weer wat ik bedoel. Men steelt en vergeet dat delen, <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
absolute, niet te stelen zijn maar opgebouwde waarden die rusten in de ziel en wat rest slechts vormen<br />
<strong>van</strong> decor zijn.<br />
Absolute soberheid is niet noodzakelijk. <strong>De</strong> mens gaart in <strong>het</strong> leven en eigent zich vele dingen toe die<br />
niet noodzakelijk <strong>het</strong> leven verrijken; eerder slechts de plaats innemen daar waar ruimte noodzakelijk<br />
is. <strong>De</strong> ware spirituele mens zoekt ruimte, zoekt vormen waar <strong>het</strong> waarlijk kosmisch patroon zich in<br />
kan voegen. Begrip voor de mens de mens die leeft met de vele toevoegingen. Wat men wenst te zijn<br />
dient versterkt te worden met <strong>het</strong> vele wat men kan kopen maar nooit deel zal worden <strong>van</strong> ego en<br />
slechts, in <strong>mijn</strong> ogen, delen zijn <strong>van</strong> een staat die ik welbehagen wens te noemen. Dat men zich dient<br />
te kleden, <strong>mijn</strong> begrip voor de klimatologische omstandigheden. Dat men zich wenst te tonen in de<br />
bijpassende omstandigheden in de juiste kleding, ook hier heb ik begrip voor.<br />
Mijn kleding straalde soberheid uit maar ook dien ik te zeggen dat ik ook enig vermogen moest<br />
gebruiken, behorende bij de wisselende omstandigheden. Herkenning in de mens berust op de energie<br />
die de mens bij zich draagt, hem omstraalt en in feite een grote, kosmische krachtbron is.<br />
Waarom dit zuivere veld verbergen en zich tonen in beelden <strong>van</strong> modeverschijnselen?<br />
Ik zeg dat de mens kan stralen in de houding, <strong>het</strong> gebaar en bovenal, de taal die hij spreekt. Zo is de<br />
ware mens, krachtig en gezond. Zo ik <strong>het</strong> nu zeg, dit is niet altijd mogelijk. Jouw tijden zijn andere<br />
tijden. Het wisselend beeld, gevoegd met de maatschappelijke verplichtingen maken <strong>van</strong> de mens iets<br />
wat ik wens te noemen, <strong>het</strong> grijze <strong>van</strong> de maatschappelijke instelling, voorschrijvende wat de mens<br />
behoort te dragen of te tonen.<br />
Begrijp <strong>mijn</strong> woorden. Dat jullie maatschappelijke ordening dit nu vraagt, men kan zich niet<br />
onttrekken en behoort zich in een bepaalde mate, uniform te gedragen.<br />
<strong>De</strong> mens heeft een bepaalde schoonheid en <strong>het</strong> vergankelijk deel, de waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong> jonglichaam,<br />
heeft iets <strong>van</strong> de tijd die ik de periode <strong>van</strong> behagen wens te noemen. Maar deze periode zal gaande de<br />
tijd in een overgang komen. Het dragen <strong>van</strong> kleding zal steeds meer in een sterkere mate bepaald<br />
worden door ego wat zegt dat <strong>het</strong> dragen, <strong>van</strong> tal <strong>van</strong> gewaden, persona dient uit te stralen en niets te<br />
maken heeft met de opgelegde wil.<br />
Je zou kunnen spreken <strong>van</strong> dictatuur. <strong>De</strong> mens dient vrij te zijn. Zich te tonen zo hij dit wenst en<br />
gedrag niet bepaald mag worden door <strong>het</strong> gevraagde beeld in de verschijning. Maar de mens<br />
ontworstelt zich aan de vorm <strong>van</strong> dictatuur en gaande de periode <strong>van</strong> de nieuwe tijd, zal alles uit ego<br />
gaan stralen en <strong>het</strong> bonte, zo de Afrikaanse volkeren uitstralen, een beeld <strong>van</strong> wording geven.<br />
Het lijkt of de soberheid, heersend in <strong>mijn</strong> orde, dit niet had. Dit is juist te noemen en ook dit had een<br />
zuivere reden. Indien een medium uitbundig zijn decor demonstreert, men toont een waarde die slechts<br />
gevoelens zal oproepen en de vragende <strong>het</strong> nederig karakter zal geven.<br />
Men is heersend in <strong>het</strong> decor en niet in <strong>het</strong> waardig mediumschap. In jouw land is deze ontwikkeling<br />
gaande en ik dien te zeggen dat deze ontwikkeling niet juist te noemen is. Evenredigheid wens ik dit te<br />
noemen.<br />
Het beeld <strong>van</strong> de overheersende kracht is niet aanwezig in de kleding maar in de soberheid <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
dragen en de sterke geest die zich manifesteert in de eenvoud <strong>van</strong> de verschijning. In <strong>het</strong> karakter is<br />
iets aanwezig <strong>van</strong> <strong>het</strong> talent en ik zeg dat dit zal blijken gaande <strong>het</strong> consult; raden zullen stralen en <strong>het</strong><br />
medium en ondergeschikte positie geven. Men ziet <strong>het</strong> medium niet. Men luistert en is in gedachten<br />
over <strong>het</strong> gesproken woord en <strong>het</strong> gegeven advies. Dit is de zuivere kracht <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium. In deze<br />
woorden leg ik de waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium. Het medium, in de functie <strong>van</strong> <strong>het</strong> zuiver zijn, de gevende<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> onzichtbare, <strong>het</strong> zuiver kristal <strong>van</strong> de hoge, kosmische waarde.
Dit is de kracht, de ware aard. Los staand <strong>van</strong> alle vormen <strong>van</strong> willen tonen. Maar <strong>het</strong> Zijn in de<br />
verweven waarde, <strong>van</strong> de grootste en meest waardige glans, in <strong>het</strong> kosmisch veld <strong>van</strong> zuiver zien of<br />
raden.<br />
Eenvoud in de werken kan ik de mens niet bieden. Mijn orde had wel een vorm <strong>van</strong> eenvoud. Ik zeg<br />
dat de mens in <strong>het</strong> heden veel hindernissen kent, behorende in <strong>het</strong> tijdsbeeld. Zou men leven in een<br />
vorm <strong>van</strong> isolement, dan zeg ik dat deze, in <strong>mijn</strong> ogen, de mooiste staat is in de waarde <strong>van</strong> de werken<br />
en deze zou vereenvoudigen. Maar <strong>indien</strong> men andere waarden een positie of waarde geeft, ik zeg dat<br />
dan vele hindernissen, in <strong>het</strong> drukken patroon in <strong>het</strong> heden, minder belastend voor <strong>het</strong> medium kunnen<br />
worden. Afsluiten <strong>van</strong> negatieve en bijkomende invloeden dient men aan te leren. Dit vermogen dient<br />
<strong>het</strong> medium te ontwikkelen en sommige gedachten of impressies dient de mens in <strong>mijn</strong> woorden te<br />
vinden, zonder <strong>het</strong> duidelijk voorbeeld te kunnen geven.<br />
Meditatie.<br />
Omstandigheden kunnen verschillen, zijn ook zeker aanwezig, maar dat de rust in de waarde is <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
mediumschap. Daarom is meditatie noodzakelijk en zal de mens in een vertraagde stofwisseling<br />
brengen. Dit belang is groot te noemen. Het mooi lichaam zal zich richten op de ziel en zich tijdelijk<br />
ontworstelen <strong>van</strong> lichamelijke staat <strong>van</strong> zijn. Dit is de kracht <strong>van</strong> de zuivere meditatie. Ik zeg ook dat<br />
veel voorbereidingen iets in zich hebben <strong>van</strong> <strong>het</strong> onbewuste. In andere woorden, men doet en weet niet<br />
dat de door mij genoemde waarde, in <strong>mijn</strong> deel <strong>van</strong> betoog, aanwezig is.<br />
Ik wens dit <strong>het</strong> persoonlijk krachtveld te noemen met de hoge waarde. Ik zou willen zeggen dat<br />
meditatie nooit een les genoemd mag worden. Dit komt voor maar heeft meer <strong>het</strong> karakter <strong>van</strong> de<br />
opgezegde les. Meditatie is <strong>het</strong> bereik met <strong>het</strong> hoogste, de zuivere waarde <strong>van</strong> de kosmische bron die<br />
leidt naar inzicht en verlichting.<br />
Geloof.<br />
Nu nader ik <strong>het</strong> begrip wat men geloof zou kunnen noemen. Maar de kosmos op zich is geen geloof;<br />
geen beeld <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven of kosmische kracht en is de absolute zekerheid waar geloofsvormen hun<br />
plaats in vinden. Dat men de woorden kent <strong>van</strong> de heilige geschriften, ik zeg dat dit alles iets heeft <strong>van</strong><br />
kennis maar een gering deel <strong>van</strong> de absolute waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong> kosmisch inzicht. Dat men steun zoekt en<br />
deze steun tussen gelijken mag vinden, dit is een waarde die ik niet zal bestrijden.<br />
<strong>De</strong> eenheid in <strong>het</strong> voelen dient echter de zuivere balans te zijn <strong>van</strong> de mens, die in de velden <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
vinden zijn geloof dien te bouwen. Eenvoud voor de mens met <strong>het</strong> klein vermogen. Maar eenvoud zegt<br />
veel over de mens en minder over vormen <strong>van</strong> de vele geloven. Men wenst soms <strong>het</strong> geloof nodeloos<br />
ingewikkeld te maken en er is vaak een vorm <strong>van</strong> de beruchte drempel in aanwezig. Men legt<br />
drempels en ik wens te zeggen dat deze vormen <strong>van</strong> belemmering, hindernissen zijn die niet<br />
noodzakelijk iets zeggen over de mens maar iets hebben <strong>van</strong> bescherming <strong>van</strong> groepen. In andere<br />
woorden, men kent de vrees <strong>van</strong> <strong>het</strong> onevenwichtige of aanvullend deel. Geloof in kosmische waarden<br />
is gelijk aan <strong>het</strong> niets.<br />
Men kan niet aanschouwen, slechts <strong>het</strong> exterieur <strong>van</strong> de schone kosmos bewonderen. Het vele dat men<br />
kan zien mag bewondering geven maar geloofsvormen zal men in de kosmos nooit kunnen zien. Dit is<br />
de mens die deze krachten kan voelen en deze kracht mag gebruiken. Indien wij dit zo stellen, wij<br />
geven slechts aan dat alle geloofsvormen de basis hebben <strong>van</strong> <strong>het</strong> kosmisch zien. Dat de benadering<br />
anders zal zijn, de waarde is de grote zoektocht <strong>van</strong> ego, gaande de cyclus <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven.<br />
Nooit zal ik zeggen dat de mens in strijd behoort te zijn, in <strong>het</strong> verschillend oordeel of de zienswijze.<br />
Men mag zien maar zal nooit volledig kunnen zien.<br />
<strong>De</strong> mens is, in <strong>het</strong> totaalbeeld <strong>van</strong> <strong>het</strong> kosmisch beschouwend vermogen, verweven met ego. <strong>De</strong> mens<br />
zal, en ieder op zijn eigen manier, de kosmos bestrijden, in vormen zo ego heeft ingegeven. <strong>De</strong> waarde<br />
<strong>van</strong> de mens is zeer verbonden en is voorbestemd in de schone geboorte. Men zal kiezen en men moet<br />
de keuze ook zelf ervaren als de juiste keuze. Dat men naar groei treeft, ik zeg dat vormen mogen<br />
veranderen maar de kern, de wens en <strong>het</strong> streven altijd aanwezig blijven.
Orde en wanorde.<br />
Daarom zijn vele veranderingen een feit. Kosmisch geloven is anders. Het is gerichter en heeft een<br />
grote waarde. Het is de directe band met <strong>het</strong> verhevene, de bron <strong>van</strong> inspiratie die men mag ont<strong>van</strong>gen<br />
in de koesterende weelde <strong>van</strong> de immense kracht die de kosmische bronnen de mens kan geven. <strong>De</strong>ze<br />
woorden zeggen iets wat <strong>van</strong> een groot belang is. Individu en individueel.<br />
Begrippen liggen dicht veranderd en ik zeg dat deze woord- gedachte vraagt om een nadere uitleg.
<strong>De</strong>rtiende sessie.<br />
Kosmische Krachten.<br />
Kosmische krachten zijn alle vormen <strong>van</strong> inspiratie die de mens, gewild of niet, tot daden aanzet of<br />
gedachten geeft die de verandering in werking stellen. Indien je zou vragen of deze veranderingen op<br />
zich verandert, ik zeg dat een deel groei berust in de gedachte aan verandering; ingegeven door de<br />
kosmische bronnen die ik kosmische energie wens te noemen.<br />
Men weet of men heeft geen besef <strong>van</strong> deze werking die de mens <strong>het</strong> veranderlijk gedrag geven. Maar<br />
alle levensvormen hebben gedragingen in zich die worden ingegeven door <strong>het</strong> onbewust kunnen<br />
voelen of inschatten wat de Kosmische Wil ons in wenst te geven.<br />
Dat de mens zich ontworstelt en een ander patroon <strong>van</strong> leven zich eigen heeft gemaakt, niets<br />
krachtiger dan de kosmische impulsen en de waarde die deze geweldige kracht voor de mens heeft.<br />
Tijden en <strong>het</strong> verlengen <strong>van</strong> tijden.<br />
Nooit zal ik beweren dat andere omstandigheden geen invloed uit kunnen oefenen. Begrijp <strong>mijn</strong><br />
woorden. Indien de mens, <strong>het</strong> natuurlijk gevoel zou kunnen volgen, wanorde zou deel worden <strong>van</strong><br />
jullie maatschappelijke orde. Men kan in de gecompliceerde leefwijze <strong>van</strong> jullie tijd niet leven zoals<br />
de natuur, in de feitelijke waarde, voor ogen heeft. Dit onmogelijk gegeven heeft deels t maken met<br />
patronen die de mens zelf ontwikkeld heeft en wat <strong>het</strong> individu zich niet aan kan ontworstelen.<br />
<strong>De</strong>ze ontwikkelingen zijn delen <strong>van</strong> vindingen en ik geef <strong>het</strong> voorbeeld <strong>van</strong> <strong>het</strong> verlengen <strong>van</strong> tijden;<br />
<strong>het</strong> beïnvloeden <strong>van</strong> seizoenen en tal <strong>van</strong> andere redenen die in feite niets met <strong>het</strong> repeterend bestaan<br />
<strong>van</strong> de kosmische tijden te maken hebben. Mijn begrip voor de ijver <strong>van</strong> de mens die streeft naar de<br />
hogere prestaties maar aan de andere kant de verkeerde besteding <strong>van</strong> de tijd heeft.<br />
IJver is een prachtige hoedanigheid en deel <strong>van</strong> karma. Je zou kunnen spreken <strong>van</strong> een voortstuwende<br />
wil, een kracht die de mens in vormen <strong>van</strong> welbehagen doet rusten in tevredenheid, in de verrichtte<br />
prestatie.<br />
Maar al wat verricht is, zijn in vele gevallen slechts de bevrediging in de geleverde prestatie en minder<br />
<strong>het</strong> resultaat. Men vereert de vormen <strong>van</strong> de diverse soorten <strong>van</strong> arbeid. Men vergeet dat rust een<br />
noodzaak is om gericht te kunnen werken; weldoordacht en met een kwaliteit die <strong>het</strong> ‘ instinctief<br />
karakter’ genoemd mag worden.<br />
Men moet de juiste dingen doen op de juiste tijd; in de juiste verhoudingen <strong>van</strong> de geest, de uitvoering<br />
en de tijd die aangeeft welke daden verricht kunnen worden. Doen om <strong>het</strong> doen toont de nijvere aard<br />
<strong>van</strong> de mens maar zal zelden bevredigend genoemd mogen worden. Karma speelt in dit begrip een<br />
grote en belangrijke rol. <strong>De</strong> mens wenst staten in tijden te geven en is doende patronen <strong>van</strong> onbehagen<br />
of behagen (dit kan ook) verleggen naar andere tijden. Het gevolg is dat men doende moet zijn want<br />
<strong>het</strong> rustvol overdenken zou kunnen lijken dat deze mens iets heeft <strong>van</strong> passief niets doen. Toch is de<br />
kracht <strong>van</strong> niets doen een zeer waardevolle kracht. <strong>De</strong>ze mens, in <strong>het</strong> bewust niets doen, overziet zijn<br />
daden en maakt bewust gedachten open en overziet de gevolgen <strong>van</strong> de daad.<br />
Zou men dit niets doen mogen noemen? Ik zeg dat de mens, levende volgnes dit patroon, in veel<br />
gevallen de juiste beslissingen neemt door <strong>het</strong> overzicht dat is opgebouwd in de periode <strong>van</strong> rust.<br />
Daarom is rust een zeer belangrijke factor in <strong>het</strong> menselijk leven, de vorm die in jullie maatschappelijk<br />
patroon gezien wordt als en mindere waarde maar in feite, mits goed toegepast in <strong>het</strong> veld <strong>van</strong><br />
overzichtelijk bezig zijn, een waarde waar zuivere gedachten hun zetel kunnen vinden.<br />
Het opgelegd patroon <strong>van</strong> de nijvere mens heeft slechts toegevoegd aan daadkracht maar weinig<br />
toegevoegd aan de geleverde prestatie. Maar ook dien ik te zeggen dat de eenling, de mens met een<br />
ander patroon, dit proces <strong>van</strong> wording moeilijk kan doorbreken. Het onmogelijk gehalte, in <strong>mijn</strong> besef<br />
<strong>het</strong> theoretisch benaderen, is niet de moderne mens, hoewel een bepaalde kentering zeker aanwezig is.<br />
Indien men zou kunnen werken volgens <strong>het</strong> natuurlijk ritme, verschillend <strong>van</strong> mens tot mens,
prestaties zouden toenemen en de lust de arbeid te verrichten, zou bevrediging geven voor tal <strong>van</strong><br />
werkenden.<br />
In dit deel geef ook een vorm <strong>van</strong> een wenspatroon, maar ik dien ook te zeggen dat <strong>het</strong> inzichtelijk<br />
deel <strong>van</strong> wetenschappers deze gedachte ook in zich hebben. Wat hinderlijk deze natuurlijke cyclus<br />
verstoort, is in <strong>mijn</strong> benadering weer de gedachte aan <strong>het</strong> oordeel in de afspraak.<br />
Het nut en onnut <strong>van</strong> tijden.<br />
Alle afspraken hebben iets met de factor tijd te maken. <strong>De</strong>ze tijd kan verschillen inde aard <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
kosmisch patroon, ingegeven door de krachten die <strong>van</strong> mens tot mens <strong>het</strong> verschil in zich hebben.<br />
Indien <strong>het</strong> dier met de afspraak zou werken, hoe kan <strong>het</strong> dier voelen en handelen volgens <strong>het</strong> natuurlijk<br />
patroon in vormen <strong>van</strong> behagen. <strong>De</strong> vorm die zegt dat daden kunnen wachten en rust belangrijk is. <strong>De</strong><br />
mens kan in veel opzichten, <strong>het</strong> dier beziend in <strong>het</strong> gedrag, veel kunnen leren <strong>van</strong> de natuurlijke<br />
cyclus, eigen aan <strong>het</strong> dier. Ik wens niet te lang stil te staan in dit deel <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> betoog.<br />
Ik wens aan te tonen dat vele ziektes de oorzaak vinden in <strong>het</strong> verstoord bio-ritme. Hoe hier<br />
verandering aan te brengen? <strong>De</strong>ze vraag mag men zich stellen. Indien de maatschappij vraagt om <strong>het</strong><br />
passend gedrag, de mens dient zich te voegen. <strong>De</strong>ze waarheid kan ik niet ontkennen. Maar tijden<br />
geven eveneens ruimte om <strong>het</strong> natuurlijk gedrag te geven waar ego behoefte aan heeft. <strong>De</strong>ze waarden<br />
zijn voor een ieder verschillend, afhankelijk <strong>van</strong> de dagelijkse verplichtingen met <strong>het</strong> verschillend<br />
karakter. Daarom behoort de mens te streven naar vormen <strong>van</strong> evenredigheid in de staten die elkaar<br />
elimineren.<br />
Ik bedoel in dit moeilijk begrip iets te zeggen die de zin <strong>van</strong> <strong>het</strong> dagelijks bestaan een ander<br />
perspectief geven. Men behoort in vrij zijn, <strong>het</strong> patroon terug te vinden. Het patroon dat de mens de<br />
evenwichtige staten kan geven. Een probleem doet zich vaak voor in de periodes <strong>van</strong> de verplichte<br />
rust. (noot: bv vakanties.)<br />
Men kan zich niet ontworstelen aan de normale verplichting en wordt ziek. Hoe vreemd, <strong>het</strong> eerst<br />
verlangen naar een andere situatie om vervolgens te constateren dat deze situatie niet zo behaaglijk is<br />
als verwacht.<br />
Zo heb ik begrepen, hebben jullie voor dit proces <strong>het</strong> woord en is <strong>het</strong> een begrip ruim bekend. Men<br />
werkt aan welvaart maar welzijn is <strong>van</strong> een groter belang. Welvaart is de noodzaak, vaak opgelegd,<br />
om bepaalde rijkdom te bekomen maar welzijn berust in de ziel, de staat <strong>van</strong> tevreden zijn.<br />
Het proces <strong>van</strong> de wens meer te hebben <strong>van</strong> <strong>het</strong> veel, dient de mens te bezien met <strong>het</strong> oog <strong>van</strong> de<br />
persoonlijke behoefte. Veel, <strong>van</strong> al <strong>het</strong> verworvene, blijkt minder noodzakelijk te zijn. <strong>De</strong> waarde <strong>van</strong><br />
de gegeven arbeid weegt niet op tegen de toegevoegde waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong> bezit. Noodzaak <strong>van</strong> bezit is<br />
feitelijk nooit aanwezig. In <strong>mijn</strong> orde had materie een ondergeschikte rol en was welzijn <strong>het</strong> grootst in<br />
waarde te noemen.<br />
Jullie tijden zijn anders en vele toevoegingen, ik zeg dat <strong>het</strong> nut zeker aanwezig is, maar nut of onnut<br />
wordt bewezen in de tijd en veel nut heeft in de tijd <strong>het</strong> begrip onnut gekregen.<br />
Alle tijden bieden nut en tevens onnut. <strong>De</strong> absolute waarden zijn vaak <strong>het</strong> nederig klein; <strong>het</strong><br />
ogenschijnlijk klein deel waar de mens <strong>van</strong> denkt de ondergeschikte waarde te krijgen. Indien men<br />
veel wenst, veel zal blijken geen waarde te hebben in alle tijden. Dat men verwarring kan voelen in dit<br />
deel, ik zeg dat de mens de uiteindelijke waarde, in <strong>het</strong> patroon <strong>van</strong> <strong>het</strong> zien inde vergankelijke tijd, de<br />
plaats kan even waar deze waarde op berust.<br />
Vele waarden in een tijd, zijn waarden <strong>van</strong> <strong>het</strong> vergankelijk karakter en nieuwe waarden zijn vaak<br />
toevoegingen, toegevoegd aan ouden waarden.<br />
Veel <strong>van</strong> <strong>het</strong> nieuwe is zeer oud en heeft een karakter <strong>van</strong>, ik noem <strong>het</strong> de levensstructuur, behorende<br />
in een bepaald tijdsbestek; een periode die in <strong>het</strong> normaal patroon past omdat de vraag de aanbieding<br />
in zich heeft. Indien ik echter spreek over de noodzaak, dan dien ik te zeggen dat veel noodzaak<br />
ingegeven wordt en een abnormaal patroon in zich heeft. Of de mens de gelukkige spiegeling blijvend
zal zien, ik zeg dat materie een aanvulling is <strong>van</strong> <strong>het</strong> ontevreden ego; in andere woorden, men denkt de<br />
staten blijvend met materie te kunnen voeden.<br />
Verwarring zou in dit deel <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> betoog, deel <strong>van</strong> de mens kunnen zijn. Maar noodzaak bewijst<br />
zich zelf en al <strong>het</strong> onnodige rust in kluizen of kasten, wordt niet gezien en is materie op de plaatsen<br />
<strong>van</strong> materie. Wat is de waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong> ongebruikt voorwerp en wat kan de mens met <strong>het</strong> vele doen?<br />
Mijn orde had niets <strong>van</strong> <strong>het</strong> veel. Slechts <strong>het</strong> nodige hoewel, ik dien te zeggen dat vele mooie<br />
vindingen <strong>het</strong> leven <strong>van</strong> de mens verrijkt hebben. Maar te veel tijd wordt gegeven aan deze<br />
toevoegingen en zal tijden vragen aan de spirituele vormen <strong>van</strong> de ontwikkeling.<br />
<strong>De</strong>ze waarden zijn de verheven waarden die de mens de groei bieden.<br />
(noot: maar dat is voor de volgende sessie. Het is tijd om voor jou te gaan rusten.)
Veertiende sessie.<br />
<strong>De</strong> vragen aan <strong>het</strong> medium. <strong>De</strong> functie <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium.<br />
<strong>De</strong> mens is zich minder bewust <strong>van</strong> <strong>het</strong> begrip groei. Men denkt dat groei iets heeft <strong>van</strong> <strong>het</strong> voltooid<br />
leven in een bepaalde fase, genoemd de status <strong>van</strong> volwassenheid. Ik zeg dat dit slechts <strong>het</strong> begin is en<br />
groei zich voortzet gedurende <strong>het</strong> gehele leven.<br />
Sommige mensen kennen de stagnatie in de volwassen status, wensen niet dat de vele mogelijkheden<br />
zich verder ontwikkelen en de door mij genoemde stagnatie is een feit. Veel aanmerkingen kan ik in<br />
deze ontwikkeling niet maken. Het zijn bepaalde factoren zoals aanleg, de wil en ook de staat<br />
tevredenheid die hier een rol in spelen. Als ik zeg dat deze mens zijn functie goed heeft voltooid, ik<br />
zeg dat deze mens een functie heeft bekleed die misschien, ogenschijnlijk, <strong>van</strong> een geringe waarde is<br />
maar vele goede gevolgen kan hebben. Men mag nooit verwachten dat de mens, met <strong>het</strong> kleine doel,<br />
meer zou kunnen geven, meer zou kunnen bieden. En ik zeg dat deze mens de tevreden mens is in <strong>het</strong><br />
bereik <strong>van</strong> <strong>het</strong> gering karakter.<br />
Alles heeft een waarde. <strong>De</strong>ze waarde verschilt <strong>van</strong> mens tot mens. <strong>De</strong> gevoelige mensen zijn de<br />
kunstenaars of allen in <strong>het</strong> dienstbaar beroep, behorende tot <strong>het</strong> maatschappelijk welzijn of in de<br />
werken met <strong>het</strong> paranormaal karakter. <strong>De</strong>ze mens is de drager <strong>van</strong> <strong>het</strong> water, <strong>het</strong> geven <strong>van</strong> <strong>het</strong> vuur en<br />
de verwachtende, in velden <strong>van</strong> de persoonlijke willen, de ontdekker <strong>van</strong> de ongekende mogelijkheden<br />
en knecht <strong>van</strong> zijn wil. Indien ik deze woorden uit, bedenk dat <strong>mijn</strong> bedoeling is te zeggen dat een<br />
medium werk geeft en werk ont<strong>van</strong>gt.<br />
In <strong>mijn</strong> diepe hoop dien ik te zeggen dat de mediamieke mens iets heeft dat belastend is en vele<br />
vormen in dit werk zijn zwaar te noemen. Maar men heeft <strong>het</strong> vuur, weet de krachten te vinden en<br />
gebruikt in een streven naar perfectie, de leerschool in een verlangen meer te presteren voor de mens<br />
met de grote noden. Hoe ingewikkeld is de wil <strong>van</strong> de mens, de mediamieke mens die steeds doende is<br />
oplossingen te vinden voor de mens met <strong>het</strong> ondoorzichtig probleem. Niets weegt zwaarder dan <strong>het</strong><br />
goed advies.<br />
<strong>De</strong> vraag zou kunnen zijn of <strong>het</strong> goed advies voldoende is. Moet <strong>het</strong> goede advies begeleiding hebben?<br />
Ik zeg dat dit deels ligt aan de vragen maar velen zich, wederkerend tot <strong>het</strong> medium wendden en<br />
vormen <strong>van</strong> begeleiding in <strong>het</strong> proces wensen. Mijn begrip voor <strong>het</strong> medium dat steeds beladen wordt<br />
met dezelfde vragen. Mijn begrip voor de vragende die paden heeft gezien maar angsten kent, <strong>het</strong> pad<br />
in de eenzame gang, te betreden. Zoals menig medium beseft, de afstand en <strong>het</strong> bereik zijn in jullie tijd<br />
gering te noemen. In <strong>mijn</strong> orde moest men dagen, met <strong>het</strong> karig vervoert, reizen om onze adviezen of<br />
de spreuk te mogen vernemen. Men was zich bewust en wist dat de goede vraag gesteld moest<br />
worden.<br />
Hier dient <strong>het</strong> medium, in deze tijd, over na te denken. Eenvoud doet de mens vaak minder goed<br />
omdat de moderne techniek veel mogelijkheden biedt. Men kent de eenvoud <strong>van</strong> de techniek en<br />
gebruikt deze eenvoud om de vragen te stellend die reeds lang geleden gesteld zijn.<br />
<strong>De</strong>ze mogelijkheden zijn voor menig medium een kwelling.<br />
Wat dient men nog te zeggen op de vraag, herhaaldelijk gesteld?<br />
Daarom <strong>mijn</strong> advies in deze netelige situatie. Geef de raad in een zuivere spiegeling <strong>van</strong> <strong>het</strong> zien.<br />
Vraag om berusting in de tijd en leef volgens de voorschriften die voor een ieder verschillend kunnen<br />
zijn. Collectieve werken geeft meerdere mogelijkheden, geeft <strong>het</strong> medium gelegenheid te rusten en<br />
was in <strong>mijn</strong> orde een <strong>van</strong>zelfsprekendheid.<br />
<strong>De</strong> normale functies, <strong>het</strong> onderhoud en de talrijke verplichtingen – los <strong>van</strong> <strong>het</strong> mediumschap – dienen<br />
ook gedaan te worden. Daarom, ik dien dit met klem te zeggen, <strong>het</strong> medium is natuurlijk ruim<br />
bereikbaar maar <strong>het</strong> behoeden <strong>van</strong> <strong>het</strong> persoonlijk talent een waarborg voor <strong>het</strong> toekomstig<br />
functioneren.
Veel vragen kennen <strong>het</strong> overbodig karakter, hoewel ik ook zeg dat ik wel begrip heb voor de vragende.<br />
Indien men veel vraagt, verwarring zal eerder hinderlijke gedachten geven dan de toevoeging, gedaan<br />
in <strong>het</strong> nieuw advies. Wel gaat <strong>mijn</strong> begrip naar de vragende die in veel gevallen nauwelijks kan<br />
wachten. Hoewel raden altijd met de tijd te maken hebben, wenst men te weten in de tijd en <strong>het</strong><br />
wachten lijkt overbodig, in de wens dat verandering <strong>het</strong> karakter in <strong>het</strong> NU dient te hebben.<br />
Tijd <strong>van</strong> leven.<br />
<strong>De</strong> tijd is afhankelijk <strong>van</strong> tal <strong>van</strong> factoren. Tijd, op zich, zegt niets. Het begrijpen <strong>van</strong> de tijd is <strong>het</strong><br />
kennen <strong>van</strong> de wetmatigheid die heerst in <strong>het</strong> heersen; de gedachten aan tal <strong>van</strong> buitengewone<br />
situaties.<br />
Dit is een begrip en de mens niet eigen. Ik zeg dat berekeningen in de tijd ook in <strong>mijn</strong> orde veel vragen<br />
gaf. Men keek verbaasd en was in mate ontevreden als ik uitlegde dat de natuur de tijd is en de mens<br />
in de natuur de tijd dient te vinden. In deze woorden leg ik de waarden <strong>van</strong> de tijd. <strong>De</strong> natuur <strong>van</strong> de<br />
mens geeft de tijd aan de mens die ook geen gelijke heeft.<br />
Tijd is wel aanwezig in de mens maar de biologische waarden in de mens geven de jaren, geven <strong>het</strong><br />
inzicht en geven de onveranderlijke waarde <strong>van</strong> de levenscyclus aan. <strong>De</strong> mens in <strong>het</strong> wensen, weet dat<br />
de tijd <strong>van</strong> leven beperkt of ruim kan zijn. Dit gegeven is verankerd in <strong>het</strong> gevoel. Het weten in <strong>het</strong><br />
natuurlijk proces <strong>van</strong> verval en <strong>het</strong> traag in de andere staten glijden die ik de hogere staten wens te<br />
noemen. Dat de mens zich een gezond levens wenst, ik dien te zeggen dat acceptatie in <strong>het</strong><br />
onmogelijke, deel dient te worden en men in een traag bewegen, glijdt in de staat <strong>van</strong> inzicht en<br />
acceptatie.<br />
<strong>De</strong> mens wenst meer, wenst een lang leven, wenst alle geluk en wenst zich iets wat niet mogelijk is. In<br />
<strong>mijn</strong> woorden leg ik vele begrippen die om een uitleg vragen. Ik zeg, in <strong>mijn</strong> gekozen woorden, dat de<br />
mens de eeuwigheid zou wensen. Niet beseft dat deze eeuwigheid gevuld moet worden met waarden<br />
die uiteindelijk toch <strong>het</strong> gewenste doel in zich hebben; namelijk <strong>het</strong> onvergankelijk zijn in de sferen<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> eeuwig verblijf in een verlichte staat.<br />
In <strong>mijn</strong> gedachten leeft dat de mens zich deze staat op aarde wenst te beërven en anderzijds verlangt<br />
naar de verlossing <strong>van</strong> vormen <strong>van</strong> aards zijn. Hier geef ik aan dat, in <strong>het</strong> begrip vormen, veel<br />
verborgen is.<br />
Indien aan alle staten is gewerkt, men de fouten heeft mogen maken en de lessen toegeëigend hebben,<br />
wat zou de mens zich nog kunnen wensen? Moet men blijven als de oude, de wijze?<br />
Mag men wensen verlost te zijn <strong>van</strong> de staat die ik <strong>het</strong> leven wens te noemen? Indien men <strong>het</strong> leven<br />
ziet als een mogelijkheid, veel gedachten krijgen een andere waarde. Men wordt zich bewuster <strong>van</strong> de<br />
vele kansen en zou zich meer richten op <strong>het</strong> eindigen <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven en geen enkele vrees kennen. <strong>De</strong><br />
mens is zich niet bewust <strong>van</strong> zijn vergankelijk bestaan en richt zich op zijn tijd <strong>van</strong> leven, in een vorm<br />
<strong>van</strong> denken die zegt dat een aantal jaren resten.<br />
Niet dan men geen besef heeft, maar <strong>het</strong> verlaten <strong>van</strong> de aardse status geeft vele mensen vormen <strong>van</strong><br />
dank, terwijl <strong>het</strong> in feite iets heeft <strong>van</strong> een verlangen te leven, zonder duidelijk inzicht wat met <strong>het</strong><br />
leven te doen.<br />
Dank voor <strong>het</strong> leven is tevens de acceptatie, in vormen <strong>van</strong> inzicht voor <strong>het</strong> naderen <strong>van</strong> een fase <strong>van</strong><br />
overzicht over de jaren die achter ons liggen. Zo zou je de houding kunnen bezien <strong>van</strong> tal <strong>van</strong> mensen<br />
die zich, in een vorm <strong>van</strong> gelaten leven bevinden. Men doet niets in de tijden die resten. Men wacht op<br />
iets wat onontkoombaar is maar gaande de tijd een steeds hoger gehalte aan mogelijkheden krijgt.<br />
In dit deel wens ik te zeggen dat men zich in velden <strong>van</strong> spiritueel welzijn kan bevinden. <strong>De</strong> lessen<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> leven door kan geven aan jongeren of mensen die wensen kennis te nemen <strong>van</strong> de bronnen <strong>van</strong><br />
wijsheid, opgedaan in de ervaring <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven. Dit zijn de tijden <strong>van</strong> de rijke oogst waar men met<br />
gulle hand <strong>van</strong> kan geven. Voorwaarden zijn zeker aanwezig. In <strong>mijn</strong> beeldvorming dien je op te<br />
nemen dat de door mij genoemde waarden aanwezig moet zijn. Indien de mens streeft naar <strong>het</strong>
verkrijgen <strong>van</strong> ervaringen, nooit mag men zich afsluiten; altijd dient de mens de les te accepteren en<br />
de les, de gegeven waarde, kan komen uit onverwachte bronnen <strong>van</strong> wijsheid die wij niet kenden.<br />
Wijsheid <strong>van</strong> kinderen.<br />
In <strong>mijn</strong> orde waren kinderen met een zeer wijze, een kinderlijke benadering, <strong>van</strong> tal <strong>van</strong> problemen.<br />
<strong>De</strong> kern <strong>van</strong> vele problemen werd in veel gevallen, in <strong>het</strong> eenvoudig zien, geopenbaard door een<br />
kinderziel. Daarom is <strong>het</strong> kind <strong>van</strong> groot belang. Ik spreek niet over <strong>het</strong> belang, in <strong>het</strong> voortbestaan<br />
<strong>van</strong> de soort, maar <strong>het</strong> belang <strong>van</strong> de nieuwe of verfrissende kijk op <strong>het</strong> leven en alle problematiek die<br />
<strong>het</strong> normaal leven hinderlijk kunnen belasten.<br />
Fases in <strong>het</strong> leven kennen de wisseling, de waarde <strong>van</strong> een tijdperk; de totale mens in vormen <strong>van</strong> een<br />
waardige periode waar men <strong>van</strong> zegt dat de geleverde prestatie behoort bij deze cyclus <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven.<br />
Ook hier speelt de gedachte aan <strong>het</strong> gemiddelde een grote rol. Ik zeg dat de mens, in de diverse<br />
factoren <strong>van</strong> de totale bestaansvorm, iets kan hebben <strong>van</strong> <strong>het</strong> veranderlijk zijn in de conditie of <strong>het</strong><br />
vermogen om tot een hoge prestatie te komen. Had ik <strong>het</strong> aan<strong>van</strong>kelijk over <strong>het</strong> begaafd kind, ik zeg<br />
dat ook ouderen iets uit kunnen stralen waar men <strong>van</strong> zegt: deze mens is wel zeer bijzonder.<br />
Het bijzondere is niet zo zeer de prestatie <strong>van</strong> de oudere maar meer <strong>het</strong> onvermogen <strong>van</strong> de andere, de<br />
gelijke in leeftijd. Ik zeg dat men, tot op hoge leeftijd, goed en waardevol kan functioneren door<br />
gericht te blijven; de feiten te accepteren en te bezien wat resteert <strong>van</strong> de vroegere vermogens. Indien<br />
men zichzelf wenst te vernederen en zich richt op de geleverde prestaties <strong>van</strong> <strong>het</strong> verleden, wie zou<br />
deze prestaties kennen? In deze woorden leg ik <strong>het</strong> begrip verleden bloot.<br />
Al wat men heeft gepresteerd kan <strong>van</strong> groot belang zijn maar de waarde blijft aanwezig in <strong>het</strong> heden<br />
door deze mooie herinneringen te koestern, in <strong>het</strong> zien <strong>van</strong> <strong>het</strong> licht <strong>van</strong> de mooiste momenten <strong>van</strong> ons<br />
leven.<br />
Levenslessen en vreugde en verdriet.<br />
Indien ik zeg dat ik erg naar <strong>het</strong> verleden kijk, ik dien te zeggen dat de mens met <strong>het</strong> geleefde<br />
verleden, op welk gebied dit ook mag zijn, ervaringen heeft en deze herinneringen als levensles kan<br />
overdragen aan anderen. Indien men denkt aan de gedachte dat geschiedenissen herhalingen zijn <strong>van</strong><br />
<strong>het</strong> vaak vertelde, ik zeg dat menig mooi avontuur de avond een glans heeft gegeven en men met<br />
gespannen aandacht kon luisteren naar <strong>het</strong> mooi verhaal. Dat deze mooie geschiedenissen niet<br />
helemaal de juiste woorden en een deel fantasie in zich hadden, <strong>het</strong> genieten <strong>van</strong> <strong>het</strong> verhaal gaf ons<br />
inspiratie en <strong>het</strong> mee beleven een gloed <strong>van</strong> herkenning.<br />
Zo je kunt begrijpen waren wij in onze tijd <strong>van</strong> leven, totaal afhankelijk <strong>van</strong> de verhaalverteller die wij<br />
welkom heetten, <strong>indien</strong> hij ons kwam bezoeken. Levenslessen moet men zelf ondergaan maar de<br />
waarde <strong>van</strong> een verhaal geeft ons kennis, geeft een vorm <strong>van</strong> vertrouwen en toont ons dat wij niet zo<br />
veel verschillen <strong>van</strong> de ander die <strong>het</strong> avontuur vertelt. Het is als <strong>het</strong> kind, dat ook met de nodige<br />
fantasie kennis geeft <strong>van</strong> een wel zeer opmerkelijke gebeurtenis die hem is overkomen.<br />
Ik spreek over gemeenschappelijke waarden, gedachten die <strong>het</strong> gezamenlijk zijn glans geven en de<br />
sfeer <strong>van</strong> een groep <strong>het</strong> verlicht deel kunnen geven. Begrijp in deze <strong>mijn</strong> woorden. Ik spreek over<br />
vormen die ik wens te noemen, <strong>het</strong> verlichtend deel <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven. <strong>De</strong> waardevolle uren <strong>van</strong><br />
ontspanning die staten, ik noem <strong>het</strong> woord evenwichtig, de krachten schenken <strong>van</strong> de hernieuwde<br />
inzichten met de grote waarden <strong>van</strong> de geestelijke schoning <strong>van</strong> de vergane dag.<br />
Evenwicht, in staten, wordt bereikt door de diverse facetten <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven te ondergaan.<br />
Vreugde en verdriet liggen in veel gevallen in <strong>het</strong> verlengde <strong>van</strong> de mens met <strong>het</strong> intensief<br />
levenspatroon en zal zowel vreugde als verdriet op zijn paden mogen ontmoeten.<br />
Alle gebeurtenissen hebben beide iets <strong>van</strong> <strong>het</strong> intensief leven. Men moet vreugde accepteren op <strong>het</strong><br />
juiste moment maar ook <strong>het</strong> intensief ondervinden als <strong>het</strong> juiste. Indien ik deze begrippen staten wens<br />
te noemen, besef dat alle levensvormen wel iets hebben <strong>van</strong> deze staten. Dat de mens, met <strong>het</strong> ruim
vermogen veel verdriet dient te ondergaan, deze mens kent ook de tegenzijde <strong>van</strong> <strong>het</strong> vreugdevol<br />
moment. Bezwaarlijk is dat men, in <strong>het</strong> herinneren, verdriet een grote plaats geeft en minder de mooie<br />
vreugde kan herbeleven. Indien de mens <strong>het</strong> gesprek wenst, vaak wenst men slechts <strong>het</strong> luisterend oor<br />
en minder de raad. Men is vragende en tevens wetende.<br />
Men geeft aan <strong>het</strong> oor de waarde en de mond spreekt over de mooie en minder geslaagde momenten<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> leven. Dit mag men geen paranormale waarde noemen, maar de wil te luisteren geeft een<br />
enorme verlichting. Men wenst niet te spreken tegen de spiegel en in deze situaties fungeert <strong>het</strong><br />
medium als luisteraar en heeft een eenvoudige functie door slechts de aandacht te geven. Interesse is<br />
deel <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium en dit deel mag nooit verflauwen. Wat men wenst is <strong>het</strong> luisterend oor, de spiegel<br />
<strong>van</strong> de ziel.<br />
Ik noem <strong>het</strong> bespiegelingen die glans geven aan <strong>het</strong> verhaal en de waarde, gezien <strong>van</strong>uit een bepaald<br />
perspectief.<br />
Dit is de waarde <strong>van</strong> de ouderen, gedachten verweven met <strong>het</strong> verleden en <strong>het</strong> beeld met een<br />
onwaarschijnlijk karakter. Het is niet de leugen die heerst mar <strong>het</strong> wensvol perspectief dat vele<br />
ouderen hebben. Niet <strong>het</strong> wensen <strong>van</strong> de toekomst maar <strong>het</strong> herbeleven <strong>van</strong> de mooie momenten die<br />
<strong>het</strong> leven geboden heeft. Jongeren luisteren aandachtig en <strong>het</strong> begrip gaat uit nar de persoonlijke<br />
waarde, in <strong>het</strong> bezien of overzicht wat niet toereikend kan zijn. Maar ook jongeren krijgen eens de tijd<br />
<strong>van</strong> de ouderen en alle verhalen, gebonden in de tijd, kennen <strong>het</strong> repeterend vermogen. Indien dit<br />
anders zou zijn, de waarden <strong>van</strong> een verleden zouden verloren gaan. Je zou kunnen stellen dat alle<br />
waarden, alle levens, iets hebben <strong>van</strong> de complexe mens en de geschiedenis met <strong>het</strong> herhaald patroon.<br />
<strong>De</strong> mens verandert in feite niet zo veel. Veranderingen zijn meer de technische mogelijkheden en<br />
minder de zuivere waarden die blijvend verankerd zijn. Men moet vele veranderingen ondergaan;<br />
delen in <strong>het</strong> karmisch beleven geven ons de waarde in de vele toevoegingen en zeggen ons dat zeer<br />
veel overbodig en nutteloos is. Indien men in onze orde iets wenste toe te voegen, <strong>mijn</strong> gedachten liet<br />
ik de vrije loop. Mijn denkvermogen gaf ik aan deze nieuwe stromingen en <strong>het</strong> begrip <strong>van</strong> de nieuwe<br />
gedachte die een onwaar karakter had. Hier nader ik <strong>het</strong> begrip fantasievol denken.<br />
Niet dat ik enig oordeel wens te geven maar fantasie mag <strong>het</strong> medium nooit gebruiken.<br />
Richtlijnen voor de raden <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium.<br />
Indien men beelden gaat vermengen met fantasie, dan zeg ik dat soberheid een beter gehalte aan<br />
kennis weergeeft dan de talrijke toevoegingen en dat is de mens eigen. Maar nu spreek ik over de<br />
waarde in de werken en niet over de gekleurde verhalen. Dit onderscheid zal een medium altijd dienen<br />
toe te passen. Indien ik spreek over de raden, houd deze sober. Indien ik spreek over <strong>het</strong> zien, geef<br />
beelden die passend zijn in de huidige situatie en geef geen inzichten in <strong>het</strong> ver verschiet.<br />
Er zijn vele fragmenten in <strong>het</strong> menselijk bestaan die de voorspellingen kunnen wijzigen. Het<br />
basisprincipe mag juist genoemd worden. Ik wens niet te zeggen dat er sprake is <strong>van</strong> verkeerd zien,<br />
maar <strong>het</strong> geven <strong>van</strong> de raad heeft iets <strong>van</strong> <strong>het</strong> maken <strong>van</strong> <strong>het</strong> plan. Situaties kunnen veranderen,<br />
kunnen de voorspelling ongedaan maken. Ik zeg dat de kosmische wil, ook in ons zien, overheersend<br />
kan zijn. Indien iets dient te geschieden, dit feit zal zeker de plaats in de toekomst krijgen. Het zien<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> medium dient sterkt beperkingen te hebben. Ik zeg dat, <strong>indien</strong> men alles zou zien, alles <strong>het</strong><br />
overzicht zou kunnen geven. Waar blijft <strong>het</strong> avontuurlijk deel <strong>van</strong> de mens die zelf aan zijn staten<br />
dient te werken en vele hindernissen op zijn levenspad zou kunnen vermijden?<br />
Dit wenspatroon wordt de mens ingegeven in vormen <strong>van</strong> angst <strong>het</strong> leven te leven.<br />
Vaak wenst men zekerheden om angsten te bestrijden. Indien <strong>het</strong> medium deze angsten weg zou<br />
kunnen nemen, men ontneemt de vragende een deel <strong>van</strong> zijn groei. Zekere feiten zijn niet te geven,<br />
ongewenst en in de meeste gevallen ook niet juist. Het medium kan zich <strong>het</strong> beste slechts houden bij<br />
de vraagstelling; deze zo goed mogelijk benaderen en de vragende zal zich voelen als de uitvoerende<br />
die <strong>het</strong> pad dient te begaan. Het medium met <strong>het</strong> goede besef, weet ook in deze fase <strong>van</strong> <strong>het</strong> bestaan,<br />
<strong>het</strong> persoonlijke zijn in bespiegelingen <strong>van</strong> <strong>het</strong> eigen leven vele raden dit gemeen hebben. Het zijn
aden die <strong>het</strong> inzicht in zich hebben die de juiste waarden geven. <strong>De</strong> wens <strong>van</strong> de mens die niet<br />
afhankelijk dient te zijn <strong>van</strong> alle inzichten maar dient te werken met de verkregen waardevolle<br />
adviezen, dit is <strong>het</strong> zuiver raden.<br />
In dit deel <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> betoog mag men zich afvragen of <strong>het</strong> advies <strong>van</strong> de goede, niet paranormale<br />
vriend, niet afdoende is en de gang naar <strong>het</strong> medium wel noodzakelijk is. Ik zeg dat ik voor deze<br />
handelswijze veel begrip kan hebben, maar hebben allen een goede vriend?<br />
Ik behoor te wijzen op <strong>het</strong> maatschappelijk welzijn dat zich ten eerste keert naar ego, en vaak geen<br />
vormen <strong>van</strong> verdriet of andere hindernissen wenst te zien. Lijkt <strong>het</strong> dat ik in <strong>mijn</strong> betoog <strong>het</strong> medium<br />
de beperkte functie geef, ik moet zeggen dat deze conclusie juist is.<br />
Ieder medium zal, in tijden <strong>van</strong> matig functioneren, moeten ervaren of ondervinden dat sommige<br />
situaties niet bij <strong>het</strong> medium horen, maar meer de staat daadkracht <strong>van</strong> de vragende eisen. Indien ik<br />
spreek over matig, dit leeft in de gedachte <strong>van</strong> de vragende die zich had verheugd, in de gedachte dat<br />
<strong>het</strong> medium de oplossing zou kunnen bieden. Oplossen kan <strong>het</strong> medium niets!<br />
Het medium is gelijk aan ieder mens en kan de raden, ook in <strong>het</strong> persoonlijk veld <strong>van</strong> beleven, goed<br />
gebruiken. In deze staat is <strong>het</strong> medium vragende, gelijk ieder ander.<br />
Wonderen! Hoe mooi deze gedachte.<br />
Wonderen heeft een medium niet binnen <strong>het</strong> vermogen. Indien een ‘wonder’ geschiedt, <strong>het</strong> medium<br />
heeft dit ‘wonder’ gezien in <strong>het</strong> beschouwend beeld <strong>van</strong> herkenning; dit is een noodzakelijke duiding<br />
om de mens, inde totaliteit op iets te wijzen. <strong>De</strong>ze krachten worden aan <strong>het</strong> medium geschonken<br />
omdat belangen groot te noemen zijn. Indien de wereld <strong>het</strong> leven zou moeten geven, de zin <strong>van</strong> de<br />
voorspelling is voor een ieder en iedereen.<br />
Verwachtingen in voorspellingen.<br />
Ook alle levensvormen, zonder deze kennis, zouden deze ervaring moeten ondergaan. Eveneens<br />
zouden alle levensvormen, met welke kennis ook, <strong>het</strong>zelfde lot, <strong>het</strong> leven dienen te geven. Voorspellen<br />
heeft in veel gevallen een beperkte waarde. Indien men zich laat voorspellen - opgewekt alles heeft<br />
aangehoord - vervolgens <strong>het</strong> oude leven hervat, wat is dan de waarde <strong>van</strong> de mooie voorspelling?<br />
Met deze woorden zeg ik dat samenwerking de taak is <strong>van</strong> <strong>het</strong> medium voor de vragende en de<br />
bijkomende omstandigheden. Dit lijkt vreemd <strong>indien</strong> ik dit zo stel, maar een waarde hebben deze<br />
woorden wel. Omstandigheden wijzigen zich. Dit kunnen delen <strong>van</strong> de raad zijn. Maar<br />
omstandigheden zijn meer. Zijn de totale cyclus <strong>van</strong> de mens die feiten moeten ondergaan, andere<br />
mensen zal ontmoeten en andere moeilijkheden zal ondervinden. Zo is de totale wenteling en in <strong>het</strong><br />
rad <strong>van</strong> de mens verweven, en zullen voorspellingen een deel <strong>van</strong> de totale waarde gaan vormen.<br />
Indien een medium alles zou moeten voorspellen, de vragende kan bij <strong>het</strong> medium blijven zitten en er<br />
zal niets gebeuren wat lijkt op <strong>het</strong> uitkomen <strong>van</strong> de gegeven inzichten. Begrijp de diepere gedachten<br />
<strong>van</strong> <strong>mijn</strong> betoog.<br />
Ik zeg dat de voorspelling de verwachting is <strong>van</strong> de vragende. <strong>De</strong> vragende de uitvoerende <strong>van</strong> de<br />
gegeven voorspelling is en bijkomende factoren de hindernissen of vertragingen kunnen geven. Indien<br />
vertraging, door welke omstandigheden ook optreedt, de voorspelling zal moeten wachten tot de<br />
cyclus is voltooid en geen hindernissen zullen de voorspelling inde weg staan.<br />
Het lijkt of ik in dit deel <strong>het</strong> medium een ondergeschikte functie geef.<br />
<strong>De</strong>els had ik dit al vermeld. Feiten en onverwachte omstandigheden en de wil <strong>van</strong> de vragende, dit<br />
alles kan de voorspelling beïnvloeden. Het zuiver medium weet deze dingen. Hoe men ook wenst of<br />
wil, <strong>het</strong> medium is slechts de schakel en kan geen verantwoording dragen voor <strong>het</strong> opvolgen <strong>van</strong> de<br />
raad. Soms wenst de mens in <strong>het</strong> grote verlangen, feiten of voorspellingen af te dwingen.<br />
Indien men zwak wenst te voorspellen: <strong>het</strong> geluk zal de vragende toeschijnen als de helder,<br />
verlichtende ster. Hoe gelukkig zal men zich voelen.
Indien de daad niet bij de voorspelling wordt gevoegd, hoe ongelukkig kan de mens zich gedragen. In<br />
dit voorbeeld sc<strong>het</strong>s ik <strong>het</strong> belang <strong>van</strong> de goede samenwerking. <strong>De</strong> uitkomst betekent dat eerst de<br />
werken behorende bij de voorspelling, verricht dienen te worden. Indien dit al is gedaan, bijkomende<br />
factoren kunnen de voorspelling vertragen en gaande de tijd is men of de voorspelling vergeten, of<br />
men heeft een andere voorspelling mogen ont<strong>van</strong>gen. Sommige mensen hechten meer waarde aan de<br />
voorspelling dan aan <strong>het</strong> uitkomen <strong>van</strong> de mooie raad.<br />
Men wendt zich tot allen die inzichten kunnen geven en eens zal zich zeker iets <strong>van</strong> deze raden<br />
openbaren. Indien men alle loten zou kopen, men weet dat de grote prijs gewonnen wordt.<br />
Zie in dit deel de logica <strong>van</strong> <strong>het</strong> normale, berekenend vermogen <strong>van</strong> de mens. Men kan leven met een<br />
voorspelling en men kan strijden tegen een voorspelling. Hier zeg ik iets wat minder goed begrepen<br />
zou kunnen worden. Ook ik dien te vermelden dat men zich als <strong>het</strong> koppig dier kan verzetten tegen de<br />
raad die in liefde is gegeven. Acceptatie speelt een zeer grote rol, maar <strong>het</strong> accepteren <strong>van</strong> de raad<br />
betekent niet dat deze raad de weg gaat <strong>van</strong> <strong>het</strong> individueel zijn.<br />
Individu en individueel. Orde en wanorde.<br />
<strong>De</strong>ze woorden zeggen iets wat <strong>van</strong> een groot belang is. Individu en individueel. Begrippen liggen<br />
dicht verankerd en ik zeg dat deze woord- gedachte vraagt om een nadere uitleg. Het individu is de<br />
mens, is alles, is <strong>het</strong> leven. Individueel betekent meer, is anders gericht, beter gezegd: gericht op ego.<br />
In <strong>mijn</strong> orde had ik vele malen te maken met ego, <strong>het</strong> individu en ook <strong>het</strong> individueel denkvermogen.<br />
Met deze woorden heb ik enige uitleg - in <strong>mijn</strong> beperkt vermogen <strong>van</strong> de taal - getracht te geven. Toch<br />
zeg ik dat de mens, <strong>het</strong> individu, <strong>het</strong> zelfbewust veld <strong>van</strong> zijn vermogen mag koesteren, zelfs<br />
liefhebben. Dat de mens ego ziet in deze vorm <strong>van</strong> benaderen, ik zeg dat deze begrippen sterk gelijken<br />
maar enige verschillen zijn zeker aanwezig.<br />
In <strong>mijn</strong> orde was <strong>het</strong> zo sterk, dat menig sterk vermogen zo ingesteld was dat nauwelijks sprake meer<br />
was <strong>van</strong> samenwerking. Ik zag dit met lede ogen aan, en <strong>het</strong> gebeuren in <strong>mijn</strong> orde, had een weerslag<br />
op allen. Begrijp <strong>mijn</strong> ingewikkeld betoog. Indien deze materie eenvoudig zou zijn, ik zou eenvoudig<br />
de waarden kunnen geven die <strong>het</strong> duidelijk gehalte in zich zouden hebben. <strong>De</strong> vraag die men zou<br />
kunnen stellen is of deze gang <strong>van</strong> zaken te voorkomen was. Dan zeg ik dat alles zijn loop dient te<br />
krijgen en <strong>het</strong> vooruit zien kan zelfs hinderlijk zijn in een vorm <strong>van</strong> weten, welke niet bewijsbaar is.<br />
<strong>De</strong> mens wenst zich altijd te ontworstelen en ziet orde als een begrip, gelijk aan <strong>het</strong> woord macht.<br />
Ik kan mij voorstellen dat <strong>het</strong> patroon orde bij de meeste mediums gelijke gevoelens op kan roepen.<br />
Mijn orde betekent meer, is meer en zal zichzelf bewijzen <strong>indien</strong> de wanorde de intrede doet. Waar<br />
kan meer hinder <strong>van</strong> ondervinden, orde of wanorde?<br />
<strong>De</strong> mens zal waarschijnlijk toch voor orde kiezen. Wanorde, gelijk <strong>het</strong> kosmisch patroon <strong>van</strong> wording<br />
en verval, elkaar eens moeten ontmoeten en orde en wanorde zich met elkaar dienen te verzoenen.<br />
Indien ik in <strong>mijn</strong> spreken soms deze moeilijke voorbeelden moet gebruiken, ik zeg dan dat alles in <strong>het</strong><br />
kosmisch beschouwen, iets heeft <strong>van</strong> <strong>het</strong> abstract vermogen.<br />
Indien men de kosmos spiritueel zou kunnen doorgronden, dan zeg ik dat vele geboden slechts de<br />
abstracties heeft <strong>van</strong> <strong>het</strong> groot gelijk vermogen, de kosmische ordening.<br />
In dit voorbeeld wens ik te zeggen dat ordening slecht betekent: orde na periodes <strong>van</strong> wanorde. Jullie<br />
tijd is sterk wanordelijk. Als ik dit zo zeg niemand zal mij kunnen tegenspreken. Maar ook dien ik te<br />
vermelden dat niemand in staat is, op dit moment, om de grote kentering tot stand te brengen. Hier<br />
keer ik terug naar <strong>mijn</strong> betoog en zeg <strong>het</strong> volgende: vele mensen zijn zoekende en dat heeft een<br />
gemeenschappelijke reden. <strong>De</strong> mens voelt de wanorde en wenst zich, <strong>van</strong> deze naargeestige gevoelens,<br />
te ontworstelen. <strong>De</strong>els kan de mens zich ook, in de persoonlijke waarden <strong>van</strong> <strong>het</strong> groot gehalte aan<br />
inzicht, ontrekken aan gevoelens die deze wanorde uitdragen. Ook zeg ik dat menig medium met<br />
wanorde heeft te maken. Mijn advies in deze is als volgt. Zoek bij de mens met de wanorde naar <strong>het</strong><br />
normale, ordelijk patroon.<br />
Dit is de mens die geen bijkomende gevoelens met zich meedraagt. Ik spreek in dit verband over de<br />
wanorde die <strong>het</strong> generaal karakter heeft. Indien de mens deze gevoelens kan ontkoppelen, de zuivere
staten kan vinden <strong>van</strong> <strong>het</strong> persoonlijk belevingsveld, dan is veel gewonnen aan inzicht en veel wordt,<br />
met een grote eenvoud, duidelijk. Het medium heeft in deze netelige situaties <strong>het</strong> mooi vermogen. Het<br />
medium heeft de extra kracht om, feiten die ogenschijnlijk verweven zijn, te scheiden en wat rest is<br />
orde welke behoorlijk wanordelijk kan zijn, maar aan de andere kant voor <strong>het</strong> medium overzichtelijk<br />
is. In feite zeg ik dit in een grote zekerheid, dit is de waarde.<br />
Het geheel ontrafelen om de kern <strong>van</strong> <strong>het</strong> probleem te kunnen zien. Met dit probleem dienden wij te<br />
werken, ondanks de talrijke toevoegingen die <strong>het</strong> onoverzichtelijk geheel maakten. Daarom is orde <strong>van</strong><br />
een zeer groot belang. <strong>De</strong> ordeloze mens heeft vele zaken, gebeurtenissen en andere bijkomstigheden<br />
in zich. Hij draagt de hele wereld in zich, met zich, en voelt de wanorde als een persoonlijk gegeven.<br />
<strong>De</strong> mens is vaak eigenaar <strong>van</strong> <strong>het</strong> wereldleed. Nooit zou ik wensen dat de mens ongevoelig zou<br />
moeten staan bij <strong>het</strong> zien <strong>van</strong> oorlogen en andere situaties.<br />
Balans vinden.<br />
Je zou kunnen spreken <strong>van</strong> wanordelijke omstandigheden. Situaties die de mens raken in <strong>het</strong> diepst<br />
<strong>van</strong> zijn gevoelens en toch iets hebben <strong>van</strong> een vorm <strong>van</strong> zelfstandig zijn. Niets betekend voor <strong>het</strong><br />
individu maar wel <strong>van</strong> invloed op de normale gang <strong>van</strong> <strong>het</strong> belevingsveld.<br />
Men raakt uit de natuurlijke balans <strong>van</strong> <strong>het</strong> levensritme en ondervindt sterke hinder <strong>van</strong> de vele,<br />
negatieve gevoelens die jouw aarde momenteel teisteren. Ik zeg dat <strong>het</strong> leven sterk bewogen is door de<br />
vele intense en diepe gebeurtenissen die <strong>het</strong> normaal patroon <strong>van</strong> leven beïnvloeden. Kon de mens<br />
zich onttrekken, men zou zich in een isolement plaatsen en deze ontwikkeling is niet juist te noemen.<br />
Vele mensen streven wel naar deze staat <strong>van</strong> isolement maar ik zeg dat dit geen juiste houding is. Ego<br />
speelt in deze situaties een belangrijke rol. Men vlucht in een zekere zin, en wenst zich buiten <strong>het</strong><br />
maatschappelijk zijn te plaatsen. Mijn begrip gaat uit naar de noodzakelijke rust maar ook <strong>het</strong> patroon<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> gezamenlijk verantwoordelijk zijn. Indien <strong>het</strong> isolement geboden wordt, men mag zich<br />
tijdelijk ontworstelen en op deze wijze krachten opdoen om de maatschappelijke vraag verfrist <strong>het</strong><br />
juiste te kunnen bieden. Dit is <strong>het</strong> normale, de waarde <strong>van</strong> de ingelaste rust die de mens nodig heeft. Ik<br />
dien te stellen dat <strong>mijn</strong> orde ook de wisseling <strong>van</strong> de werken kende. Men kan onmogelijk, in de balans<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> welzijn, werken verrichten die ik zwaar wens te noemen.<br />
Indien de balans verstoord raakt, hoe kan men werken verrichten die <strong>het</strong> welzijn <strong>van</strong> de vragende zou<br />
kunnen dienen? Begrijp <strong>mijn</strong> woorden. In <strong>mijn</strong> begrippen zal men niet vinden dat ik de tijden vergelijk<br />
maar wel de menselijke ontwikkeling bezie als een eenheid in tijd; de mens die wel veranderlijk is,<br />
maar in <strong>mijn</strong> ogen bezien, iets heeft <strong>van</strong> de problemen <strong>van</strong> de tijd, de vele toevoegingen en <strong>het</strong><br />
wanordelijk patroon <strong>van</strong> leven. Dit al geeft schade die nauwelijks te voorkomen valt. Ik zeg dat <strong>het</strong>,<br />
mondiaal gezien, verschillend is. Sommige volkeren hebben minder <strong>van</strong> deze hinderlijke situaties,<br />
hoewel ik dien te zeggen dat men ook streeft naar deze betrekkelijke vormen <strong>van</strong> welvaart. <strong>De</strong>ze ziet<br />
men als <strong>het</strong> voorbeeld <strong>van</strong> de grootste waarde, <strong>het</strong> verkrijgen <strong>van</strong> <strong>het</strong> vele waar men <strong>van</strong> heeft<br />
gehoord; waarschijnlijk ook gezien maar niet overzichtelijk over kan oordelen.<br />
Met deze woorden zeg ik dat <strong>het</strong> ongelijk deel de mens wel bekend is, maar men niet beseft dat alles<br />
iets heeft <strong>van</strong> onrust, in <strong>mijn</strong> vorige woorden gesproken als wanorde.<br />
Zo de mens wenst, in <strong>het</strong> groot verlangen, men wenst iets wat waarschijnlijk niet passen is in de<br />
cultuur <strong>van</strong> <strong>het</strong> volk. Indien dit anders zou zijn, men zou kunnen beschikken over deze waarden. Men<br />
dient te beseffen dat ieder volk zoekt naar wegen, vindingen of met andere woorden: die de mens<br />
kunnen dienen in zijn functies en <strong>het</strong> functioneel karakter een hoge waarde zouden kunnen geven.<br />
Ziet <strong>het</strong> betrekkelijk deel en bezie of geluk afhankelijk is <strong>van</strong> de hoge, technische vaardigheden <strong>van</strong><br />
een volk. Indien men techniek en welzijn ziet als een eenheid, ik zeg dat dit deels juist te noemen is.<br />
Indien men techniek beziet in vormen <strong>van</strong> welzijn, dan zeg ik dat dit een toevoeging of weldaad<br />
genoemd mag worden. Ook dit zijn patronen <strong>van</strong> wanorde en niet bevorderlijk voor <strong>het</strong> normaal<br />
kunnen functioneren. <strong>De</strong> mens heeft de ontwikkeling, in vormen <strong>van</strong> bestaan, nodeloos gecompliceerd<br />
gemaakt. Maar ook zeg ik dat vindingen op zich, vaak <strong>het</strong> zuiver karakter in zich hebben. Wat
geschiedt, is de verdere ontwikkelingen, de vele toepassingen die alles nodeloos gecompliceerd maken<br />
en in feite de mens meer ergernissen geven dan <strong>het</strong> zuiver begrip welzijn, wat men voor ogen had.<br />
Toch dient men te leven met deze ontwikkelingen en de vlucht naar rust kan nooit een blijvend<br />
karakter krijgen. Daarom wordt de arts in jullie tijden, vaak geconfronteerd met ziektebeelden die ik<br />
de beelden wens te noemen <strong>van</strong> <strong>het</strong> ogenschijnlijk welvarend leven. Het ontworstelen aan deze<br />
situaties is moeilijk te noemen. Indien men zich wenst te ontworstelen, men zou zich dienen te<br />
onttrekken aan <strong>het</strong> patroon met <strong>het</strong> opgelegd karakter. <strong>De</strong>ze gegeven wens ik onmogelijk te noemen.
Vijftiende sessie.<br />
Eenvoud in <strong>het</strong> leven.<br />
Eenvoud is de mens gegeven maar deze eenvoud is niet wat de mens zoekt. Indien ik spreek over de<br />
wens <strong>van</strong> de mens, in veel gevallen heeft iedereen iets <strong>van</strong> <strong>het</strong>zelfde; <strong>het</strong> patroon <strong>van</strong> denken dat<br />
eenvoud verwerpt of ziet als <strong>het</strong> minder avontuurlijk deel <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven. In deze gedachte kan je <strong>het</strong><br />
volgende vinden: eenvoud is de staat <strong>van</strong> saaiheid in de velden <strong>van</strong> <strong>het</strong> beleven. Men verwerpt<br />
eenvoud en zoekt in vormen <strong>van</strong> een veranderde staat <strong>van</strong> leven. Ik zeg dat dit zoeken op zich niet<br />
verkeerd is en deze zoektocht de mens kan brengen in werelden waar men <strong>het</strong> aan<strong>van</strong>kelijke, saai<br />
patroon <strong>van</strong> leven, niet zal ontmoeten. Maar gewenning of veel <strong>van</strong> <strong>het</strong> nieuwe – dit is een beter<br />
begrip – zal deze veranderende omstandigheden binnen de korte tijd, <strong>het</strong> gevoel gewenning geven.<br />
Weer bevindt men zich in een situatie die de staat gewenning geven en weer treden verschijnselen op<br />
die ik gewenning wens te noemen. Zo blijft de mens zoeken naar andere omstandigheden en dit<br />
zoeken, de tocht naar de verandering is een vorm <strong>van</strong> zoeken die de mens verwijdert <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
oorspronkelijk doel. In deze woorden zeg ik dat de mens de verandering moet zoeken in ego, <strong>het</strong><br />
belevingsveld <strong>van</strong> <strong>het</strong> zijn in alle omstandigheden. Indien men zoekt, men zal nooit vinden buiten zich<br />
zelf. Wat men kan ontmoeten zijn andere omstandigheden die zeker <strong>het</strong> natuurlijk gevoel, de gedachte<br />
aan verandering, tijdelijk kunnen bevredigen. <strong>De</strong> goed doordachte, gevoelige mens, <strong>het</strong> zoekende<br />
achter zich latende, weet gewoon dat verandering <strong>van</strong> plaats slechts <strong>het</strong> ander decor zal geven. <strong>De</strong><br />
juiste verandering dient plaats te vinden in <strong>het</strong> behaaglijk deel <strong>van</strong> de ziel, dat de staten de rust dienen<br />
te schenken in <strong>het</strong> onevenwichtig voelen.<br />
Indien men zich verplaatst naar andere gebieden, men verplaatst zich zelf en zal zich tegenkomen op<br />
de plaats <strong>van</strong> <strong>het</strong> zijn. Dat men aan<strong>van</strong>kelijk mooie beelden mag ontmoeten in <strong>het</strong> onbekende, eens zal<br />
men moeten erkennen dat alle decor in de veranderde omgeving, slechts tijdelijk een ander patroon<br />
<strong>van</strong> denken heeft gegeven. Men bevindt zich in gebieden <strong>van</strong> andere gewoontes en zal zich zeker, in<br />
de gewenning, een soort bijpassend gedragspatroon aanmeten, gelijk aan de nieuwe omstandigheden.<br />
Ik dien te zeggen dat ik spreek over de zoekende mens. <strong>De</strong> mens met <strong>het</strong> patroon in zich dat zegt dat<br />
<strong>het</strong> exterieur de schuldige is, en verandering <strong>van</strong> omgeving deze naargeestige staat <strong>van</strong> verlangen wel<br />
zal kunnen verdrijven.<br />
<strong>De</strong> zorg in jullie maatschappij.<br />
<strong>De</strong> mens zal zich verplaatsen met alle lasten, gedachten aan verledens en nieuwe situaties zullen<br />
blijken slechts te zijn als <strong>het</strong> oude, <strong>indien</strong> gewenning zijn intrede doet. Zo zal alles gewenning krijgen<br />
en dit is, in de directe zin, geen staat maar wel een feitelijke ontwikkeling die de mens in een staat<br />
kunnen brengen. Dat men in <strong>mijn</strong> tijden dit niet zo snel kon ontmoeten, ik zeg dat gewenning, in deze<br />
zware omstandigheden <strong>van</strong> leven, <strong>het</strong> niet kon voorkomen. Omdat de werkelijke waarde, de strijd <strong>van</strong><br />
<strong>het</strong> bestaan, een zuivere waarde was met <strong>het</strong> herhaald patroon. Indien de mens <strong>het</strong> weke leven krijgt<br />
<strong>van</strong> een geordende maatschappij, dan heeft de mens zich veel ontnomen aan zelfzorg en vele<br />
hinderlijke omstandigheden worden overgenomen door <strong>het</strong> collectief. Ik zeg dat voordelen en nadelen<br />
aanwezig zijn. <strong>De</strong> strijd om <strong>het</strong> leven inhoudelijk een zuivere balans te geven, verdwijnt door <strong>het</strong><br />
zorgvol karakter.<br />
In deze woorden kan men vinden dat <strong>het</strong> deel, behorende bij de mens, nooit overgenomen kan worden<br />
door <strong>het</strong> collectief. Wat mooi lijkt zou kunnen leiden tot gewenning <strong>van</strong> <strong>het</strong> overdrachtelijk deel,<br />
behorende bij ieder individu. In deze woorden spreek ik begrippen uit die misschien in jullie tijd <strong>van</strong><br />
leven niet de waarde hebben, zo deze in <strong>mijn</strong> tijd <strong>van</strong> leven aanwezig waren. Dat er grote<br />
veranderingen plaats hebben gevonden, zeker dien ik dit te beamen en dat delen <strong>van</strong> de zorg niet meer<br />
door de mens als individu, gedragen kunnen worden.<br />
Voordelen <strong>van</strong> collectieve zorg zijn zeker aanwezig. Nooit zal ik zeggen dat de vroegere tijden <strong>het</strong><br />
zuiver begrip in zich hadden. Ook in barre omstandigheden wenste men hulp, welke ook geboden<br />
werd door onze orde.
Maar eens moest men de kracht hervinden en <strong>het</strong> leven, de waarde <strong>van</strong> <strong>het</strong> bestaan, hervinden door<br />
krachten, opgedaan tijdens <strong>het</strong> verblijf bij ons. Bij onze orde die deze mens mogelijkheden kon bieden<br />
en <strong>het</strong> verlichtend deel <strong>van</strong> een situatie kon versterken.<br />
Ziekten en levenskracht.<br />
Je zou kunnen zeggen dat de werken die door ons werden verricht iets hadden <strong>van</strong> <strong>het</strong> gevoel, die de<br />
mens in een bepaalde mate onrust of ziektes gaven. Indien ik spreek over de ziekte, begrijp dat alle<br />
tijden een ander patroon <strong>van</strong> ziekte in zich hebben. Indien een ziekte zich minder of niet meer<br />
openbaart, de ziekte heeft verloren maar zal op een nader moment zich weer openbaren. Veel <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />
verleden, zal zich weer in een andere gedaante openbaren. Redenen zijn verschillend en de structuur<br />
<strong>van</strong> de mens draagt ook een deel bij aan deze ontwikkeling. Begrijp wat ik wens te zeggen. <strong>De</strong> mens<br />
verlangt naar <strong>het</strong> gezond zijn, <strong>het</strong> volledig functioneren in de functie hem gegeven. Maar vele kwalen,<br />
hinderlijk of in <strong>het</strong> klein ongemak, vergezellen de mens tijdens <strong>het</strong> leven. Dat men dit de ziekte noemt,<br />
ik zeg dat vele, kleine hindernissen <strong>van</strong> <strong>het</strong> lichamelijk onbehagen, berusten in de maatschappelijke<br />
verstoringen die de mens schaden in ego berokkenen.<br />
In zo verre dien ik te zegen dat er een zeker aantal verschillen aanwezig zijn en de mens in <strong>het</strong> heden,<br />
andere patronen <strong>van</strong> de ziekte heeft. Maar <strong>mijn</strong> tijd gaf ook de nodige zware behandelingen die deels<br />
karmisch waren. Dat niet alles aan karma verweten kan worden, vaak gaat ongenoegen en lichamelijk<br />
onwel zijn, in vormen <strong>van</strong> lijden, <strong>het</strong> gezamenlijk pad. <strong>De</strong> eenheid <strong>van</strong> de mens wordt vaak niet<br />
gezien. <strong>De</strong> wil <strong>van</strong> de mens mag ik, in <strong>mijn</strong> wijze <strong>van</strong> zien, een voornaam onderdeel noemen om tot<br />
inzichten te komen en de wil, genezing te vinden, noem ik de zuivere basis <strong>van</strong> de genezing.<br />
Het zicht dient gericht te blijven in combinatie <strong>van</strong> de zuivere wil. <strong>De</strong> zienswijze dat perspectief<br />
geboden wordt maar men zelf de krachten, de kosmische gloed <strong>van</strong> de toegevoegde hoge waarden,<br />
moet voelen door vormen <strong>van</strong> inzicht. Inzichten die moeten leiden naar de zuivere bronnen <strong>van</strong><br />
levenskracht die men kan vinden door één te zijn met de ziekte, in vormen <strong>van</strong> <strong>het</strong> tijdelijk accepteren.<br />
Je zou kunnen stellen dat <strong>mijn</strong> orde sterk werkzaam was in <strong>het</strong> geven <strong>van</strong> inzichten die gericht waren<br />
op de persoonlijke benadering <strong>van</strong> de mens. Het onpersoonlijk deel zou men de ziekte op zich kunnen<br />
noemen. Ik zeg dat dit zeer vaak geschiedt. Men beziet de mens en men beziet de ziekte. Maar wij<br />
bezagen de mens, zochten meer naar de redenen <strong>van</strong> <strong>het</strong> ontstaan <strong>van</strong> de ziekte. Op deze manier<br />
ontstond <strong>het</strong> beeld <strong>van</strong> de mens en wij hadden in onze boeken de geschiedenis <strong>van</strong> deze mens<br />
beschreven. Ook wij konden niet, in de goede wil, alles in ons vermogen de zetel geven. Wij<br />
gebruikten ook de manier <strong>van</strong> behandelen. Ik zeg ook dat wij in onze orde men soms moesten<br />
veranderen in de zienswijze en een andere benadering moeten zoeken. Ook wij konden geen wonderen<br />
verrichten en <strong>het</strong> afhankelijk deel was de mens met de ziekte.<br />
Begrijp <strong>mijn</strong> woorden. Indien men verder wenste te leven met de ziekte, deze kan verdwijnen maar <strong>het</strong><br />
proces zal zich trager voltrekken. Indien wij kruiden voorschreven en met de spreuken werkten, alles<br />
ging sneller. Ik zeg ook dat in jullie leven, in jullie besef <strong>van</strong> tijden, in geen enkele verhouding<br />
stonden met de mens <strong>van</strong> toen. Maar zo ik <strong>het</strong> stelde, de verplichtingen waren anders en hadden een<br />
ander karakter, maar waren zeker zwaar te noemen. In <strong>mijn</strong> orde had men de basis gevonden om alle<br />
ziektebeelden eerst een algemeen karakter te geven. Ik zeg in deze bewoordingen dat wij de mens<br />
zagen als een eenheid <strong>van</strong> bestaan. Vervolgens bekeken wij de functie <strong>van</strong> de mens en vonden vaak in<br />
de functie de oorzak <strong>van</strong> de ziekte of andere vormen, gelijkend of in tegenstelling.<br />
Dit vraagt om een uitleg. In ons zien was eerst de eenheid aan de orde, vervolgnes de daad in de<br />
functie. Maar ook de leefwijze en de leeftijd speelden een grote rol. <strong>De</strong>ze factoren zijn nog steeds, in<br />
<strong>het</strong> menselijk presteren, aanwezig. Ik zeg in <strong>mijn</strong> oprechte streven dat deze feiten te duiden, want veel<br />
veranderingen zijn, in <strong>het</strong> menselijk presteren, zijn er niet.<br />
Dat techniek verandert, wel ik zeg dat de mens door deze technieken weer andere ziektes kan krijgen.<br />
Veel heb ik over deze ontwikkelingen gezegd en veel waarheid is in <strong>mijn</strong> betoog aanwezig.
<strong>De</strong> mens is in een voortdurende strijd verwikkeld en zal dit ook blijven. Dit is in de aard <strong>van</strong> de mens,<br />
Noestig werkend, vlijtig in de vormen <strong>van</strong> vermaak maar <strong>het</strong> patroon <strong>van</strong> een rustvol moment is niet<br />
sterk in de mens aanwezig.<br />
Van generatie op generatie. Nawoord <strong>van</strong> Manipan.<br />
Generaties en de veranderingen zijn niet in een generatie aanwezig. Zo zullen ook de kinderen <strong>van</strong> de<br />
kinderen hun lessen en waarden dienen te ondervinden; de levenslessen en alle factoren die tot een<br />
ontwikkeling dienen te leiden.<br />
Ik zeg dat de mens, de totale cyclus <strong>van</strong> alle bestaansvormen dient te voltooien.<br />
Kan men met werken jets toevoegen? Kan men in de diepste rust iets toevoegen?<br />
Kan men met de gedachten, aan de toekomst, iets toevoegen?<br />
Men mag <strong>het</strong> verleden koesteren? Of dient men, in afgunst of wraakgevoelens, in <strong>het</strong> persoonlijk<br />
krachtveld te bestrijden of de juiste plaats in karma te geven?<br />
Het totaalbeeld <strong>van</strong> de mens zal altijd de confrontatie met zijn ego aan dienen te gaan; in<br />
weloverwogen momenten waarin <strong>het</strong> bezien <strong>van</strong> de innerlijke waarde natuurlijk <strong>het</strong> uitgangspunt dient<br />
te blijven. Het principe ‘eenzaam zijn’ is ook een deel <strong>van</strong> de mens die in vormen <strong>van</strong> onbehagen of<br />
juist behagen, zich kan koesteren over de waarde, opgedaan in <strong>het</strong> huidig leven.<br />
Ook ik had, terugziend, bepaalde verachtingen die niet geheel zijn voltooid door <strong>het</strong> hardhandig<br />
ingrijpen <strong>van</strong> een vijandig maar besluitvol volk. Men wenste mij <strong>mijn</strong> krachten te ontnemen. Ik zeg<br />
dat <strong>mijn</strong> spirituele waarden een ander leven hebben mogen ont<strong>van</strong>gen, en dat <strong>mijn</strong> manier <strong>van</strong> uiten<br />
dezelfde wijsheden in zich heeft als in <strong>het</strong> vergane verleden.<br />
Met deze woorden wens ik te zeggen dat overgankelijke waarden de mens altijd, in bepaalde periodes<br />
<strong>van</strong> <strong>het</strong> menselijk bestaan, een leidraad zullen zijn. Het is een waarde die altijd <strong>het</strong> kosmisch gehalte,<br />
met een sterk inspirerende waarde, vertegenwoordigen. Of men <strong>mijn</strong> krachten wenste te gebruiken, ik<br />
zeg dat de mens, eigenaar is met een uitvoerende taak, in de wil de gedachte <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> oorspronkelijke<br />
orde. Wij dienden ons leven te geven want de voltooiing was onafwendbaar. Mijn wil was de strijd die<br />
de rechten gaven aan de lijdende mens en iets hebben bijgedragen aan <strong>het</strong> welzijn; <strong>het</strong> was <strong>mijn</strong> taak<br />
in de wil <strong>van</strong> de kosmische ordening.<br />
Dit alles overziend, ik zeg dat <strong>mijn</strong> waarde een blijvende waarde is en iedere generatie zich mag<br />
verheugen. Zich mag bekwamen en uit mag dragen wat in <strong>mijn</strong> waarde vertegenwoordigd is.<br />
Mijn leven kende een abrupt einde kende, <strong>het</strong> gegeven dat <strong>mijn</strong> orde <strong>het</strong> sterke verval kende, gaf mij<br />
de inzichten dat <strong>het</strong> afscheid <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> leven waardig en voldaan genoemd mocht worden.<br />
Indien verzet in <strong>mijn</strong> geest wad gekomen, <strong>het</strong>zelfde lot had <strong>mijn</strong> orde getroffen. Maar <strong>mijn</strong> gedachten<br />
aan de kosmische rechtvaardigheid zou ik graag aan de mens willens schenken. Ik uit de hoop en ik uit<br />
de wens om te spreken en <strong>het</strong> leven de glans te willen geven aan <strong>het</strong> rechtvaardig deel, behorende bij<br />
al wat leeft, lief kan hebben in periodes <strong>van</strong> welzijn maar ook in tijden <strong>van</strong> tegenspoed.<br />
Dat men <strong>van</strong> alle facetten <strong>van</strong> <strong>het</strong> leven iets moet ont<strong>van</strong>gen, bedenk dat de groei <strong>van</strong> de mens nooit<br />
<strong>van</strong> voorspoed alleen kan bestaan. Periodes <strong>van</strong> groei gaan altijd gepaard gaan met hinderlijke<br />
factoren. Indien de mens leeft met <strong>het</strong> natuurlijk vermogen en zich gedraagt als de waardevolle energie<br />
kent de mens de toekomst.<br />
<strong>De</strong> mens kent de toekomst die geschonken is uit de bron <strong>van</strong> <strong>het</strong> zuiver zijn, en is in <strong>het</strong> inzichtelijk<br />
vermogen <strong>van</strong> de mens. <strong>De</strong> mens kent de toekomst in een blijde herkenning <strong>van</strong> <strong>het</strong> ongewisse, maar<br />
met een zekerheid die niet in de boeken staat. <strong>De</strong> mens heeft in zijn kern <strong>het</strong> zuiver vertrouwen, <strong>het</strong><br />
gevoel dat groei voor eeuwig verankerd is in karma en men een waardig deel toe heeft kunnen voegen,<br />
aan <strong>het</strong> volwaardig mens zijn.<br />
Dat ik heb mogen geven, <strong>mijn</strong> gedachten gaan naar de noestige mens, de mens met <strong>het</strong> speciaal<br />
vermogen. Mijn dank gaat naar de genezers, naar de zieners en andere waardigen die in <strong>mijn</strong> werken<br />
kunnen vinden de teksten of de spreuken. Indien men niet kan begrijpen, ik spreek allen die mij<br />
benaderen. Ik zal geven <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> inzichten en vraag slechts trouw te zijn aan de persoonlijke waarden.
Trouw te blijven aan de verworven inzichten en te werken aan <strong>het</strong> voltooien <strong>van</strong> de staat <strong>van</strong><br />
barmhartig welzijn.<br />
Mijn gevoelens zijn gericht op de kleine groep (Orde <strong>van</strong> de <strong>Blauwe</strong> <strong>Lotus</strong>) die de werken mogen<br />
voltooien en krachten mogen putten uit <strong>mijn</strong> wijsheden, opgebouwd gedurende <strong>mijn</strong> leven. Een leven<br />
vol hindernissen en andere vormen <strong>van</strong>, in jullie woorden, tegenwerking.<br />
Maar liefde is en blijft <strong>het</strong> belangrijkste deel, de grootste waarde <strong>van</strong> <strong>mijn</strong> orde.<br />
Mijn genegenheid en diepe gevoelens gaan uit naar allen.<br />
Manipan.
DE LERINGEN UIT DE ORDE VAN MANIPAN.