jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 22
Kal
Krol
Mok
Plomp
Pos
Ross
Vos
Plop
Vlek?
Incontinente Van der Plas
Al deze namen en pseudoniemen hebben zich vastgepind op de tijdsbalk. Ze
bestaan echt en in samenzang klinken ze behoorlijk melodieus. Het beoogde
sérieux valt weliswaar in één klap weg, maar dat is heilzaam, zoals uit de laatste
vermelding blijkt. De Beules eigen naam ontbreekt, want hij weet: ‘Ik ben meer
dan zeven dichters, en nog / heb ik geen naam die bij mij past’ (p. 25).
11
Hoe eindig je een bundel, een boek, een leven? Doorgaans door een blanke
bladzijde toe te voegen, een onbeschreven blad, een lijkwade. Boekhouder van
het Rusteloze eindigt twee keer, één keer links, één keer rechts. Links staat een
gedicht dat nepotisme, pluimstrijkerij, het kunstenaarschap in dienst van stad of
staat hekelt. Al wie schrijft wil een deel van de koek, nippen aan de kraan die
subsidies lekt. ‘Dichters vechten voor de fokkin’ backing vocals’. Alleen Foks,
‘wiens staartbeen dichters in een pose (dwingt)’ verheft zich au-dessus de la mêlée,
boven de waan van de dag. Foks fokt de machine die opzwelt van macht en schijn:
‘jouwe reine aars renardo in de reet van ronald reagan’. Foks is een schijngestalte
van Reynaert, gedoemd om wereldberoemd te worden: ‘De remake van Fox on
the run wordt een wereldhit’. Ik kijk er naar uit… Rechts dan. Nog één keer de
catechismus, nog één keer de macht van het getal, van het enkelvoud, van het
meervoud. ‘Hoeveel dichters zijn er? Er is maar één Dichter’. ‘Hoeveel gedaanten
heeft de Grote Dichter? De Grote Dichter heeft duizend en één verschillende
gedaanten / Maar altijd is hij onbeduidend en slechtziend / een schaduw van zijn
voorganger, een schim slechts van zichzelf’. Dankzij De Beule, een groot dichter,
heb ik Fernando Pessoa, de Grote Dichter, beter leren kennen. Hij hield niet van
~ 446 ~