14.09.2013 Views

jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Tiecelijn <strong>22</strong><br />

wezen: hij heeft de slechte gewoonte om kippenhokken te plunderen en heeft<br />

elf van Cantecleers vijftien kinderen opgepeuzeld. 12 Bij de galg geeft Reynaert<br />

toe dat hij vraatzuchtig is: de smaak van vlees en bloed is hem helemaal naar het<br />

hoofd gestegen en heeft zijn moordlust gewekt.<br />

Ten eersten lapedic dat bloet.<br />

Het smaecte so wel, het was so goet,<br />

Dat ic dat vleesch mede ontgan.<br />

Daer leerdic leckernie an<br />

So vele dat ic ghinc ten gheeten<br />

Int wout daer icse hoerde bleeten.<br />

Daer verbeet ic hoekine twee. 13<br />

Maar Reynaert is niet de enige schrokop. Bruun en Isegrim zijn ook onverbeterlijke<br />

veelvraten. In de Franse Roman de Renart speelt vraatzucht een nog<br />

grotere rol: de hele wereld van de dieren draait hier om eten. Honger is een<br />

scherp zwaard in de Roman de Renart en Renart begint vaak plannen te smeden<br />

wanneer zijn maag rommelt. 14<br />

2. Hun neiging om te stelen<br />

Met verwijzing naar het bovenstaande punt, is het gemakkelijk de conclusie te<br />

trekken dat de trickster vaak iets eetbaars steelt. Reynaert wordt meermaals als<br />

een dief beschreven: ‘Reynaert es een recht mordeneere / Ende een trekere ende<br />

een dief ’ (v. 128-129); ‘Reynaerd, die mordadeghe dief ’ (v. 357); ‘Ay, heere dief<br />

Reynaert’ (v. 1811); ‘Si ne consten niet verdraghen / No si ne consten niet ghedoghen,<br />

/ Dat men Reynaerde voer haren oghen / Soude hanghen alse eenen<br />

dief.’ (v. 1889-1892). Waarschijnlijk is dit een toespeling op Reynaerts letterlijke<br />

bloeddorst en zijn gewoonte om dieren weg te roven. Maar de trickster legt<br />

beslag op veel meer dan eten.<br />

Loki is ook een beruchte dief. In de Proza-Edda, vermeldt Snorri Sturluson<br />

dat hij ‘de dief van de Brísingamen en van Iduns appels’ wordt genoemd. 15 Het<br />

blijkt echter dat Loki niet volledig verantwoordelijk is voor deze misdaden. De<br />

Brísingamen is volgens de mythen een kostbare ketting die de dwergen aan de<br />

godin Freya schenken. De Edda’s hebben niet veel over de Brísingamen te vertellen:<br />

Snorri Sturluson constateert alleen dat Loki het sieraad probeert te stelen<br />

en dat hij en de god Heimdal erom vechten, vermomd als zeehonden. Er bestaat<br />

een kort verhaal dat Loki’s diefstal van de Brísingamen veel uitgebreider behan-<br />

~ 36 ~

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!