jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 22
vertrapt het mooie graan in vieze, vuile modder, 320
gooit zelfs het meel met even grote lompheid neer,
naar mijn idee van zware hongersnood de oorzaak.
Je weet heel goed, mijn broeder, dat ik van je houd;
je weet ook dat de vos jou vurig liefheeft. Luister.
Het minste, meen ik, is dat jij je gras niet kort houdt 325
en groente steelt, je wei vervuilt en schapen ombrengt.
Een vreselijke misdaad is het kwaad dat jij
een pelgrim aangedaan hebt door dat stro te pikken.
Je zag niet dat hij veel gevaren had doorstaan,
en zou doorstaan en dat hij hulpbehoevend was? 330
Je zag niet dat hij over zee en over land
een onafzienbaar lange reis nog voor de boeg had?
Dacht niet aan heiligen, heilige kerken van de heiligen
en ook niet aan het heilige Jeruzalem?
Op weg naar zulke plaatsen merkt die pelgrim dat
er onverwacht geweld van tegenstanders dreigt. 335
Ik zwijg nog van de paus, wiens vrijgeleide zo’n
soort man ten dienste staat – bijstand die jij minacht.
Hoewel hij als een bode van de hele kerk was,
heeft hij op reis door roof van stro verlies geleden. 340
Jij dief die dit een argeloze pelgrim aandeed!
En jij weet goed met welke eer een dief moet sterven.
Dit is een smet, geen eer, waarmee geen aanzien maar
juist schande wordt behaald, dus boet ervoor – nu kan het.
We sparen je omdat we, goede broeder, van 345
je houden, willen jou niet aan een strop gaan hangen;
we willen liever dat je roem- en eervol sterft,
dan krenkt een schandelijke dood je zonen niet.
Maar geef je eerlijk toe dat jij de doodstraf hebt
verdiend, dan leggen wij jou mild een lichte straf op.’ 350
De ezel luistert, heft zijn kop om een verklaring af
te leggen en wil waarheid spreken met zijn weerwoord,
verbaasd omdat de wolf, zojuist nog innig vroom,
zo snel van naastenliefde afstand heeft genomen.
Want tot zijn schade wist hij niet dat wolventongen 355
zich nooit bij wie dan ook aan hun beloftes houden.
~ 338 ~