jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

~ 335 ~
Tiecelijn 22
dan hebben ze het recht niet om je dief te noemen;
ze moeten jou geen gruwelijke dood bezorgen, 210
niet villen of je laten boeten met een strop,
maar juist je werken van liefdadigheid waarderen.
Maar jij wordt niet als enige door haat en nijd
vervolgd; ook ik word met dat wapentuig bestookt.
Vooral wanneer wij samen veld of wei bezoeken, 215
wordt zo’n tocht onveranderlijk gevolgd met argwaan.
Hoezeer toch tasten stervelingen in het duister!
Soms wordt wat goed is afgekeurd en andersom.
Afgunstig snijdt het lot veel weg wat ons tot lof strekt,
vandaar dat goede daden uiterst schrale lof oogsten. 220
Te vaak wordt onterecht de loftrompet gestoken
en oogsten brave lieden onverdiend verwijten.
Wie kan ontkomen aan de pijlen van een giftong
die zegeningen van een slechte naam verspreidt?
Als mensen ooit eens zouden weten wat ons drijft, 225
dan zouden ze ons nooit zo vaak en erg beschimpen.
Maar eerder zullen duiven torens uit de weg gaan,
de dieren holen, vee het gras en eenden water,
dan mensen geloven dat het werk van pure eenvoud
dat wij verrichten uit een pure bron komt wellen. 230
En eerder roept een uil in menselijke taal
dan boze tongen zullen leren ons te sparen.
Maar wat betreft de fouten die je zelf aandraagt,
zal ik je nu in kort bestek een antwoord geven.
Voor kuikens, eenden geld ik als een lakse rechter, 235
maar dat is in ons hart nog maar de minste zorg.
Schaap, bok, paard, ram en varken, os, koe, jonge stier
zien jou en jouw familie als het laagste uitschot.
Ze vrezen mij omdat mijn uitgestrekte macht
ook hen omvat, en luie boeren haten dat. 240
Hoe kun je kuikens zoveel leed berokkenen
dat jij daardoor verdiend je vacht verliezen moet?
Vergeefs verbaast men zich dat jij vanwege eeuwige
verliezen eeuwig vijand van je vijand blijft.
Toch mist de lans van deze strijd een passend einde, 245