jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

~ 333 ~
Tiecelijn 22
ze moeten een voor een – dan hoeven ze niet langer 135
te vrezen voor hun leven – in mijn keel verdwijnen.
De rest besluit ik zo: een dag waarop ik niet
bedrieg, zo’n dag zie ik als hopeloos verloren.
Door deze zonden, en nog meer, word ik bedrukt
en kan niet alles noemen wat ik deed. Heb meelij! 140
Ik heb berouw, gelooft iemand mijn ellende maar!
Ik heb berouw, word door mijn daden zelf gekweld.
Als ik niet in de war geweest was, 5 had ik zeker
langdurig moeten boeten voor dit wangedrag.
De voortgang van de tijd verslindt ons elke dag, 145
en deze dag heeft geen onwankelbaar geloof.
Vergaan tot niets is heel ons leven; alles meegesleurd
door tijd die voortschrijdt en ons allerlaatste uur.
Mijn zonden zullen zich nu buigen voor uw roede;
ik wil een lichte straf om zwaarder te ontlopen.’ 150
De wolf: ‘Een lang verhaal. Een uur is niet genoeg
om rekenschap van al je zonden af te leggen.
Je hebt wel duizend soorten list besproken, heel
de dag – warempel! – aan je lange preek besteed.
We hebben nog wel meer te doen aan ander werk, 155
en deze ezel heeft geen oog voor heilzaam groenvoer.
Wanneer moment, persoon en plaats voor waarheid instaan,
mag hier door leugentaal niets worden toegedekt.
Gerechtigheid wil dat de waarheid aan het licht komt,
vooral wanneer het gaat om boete doen voor kwaad. 160
Je bent te goed. Door openlijk jou vrij te pleiten
met leugentaal zeg ik dat jij schijnheilig bent.
Een zware schuld ja, zonder schuld ook zo te noemen;
er is geen dier dat zoveel kwaad verdragen kan.
Je zei: ‘Het hele land kent mijn kwaadaardigheid.’ 165
Ik zou graag schaamte bij je zien om deze woorden.
Wie kan er alle vormen van bedrog bevatten
waar jij jezelf mee kwelt door alsmaar door te gaan?
Ja gaat op jacht naar hanen, hennen, kuikens, eenden.
Het is verkeerd om dat als ernstig voor te stellen. 170
Ik geef het toe: een goed en wijs man vreest dat hij