jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 22
een leeuw mag niet veroordeeld worden voor zijn wreedheid.
Als gruwelijk vergif in slangentanden schuilgaat,
zie ik niet hoe u dat serpenten kunt verwijten.
Zo mag men ook een adderwijfje niet vervloeken
dat strijdig met de wet haar man doodt en dan baart. 2 70
Geen zorgen als een kat op jacht naar muizen gaat;
word dan niet zonder reden droef of verontrust,
want welbeschouwd gebeurt dit alles door de wet
van de natuur die machtig in de hemel en
op aarde regels stelt, met wetten alles vastlegt; 75
aan zijn gezag is deze aardbol onderworpen,
door zijn wil snellen sterren langs de hemelbaan,
zijn hoge macht bewerkt dat zomers gloeiend heet zijn,
maakt eerlijk onderscheid met ieders eigenheid.
U ziet toch duidelijk dat ik mijn oude leven 80
niet door een zwartgekleurde pij heb afgezworen.
Ik ben volstrekt dezelfde als voorheen en aangeboren
hartstocht blijft, al draag ik nu dit kleed;
ik denk niet anders nu ik deze kleding draag.
Wat de natuur ons geeft, vergaat niet of heel soms: 85
een doorgezakte ezel dekt zijn lijf met wol
van iemand anders, maar verandert niet zijn afkomst.
Al toont een kraai zich in een verenpak met tal
van bonte kleuren, zijn karakter blijft hetzelfde.
Zo zal mijn zwartgekleurde kleding, vrome vader, 90
mij niet doen afzien van het voedsel van mijn ouders.
De kracht van de natuur heeft elke diersoort zo
gemaakt dat zonen jagen zoals vaders doen.
Geen wonder dat een zoon van vader het gezicht
en het karakter toont, een dochter van haar moeder.’ 95
Vervolgens eindigt hij zijn preek aldus: ‘De les:
mijn kleding is veranderd, mijn karakter niet.’
Geloof me, lezer van dit ongekunsteld werk:
leg broeder Tibeert niet onzekerheid ten laste 100
maar wel de domme dichter, als hij in de versmaat
verdwaald is of grammaticaal gezondigd heeft.
Vergeef hem, smeek ik, want hij is niet overzee
~ 328 ~