jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

reynaertgenootschap.be
from reynaertgenootschap.be More from this publisher
14.09.2013 Views

Tiecelijn 22 52 Dietsche Doctrinale boek II, verzen 2131-2135. Geraadpleegd via Cd-rom Middelnederlands. 53 R. Monier, Les lois, enquêtes, et jugements des pairs de castel de Lille. Recueil des coutumes, conseils et jugements du tribunal de la Salle de Lille, 1283-1406, Rijsel, 1937 [Documents et travaux publiés par la Société de d’histoire du droit des pays flamands, picards et wallons, III], p. 153-154 (nr. 208). Van Caenegem, Geschiedenis van het strafrecht, p. 41-42. Corien Glaudemans, Om die wrake wille, p. 88-89. 54 J. Mann (ed.), Ysengrimus. Text with translation, commentary and introduction, Leiden etc., 1987, p. 276-299 (Liber secundus, verzen 270-688) en 488-495 (Liber sextus, verzen 1-132). Citaat: ‘Reddat pro corio seque suosque tuo’. Mann, Ysengrimus, p. 490. Vertaling citaat: M. Nieuwenhuis (vertaling), Ysengrimus, Amsterdam, 1997, p. 181. Op te merken valt dat Galenus adviseert gewonde lichaamsdelen in een pas verwijderde schapenvacht te hullen, als een soort pleister. G.J.M. Bartelink, Een thema uit de fabelliteratuur en het dierenepos in de Middeleeuwen. De hofdag van de zieke leeuw en de gevilde wolf, in: Lampas, 10, (1977), p. 285. 55 Vgl. Bouwman, Reinaert en Renart, p. 365-367 (over de koppeling tussen de fictie van het dierenverhaal met de mensenwereld). 56 W.P. Blockmans, Vete, partijstrijd en staatsmacht: een vergelijking (met de nadruk op Vlaanderen), in: J. Marsilje e.a., Bloedwraak, partijstrijd en pacificatie in laat-middeleeuws Holland, Hilversum, 1991, p. 9-33. 57 Corpus Gysseling I Ambtelijke bescheiden. Cd-Rom Middelnederlands. Oorkonde d.d. 17 oktober 1299, nr. 1801. Mijn interpunctie, spelling gemoderniseerd. 58 Jan de Putter, Firapeel helpt, p. 216. 59 Vgl. B 7674-7675: ‘Van Reynaert is een zaet gebleven, dat dair nu zeer op gaet.’ 60 Uitvoerig hierover J. de Putter, Vrede en pays, p. 97. 61 In essentie ben ik het dus eens met Yvan de Maesschalck, ‘De schoonheid van het drieste dansen.’ Over hazenvreugd en hazenleed in enkele naoorlogse gedichten, in: Tiecelijn, 19 (2006), p. 407. 62 Wim Blockmans en Peter Hoppenbrouwers, Introduction to medieval Europe 300-1550, Londen en New York, 2007, p. 149-150. Een licht aangepaste vertaling van Wim Blockmans en Peter Hoppenbrouwers, Eeuwen des Onderscheids. Een geschiedenis van Middeleeuws Europa, Amsterdam, 2002, p. 205-207. 63 Rik van Daele, De robotfoto van de Reynaertdichter. Bricoleren met de overgeleverde wrakstukken: ‘cisterciënzers’, ‘grafelijk hof’ en ‘Reynaertmaterie’, in: Tiecelijn, 18 (2005), p. 187-191. Mijn vermoeden dat de Reynaert in 1248 is geschreven, lijkt zich niet te verzetten tegen dit verband. J. de Putter, Firapeel helpt, p. 218. 64 Het lot van Belijn in andere versies van het verhaal vergt een aparte behandeling. Duidelijk is dat de bewerkers niet zijn eerdere zondige gedrag verdisconteren. In de Reynardus vulpes wordt de onschuldige Belijn toch veroordeeld omdat hij slecht gezelschap niet gemeden heeft. In Reynaerts historie B 3475-3476 lijkt mij niet meer te staan dan dat de vete niet meer gezoend kon worden omdat ze onmiddellijk begonnen is. (‘cort begonnen’) De wolf zal onmiddellijk de ram ~ 312 ~

~ 313 ~ Tiecelijn 22 doodgebeten hebben. Dan kon de vete niet meer gezoend worden. Vgl. Corien Glaudemans, Om die wrake wille, p. 68: ‘In Holland en Zeeland gold tot de zestiende eeuw geen verbod op wraakneming na doodslag op een verwant.’ In de druk van Gerard Leeu is ‘cort begonnen’ vervangen door ‘quade vre’. Opmerkelijk genoeg staat in Reynke en de Plantijndrukken Belijn voor de gewone man die het slachtoffer is van quade privileges! R.B.C. Huygens, Reynardus Vulpes, p. 166 (vers 1816). Voor Reynaerts historie en Reynke: Jan Goossens (ed.), Reynaerts historie, Reynke de vos. Gegenüberstellung einer Auswahl aus den niederländischen Fassungen und des niederdeutsche Textes von 1498, Darmstadt, 1983 [Texte zur Forschung, 42], p. 256-257. Voor de druk van Gerard Leeu uit 1479 en de Plantijndrukken: H. Rijns, De gedrukte Nederlandse Reynaerttraditie, p. 162. Voor de druk van Caxton, N.F. Blake, The history of Reynard the fox translated from the Dutch original by William Caxton, Londen, 1970, p. 51.

~ 313 ~<br />

Tiecelijn <strong>22</strong><br />

doodgebeten hebben. Dan kon de vete niet meer gezoend worden. Vgl. Corien Glaudemans,<br />

Om die wrake wille, p. 68: ‘In Holland en Zeeland gold tot de zestiende eeuw geen verbod op<br />

wraakneming na doodslag op een verwant.’ In de druk van Gerard Leeu is ‘cort begonnen’ vervangen<br />

door ‘quade vre’. Opmerkelijk genoeg staat in Reynke en de Plantijndrukken Belijn voor<br />

de gewone man die het slachtoffer is van quade privileges! R.B.C. Huygens, Reynardus Vulpes,<br />

p. 166 (vers 1816). Voor Reynaerts historie en Reynke: Jan Goossens (ed.), Reynaerts historie,<br />

Reynke de vos. Gegenüberstellung einer Auswahl aus den niederländischen Fassungen und des niederdeutsche<br />

Textes von 1498, Darmstadt, 1983 [Texte zur Forschung, 42], p. 256-257. Voor de druk<br />

van Gerard Leeu uit 1479 en de Plantijndrukken: H. Rijns, De gedrukte Nederlandse Reynaerttraditie,<br />

p. 162. Voor de druk van Caxton, N.F. Blake, The history of Reynard the fox translated<br />

from the Dutch original by William Caxton, Londen, 1970, p. 51.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!