jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

Die coninghinne wart vervaert
Ende sprac: ‘O wy! Lieve Reynaert!
O wy, Reynaert! O wy, o wy!
O wy! Reynaert! Wat sechdi?
Ic mane hu bi der selver vaert,
Dat ghi mi ons secht, Reynaert,
Die hu ziele varen sal,
Dat ghi ons secht de waerheit al’ (2151-2158)
Repeterende vormen
~ 277 ~
Tiecelijn 22
In de Reynaert worden niet alleen klanken herhaalt, maar ook allerlei vormen
op een hoger, verstechnisch niveau. Een voorbeeld hiervan biedt de beschrijving
van Bruun de beer, die vastgeklemd zit in een boom.
Hi sach wel, hi was bedroghen.
Hi began brieschen ende dulen.
Hi was ghegrepen bi zier mulen
So vaste ende bi den voeten voren,
Al dat hi pijnde was verloren. (692-696)
In de eerste drie verzen valt de herhaling van eenzelfde zinspatroon op: ‘Hi
gevolgd door de persoonsvorm’, drie maal aan het begin van de verzen, eenmaal
in het vers. Dit stijlmiddel, ‘parallellisme’ geheten, gebruikt de dichter eveneens
als hij later in het verhaal uitbeeldt hoe Bruun wordt afgeranseld.
Sulc was die eenen bessem brochte,
Sulc eenen vleghel, sulc een rake,
Sulc quam gheloepen met eenen stake,
So si quamen van haren werke. (722-725)
Drie verzen vangen op welhaast parallelle wijze aan (met een variatie op het
patroon sulc gevolgd door een persoonsvorm), waarbij je in het middelste vers de
parallelle constructie twee maal ziet terugkeren. Op een doordachte, complexe
wijze wendt de auteur parallellisme aan in de volgende verzen.