jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

~ 199 ~
Tiecelijn 22
en een sterke policiemacht noodig geweest zijn, om den achtbaren priester, die
kwam spreken voor de heropbeuring van het arme vlaamsche volk, te beschermen
tegen de onbeschofte beleedigingen van een horde opgehitste politieke
kwezelaars.’ (Tybaert, 12 mei 1895, p. 1).
Tybaert taxeert zichzelf als ‘listig, vrank, vrij, vroom en vroed’ (2 januari 1910).
Het wil de waarheid vertellen, ‘zonder partijbelang, rechtzinnig het volk wijst op
plicht en recht’ (2 september 1894, p. 1). Maar er is natuurlijk een kloof tussen
wat de redactie meedeelt en hoe de teksten gepercipieerd worden. Tybaert wordt
van alle kanten aangevallen, zo ook op 10 maart 1895 door een ‘groote liberale
gazet’. Ook de japneuzen (katholieken) verwijten de kater een geus te zijn. Tybaerts
antwoord luidt:
Geuskens en japneuskens van mijn hart, het kan mij niet schelen,
waaronder gij mij rangschikt: – ik ben en blijf gansch buiten uwe ellendige
politieke knoeierijen; ik bemin de waarheid en zeg die ook,
ondanks wien en ten spijte van wien ook.
Tybaert’s strijd was altijd tegen domheid, verwaandheid, volksverdrukking,
franskiljonisme en wat dies meer; – geen enkel politiek
partijbelang hield ik in ‘t oog en zal dit ook nimmer doen. – Mijn
wapen, de scherpe zweep der satyre, spaarde nooit iemands rug: wie
de striemen verdiende, kreeg ze ongeteld.
Zoodus, nogmaals: ik hoor niet thuis in de politiek; vrijzinnig en onafhankelijk
ga ik immer recht door zee.
Wanneer de liberalen de gemeenteraadsverkiezingen in november 1895 verliezen,
krijgt Tybaert de schuld. Vanuit liberale hoek wordt het weekblad als
klerikaal bestempeld. Tybaert meldt dat hij ‘veel liever verstandige vlaamsche
japneuzen naast onzen vlaamschen Jan op ’t stadhuis zie[t], dan maanlichtende
schedels, glanzend van domme verwaandheid en liberaal uit noodzakelijkheid
des middels.’ (8 december 1895).
1896-1921
Nog steeds brandt de vraag wie nu de teksten schreef voor het weekblad (met
vrijdag als dag van publicatie). Van de eerste zes jaargangen kennen we de drukker-uitgever.
Dat was de Antwerpse beeldhouwer en volksschrijver Lodewijk