jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 22
De Rudi is achter zijn vrouw aangegaan, maar zijn vrouw is weg met
een andere salamander, hij is dan maar ergens onder een steen verzeild
geraakt en zit zich daar af te vragen: ‘wat zit ik hier in godsnaam te
doen? Ik moet mijn vrouw gaan zoeken. Ik hoor hier niet thuis, onder
die steen in die spleet.’
[Hier volgt een tussenverhaal over twee voskes, waarvan de kleinste
door Rudi drie jaar geleden is ‘gegijzeld’ toen de bosjesman met
zijn voet vastzat in een spleet. Hij heeft toen het voske vrijgelaten
in ruil voor een emmertje water, dat uiteindelijk Rudi zijn redding
zou bewerkstelligen.]
Drie meter verder: struikgewas, en achter het struikgewas: een voske.
Een voske zit daar te azen op de Rudi.
Het voske dat zit te azen is het voske dat drie jaar geleden gijzelaarke
was.
Het voske is geen klein voske meer.
‘Ik blijf hier niet’ zegt de Rudi, en hij zet één stapke naar voor.
Zoef! Hap! Snap!
De Rudi hangt te bengelen in de muil van de vos, tussen leven en
dood.
‘Nondedju’ zegt de Rudi.
‘Nondedju?’ denkt de vos.
‘Een salamander die nondedju zegt? Dat heb ik nog nooit gehoord.
Wat is er hier aan de hand… aaw!’
De vos is in die klem getrapt – die ligt nu hier – en de vos weet: ik zit
in een dilemma.
Ik zit in een dilemma.
Als ik bijt, en de salamander opeet, dan sterf ik zeker, in die klem –
maar zonder honger.
En als ik de salamander loslaat, dan wordt die salamander misschien
misschien misschien de mens die hij ooit was – en dan zal die mens
mij misschien misschien misschien bevrijden uit die klem.
Hmnnn.
Dat is hier een dilemma.
Dilemma de dilemma de dilemma.
Bijten – loslaten.
Wat moet de vos doen?
(Tegen het publiek:)
~ 180 ~