jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

~ 15 ~
Tiecelijn 22
as van het vuur en wel zo dat alleen de pootjes nog zichtbaar zijn. Hij maakt
een wandelingetje en ontmoet de vos die hem wijsmaakt dat hij zijn poot bezeerd
heeft en daardoor niet kan jagen en van honger omkomt. In een milde bui
nodigt Wisahkitsjak de vos te eten. Als de vos zegt bang te zijn dat hij te laat
zal komen doordat hij met zijn gewonde poot niet zo snel kan opschieten als
Wisahkitsjak, laat deze hem langs een kortere weg vooruit lopen. Zo komt de
vos eerder aan bij de begraven vogels, vreet ze allemaal op, stopt de pootjes terug
in de as en maakt zich uit de voeten. Wanneer Wisahkitsjak aankomt, ziet hij de
pootjes, krijgt het water in de mond, maar besluit te wachten op de vos. Na een
poos is hij het wachten beu, trekt een eerste paar pootjes uit de as en kan alleen
maar woedend vaststellen dat de vos hem bedrogen heeft. Op wraak belust gaat
hij op zoek naar de bedrieger en vindt hem slapend onder een den. Hij verzamelt
droog gras, legt het in een kring om de vos en steekt het in brand. Om te
ontsnappen moet de vos door de vuurgordel springen en sinds die dag worden
er vaak vossen gezien met vuile kale plekken in hun pels.
5
Tijdens een wandelingetje wordt Wisahkitsjak opgeschrikt door plots opvliegende
patrijzen. Hij wil niet toegeven dat hij geschrokken is maar neemt toch
wraak door het nest van de patrijzen te bevuilen. Tevreden over zijn actie wandelt
Wisahkitsjak verder tot bij een beek. Wanneer hij erover wil springen, vliegen
plots de patrijzen van de andere oever op en van schrik valt Wisahkitsjak in
het water. Hij klautert eruit en om te bekomen wil hij een pijpje roken. Omdat
hij zijn tabakszak niet aan zijn gordel vindt, gaat hij zoeken in de beek. Liggend
op de oever ziet hij de zak op de bodem, maar als hij ernaar tast voelt hij niets
dan modder en rottende bladeren. Telkens als het water opklaart, ziet hij de zak
weer maar kan hem nooit grijpen. Tastend laat hij zich in het water glijden en als
hij zijn hoofd naar boven keert om te ademen, ziet hij de tabakszak aan een tak
boven het water hangen. De patrijzen lachen hem hartelijk uit.
6
Wisahkitsjak ontmoet een groep trekvogels die zich duchtig voorbereiden op
hun tocht naar het warmere zuiden. Hij haalt de trekvogels over hem veren te
bezorgen, leert vliegen en vertrekt met hen. De vogels waarschuwen hem voor
het grootste gevaar onderweg: de mensen. Die springen rond, maken veel lawaai
en misbaar, gooien met stokken en stenen om de vogels neer te halen en op te
eten. Wisahkitsjak is overmoedig en wanneer ze een dorp overtrekken gaat hij