jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

~ 145 ~
Tiecelijn 22
Het ‘portret’ van Pua Moders door Hubertus Jessel (uit Hermann Schmidt, Geschichten um Pua Moders,
den Schelm von Sylt, p. 6) toont van links naar rechts het huis van de grootvader, de harkenboom bij Kampen,
de grote kaas, het gat voor de nieuwe put en de Rømøers die aan hun kerk duwen.
wordt als die hem kan bereiken, revancheert zich met spot als hij hoog en droog
in een boom zit. Op een dag probeert hij om die vicieuze cirkel te doorbreken en
vertelt de jakhals, maar zo dat de leeuw het net kan horen, dat een zeker beest
heel slecht over de koning der dieren gesproken zou hebben. De leeuw loopt
onmiddellijk woedend naar dit beest toe en begint ermee te vechten. Het is de
olifant die veel sterker is dan de leeuw. Zo komt hij meer dood dan levend terug
en moet de spot van de aap ondergaan. Deze danst in zijn boom, mist een stap
en valt op de grond, precies daar waar de leeuw staat. De ene variant heeft: ‘And
this was the end of his signifying carrier’. In een andere roept de aap: ‘Vijftien
ronden, iedereen in zijn hoek,’ en de leeuw laat hem weer los en het verhaal kan
van voren af aan beginnen.
Spottend en liegend tast de aap, het zelfkritische symbool van de zwarte man
in een overwegend blank gezelschap, het gevoel van eigenwaarde van de leeuw