jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 22
De boer placeerde zich (nam plaats) in het midden van de keuken.
Peegie pakte zijn calepin (notitieboekje) en commandeerde:
– Veste af… gilet uit… broek optrekken… à la bonheur… Twee reken
(rijen) knopen alvoren (vooraan) of één reke?
– Twee, beval de boerin.
– Grote revèrs of kleintjes?
– Grote.
– Wijde broekspijpen of nauwe?
– Nauwe.
– Met of zonder gilet?
– Met.
– In orde.
Peegie schreef op. Nam zijn lintmeter en slingerde deze lijk een lasso
rond de boer zijn buik. Hij pakte de mate van de buik op drie verschillende
plaatsen. Mat dan nek, billen, armen en knoezels (enkels).
– Trek ne keer joen (je)… in! Buik niet te stijf vooruit! Comme ça…
Peegie mat van boven naar onder en omgekeerd en schreef, altijd
maar schrijven.
– Da ’k een druppel krege, ’t zou mij een plezier doen, zei hij.
– Schenk ne keer een, Martha, zei Aloïs.
– Ja, doet dadde, Martha, zei Peegie.
En hij keelde de ene borrrel na de andere, terwijl hij een gazet nam, op
de boer zijn revèrs lei en ze vastspelde. Hij greep de schaar en knipte
‘t model uit.
– Tourner is draaien, beval hij en duwde op Aloïs zijn dikke boddy en
Aloïs draaide lijk een top (draaitol). Peegie trok wat schreven (strepen)
in krijt op zijn rug, lei er de gazet op en sneed.
Dan plaatste hij ’n stuk op de boer zijn kasteel (achterste) en stak er
spelden door, ‘n beetje diep waarschijnlijk, want Alois ging op (protesteerde):
– Héla, nondeku… ’n bitjie oppassen hé, kleermaker, ge steekt d’r
deure…
– Waarin dat gij verschiet, de duivels in d’helle gaan al meer steken in
uw hespen (hammen), ze zijn d’r voren gemaakt.
– Pas op, zei de boer en Martha schoot in een lach…
Het krijt ging zijn gang.
– Kop omhoog, kin achteruit…c’est ça, alzo zien we u werken, zei
Peegie… en trok geheel de boer vol krinkels en krullen. Precies een
modern tableau. De boerin keek als zot en de boer liet begaan.
~ 136 ~