jg 22 jaarboek 2 - Reynaertgenootschap

– Subiet, mijn sukkelarkie (sukkel)!…
– Madamkie, ’k verkope blinkdozen van vier frank en half van één om
mijn broerkies t’ onderhouden.
– Geef er vier, mijn manneken.
– Merci. God zal ’t u lonen.
– Mijnhere, mijn moeder heeft heur verleden weke doodgedronken
en mijn vader is stekeblind… ’k Ben allene op de wereld… Gaat ge
geen blinkdozegie (doosje ) kopen aan vijf frank?
– Geef er drie. Voilà, en bid een Onze Vader voor mij.
– Bedankt Menhere, ’k ga d’r vijf lezen.
En als de deur toe was:
– ’t Naaste jare als ’k niet vergete!
– Mijnhere Paster, gaat ge geen blinkdozegie kopen aan… zes frank?
Mijn moeder heeft de tering en mijn vader gaat doppen. (stempelen)
– Hier mijn brave jongen, geef er twee!
– Massoeurki (zuster), gaat ge niet enkele blinkdozen kopen voor
het klooster? Mijn vier broers zijn binnen bij de Xaverianen en mijn
vader is straatarm… ’t is zeven frank voor ’n dozegie.
– Hoeveel? Zeven frank! Ge vraagt gij nogal deure zulle, manneken,
elders verkopen ze dat vier frank!
– Vier frank? vroeg Peegie verbaasd, ik kanne dat ook. Gauw zesse
voor zesendertig frank!
– Alzo zij we ’t akkoord ventje, geef d’r zes! (p. 64-65)
~ 131 ~
Tiecelijn 22
Peegie heeft nog zes blinkdozen en hij waagt zich binnen bij een apotheker. Hij
is geen schooier, maar ‘hun kot is afgebrand’. Ze hebben ‘geen roste kluite (rooie
duit) meer’. Hij geraakt in de keuken en smult er aan ‘een omelette en een dikke
stute’. De voordeur gaat intussen weer open voor een nieuwe klant, die Savatte
blijkt te zijn. Peegie wordt de stille en ongeziene getuige van hoe Savatte de apotheker
er inpakt.
– Dag menheer de apotheker, slecht were hé!
– Ah ja. ’t Is de tijd van het jaar hé, mijne man.
– Ja’t, d’eerste koude en de letste zijn te mijden lijk de peste, zei mijn
pere altijd en ’k zou ’t geloven ook. ’k Peinze da’k een vallinge (verkoudheid)
vaste hebbe.
En de man hoestte ne keer ferme. Hebt ge geen dozegie valdaaigies
(een doosje pillen tegen verkoudheid), dat verfrist ’t kelegat.
– Heel geerne, hierzie, mijn man, ’t is 5 frank.