blok 8 huid en huidderivaten - VETserieus.nl

De uiteindelijke behandeling is het spoelen van de wond met fysiologisch zout, het bestrijden van
eventuele infectie en waar mogelijk genezing per primam nastreven. Om dit laatste te bereiken moet de
wond zo min mogelijk gecontamineerd zijn, er moeten gladde wondranden van levensvatbaar weefsel
zijn en er mag niet te veel spanning op de wonden komen na hechting. De eerste voorwaarde is bereikt
bij het binnen 8-12 uur op behandeling komen. De tweede kan met een scalpen of schaar worden
bereikt. Wanneer niet aan de eerste twee voorwaarden voldaan kan worden is hechting zelfs
gecontraindiceerd wegens uittredend exsudaat. Verdere verzorging is afsluiting van het wondgebied met
verband en zoveel mogelijk rust.
Wanneer besloten wordt over te gaan op wondgenezing per secundam moet de behandeling erop
gericht zijn de natuurlijke situatie zoveel mogelijk na te bootsen. Het stadium waarin de wond zich
bevindt is dan bepalend voor het soort verband dat gebruikt wordt. Exsudatieve demarcatie fase is nat
verband wenselijk omdat dit de vervloeiing bevordert, terwijl in de granulatie en epithelialisatie juist
droog verband geschikt is. Bij grote huisdieren heeft het echter in het algemeen de voorkeur om de
wond te laten genezen ZONDER verband. De bloedvoorziening lijkt belangrijker dan de anemie dus een
voldoende vulling van hetbloed moet nagestreefd. Ook hier moeten uiteraard infecties voorkomen of
bestreden.
Andere storingen in de wondgenezing betreffen een vreemd lichaam, abcessen en medicijnen en
metabole tekorten.
Wat betreft de hechtingen kunnen deze loslaten, de wondrand kan necrotiseren, de wond kan overmatig
zwellen en wondsecretum kan ophopen in het bloed.
Tot slot moet je nog denken aan storingen bij de per secundam genezing die kunnen variëren van
hypertrofie van granulatieweefsel (wild vlees waardoor epithelialisatie bemoelijkt wordt), ulcers door
epitheeldefecten fistelvorming, waarbij een buisvormige bindweefselstructuur de weg naar buiten
openhoudt.
McGavin 1121-1124:
Volgens Mcgavin bestaat de wondgenezing uit een drietal opeenvolgende stadia:
1. coagulatie en ontsteking (eerste 12-24 uur)
2. reëpithalisatie, angiogenese en fibroplasie (granulatie), 3-7 dagen
3. wondcontractie en collageen productie, 1-2 weken.
De groeifactoren spelen een rol bij de wondgenezing, en de epithalisatie begint vanaf de basaallaag aan
de zijkant van de wond.
Verder zal ik niet op deze stof ingaan omdat het uit het tentamen overbodig blijkt.
Hoorcollege 7:
Deze fasen starten na elkaar maar kunnen elkaar in tijd nog overlappen. Verder verloopt de wongenezing
in wat gedetailleerde mate als volgt:
1. kort durende vasospasme: bloedplaatjes aggregratie en adhesie aan collageen gevolgd door
coagulatie. De bloedplaatjes zijn belangrijk om zowel de angiogenese, de trombogenese en de
vasoconstrictie op touw te zetten.
2. stollingscascade & ontsteking: de stollingscascade wordt op touw gezet (ken je nog wel van
bloed), en de trombocyt speelt een belangrijke rol om allerlei ontstekingscellen aan te trekken
(chemostaxis) waar neutrofielen en macrofagen een belangrijke rol in spelen. De neutrfielen
zorgen er op hun beurt weer voor dat de fibrinolyse plaats vindt en de migratie van cellen