blok 8 huid en huidderivaten - VETserieus.nl

• folliculaire dysplasie. veel bij husky en malamute, ook kenmerken van
megamyelosomen. • Genetisch bepaald • Afwijkende haren • Afwijkende haarfollikels
Afwijkende haargroei • Slecht ontwikkelde vacht • Haarverlies, kale plekken
keratinisatiestoornissen en hypertrofische huidaandoeningen
In het proces van keratinisatie kunnen zich stoornissen voordoen. De hypertrofie kan plaatsvinden in de
dermis door bindweefsel of in de epidermis.
De verbreding van het S. Corneum kan komen door een verhoogde aanmaak of een verminderde
afschilfering. Normaal komen in het S. Corneum geen celkernen voor, indien dit wel het geval is spreken
we van parakeratose. Hyperkeratose is een S. Corneum die te dik is maar waar toch ook geen kernen in
voorkomen.
Bij het ontstaan van parakeratose spelen Zink en Vitamine A deficiëntie een rol.
Een callus of tyloom (eelt) is een goed omschreven hyperkeratose, die we bij de hond of het paard zien
als gevolg van mechanische druk of bij zware hondenrassen in de ellebogen.
Een dyskeratose kan ook nog plaatsvinden, waarbij zowel de normale schilfering aan het oppervlak als de
aanmaak van keratinocyten in de basaallaag verstoord raakt. Dit is een bekend verschijnsel bij seborroe.
Een pachydermie is een verdikking van de huid door bindweefselhypertrofie en vindt dus in de dermis en
subcutis plaats. Vaak is dit in het verloop van een chronische ontsteking.
- zink responsieve dermatose: zink speelt een belanrgijke rol bij normale keratinisatie. Een tekort
aan zink leidt tot een parakeratose en vooral bekend bij jonge honden van snelgroeiende rassen.
de Husky en Malamute missen soms het vermogen om zink uit de voeding op te nemen. Het
ziektebeeld begint bij haaruitval aan poten, snuit en oren, een verdikking en ontstoken huid,
schilfering en korsten. Pas later strees hyper- en parakeratose op. De honden zijn soms
algemeen ziek. In het microscopisch beeld zien we ook een verdikking van de epidermis en de
haarfollikels. Het bepalen van zinkgehaltes in bloed en haren is NIET zinvol. Bij de congenitale
variant dient zink te worden toegediend, niet erfelijk is op de voeding letten. Behandeling is
levenslang maar prognose is wel goed.
- seborroe: hieronder verstaan we een chronische huidaandoening als gevolg van
keratinisatiestoornis en afwijkende talgproductie. Het berust op een stoornis in de
keratinisatiecyclus, waarbij de epidermale turnover tot ongveeer 4 dagen is teruggebracht,
waardoor het evenwicht is schilfering en de basale cellaag verstoord raakt. Dit leidt uiteindelijk
tot een opeenhoping van hoorn aan de S. Corneum. De keratinisatie is dus vaak verhoogd. De
talg is gewoon afwijkend en kan variëren van heel vet tot heel droog, hierbij kunnen we dus ook
een onderscheid maken tussen vette en droge seborroe. Talg beschermt normaal tegen
bacteriën en doordat goede talg ontbreekt komen er veel bacteriën op af. Seborroe patiënten
zijn dus ook gevoelig voor bacteriële huidontstekingen. Seborroe kan primair als gevolg van
metabole oorzaken ontstaan, secundair of idiopathisch. De secundaire variant komt het meeste
voor. De droge seborroe komt het meeste voor en erspreid over het hele lichaam met een lichte
voorkeur voor ellebogen, hakken en oren. De schilfers zitten aan elkaar geplakt en lijken een
beetje op luizenneten. Seborroepatiënten hebben een indringende geur (penetrante
hondengeur) en een otitis externa. Een pyodermie kan eveneens optreden. De diagnostiek is
door de hoeveelheid oorzaken niet eenvoudig. Alle secundaire vormen moeten eerst
uitgesloten. De oorzaak wordt meestal dan ook behandeld, wanneer de oorzaak niet wordt
gevonden is de behandeling symptomatisch. Verwijdering van overmatige schilfering en
normaliseren van talgproductie kan met speciale shampoos. Prognose matig, controle moeilijk.
Prognose slecht voor gegeneraliseerde vorm.