blok 8 huid en huidderivaten - VETserieus.nl

spinosum. met name in onbehaarde gebieden is de basaalmembraan onregelmatig door dermale
papillen, hierdoor wordt de epidermis-dermis junctie sterker. In de dermis worden andere cellen
gevormd die deelnemen in het immuunsysteem, waaronder mestcellen, macrofagen, lymfocyten en
soms neutrofielen en eosinofielen. Al deze cellen zijn afkomstig van het beenmerg.
Cutane aderen vormen netwerken (plexi) welke de huid van bloed voorziet. De diepe plexus voedt de
subcutis en de diepere delen van apocriene klieren en haarfollikels. De middelste plexus voedt de
talgklieren, de middeldelen van de follikels en de arrector pilli spier. De oppervlakkige plexus voedt de
oppervlakkige delen van het haarfollikel en de dermis.
De sensatie en waarneming in de huid vindt plaats door middel van vrije zenuwuiteinden (pijn, jeuk,
temperatuur, aanraking, verplaatsing van haar (sinus)), Pacini's lichamen (tast en druk) en
Meissnercellen (tast en druk) .
Adrenerge zenuwvezels naar de huid toe zijn verantwoordelijk voor de pilli spier, apocriene zweetklieren
(zweten van een paard), en bloedvaten. De cholinerge zenuwen zijn verantwoordelijk voor de
merocriene zweetklieren, zoals bijvoorbeeld op de voetzooltjes van de hond. Paarden hebben geen
merocriene zweetklieren voor zover bekend.
De reden waarom we haren verwisselen is niet helemaal duidelijk maar waarschijnlijk voor bescherming
tegen indringende organismen, het schoonhouden van de vacht of als aanpassing aan de
omgevingsveranderingen. Het exacte mechanisme dat de cyclus controleert is niet helemaal duidelijk
maar waarschijnlijk spelen groeifactoren een belangrijke rol. Verder zijn hormonen zeer belangrijk bij de
ontwikkeling en cyclus van haren. Schildklierhormoon en groeihormoon bevorderen de groei, oestrogeen
en glucocortico's ondrukken juist de groei. We onderscheiden in de haarcyclus een 3-tal stadia:
- anageen (A/E/F): mitotische activiteit en groei. De haar wordt geproduceerd door mitose van
epitheelcellen en de bedekken op die manier de dermale pappil.
- catageen (B/C): cellulaire proliferatie staakt. De haar gaat meer naar boven en verwijderd
langzaam van het haarzakje.
- telogeen (D): dit is een zekere rustfase waarin eigenlijk niets gebeurd. De dermale pappil zit niet
meer aan de haar vast en de haar wordt dus ook niet meer echt gevoed.
Haar bestaat voornamelijk uit eiwit dus dieettekorten zorgen ook voor kaalheid. Ziekte heeft invloed. En
zelfs de groei lijkt onder invloed van het zenuwstelsel te zijn.
Verschillende vormen van haarfollikels verschillen per diersoort. Grotere dieren, LH en P, hebben