blok 8 huid en huidderivaten - VETserieus.nl

korsten met een wit, kalkachtig uiterlijk door het exsudaat. De bevestiging is door afkrabsels
maar een behandeling is niet mogelijk.
2. dermanyssus gallinae: niet erg gastheerspecifiek maar het meest gezien bij vogels. Ze zuigen
bloed 's nachts en verstoppen zich in kieren overdag. Deze mijten kunnen bovendien een aantal
infecties overbrengen, waaronder de vogelcholera, pokkendifterie en pseudovogelpest. Ernstige
gevallen kunnen slap, anemisch worden en icterisch. Er is sprake van een plotselinge sterfte
waarbij het kadaver verder in zeer goede conditie is. Tijdens de infectie zien we tekenen van
anemie, moeilijk op de stok te krijgen en slecht verenkleed. De eierproductie neemt vaak af. De
dermanyssus is niet meer op dode dieren te vinden dus de inspectie moet plaats vinden in het
hok. Ze kunnen incidenteel in de snavelholte, krop en luchtwegen gevonden. De behandeling is
met name preventief van het hok, witkalken van zitstokken en een paar keer per jaar een
insecticide te gebruiken.
mijten bij het paard
1. Chorioptes: deze veroorzaakt beenschurft en kan een rol spelen in mok. Bij paard en rund
betreft het dezelfde soort. Deze komt bij het paard regelmatig voor terwijl de Sarcoptes vrijwel
nooit gezien wordt. Het is een schilferetende mijt. Besmetting vindt plaats via contact of
materiaal. het leidt niet altijd tot klinische afwijkingen maar indien wel dan is dat vaak aan de
benen (vandaar beenschurft). Het treedt op bij paarden met veel behang aan de onderbenen en
gaat gepaard met jeuk, haaruitval en korstvorming. Diagnose op basis van een oppervlakkig
huidafkrabsel en microscopisch onderzoek. Er is geen behandeling geregistreerd voor paarden
maar kan beginnen met wassingen met antiparasitaire middelen.
2. sarcoptes: zoals gezegd komt deze in Nederland alleen eigenlijk bij importpaarden voor. Het
begint aan het hoofd. Het is eveneens lastig de diagnose te stellen omdat de mijten bijna niet te
vinden zijn.
3. democidose: soortspecifiek komt bij het paard als commensaal voor en leidt zelden tot klinische
uitingen. Indien komt dit door predisponerende factoren zoals voeding, cortico's of stress. Een
wassing met antiparasitaire middelen helpt en stress voorkomen.
mijten bij het varken
1. Sarcoptes: komt geregeld voor en is economisch van belang omdat het groeivertraging kan
opleveren. De mijt kan echter niet zo lang overleven buiten de gastheer dus stallen 3 weken leeg
laten is voldoende. Het ontstaat voornamelijk rond de kop en hals waar het rode blaasjes geeft
met jeuk. Door schuren ontstaan korstjes en wondjes. Later wordt de huid dikker en plooien en
krijgt en asbestachtig uiterlijk. Ze schuren onophoudelijk en beren hebben vaak geen deklust.
Een gedeeltelijke immuniteit kan ontstaan waarna het zich beperkt tot de gehoorgangen. Diepe
huidafkrabsels geven de diagnose. DDx: het lijkt op smeerwrang en parakeratose. Hygiënische
maatregelen blijken voldoende wanneer een bedrijf schurftvrij is, antischurftmiddelen
(ivermectine) kunnen een infectie behandelen.
2. democidose: deze wordt veroorzaakt door de demodex suis. het komt slechts sporadisch voor.
Het tast de talgklieren aan waardoor deze vergroten en purulent zijn. Vooral op de kop.
Systemische anti-ectoparasitica kunnen gebruikt worden.