Het dynamische leven met het water - Voet van Oudheusden

eschouwden de overstroming waarschijnlijk als een
geschenk uit de hemel doordat ze de Spanjaarden
belette op te rukken naar het centrum van de opstandige
gewesten.
Bare ijsvlakte
In het Rampjaar 1672 kwam het tot een planmatige
inundatie in het gebied rond de Diefdijk. De Fransen
waren bij Lobith de Betuwe binnengedrongen. Overvleugeld
door de vijand, trok prins Willem III als de
bliksem met zijn leger westwaarts. Een bof was dat
de Fransen veel tijd verspilden met belegering van
vestingen in en rond de Betuwe. De Staatsen kregen
zo de kans het water te mobiliseren om de vege
Republiek te redden. In allerijl werden coupures
gemaakt in dijken, werden sluizen opengetrokken.
Ook in de Vijfheerenlanden. Hier fungeerde de
Zouwe- of Bazeldijk als inundatiedijk. Ten westen
van de Diefdijk veranderde het groenland van de
cope-ontginningen in de zomer van 1672 in een
troosteloze blauwe vlakte. De Franse opmars liep
dood in het eindeloze nat. Culemborg was ondertussen
al wel komen te zuchten onder het Franse juk.
De Diefdijk zelf was middenin de frontlinie beland;
de Lekdijk bij Everdingen zal als acces in de waterlinie
duchtig verdedigd zijn geweest. De Fransen
hoopten nog dat koning Winter hen te hulp zou
komen, dat een bare ijsvlakte hen de weg zou openen
naar het weerbarstige Holland. Maar de Staatsen
trokken alle registers open om dat te voorkomen. Zo
werd er gespeeld met inundatiestanden door het
water weg te pompen en daarna weer met kracht toe
te voeren. Ook werden beweeglijke eenheden op de
schaats ingezet; ze waren bewapend met geschut op
De Fransen steken en masse
de verzande Neder-Rijn over
in 1672. Op de achtergrond het
Tolhuis in het huidige Lobith.
(bron: collectie Heemkundekring
Rijnwaarden)
42
cultuurhistorie diefdijk-noord vianen e.o.