4 Kompakt Dermatologie - <strong>Uitgave</strong> 5 / <strong>2012</strong> Poolse vlecht Verwarring, verzinsels, en de dood van een aandoening Sinds de 16e eeuw hebben artsen en wetenschappers de etiologie en therapeutische opties onderzocht van een aandoening die bekend staat als plica polonica, ofwel Poolse vlecht. De aandoening werd in 1584 voor het eerst beschreven door Johannes Schenck von Grafenberg als een onomkeerbare vervlechting van het haar, die samenging met het optreden van hoofdluis, hoofdpijn, een verminkende artritis, scoliose, en onychogryfose (klauwnagel). De aandoening stond ook bekend als trica incubarus (duivelshaar), weichselzopf en plica polonica, Poolse vlecht. De vroege beschrijvingen betroffen zowel de spirituele achtergronden als medische oorzaken. Plica polonica werd inderdaad beschouwd als een belangrijk dermatologisch probleem, en vroege medische handboeken bevatten altijd een discussie van de aandoening. Aan het eind van de 17e eeuw werd aan deze aandoening aandacht besteed door Tobias Cohn, een arts die was opgeleid aan de universiteit van Padua en die dienst deed als hofarts van de Turkse sultan Mehmet II. Cohn nam een uitgebreide verhandeling op over deze kwaal Sclerotherapie van telangiëctasieën: een pijnloze tweestaps techniek Alleen nuttig voor de angsthazen Sclerotherapie van telangiëctasieën en reticulaire beenaders kan voor sommige patiënten onaangenaam en pijnlijk zijn. Dit prospectieve, gerandomiseerde onderzoek betrof het pijnniveau bij twee verschillende sclerotherapie technieken. De hierbij betrokken patiënten hadden allen symmetrische telangiëctasieën en reticulaire aders aan beide benen. Zij werden random toegewezen aan één van de volgende behandelingen. Een groep kreeg een standaardbehandeling met successieve injecties van gechromeerde glycerine gemengd met 1/3 lidocaïne-epinefrine 1%. De andere groep werd behandeld met een tweestaps techniek, waarbij eerst alleen de re- in zijn Ma’aseh Tuviya, een medisch handboek dat was bestemd voor Hebreeuws lezende leken. Hij wijdde meer pagina’s aan plica polonica dan aan enig andere ziekte, wat aangaf hoe algemeen de aandoening voorkwam onder Oost-Europese joden, de doelgroep van Cohn. In lijn met de ideeën van eminente 17e eeuwse medische auteurs zoals Daniel Sennert, beschreef Cohn de rol van boze geesten en duivels als oorzakelijke factoren, maar hij gaf ook aan dat slechte hygiënische praktijken in Polen verantwoordelijk waren voor het endemische karakter van de aandoening. Zijn uitgebreide discussie van deze aandoening, gekoppeld aan de wijdverbreide onkunde omtrent het Latijn waarin de medische verhandeling was gepubliceerd, heeft geleid tot talrijke onjuiste beweringen, met name dat het werk van Cohn de eerste beschrijving van de kwaal was. In 1850 verrichte de Franse dermatoloog Pierre Louis Alphée Cazenave een diepgaand onderzoek naar de ontelbare opvattingen over de Poolse vlecht en concludeerde dat het geen op zichzelf staande ziekte is, maar slechts een vorm van seborrhea. Deze theorie werd overgenomen ticulaire aders werden behandeld met één injectie aan de basis van elke cluster van telangiëctasieën, waarna enkele minuten later de overige telangiëctasieën successief werden geïnjiceerd. Het pijnniveau werd vastgesteld met behulp van een 100-punt visuele analoge pijnschaal (0 = geen pijn, 100 = maximale pijn). Van 53 consecutieve patiënten konden de gegevens worden verwerkt. De tweestapsbehandeling was significant minder pijnlijk (28,2) dan de standaardbehandeling (40,6; p
Janssen-Cilag B.V. Blijven dagen over om te focussen op leven... niet op psoriasis * *Onderhoudstherapie na 2 inductiedoses ©Janssen-Cilag B.V. - 07-<strong>2012</strong> - 9593
Change language