pasen - The Mill Hill Missionaries

22
EEN GASTVRIJ EN VREDIG MENS
Lau Houben
Geboren op 5 september 1923 te
Groesbeek.
Tot priester gewijd in Mill Hill op 8 juli
1951.
Missionaris in de Filippijnen.
Overleden op 7 februari 2012 in Vrijland.
‘Beter een goede buur dan een verre
vriend’ zo gaat het spreekwoord,
en menigeen van ons die jaren lang
in de missie gewerkt heeft kan dit
beamen. Heus niet alleen wanneer je
hulp nodig hebt of een goed advies.
Gastvrijheid is enorm belangrijk, en in
ons bisdom San Jose de Antique was
het de gewoonte – zeker in vroegere
jaren – om nooit een dorp of barrio te
passeren zonder even bij je buurmanmissionaris
aan te gaan. Jarenlang is
Lau mijn buurman geweest. Gastvrij
was hij, en nooit om een praatje
verlegen. Hij was weliswaar een stuk
ouder, had ook veel meer ervaring,
kende de taal beter en ook de kultuur
en gewoontes, en... hij had altijd wel
iets onder de kurk!
Voordat ik hem leerde kennen, was
Lau sinds 1951 al verschillende jaren in
het bisdom Jaro in de provincie Iloilo,
werkzaam geweest, in parochies in de
barrios en de stad, in de missieprokuur,
en als pastor in het ziekenhuis in Iloilo
City en in het welbekende Leprosarium
in Santa Barbara. Vanuit de wijde
omtrek werden mensen die melaats
waren daar naartoe gebracht om
door de Belgische zusters verpleegd
en verzorgd te worden. Juist bij hen
heeft Lau zich thuis gevoeld en vele
jaren later kon hij nog met groot
enthousiasme vertellen over zijn werk
en ervaringen onder de melaatsen.
In 1964 werd Lau benoemd in het
bisdom San José de Antique dat, nu
precies 50 jaar geleden, in 1962 werd
opgericht. Kees de Wit was de eerste
bisschop van San José. Millhillers, die
in de naburige bisdommen werkten,
werden overgeplaatst naar Antique,
en zo kwam Lau in 1964 vanuit het
bisdom Jaro naar Antique waar hij
aan de slag ging in de parochies
en het onderwijs. De High Schools
gingen hem aan het hart en gaven
hem voldoening, evenals de vele
parochies waar hij heeft gewerkt. Hij
heeft liefst 13 benoemingen gehad en
dertien keren heeft hij bij het afscheid
gehoord hoe men hem bedankt heeft.
“Indi namon ikaw malimutan” werd er
iedere keer weer gezongen. “We zullen
je nooit vergeten”.
Op het overlijdensbericht stond heel
typerend:
“Door zijn rustige en onopvallende
aanwezigheid heeft Lau zich
dienstbaar en geliefd gemaakt in de
gemeenschappen waartoe hij werd
gezonden. Hij was een vredig mens.”
In de Gedachtenis Viering op 13
februari 2012 in de kapel van Vrijland
hebben we ook Lau bedacht. Daarna
hebben we hem neergelegd in de
schoot van Moeder Aarde. Hij heeft
zijn geboorte voltooid!
“Indi namon ikaw malimutan!”
Harry Smithuis mhm