Reisverslag Marokko – woensdag 23 februari, Huup Verstraeten

Reisverslag Marokko – woensdag 23 februari, Huup Verstraeten
De 3 e school in de Pottenbakkerswijk, een armenwijk in het oude gedeelte
van Marrakech.
Het is een relatief kleine school van ongeveer 200 kinderen en 8 docenten. De school was sterk
verloederd. Er heerste een houding bij de mensen van: alles wat niet van mij is, is van de vijand. Er
was veel schooluitval, vooral omdat de kinderen thuis mee moesten helpen. Ook het
pottenbakkersberoep is niet meer lucratief, waardoor nog meer inkomsten gemist worden.
Door het project is een en ander verbeterd. De ouders moesten als eerste geïnformeerd worden over
het project. Zonder ouders is het natuurlijk moeilijk iets van de grond te krijgen. De ouders zijn zich
niet altijd bewust van de betekenis van school. Soms wil het kind wel, maar de ouders niet. Inmiddels
is de mentaliteit van de ouders door het project aan het veranderen.
Het project betaalt alleen de leeromgeving. Ouders doen veel, soms zij er winkeliers als sponsor.
Daarna werd begonnen met de schoolomgeving te verbeteren. Vooral het oudercomité heeft hier
veel aan bijgedragen. Het gebouw heeft muurschilderingen, er zijn tuintjes met o.a.
sinasappelbomen aangelegd met gekleurde stenen erom heen. Aan een muur (buiten) een landkaart
met ernaast het volkslied en de naam en geschiedenis van de school. De kinderen hebben chique
schooluniformpjes aan om de identiteit van de school te verduidelijken en om gelijkheid te
verkrijgen. De ouders, ouderraad en het ministerie betalen deze uniformpjes. Ook is er een
sportveldje.
Ook moesten de leerkrachten bijgeschoold worden.
Er zijn ouderavonden, zowel over school (oudercomité) en door school georganiseerd. Deze laatste
gaan ook per klas. Er is dan een goede opkomst, hoewel vooral van moeders.
Echte ouderparticipatie moet echter nog ontwikkeld worden. Vanwege de veiligheid laat men de
ouders liever tot aan de deur komen. Wel probeert men de ouders erbij te betrekken d.m.v. koken
en samen eten op school. Ook bewaken de ouders de school. Bijvoorbeeld nu met de rellen, stond er
een ouder met helm en stok bij de deur.
Ook worden er verenigingen/instanties van buiten school betrokken bij het onderwijs. Bijvoorbeeld
voor de verkeerslessen.
Tijdens het bezoek valt op, dat er weinig kinderen in de school zijn. In één lokaal 7 kinderen, in een
ander 10. Er was net een brand vlak bij school geweest (rellen?), waardoor de ouders bang waren om
hun kinderen naar school te sturen. Wel wordt er nog steeds op leitjes geschreven.
Het spelen gebeurt vooral buiten schooluren; er is nog nauwelijks speelleermateriaal.
In de kantine zijn leerkrachten, mensen van de vakbond, leden van de ouderraad en de directeur. We
krijgen uitleg over het project.
De school dient ook als voorbeeld voor andere scholen. Inktvlekwerking.
Blindenschool
Veel verhalen en indrukken. Kleine klasjes met 6 à 12 kinderen. Docenten ook slechtziend. Hoe geef
je een begroetingshand? Kinderen lezen braille; andere kinderen rekenen met een bordje met
blokjes en cijfers in reliëf. Lokalen zijn kaal en sober. Alle kinderen doen hetzelfde. Ook een lokaal
met kleurrijk materiaal, dat lijkt op speelleermateriaal.
Mohammed en Fouzia (ook leerkracht speciaal onderwijs in NL) hebben 5 jaar geleden een stichting
opgericht om zich te richten op verbetering van de situatie van deze scholen. Er zijn 13 scholen voor

slechtzienden in Marokko. Veel slechtziendheid ontstaat door rode hond. Ouders zijn niet altijd op de
hoogte van de gevaren van deze ziekte. Ook ouders die zelf al slechtziend waren. Informatie is dus
erg belangrijk.
Er is ook een probleem rond het sturen van meisjes naar deze scholen, omdat ouders bang zijn dat
deze meisjes misbruikt kunnen worden. Ze zijn als slechtziende extra kwetsbaar.
Er is nog veel miscommunicatie over de verantwoordelijkheid over deze scholen vanuit het ministerie
en de stichtingen van deze scholen. Dit leidt soms tot een passieve houding of wanorde.
Deze scholen zijn ook tevens internaten voor kinderen die van ver komen. Opvallend is het fysieke
contact. Kinderen lopen in 2- of 3-tallen gearmd op het terrein.
Men haalt ook de successen van de school aan, door te benoemen dat een assistent van Kofi Anan en
2 ministers op deze school gezeten hebben.
We krijgen nog 2 liederen te horen in het muzieklokaal. De blinde docenten begeleiden een koortje
van jongens en meisjes. Vooral het 2 e liedje is heel ontroerend, ook al begrijpen we de tekst niet.
Hier zie je kinderen stralen in hun houding en mimiek.
De school heeft ook een bibliotheek, waarvan ik de waarde echter moeilijk kan inschatten.
Op deze school zijn waarschijnlijk mogelijkheden voor stagiairs om mee te helpen speelleermateriaal
te maken en/of om meer met creatieve vakken te werken. Ook materiaal vanuit onze opleiding SPH –
bijvoorbeeld het vak Arbeid - zou hier welkom kunnen zijn.