van gezicht tot portret.pdf - Gemeentemuseum Den Haag

More documents

Recommendations

Info

Portretten Door de tijden heen hebben kunstenaars altijd gezichten vastgelegd. Het is voor hen een interessant onderwerp om te tekenen, te schilderen, te fotograferen of om er een beeld van te maken. Iedereen vindt het leuk om een portret te hebben. Een portret van iemand van wie je houdt of een portret van jezelf - als herinnering voor later. Dit portret is met olieverf geschilderd door kunstenaar Carel Willink. Het stelt Wilma voor - dat was zijn vrouw. Ze heeft model gestaan in zijn atelier - stil in één houding. Zo kon Willink rustig naar haar kijken en aan zijn kunstwerk werken. Ook heeft hij tijdens het schilderen naar een foto van Wilma gekeken om het schilderij zo ‘echt’ te krijgen. Je zou haar hierna op straat vast en zeker herkennen! Egon Schiele, Portret van Edith, 1915 A.C. Willink, Wilma, 1932 Andere keren lijken de geschilderde mensen minder precies. De schilder heeft dan kleuren gekozen die anders zijn dan in het echt. Of je kunt de verfstreken heel duidelijk zien. Deze portretten laten dan misschien iets zien van het karakter of gevoel van mensen. Dat zou je kunnen zeggen van Edith. Zij was de vrouw van kunstenaar Egon Schiele. Hij schilderde haar zelf. Wat voor soort vrouw is zij, denk je?
Van welke kant? Als schilder kun je kiezen hoe je het gezicht in een vlak plaatst en van welke kant je het ziet. Je kunt het hoofd in verschillende standen afbeelden: ‘en face’ (zeg: ‘an fas’), dat is recht van voren; of ‘en profil’ (zeg: ‘an profiel’), dat is van opzij; of ‘drie-kwart’, dat is schuin opzij. Waar zit alles? Ieder mensenhoofd heeft eivorm of een (niet perfecte) bolvorm als basis. De ogen zitten ongeveer op de helft van de hoogte. Het puntje van de neus zit ongeveer op de helft tussen de ogen en de kin in. En de mond zit weer net iets boven het midden tussen de kin en het puntje van de neus. De meeste oren zitten op de lijn van de onderkant van de neus. Bekijk het gezicht van een van je klasgenoten maar eens goed. Het helpt om dit te weten. Daarna kijk je goed naar delen van het gezicht die uitsteken. Noem er eens een paar. Hier valt het licht op, dus die teken je in een lichtere kleur. Ook zijn er delen die een kuiltje vormen in je gezicht, bijvoorbeeld je oogkassen. Voel maar eens bij jezelf. Hier valt juist schaduw in. Dus kleur je deze delen een beetje donkerder. Van jezelf of van een groep Een portret maken van jezelf kan prima. Dan weet je zeker dat het ‘model’ geduld heeft om rustig te blijven zitten. Je hebt dan natuurlijk wel een spiegel nodig! Zo’n portret noem je, heel logisch, een ‘zelfportret’. Er kunnen natuurlijk ook meerdere mensen op het schilderij staan, dat noem je dan een ‘groepsportret’. Daar heb je er vast en zeker zelf één van. Denk maar aan de klassenfoto! Naar het museum Waarom is het moeilijk? In het museum bekijken we mensen op schilderijen en als beelden. We proberen zoveel mogelijk over hen te bedenken. In het museumatelier ga je een tekening van je eigen gezicht maken met aquarelpotloden. Dat wordt een zelfportret! Heb je wel eens een portret getekend? Hoe vond je dat? Een portret tekenen dat goed lijkt is niet gemakkelijk, maar met wat oefening kom je een eind. Het lastige is dat een hoofd in het echt niet plat is, maar ruimtelijk. Mar als je gaat tekenen moet het terecht moet komen op een blad papier dat wél plat is. Tip: een portret maken begint bij een beetje kennis over de structuur van een gezicht – over hoe je gezicht in elkaar zit.
Page 1 and 2: Van gezicht tot portret groep 6 t/m
Page 3 and 4: Lesdoelen • De kinderen bekijken
Page 5: Voor thuis: van vroeger tot nu Miss

van gezicht tot portret.pdf - Gemeentemuseum Den Haag

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?