19 Ds. R. Akse - Doopsgezinde Gemeente Leeuwarden
19 Ds. R. Akse - Doopsgezinde Gemeente Leeuwarden
19 Ds. R. Akse - Doopsgezinde Gemeente Leeuwarden
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Doopsgezinde</strong> <strong>Gemeente</strong> <strong>Leeuwarden</strong>,<br />
vierde advent, zondag <strong>19</strong> december 2010<br />
Met inzameling van kleding en schoeisel voor het Aanloophuis!<br />
Organist: Gerben Bergstra; voorganger: Roelof <strong>Akse</strong><br />
“Drie mantels had Jozef..”<br />
Mededelingen en aansteken van de kaars Bemoediging<br />
en groet<br />
Zingen lied 160:1 (LvdK) ‘Komt ons in diepe nacht ter ore:’, gevolgd door het lied<br />
”goedemorgen allemaal”<br />
Goedemorgen, welkom allemaal. God, ik vraag je, kom in onze kring.<br />
Ik met mijn en jij met jouw verhaal. Wees er bij, wanneer ik bid en zing.<br />
Lachen, huilen, vrolijkheid en pijn. Ik met mijn en jij met jouw verhaal,<br />
Alles mag er zijn. verteld in mensentaal.<br />
De vierde adventskaars wordt aangestoken door Marit de Graaf, zij zegt het<br />
volgende versje:<br />
Vier kaarsen mogen branden,<br />
zij geven ons weer moed.<br />
Nog maar heel even wachten,<br />
dan wordt het licht en goed.<br />
Gesprek met de kinderen:<br />
Zingen (melodie van ‘stille nacht’) gevolgd door lied 118: 2 (LvdK) ‘Vervul, o Heiland,<br />
het verlangen’<br />
Kerstverhaal, kinderspel!<br />
Deze kerk als hotel,<br />
waar voor ieder een plaatsje zal zijn.<br />
Plaats in de herberg voor groot en voor klein.<br />
Bouw zo mee aan Gods rijk,<br />
hier aan de Wirdumerdijk.<br />
(bij naspel gaan kinderen en leiding, met het aangestoken lantaarntje naar het<br />
gemeentecentrum)<br />
Gebed<br />
Zingen lied 483: 1 ‘Gij die alle sterren houdt in uw hand gevangen’<br />
Bijbellezing uit Matteüs 1: 17 t.m. 25 (NBV)<br />
Zingen lied 483: 2, 3 en 4 ‘Christus, stille vaste ster, o Gij licht der lichten’<br />
Uitleg en vermaning, gevolgd door orgelspel<br />
Open ruimte<br />
1
Zingen: Geef mij kracht<br />
1 Ik ben mens onder velen Heer<br />
Refrein<br />
Geef mij kracht, heel mijn leven Heer<br />
Ik ben mens zoals velen Heer Geef mij kracht, heel mijn leven Heer<br />
Ik ben mens, ‘k wil geloven Heer Geef mij kracht, heel mijn leven Heer<br />
O, geef mij kracht! O, geef mij kracht!<br />
2 Steeds op zoek naar de waarheid Heer<br />
Steeds op zoek naar de liefde Heer<br />
Steeds op zoek naar de eenheid Heer<br />
O, geef mij kracht! Refrein<br />
Gebeden, stilte en voorbeden<br />
Onze vader, die in de hemelen zijt;<br />
uw naam worde geheiligd, uw koninkrijk kome.<br />
Uw wil geschiede, gelijk in de hemel, alzo ook op de aarde.<br />
Geef ons heden ons dagelijks brood.<br />
En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.<br />
En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze.<br />
Want van U is het koninkrijk en de kracht<br />
en de heerlijkheid tot in eeuwigheid amen”.<br />
Collecte voor het Aanloophuis (kiezels in de kerk)<br />
Slotlied uit Tussentijds 137: 1 en 2 (Fryske oersetting troch Eppie Dam)<br />
1 Uit het duister hier gekomen 1 Minsken út it tsjuster rize,<br />
mensen van de wereldnacht kommen út in wrâld yn nacht,<br />
onbestemd verward in dromen ûnbestimd yn dreamen tize,<br />
niet vermoedend wie hen wacht - tale hjir nei oare macht -<br />
zoekend of een woord opgaat sykjend om in wurd sa nij<br />
als een ster van dageraad. as in stjer fan ljochtskyndei<br />
2 Nacht waarin zou zijn geboren<br />
die de naam heeft ‘dat Gij redt’,<br />
morgentaal in onze oren<br />
hemel op ons hoofd gezet<br />
ogenwenkend woord van U<br />
nieuw getijde dat is nu.<br />
Wegzending en zegen<br />
Tenslotte allen zingend: ..Hear, wy freegje no, Jo seine op ús wei<br />
Hear, wy freegje Jo, wês mei ús eltse dei (2 x) …Amen<br />
*********************************** *************************************<br />
Vrijdag 24 december, <strong>19</strong>.00 uur, HET VERHAAL, kerstmusical door de Westhill<br />
2
Eerste kerstdag, kerkdienst om 10.00 uur, met het gemeentekoor.<br />
Op woensdag 29 december is de traditionele winterAMENTwandeling.<br />
Aanvang 13.30 uur, vanaf de Vermaning van de <strong>Doopsgezinde</strong> gemeente<br />
Buitenpost, Julianalaan 12a. Wandeltijd ruim 1,5 uur: via Egypte naar Veenklooster<br />
en terug. Vooraf en een kort moment na de wandeling is er een vesper verzorgd door<br />
Harmen Ament, Tineke Weidema en Roelof <strong>Akse</strong>.<br />
* * * * * * *<br />
Zusters en broeders, gemeente met een levende Heer!<br />
In deze uitleg vanmorgen staat de figuur van Jozef centraal.<br />
Wie is dat…Jozef?<br />
Wanneer je het kersttafereel bekijkt in de evangeliën staat deze bijbelse persoon wat<br />
op de achtergrond…, een bescheiden rol.<br />
We kennen Maria wat beter, er zijn ook herders en Oostelijke wijzen die<br />
voorbijkomen. Een wrede koning Herodes laat met bloed zijn naam schrijven in de<br />
kronieken; engelen die zich laten horen in een droom, of in een hemels koor.<br />
Het plaatje van Jozef is wat grijs gekleurd, vaag zijn de contouren van deze<br />
timmerman.<br />
In navolging van Matteus wil ik vanmorgen, op deze vierde adventszondag, Jozef wat<br />
meer aan het woord laten. Hem halen uit de schaduw, plaatsen voor het voetlicht van<br />
de adventskaarsen..!<br />
Het gebeurt op een andere manier, dan hier vanaf de preekstoel.<br />
Jozef komt hier beneden voorbij, van hem hangen hier drie mantels. Verschillende<br />
kledingstukken die iets van zijn eigenschappen en gedachten uitdrukken.<br />
Het is de mantel van de rechtschapen Jozef, (vers <strong>19</strong>)<br />
de mantel van Jozef, die bang is…(vers 20)<br />
en als laatste: de mantel van de dromer Jozef (vers 20 t.m. 23).<br />
Oh ja, ..wat hij zegt…, neem dat met een korreltje zout…;<br />
een klein beetje zout, dat doet de smaak verschillen.<br />
(Ik trek me nu even terug..en geef graag ‘t woord aan Jozef)<br />
Goeiemorgen, mijn naam is Jozef, zoon van Jakob.<br />
Je had ons daar moeten zien, aan de kust van Tel Aviv.<br />
Om elkaar beter te leren kennen hadden we een stranddag gepland.<br />
We zijn apart nog naar een winkel gegaan om een badpak voor mijn verloofde te<br />
kopen. Ze had wel een bikini, maar die was haar wat te klein geworden.<br />
Maria, zo heet mijn vriendin, is namelijk zwanger.<br />
3
Haar beginnend, bollende buikje wilde zich op het strand niet laten herkennen. We<br />
kochten een prachtig blauw badpak, met wat elastische ruimte in de taille!<br />
Gelukkig! Het werd een mooie dag, we hadden thuis broodjes gesmeerd; en in de<br />
koelbox frisse dranken meegenomen, want het zou warm worden.<br />
Regelmatig gingen we de zee in, elkaar natspattend als verliefde tieners in de golven<br />
van onbevangen plezier. Dat klopt ook wel…, we zijn nog jong…, nog piepjong.<br />
Ondanks de ontspanning van het strand, de zon, de paarse parasol en de loomheid<br />
die ons ‘smiddags overviel. … Was er onderhuids een wroetende spanning…,<br />
zoals ik u al zei: ‘Maria is zwanger…’! Maar ik ben niet de vader….!<br />
Ik weet wat u nu denkt; jullie hebben niet goed opgepast.<br />
Maar zo is het niet gegaan! Ik begrijp het niet, ik begrijp er niks van!<br />
En vandaag, op het strand, wilde ik haar vragen ..recht op de man af!<br />
Wie is die onbekende vader? Ken ik hem?<br />
Ik heb ’t niet gevraagd...; de twijfels zijn onderhuids gebleven.<br />
Samen hebben we de zon zien ondergaan, en met een kus hebben we afscheid<br />
genomen…:’tot morgen’…..’Ja, tot morgen’!??<br />
Ik zal eerlijk met u zijn, al kennen we elkaar nog nauwelijks.<br />
Maria is een lief meisje…,echt! We hebben het goed samen.<br />
Kijk…, de ringen heb ik al gekocht.<br />
Voor mijn eindexamenwerkstuk had ik een kabinet getimmerd, een prachtige kast<br />
van acaciahout; en iemand van de examencommissie bood spontaan een flink<br />
bedrag. Trots kocht ik deze ringen voor onze trouwdag…<br />
Het lijkt nu zo….! Alsof een zeepbel uiteengespat is.<br />
Ik wil haar niet in opspraak brengen,<br />
ik zal haar de ruimte en gelegenheid geven om haar eigen weg te gaan!<br />
(Deze jas uit…..; de jas aan van de bevreesde Jozef)<br />
Op een gegeven moment moet je het huis van je ouders verlaten,<br />
je bent tenslotte geen kind meer!<br />
Er verschijnen donzige haartjes op je bovenlip; en je staat op dezelfde ooghoogte als<br />
je vader (en staande op mijn tenen..nét iets hoger).<br />
Waar eerst sprake van bewondering was…, komen steeds vaker gedachten van:<br />
‘ach ouwe Jacob…, je bedoelt het goed…, maar het klinkt zo ouderwets’!<br />
De gelegenheid kreeg ik om in de stad te gaan leren en huurde een kamer in de<br />
buurt van de olijfberg. Op warme dagen kon ik daar in de schaduw van olijfbomen<br />
studeren én mijmeren.<br />
4
Onbevreesd en bewust heb ik die stappen naar volwassenheid gezet. Daar thuis, bij<br />
wijze van spreken, een deur op een kier, bijna dicht gedaan en nieuwe wegen<br />
gezocht en bewandeld.<br />
Nu vandaag, hier ver van huis, realiseer ik me de reikwijdte van het aanstaande<br />
ouderschap.<br />
Mijn twijfels kent u ondertussen over mijn relatie met Maria.<br />
Verscheurd word ik door opstandigheid en onverschilligheid.<br />
Op deze manier kán ik geen gezin beginnen;<br />
maar dat jonge leven, dat meisje of die jongen, die in haar buikholte groeit, ‘t laat me<br />
niet los.<br />
Wat voor een vader zal ik zijn? Streng?… rechtvaardig?<br />
Kan ik ’t opbrengen om ’s nachts mijn bed uit te gaan wanneer gehuil klinkt uit de<br />
wieg.<br />
Hoe gaan we de zaken regelen, nou...gewoon!<br />
We werken beide, neem ik ouderschapsverlof?<br />
Of regelen we iets met gastouders, een crèche?<br />
Al vroegtijdig moet je je bij een crèche inschrijven!<br />
En als je dan dat wereldwijde nieuws hoort! (zoals afgelopen week.) Hoe veilig kan<br />
ons kind opgroeien?<br />
Ik ben bang, bang dat ik het niet goed zal doen.<br />
Ik ben bang dat ik te beschermend ben en daarom een hoge muur ga bouwen!<br />
Ik ben bang voor de twijfels van de nacht.<br />
Op de muren, in het licht van de maan, zijn de schaduwen groot.<br />
God…, ben ik soms uit uw handen gevallen?<br />
(Deze jas uit…..; de ochtendjas aan van de dromer Jozef)<br />
Ik aarzel…!<br />
De werkelijkheid toets ik met mijn verstand.<br />
Wat zie ik? Wat hoor ik? Wat ruik en proef ik?<br />
De diverse gereedschappen onderscheid ik: dat is een schaaf, dat is een zaag, dat is<br />
een hamer. Door het kloppen op de stam hoor ik precies welke kwaliteit het<br />
binnenste hout van die boom heeft. Ik ruik het lichtzoete van de cipres en proef de<br />
kalmerende schors van de wilg.<br />
Ik aarzel, een droom was er deze nacht.<br />
Van dromen kan een timmerman niet leven!<br />
Met mijn verstand zou ik deze ochtendjas uit willen trekken en ergens ver weg, onder<br />
in een la opbergen. Voorbij!!<br />
Laat iemand anders die vader zijn!<br />
5
Net!<br />
In deze nachtelijke droom was die engel zo echt, ze noemde mijn naam.<br />
Ze kende mijn angst, mijn twijfels; ze kent mijn duizend vragen.<br />
Ze liet me een open venster zien naar de toekomst:<br />
Maria zal een zoon krijgen en ze vergeleek deze wonderbaarlijke gebeurtenis met<br />
een woord van de profeet Jesaja:<br />
‘een jonge vrouw zal zwanger worden en een zoon baren; zijn naam zal zijn: ‘metons-is-God’,<br />
Immanuel’.<br />
Ook maakte zij, in die droom bekend hoe onze zoon zal heten.<br />
Zijn naam klinkt als een bevrijdingslied, nieuw en tevens vertrouwd.<br />
Nu ik eindelijk wakker ben geworden…, aarzel ik niet langer!<br />
Jozef is mijn naam …, aanstaande vader van Jezus!<br />
(derde jas uittrekken)<br />
Zo, ik weet niet hoe het hier beneden is gegaan,<br />
maar eventjes heb ik mijn ogen dichtgedaan.<br />
Goh…, dan gaat preken gemakkelijk!<br />
Hé, ik zie dat Jozef zijn mantels hier heeft laten hangen.<br />
Dat is ruimhartig! Blijkbaar heeft hij het warm gekregen.<br />
Straks, in de open ruimte, of na de dienst, tijdens de koffie kan er gepast worden…,<br />
of iemand rechtschapen is…, of bang,<br />
of iemand die droomt…; ‘hemel op het hoofd gezet’.<br />
Jozef laat ons niet met lege handen achter,<br />
met armen vol dromen kunnen we zingend of neuriënd,<br />
warm naar het kerstfeest wandelen.<br />
6