januari - ACV Openbare Diensten

Vlaamse Overheid ACV openbare diensten
Van Bijzondere Jeugdbijstand naar Preventie en Verwijzersbeleid…
Een terugblik op een jaar syndicale strijd.
H et jaar kende een krachtige start!
Eind 2005 stelden we met z’n
allen vast dat de noden binnen ons
werkveld zeer groot waren (toenemende
werkdruk; een tekort aan begeleidingsplaatsen;
de onzekerheid
omtrent onze toekomst binnen Integrale
Jeugdhulpverlening en zeker
niet op z’n minst onze eigen moeilijke
werkomstandigheden). Binnen de verschillende
overlegmomenten kregen
we weinig gehoor en begrip voor deze
klachten. Noodgedwongen moesten
we onze verzuchtingen op een ruimer
forum in de aandacht te brengen. Onze
manifestatie op 9/1/06 werd, dankzij
de massale opkomst, een groot succes.
Die dag stond de (nood binnen de)
Bijzondere Jeugdzorg centraal in het
nieuws en werd de geboorte van een
Globaal Plan concreet gepland.
Het Globaal Plan: een historisch
moment!?
Eind januari stelde minister Vervotte ons
haar plan voor de Bijzondere Jeugdzorg
voor. Het Globale van haar plan verwijst
naar de aandacht voor zowel preventie
als hulpverlening; voor bestaande initiatieven
maar ook nieuwe ideeën en ontwikkelingen;
m.a.w. een groots plan. Op
sommige van onze vragen (vb. kwantitatieve
en kwalitatieve uitbreiding van
het begeleidingsaanbod) vinden we
in dit plan een (gefaseerd) antwoord.
Andere problemen worden verwezen
naar een onderzoek of project (oa. onze
verzuchting omtrent de hoge werkbelasting)
en bijgevolg uitgesteld (afstel?). Op
sommige vragen, zoals het samengaan
van Bijzondere Jeugdzorg en Integrale
Jeugdhulpverlening, moet het antwoord
eerder tussen de lijnen van het rapport
gezocht worden…
Een jaar van wachten; van hoop
en vertwijfeling.
Het Globaal Plan zorgde alvast voor een
impuls binnen de sector. Binnen het
private gedeelte van de sector kwam er
ideologische en fi nanciële ruimte voor
nieuwe en bijkomende realisaties. Voor
ons, administratief medewerk(st)ers en
consulenten, kende het (ogenschijnlijk)
allemaal wat minder vaart. Het werkbelastingsonderzoek
door Möbius zou
een jaar in beslag nemen en ons geduld
werd met eenzelfde periode op de
proef gesteld. Zal het principe van een
(werk)norm eff ectief aanvaard worden?
En zal het principe dan leiden tot concrete
gevolgen, voelbaar op de werkvloer? De
uitbreiding van het hulpaanbod wordt
geleidelijk gerealiseerd, maar zorgt (op
korte termijn) niet voor een inkorting van
de wachtlijsten. De trein van Integrale
Jeugdhulpverlening dendert ondertussen
in een onduidelijke schemerzone
verder…
Hierbij komt dat naar aanleiding van de
hervorming van het ministerie (cf. BBB)
de oude overlegstructuren tussen werkgevers-
en werknemersorganisatie(s)
werden opgeheven en het wachten
was op het installeren van de nieuwe
(overleg)structuren en informatie nam de
vertwijfeling, onzekerheid en ongerustheid
toe. Het weerhield ons zeker niet;
integendeel het stimuleerde ons om aan
de verschillende (administratieve) deuren
te blijven aankloppen.
Een hoopvol eindjaar?
Doorheen het jaar leverde onze administratie
zeker inspanningen om
de lamentabele staat van onze informatica(netwerken)
op te lappen; maar
met het eindjaar in zicht konden we pas
onze eerste, echt concrete realisaties optekenen.
Zo vond op 24/11/06 ons eerste eigen
Subentiteitsoverlegcomité plaats. Op
zich zegt het misschien niet veel maar
voor het concreet syndicaal overleg is het
een mijlpaal. Voor het eerst in de geschiedenis
is er een overleg op het niveau van
de afdeling Preventie- en Verwijzersbeleid
tussen werkgevers en werknemers. Dit
overleg biedt onze syndicale delegatie
om onze moeilijkheden en problemen
ten volle aan te kaarten en te bepleiten.
Tijdens de voorlaatste week van het jaar
nodigde de Minister en onze administratie
ons uit om de resultaten van het
werkbelastingsonderzoek te vernemen.
De werkbelasting ligt (alhoewel niet gelijk
gespreid over Vlaanderen) heel hoog;
het idee van de (werk)norm en een systematische
opvolging ervan werden geconsolideerd;
de norm kreeg een ideaal
cijfer (nl. 55) en een richtcijfer opgespeld
(nl. tussen 60 en 65) en dit alles leidt oa.
tot een aanwerving van 54 extra consulenten
voor de grote vakantie ’07. Aan het
plaatje van de administratieve medewerkers
wordt momenteel nog gesleuteld.
Ondertussen zit ook de uitbreiding
van het aanbod in een cruciale fase.
Tegen eind maart ’07 zal beslist zijn
welke (net ingediende) voorstellen
door de Minister weerhouden worden.
Sommigen zullen dan snel gerealiseerd
kunnen; andere zullen wat meer tijd in
beslag nemen (cf. bouw,…). En Integrale
Jeugdhulpverlening? Hieromtrent werd
ons tegen half februari ’07 meer duidelijkheid
te beloofd…
2006 was een jaar met een actieve start
en einde en daar tussen een periode van
vertwijfeld afwachten. Betekent dit dat
2007 een rustig jaar wordt? Zeker niet!
Nog verschillende agendapunten liggen
op een opstart of verdere afwerking te
wachten. Denken we maar aan de verdere
validatie van de (werk)norm en de
vertaling ervan naar het personeelsbestand
bij consulenten en administratief
medewerkers; opvolging uitbreiding
voorzieningenaanbod; opvolging van
onze eigen ontwikkeling en deze van
Integrale Jeugdhulpverlening; gelijkschakeling
van onze arbeidsomstandigheden
met deze van onze collega’s binnen
het agentschap Jongerenwelzijn (cf.
gemeenschapsinstellingen); …
2006 was het jaar van de overgang van
Bijzondere Jeugdbijstand naar Preventie-
en Verwijzersbeleid. Laat 2007 het jaar
zijn waarin we deze laatste verder (kwalitatief
en kwantitatief) uitbouwen. Ook
vanuit syndicale hoek kunnen we hier
ons steentje toe bijdragen; maar, zoals
2006 ons ook leert, kan dit niet zonder
jullie actieve en massale inbreng en ondersteuning.
Dank voor 2006 en op naar een minstens
even krachtig 2007!
■
9