nummer 74 - Max Euwe Centrum

nog steeds de clublocatie van DD. Het leeftijdsverschil
tussen beide combattanten was 26 jaar;
dat is heel wat minder dan de kloof van 43 jaar
die er tussen Robin van Kampen en mij gaapte
toen we kortgeleden voor een match van vier
partijen in Groningen tegen elkaar aantraden.
Het eindresultaat was in beide gevallen hetzelfde:
de oudere speler won met het kleinst
mogelijke verschil. Het kwam echter anders tot
stand, in Den Haag viel slechts een beslissing, in
Groningen drie.
Opmerkelijk was dat zowel Euwe als Donner
tevreden waren met de einduitslag. Donner had
gedacht dat hij met 3-1 zou verliezen, terwijl
Euwe van een gelijk spel was uitgegaan.
“Men bedenke dat het resultaat van een schaakpartij
afhangt van kleinigheden welke de spelers
niet met één ruk van de schaakhemel naar de
schaakhel of omgekeerd kunnen overbrengen”.
Het was duidelijk dat Euwe niet gerust was op
de afloop van de match.
Ook Donner kwam in het eerste februarinummer
van Schaakmat aan het woord. Over de
aanstaande match zegt hij: “Daar stel ik me
heel wat van voor. Niet dat ik winnen zal, want
daar is natuurlijk geen sprake van.” Je proeft de
eerbied voor Euwe. Die eerbied heeft hem overigens
wel parten gespeeld, want in zijn gehele
carrière heeft hij geen partij van Euwe kunnen
winnen.
In het eerste maartnummer wordt verslag
gedaan van de match. Euwe begint zijn rubriek
“De partij van de maand” onder de kop: “Nog
eens: het raadsel Donner”. De eerste zin is in
zekere zin hilarisch: “Het raadsel Donner is
belangrijk dichterbij zijn oplossing gekomen en
voor mij is het na de vier oefenpartijen welke ik
met Donner heb gewisseld, in het geheel geen
raadsel meer”.
In alle bescheidenheid noemt hij zijn match-
overwinning weinig overtuigend, vooral doordat
zijn enige winstpartij gemakkelijk in remise
had kunnen eindigen.
MmMmMmMm
mamMmMma
amMmMmal
mMmMmMmM
MmMmMjAm
mMGMmMmA
MmMmMGMm
mMmMmDLM
Zo stond het in de tweede partij na zwarts 40ste
zet. De dames zijn net geruild en remise lijkt
in het verschiet te liggen. Toch heeft zwart iets
gemakkelijker spel in het toreneindspel.
41.Tb1
Eenvoudiger was 41.Kg2.
41…,b5 42.Ta1 Ta4
Nu blijkt dat wits torenzetten weinig effectief
waren. Wit moet opnieuw zijn toren spelen.
43.Tc1
Een ongelukkig veld voor de toren.
43…,Tc4.
Door de dreiging 44…,b4 moet wit een pion
geven. Objectief gezien blijft het echter remise.
44.Ta1 Txc3 45.Txa6 Txh3 46.Tb6 Tb3 47.Tb7
Kg5 48.Txh7 Kxg4 49.Kg2
Euwe merkt op dat 49.Tb7 sterker was om de
zwarte toren aan de b-lijn te binden. Toch lijkt
me de tekstzet eveneens voldoende om de partij
binnen de remisemarge te houden.
49…,Tc3
Euwe merkt over deze zet op: “Zwarts wensdroom
luidt: Tc3-c5, g6-g5 benevens het overbrengen
van de koning”. Zo zou zwart inderdaad
effectief een brug kunnen bouwen die de
winst garandeert. Het is echter niet gemakkelijk
13