Vertrouwelijk gesprek met de HoGent vertrouwenspersoon - HABE ...

Code 37 – The Movie
Code 37 is het nummer dat de parketten gebruiken
voor zedendelicten. Wij kennen de code via de gelijknamige
VTM-serie die op 31 augustus 2009 van start
ging. Sedert 26 oktober 2011 loopt ook de gelijknamige
film. En die bulkt niet alleen van het kruim van
Vlaamse acteurs… ook drie nobele onbekende vriendinnen
zetten er hun eerste acteerpasjes!
Van vrienden vernam ik dat de cast van Code 37 in Eeklo
zou neerstrijken. Er werden nog figuranten gezocht. Die
moesten een mailtje sturen met een korte motivatie en
twee pasfoto’s. En zo maakten we op 12 april 2011 het
debuut van onze filmcarrière! De Paterskerk, die tegenwoordig
verhuurd wordt als locatie voor shows, presentaties,
fotoshoots, … werd omgebouwd tot discotheek
Sin City, volgens de producent: ‘een ideaal kader voor
een gure discotheek’.
Het was vroeg dag die dinsdag in april; om 7.00u verzamelden
200 figuranten in het nabijgelegen Beukenhof.
Het onthaal was vriendelijk en sandwiches, koffie en frisdrank stonden klaar.
We wisten niet goed wat te verwachten. Eerst en vooral werden we allemaal
‘gekeurd’; twee productieassistenten liepen tussen het volk en controleerden
figurant per figurant op kledij. We hadden vooraf niet code 37, maar een
dresscode meegekregen: ‘draag kledij die bij je rol past’. Onze rol bestond
erin een hele dag te feesten in een duistere discotheek. Ruitjes en lijnen waren
uit den boze, want die blijken nefast te zijn voor de beeldkwaliteit. Om
dergelijke potentiële mankementen te ondervangen, moest een tweede tenue
in onze rugzak klaar zitten. En aangezien vrouwen het sowieso al moeilijk
hebben om een outfit uit te kiezen, hadden de drie vriendinnen vooraf kledingadvies
uitgewisseld. En we zaten er pal op: onze feestjurkjes (lees: onze
kleedjes van oudejaarsavond 2010) werden meteen goedgekeurd! Vervolgens
trokken we te voet naar de Paterskerk, voor de gelegenheid volgepropt met
stellingen die dienst deden als danspodia voor de ingehuurde stripsters en
dansers, die mede het decor vormden. Het was toch even schrikken toen we
van dichtbij een levende slang in de handen van een danseres ontdekten.
Vlak vóór de opnames werden glazen met appelsap –de feestdrankjes van
dienst- uitgedeeld. Om 8.30u moesten we volop beginnen feesten. De muziek
bestond uit steeds terugkerende beats. We vernamen dat de muziek in
de film anders zou zijn dan wat wij te horen kregen. Er werd getest hoe het
decor van 200 feestvierders zich gedroeg. En als we de productieassistenten
mochten geloven was het beeld fantastisch!
Als ‘beginnend acteur’ moet je heel wat inlevingsvermogen hebben. Om
9.00u ’s morgens doen alsof je in het holst van de nacht aan het dansen bent
Wist je dat… - je door regelmatig te bewegen
> het risico op de ontwikkeling van hartziekten vermindert
> je bloedcirculatie verbetert
> het risico op een hartaanval vermindert
> je cholesterolgehalte vermindert
> het risico op een hoge bloeddruk vermindert en de bloeddruk verlaagt bij
mensen die lijden aan hypertensie
8 beha-info december 2011 | nr 131
in je favoriete discotheek, is niet evident.
Het inlevingsvermogen werd gestimuleerd
door het blazen van wind en het spuiten van
water. Dat laatste diende om het gewenste
zweterige effect te bereiken. Ook kregen we
op tijd en stond vaseline op onze schouders
en borstkas gesmeerd, zodat we er lekker
plakkerig uitzagen. Af en toe kregen we
ook zelfs een bekertje water dat we moesten
rondgooien op onze buren-dansers. Een hele
dag lang hebben we staan feesten, feesten
en feesten.. en dit allemaal voor vijf minuten
film. Je kan je niet inbeelden hoeveel er
komt kijken bij bepaalde scènes. Het is dan
ook niet verwonderlijk dat er zoveel mensen
meewerken aan een filmproductie. En het
moet niet goed zijn, het moet perfect zijn.
Het beeld waarin inspecteur Hannah Maes
met haar team tussen de shakende meute
loopt werd vanuit verschillende hoeken gefilmd.
Geen wonder dus dat we die scène wel tien keer moesten overdoen. En
dit is maar één voorbeeld van de vele scènes die we deden. De opname van
de take waarin een personage in het publiek springt en crowdsurft duurde
zeker een uur; het desbetreffende personage moest eerst op een hoop aan
elkaar geplakte kartonnen dozen vallen. De valpartij werd trouwens niet
door de acteur, maar door een professionele stuntman uitgevoerd. Vervolgens
werd de persoon in kwestie –in dit geval de acteur- op een hoop sterke
feestvierders gelegd. Die hadden hem dus zogezegd opgevangen.
Tot 20.30u waren de 200 feestvierders actief. De gage voor de zware opnamedag
bestond uit prijzen uit een loterij. De hoofdprijs was een Ipad. Sommigen
kregen een trui van Code 37, een boek van Code 37, een kookboek van
SOS Piet, een Ipod shuffle, etc.. Ik won een cd van Michael Jackson en mijn
vriendinnen vielen uit de prijzenboot.
We vonden het best een toffe ervaring en het was fijn om de cast eens van
dichtbij (aan het werk) te zien. Zo’n opnamedag is wel behoorlijk lastig.
We zijn blij dat zoiets niet tot onze dagelijkse bezigheden behoort. Uiteraard
zijn we ondertussen al naar de bioscoop geweest. Onze ‘five minutes of
fame’ waren direct om. Al komt mijn ene vriendin goed in beeld, je herkent
haar enkel als je weet dat zij figureerde. Al dromen wij geen van allen van
een filmcarrière, het was leuk om een dagje tot de wereld van de filmsterren
te behoren!
veerle vernaeve
master HW
Wist je dat… - je door regelmatig te bewegen
> het risico op diabetes type 2 vermindert
> het risico op darmkanker vermindert
> je jezelf helpt om een gezond lichaamsgewicht te krijgen en/of te behouden
> je uithouding, kracht, lenigheid en evenwicht verhoogt
> je jouw spieren, beendergestel en gewrichten in goede conditie houdt
> je gevoelens van angst en depressie verminderen
> je mentaal welbevinden verhoogt en gevoelens van stress vermindert