Tussen Afsluitdammen en Deltadijken - t Zeeuws Bodemvenster ...

laboratorium in de Noordoostpolder werd op schaal 1 :45 een model
gebouwd van het Braakmangebied om de juiste wijze van het dichten van
het oostelijke sluitgat te kunnen vaststellen. Men koos de methode van
aanleg van een beteugelingsdam met 2 drempelhoogten nl. de westelijke
helft op N.A.P. — 6.50 m en de oostelijke helft op N.A.P. —- 8 m. Het
gemiddeld vermogen (in- en uitstroming samen) van de Braakmangeul
bedroeg 36 miljoen m3; daarvan kwam 8 % voor rekening van de Westgeul
en 92 % voor rekening van de Oostgeul. De Westgeul werd eerst
gedicht. Nadat het dijkslichaam daar aan weerszijden was uitgebouwd,
bleef een opening van ongeveer 150 m breed over. In de geul werden
enkele bakken aan de grond gezet om de breedte van de op te spuiten
zanddam te beperken. Nadat op 3 april 1952 aanvankelijk alles volgens
plan verliep, ontstonden doorbraken tussen de gezonken bakken, die veel
oponthoud veroorzaakten. Men kon de opkomende vloed niet voor blijven;
de op de kade werkende draglines moesten hals over kop retireren. De
zanddam schuurde uit tot op de geulbodem. Toen werd het nachtwerk;
met afgaand water werd het werk hervat. De daaropvolgende morgen
— 4 april — was de Westgeul gedicht; de dam werd daarna spoedig
waterkerend gemaakt.
Inmiddels was de drempel in de Oostgeul opgezonken en opgestort
en werden landhoofden uitgebouwd, zodat een sluitgat van 111,50 m breed
overbleef. Daarin werden stroomsnelheden gemeten van 2,60 m/sec bij
vloed en van 1,95 m/sec bij eb. Aantasting van de geulbodem bleef niet uit
De sluiting zou plaats hebben met 2 Phoenix-caissons (genoemd Oostponton
en Westponton), afkomstig van de invasiehavens van 1944 in
Normandië. Toen op zaterdag 28 juni 1952 tijdens hoogwaterkentering
de zgn. Oostponton zonder tegenslag was geplaatst, stegen de stroomsnelheden
in het dan resterende sluitgat tot 3,52 m/sec bij vloed en
3,60 m/sec bij eb.
Maandag 30 juni 1952 volgde plaatsing van de zgn. Westponton.
Toen om 13.51 uur deze „deur" tegen de Oostponton werd geduwd,
de afsluiters werden geopend en de Phoenix op zijn definitieve basis
zakte werd met het bekende sirenegeloei van sleepboten en werkschepen
en met hijsen van de Nederlandse driekleur aangekondigd dat de Braakman
was afgesloten.
Hoewel onmiddellijk werd aangevangen met zand spuiten en steen
storten rond de pontons kostte het toch veel moeite om de dam gesloten
te houden. Tussen de pontons en de landhoofden ontstonden nog krachtige
stromingen. Alleen door voortdurend storten van keileem en steen werd
uiteindelijk de afsluiting volledig; dat kon men zeggen op 16 juli 1952. 202 )
Men had behalve de caissons en betonelementen bijna 52000 m 2 zink-
189