Tussen Afsluitdammen en Deltadijken - t Zeeuws Bodemvenster ...

Eerst in 1807 werd nl. aan de oostzijde van het Vogelschor een aanwas
ingepolderd en wel door de meergenoemde compagnie Blémont op vergunning
van de Franse regering van 17 augustus 1804. Het meest zuidelijk
gelegen deel van die nieuwe polder werd daarbij over ca 200 m lengte
aangesloten op de in 1711 aangewonnen (oud) Papeschorpolder (zie
fig. 94, p. 242). Het Vogelschoreiland was toen verbonden met de landen
van Westdorpe en van Zuiddorpe. De nieuwe bedijking kreeg de naam
Nieuw Vogelschor of Westdorpepolder (nr 293) — 175 ha —. In 1825
werd die verbinding weer verbroken met de doorgraving voor het kanaal
Terneuzen-Sas van Gent. Een klein deel (12 ha) van Nieuw Vogelschor
kwam toen aan de oostzijde van het kanaal te liggen. Tevens werd aan
de oostzijde van het kanaal 108 ha schor ingedijkt. Die bedijking kreeg
de naam Nieuw Papeschorpolder (nr 294), destijds ook bekend als „polder
bij Karel la Groe". 180 )
Laatstgenoemde bedijking behoorde overigens, evenals de bedijking
van het 17 ha grote nog niet genoemde Stroodorpepoldertje (nr 295), tot
de bijkomende werken, die werden uitgevoerd ter realisering van de toenmalige
kanaalwerken Terneuzen-Sas van Gent. Langs de zeedijk van
Nieuw Papeschor werd een aftakking van het Axelsche Gat als suatiegeul
(Zwartenhoeksekreek) naar de toenmalige Zwartenhoekse sluis geleid.
Het Stroodorpepoldertje — men sprak ook van Kleinpoldertje bij L. de
Backer of Strooyendorpe —181) ontstond ten westen van het kanaal
door het leggen van een afsluitdam (dam B in fig. 95) tussen de Nieuw
Vogelschorpolder en de westelijke kanaaldijk ter afsluiting van het Axelse
gat (oost. deel). Tijdens de kanaalwerken plaatste men in die polder
stroohutten voor de „polderjongens", die bij het graven van het kanaal
werkzaam waren. Wat men nu een „barakkenkamp" zou noemen was
toen een „stroodorp"; de poldernaam is dus duidelijk, evenals de naam
van de daar ontstane buurtschap Stroodorpe. Eenzelfde naamgeving zijn
we tegengekomen bij de Stroodorpepolder in Zuid-Beveland onder Krabbendijke
(dl III, p. 167).
Tot de bijkomende kanaalwerken behoorde tevens de verbetering van SmJdsde
vaart naar Axel. Daartoe werd een oude vaargeul als zijkanaal her- ^j^£ e
graven vanaf het tegenwoordige Sluiskil tot de toen reeds bestaande ca.
Axelse Sassing — fig. 95 — (die in hoofdstuk VI wordt behandeld).
Ten zuidoosten van dat zijkanaal werd toen het zgn. Smidsschorre ingepolderd
met openlating van de reeds genoemde suatiegeul naar de Zwartenhoekse
sluis. De bedijking, groot 233 ha, kreeg de naam Smidsschorrepolder
(nr 296). De suatiegeul kwam in 1845 te vervallen; door af damming
(met de Süikerdijk) kwam in dat jaar de Emma- of Amelïapolder (nr 297)
— 22 ha — tot stand.
Nadat in augustus 1855 de kade van de Nieuw Papeschorpolder (langs
177