Tussen Afsluitdammen en Deltadijken - t Zeeuws Bodemvenster ...

Gelet op de toenmalige aktiviteiten van de familie Thomaes is het wel
aardig te vermelden dat aan één der nevengeulen van de Westerschelde
ter hoogte van voornoemde polders, enkele jaren geleden door de Studiedienst
Vlissingen van de Rijkswaterstaat, de naam Thomaesgeul is
gegeven.
AngeHna- Tegen het midden van de vorige eeuw was in het zuidwestelijk schorvwpei
en krekengebied van de Braakman een hoog gelegen schoreiland ontstaan:
„gewoonlijk de Savoyaard genoemd, zoo men wil naar een paar Savoische bedelaars,
„die bij gelegenheid van een Biervlietsche kermis de schorren van de Braakman
„overstaken en, in dien omtrek verrast door den opkomenden vloed, verdronken". 115 )
De zgn. Savojaardsplaat lag volgens de topografische kaart van 1887
overigens veel meer noordelijk in de Braakman als bedoeld schor. Eerstgenoemd
schoreiland werd in 1846 door het domeinbestuur aan Aug. B.
Thomaes voor ƒ 120.000 verkocht. Bedijking van deze opwas volgde in
1847 waarvoor een ringdijk van ong. 6,5 km lang nodig was; het zo
ontstane eiland — 247 ha groot — kreeg de naam Angelinapolder (nr
164), eveneens genoemd naar een familielid van één der bedijkers. De
polder, oorspronkelijk grotendeels tot Philippine behorend, werd in 1892
geheel bij Biervliet gevoegd als gevolg van een grenswijziging tussen
Biervliet en Philippine.
Komngfcme- In 1891 116 ) werd bij Ged. Staten van Zeeland een aanvraag ontvangen
VanDumie- om vergunning tot bedijken van bijna 285 ha buitengronden gelegen in de
polder Braakman ten westen en ten noorden van de Angelinapolder en grotendeels
behorende aan de Staat der Nederlanden. De daarvoor benodigde
dijkaanleg werd in 1892 aanbesteed voor ƒ 96400 1 ") en kwam in 1893
gereed. Daarmee was het sinds 1847 bestaande eilandje Angelinapolder
met het vasteland verbonden. De nieuwe bedijking kreeg de naam
Koninginnepolder (nr 165) en is 295 ha groot.
Aan de zuidzijde was daardoor tussen de Clarapolder en de Angelinapolder
een inham ontstaan, die zeer gunstig lag om snel te verlanden.
Het verwondert dan ook niets dat in 1905 ter inzage lag, een vergunningaanvraag
tot bedijking van ca 50 ha buitengronden tussen de Clarapolder
en de Angelinapolder onder de gemeenten Biervliet en Philippine. De
bedijking, die eind 1906 werd aanbesteed voor ƒ 16800 118 ) kwam in 1907
gereed. Ze werd genoemd Van Dunnépolder (nr 166) — 51 ha —, de
laatste inpoldering ten westen van de Braakman (zie fig. 97). De zelfstandigheid
van deze en een aantal andere polders bleef voortbestaan tot
1942, toen alle polders (behalve de internationale en de calamiteuze)
werden ondergebracht bij het toen opgerichte waterschap „Het Vrije van
Sluis".
124