Tussen Afsluitdammen en Deltadijken - t Zeeuws Bodemvenster ...

was de laatste polder, die aan het eiland van Cadzand werd toegevoegd.
Zwaitc Het Zwarte Gat was in het begin van de 15e eeuw een stroomgeul in
Nieuwe- ^ e geteisterde kuststreek van Zeeuwsen Vlaanderen en scheidde het
hovenpolder Cadzandse land en Wulpen van het land van Groede — zie fig. 38 »—.
polde» (In de 17e eeuw werd die geul (of wat er van over was) ook genoemd „de
Drink" of „den Drynk", als scheiding tussen de Heerlijkheden van Nieuwvliet
en van Cadzand). Na overstroming van Wulpen werd die stroomgeul
groter, mogelijk mede als gevolg van de verlanding van het Zwin. De
Bruggenaren was dit niet naar de zin; zij beraamden plannen voor afdamming
en wilden die zelfs realiseren met een gelijktijdige herdijking van een
deel van Wulpen. De herdijking van 150 ha van het land van Wulpen
werd in 1418 voltooid, 71 ) maar de af damming van het Zwarte Gat bleef
achterwege. Dat kwam opnieuw aan de orde toen de heer Van Moerkerk in
1422 met de bedijking begon van een gebied tussen de Tienhonderd- en de
Wulpenpolders, ook genoemd de polder van het Zwarte Gat. 72 ) Dit was
vanzelfsprekend wel naar de zin van de Bruggenaren, omdat ze door de
daarmee gepaard gaande afsluiting van het Zwarte Gat een verbetering
van de vaart door het Zwin verwachtten.
Maar het Zwin verbeterde niet. Diverse plannen werden door een
in 1470 ingestelde Zwincommissie onderzocht; tot het goedkoopste plan
werd besloten, nl. het doorsteken van de in 1422 bedijkte polder van
Van Moerkerk in de mond van het Zwarte Gat. Dat stuitte op tegenstand
van diverse belanghebbenden. Karel de Stoute, die de handel via het
Zwin als een algemeen landsbelang beschouwde decreteerde in 1470 dat
de genoemde polder zou worden opgeofferd. 73 )
Het duurde nog enkele jaren eer men dat decreet opvolgde, maar
omstreeks 1473/74 werd het Zwarte Gat heropend. Enkele jaren later
moest men opnieuw vaststellen dat het Zwin toch niet verbeterd was,
integendeel, het werd steeds minder bevaarbaar. Uiteindelijk besloot
Brugge het Zwarte Gat dan maar weer opnieuw af te sluiten. 74 )
Dat was er ondertussen niet gemakkelijker op geworden. Het Zwarte
Gat was aanmerkelijk verdiept, maar men zag blijkbaar geen betere oplossing.
In 1486 toog men aan het werk; met allerlei toentertijd voorhandige
waterbouwkundige materialen als: „aarde, stenen, rijshout, riet,
rijsbeddingen, palen, stro, ijzerwerk" enz. trachtte men landhoofden te
vormen waartussen men met enkele haringbuizen (visserscheepjes) de
sluiting van het Zwarte Gat wilde verrichten. Het werd een mislukking.
Een inmiddels uitgebroken burgeroorlog verhinderde bovendien dat de
mislukte afsluitingswerkzaamheden konden worden hervat. 75 )
Omstreeks 1500 was er blijkbaar meer tijd om aandacht aan de vaart
naar Brugge te besteden, hetgeen resulteerde in het graven van een kanaal
98