10 07 Eindrapport Bestuurlijke Toekomst - Gemeente Noordwijk

18
Synchroniseren van APV’s en gezamenlijk optrekken in de beleidplanning van politie en
brandweer kan nog op basis van afstemming tussen de burgemeesters. Dat geldt ook
voor het uniforme woordvoerderschap namens de streek. Het reeds bestaande
veiligheidsberaad (voorheen ‘districtscollege’) van de zes gemeente kan voor deze
afstemming worden uitgebouwd. Het is op zich wel lastig om de resultaten van deze
afstemming steeds in zesvoud in de gemeenteraden neer te leggen, maar het is bezien
vanuit de huidige praktijk wel te doen.
De discussie over strategische samenwerking is vooral relevant voor de derde en de
vierde ‘werkplaats’. Op dit punt lijkt het wat meer minder een zaak van zes en wat meer
een zaak van vijf plus één gemeenten. Katwijk heeft een andere veiligheidsproblematiek
(andere bouwaard, andere sociale samenhang, jeugd- en ggz-problematiek, enzovoort)
en is bovendien groot genoeg om zelf gespecialiseerde deskundigheid in huis te houden.
Een relevante overweging voor samenwerking op het gebied van OOV zou moeten zijn
de maatschappelijke samenhang in een gebied en de overeenkomst van
maatschappelijke problematiek.
In de vierde ‘werkplaats’ lijkt afstemming alleen niet meer te volstaan. Bij het maken van
integrale veiligheidsplannen wordt gebruik gemaakt van formats van de VNG. De
formats gaan uit van vijf veiligheidsvelden: veilige woon- en leefomgeving (inclusief
bijvoorbeeld woninginbraken, woonoverlast, huiselijk geweld); bedrijvigheid en
veiligheid (inclusief Keurmerk Veilig Ondernemen); jeugd en veiligheid; fysieke
veiligheid; integriteit en veiligheid. Het format betekent dat je bepaalde stappen
doorloopt op weg naar een uitgewerkt en op de lokale situatie toegespitst beleid. Heel
veel gemeenten doorlopen dezelfde procedure. Dat maakt het beleid vergelijkbaar,
maar maakt tevens inzichtelijk waar de ruimte zit voor lokale afwegingen. Die
afwegingen zijn niet afhankelijk van de gemeentegrootte. Het format laat voldoende
gebieds- en wijkgerichtheid toe om ook binnen grotere gemeenten maatwerk te
verrichten. Wel is het zo dat de mogelijkheid voor maatwerk toeneemt, wanneer meer
specialistische deskundigheid voor handen is.
Welke varianten zijn mogelijk?
Gezien de grote dichtheid aan voorschriften en structuren, is de crisisbeheersing geen
onderdeel meer van strategisch beraad tussen gemeenten, maar van operationele
samenwerking. De druk om in de operationele samenwerking schaal te maken is groot.
De gezamenlijke ambtelijke afdeling van de zes gemeenten is er in theorie al. Het is een
kwestie van tijd om er praktisch vorm aan te geven. Dat proces kan doorgaan zonder
grote ingrepen in de sfeer van bestuurlijke samenwerking of fusie. Wel is een politiek
signaal nodig dat de ambtelijke organisaties van de zes gemeenten kunnen gaan werken
aan een gezamenlijk veiligheidsbureau in de crisisbeheersing en gezamenlijk de
preparatie ter hand kunnen nemen, volgens en tijdpad dat vooral praktisch is (niet
geforceerd met z’n zessen gaan oefenen, maar een groeimodel aanhouden).
Voorts is het mogelijk om zonder drastische maatregelen het veiligheidsberaad (van
burgemeesters) uit te bouwen tot een platform waar alle politie- en justitiegerelateerde