Dossier 2007 - Observatoire de la Santé et du Social de Bruxelles ...

5 Zoals we verder zullen zien in
paragraaf 5.1, kon jammer genoeg niet
de volledige doelgroep uitgenodigd
worden, wegens onvolledigheid van de
databank.
werd gehouden bij de invoering van het programma, maakt de organisatie van het
georganiseerde screeningsprogramma complexer, zowel voor de gezondheidsactoren als
voor de begunstigden, zoals we verder in dit rapport zullen zien. In het vervolg van het
rapport zal de «opportunistische» screening «screening buiten het programma» genoemd
worden, in tegenstelling tot de georganiseerde screening.
Bij de uitvoering van het georganiseerde screeningsprogramma zijn heel wat actoren
betrokken: de federale overheden, de sociale zekerheidsinstellingen (RIZIV, ziekenfondsen,
Intermutualistisch College en Kruispuntbank), het Wetenschappelijk Instituut
Volksgezondheid, de Franse en de Vlaamse gemeenschappen en de Gemeenschappelijke
Gemeenschapscommissie, de referentiecentra voor het opsporen van borstkanker, de
erkende mammografie-eenheden, de radiologen en radiologietechnici, de huisartsen, de
gynaecologen, de fysici die belast zijn met de controle van de technische installaties, de
laboratoria voor pathologische anatomie, het nationale kankerregister en de hulpverleners
die zich bezighouden met gezondheidsbevordering.
In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, werd de vzw «Referentiecentrum voor de
borstkankerscreening» Brumammo opgericht om de rol op zich te nemen van Brussels
referentiecentrum op basis van een protocolakkoord tussen de Gemeenschappelijke
Gemeenschapscommissie en de Vlaamse en Franse gemeenschap. Het centrum heeft een
overeenkomst gesloten met de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie en de relatie
met de gemeenschappen is geregeld via ministeriële arresten.
Het programma ging in juni 2002 van start. Op dat ogenblik werden de vrouwen enkel
op voorschrift van een arts doorverwezen voor een mammotest (= «eerste spoor»); met
het versturen van de uitnodigingen naar de vrouwen werd pas in februari 2003 gestart
(= «tweede spoor»).
Na een kort overzicht van de literatuur zullen in dit rapport vooral de gegevens worden
voorgesteld die in België voorhanden zijn over borstkanker. De epidemiologische situatie
zal geïllustreerd worden aan de hand van de mortaliteitsgegevens en een schatting van de
incidentiegegevens, daarna worden andere gegevensbronnen verkend op het vlak van de
opsporing van borstkanker: de laatste «Gezondheidsenquête door middel van interview»
die werd uitgevoerd in 2004 door het Wetenschappelijk Instituut voor de Volksgezondheid
alsook de laatste twee rapporten van het Intermutualistisch Agentschap (AIM/IMA).
De resultaten van een kwalitatieve enquête die werd uitgevoerd door het Observatorium bij
de gezondheidsprofessionelen zullen naast deze van andere enquêtes worden gelegd die
werden uitgevoerd bij vrouwen uit de doelgroep in België en in Frankrijk.
In het gedeelte «resultaten» gaat dit rapport in op de afgesloten «eerste ronde» (first round)
van het programma, die werd georganiseerd van juni 2002 tot december 2004, een periode
waarin alle [5] vrouwen van de doelpopulatie een eerste keer werden uitgenodigd. Aangezien
we tevens beschikken over de gegevens van 2005, zullen we ook trachten de evolutie bij het
begin van de tweede ronde te analyseren.
De evaluatie van de reële impact van het programma is nog niet mogelijk in dit stadium
van de ontwikkeling van het programma. De gegevens over de incidentie van de nieuwe
borstkankergevallen zijn immers nog niet beschikbaar voor het Brussels Hoofdstedelijk
Gewest en het duurt meerdere jaren alvorens men mag hopen de verwachte impact op de
mortaliteit te kunnen meten.
8 EVALUATIERAPPORT VAN HET GEORGANISEERDE SCREENINGSPROGRAMMA VOOR BORSTKANKER IN HET BRUSSELS GEWEST
1. Inleiding