Bekijk de catalogus. - Plantin Genootschap

R
eeds vele jaren lang kan het Museum Plantin-Moretus/Prentenkabinet
in diverse opzichten genieten van de weldoende werking
van het aan haar gelieerde Hoger Instituut voor Grafische
kunsten Plantin Genootschap. Anderzijds kon dit instituut zich
in deze enige nog op wereldvlak bewaarde volledig ingerichte
drukkerij-uitgeverij uit de zestiende eeuw, die op 17 juli 2005 onder de titel van
‘Complex Woning – Ateliers – Museum Plantin-Moretus’ door de unesco tot
Werelderfgoed werd erkend, zich ontwikkelen tot een zeer prestigieuze hogeschool.
Naar aanleiding van vijfenvijftig jaar Plantin Genootschap past het daarom
hier de onderlinge hechte banden van nu meer dan een halve eeuw tussen museum
en instituut in de kijker te stellen.
Het Plantin Genootschap werd op 8 maart 1951 in het Stadhuis te Antwerpen opgericht.
Stichtende leden waren burgemeester Lode Craeybeckx, schepen van Schone
Kunsten Jan Louis Somers, stadssecretaris prof. dr. K.C. Peeters, prof. dr. Herman
Bouchery, uitgever-boekhandelaar/directeur van De Nederlandsche Boekhandel
Albert Pelckmans, directeur van de Stedelijke bibliotheken Ger Schmook, conservator
van het Museum Plantin-Moretus prof. dr. Leon Voet en de adjunct-conservator
verbonden aan deze instelling, prof. dr. H.D.L. Vervliet. Onder leiding van
directeur A. Pelckmans verenigden zij zich toen met één enkel gemeenschappelijk
doel in het Plantin Genootschap, namelijk om de kwaliteit in de boekproductie in
Vlaanderen op te voeren samen met de esthetiek van het boek, los van de inhoud
ervan. Met dit Hoger Instituut voor de Grafische kunsten wensten zij aan de hand
van een eerst twee jaar en later drie jaar lopende opleiding met cursussen op zaterdag
tegemoet te komen aan de vraag van velen toen bedrijvig in de grafische sector
om bijkomende vorming en specifieke vervolmaking op het terrein van de esthetiek
van het drukwerk. Begin jaren 1950 hadden de Belgische drukkers zich immers
op technisch vlak al wel volledig aangepast aan de jongste innovaties op het terrein
van het drukkersbedrijf. Qua esthetiek lieten hun producten echter doorgaans nog
zeer veel te wensen over.
Om te geraken tot kwalitatief hoogwaardig drukwerk wenste het Plantin
Genootschap van meet af aan aan te knopen bij de roemrijke traditie van de Zuid-
Nederlandse typografie van de vijftiende en zestiende eeuw met icoon Christoffel
Plantin als internationaal erkend boegbeeld. Een consequente naamkeuze was
daarvan het gevolg. Even doordacht viel ook de keuze voor de vestiging van de administratieve
zetel van dit instituut in het Museum Plantin-Moretus. Het Plantin
Genootschap kon daardoor direct genieten van het prestige van de instelling die
ook toen al in vakkringen werd beschouwd als het internationale bedevaartsoord
voor typografen en boekspecialisten. Bovendien konden in deze typografische
schatkamer als continuëring van de pas in 1876 op non-actief gestelde Officina
Plantiniana de cursussen op een onnavolgbare manier worden georganiseerd, namelijk
aan de hand van het hier bewaarde unieke typografische erfgoed van de Officina