Bekijk de catalogus. - Plantin Genootschap
Bekijk de catalogus. - Plantin Genootschap
Bekijk de catalogus. - Plantin Genootschap
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
23 Twee werel<strong>de</strong>n<br />
Grafisch Ne<strong>de</strong>rland organiseert zich<br />
Een van <strong>de</strong> factoren die bijdroegen aan <strong>de</strong> bloei van Ne<strong>de</strong>rlands grafisch ontwerp<br />
na <strong>de</strong> Twee<strong>de</strong> Wereldoorlog was <strong>de</strong> oprichting van twee beroepsverenigingen: <strong>de</strong><br />
Vereniging van beoefenaars Gebon<strong>de</strong>n Kunsten gkf en <strong>de</strong> Vereniging van Reclame-ontwerpers<br />
en Illustratoren, <strong>de</strong> vri. De grondslag voor <strong>de</strong> gkf werd al tij<strong>de</strong>ns<br />
<strong>de</strong> eerste bezettingsjaren gelegd. In het geheim, en zon<strong>de</strong>r het van elkaar te weten,<br />
werkten twee commissies in Amsterdam en Den Haag aan plannen voor een<br />
na-oorlogse kunstenaars- en ontwerpersvereniging. Een zwaar verlies was <strong>de</strong> dood<br />
in een Nazi-kamp van Jean-François van Royen, wiens centrale rol in <strong>de</strong> ontwerperswereld<br />
hierboven reeds werd aangestipt. Maar er was een nieuwe lei<strong>de</strong>rsfiguur<br />
aangetre<strong>de</strong>n: Wil Sandberg, flamboyant typograaf, museumdirecteur en verzetsstrij<strong>de</strong>r.<br />
Onmid<strong>de</strong>llijk na <strong>de</strong> bevrijding, al in 1945, werd on<strong>de</strong>r voorzitterschap van<br />
Sandberg <strong>de</strong> Vereniging van Beoefenaars <strong>de</strong>r Gebon<strong>de</strong>n Kunsten gkf op poten<br />
gezet, waarbinnen <strong>de</strong> grafisch ontwerpers georganiseerd waren in <strong>de</strong> vakgroep<br />
Grafici. Ook binnenhuisarchitectuur, fotografie, keramiek en an<strong>de</strong>re vakgebie<strong>de</strong>n<br />
waren in <strong>de</strong> gkf vertegenwoordigd.<br />
Om lid te wor<strong>de</strong>n moest men wor<strong>de</strong>n uitgenodigd of geballotteerd. De gkf<br />
stond in principe open voor alle professionele beoefenaars van een <strong>de</strong>r ‘gebon<strong>de</strong>n<br />
kunsten’, maar in <strong>de</strong> praktijk werd ook op politieke gron<strong>de</strong>n geselecteerd. Meer<strong>de</strong>re<br />
initiatiefnemers had<strong>de</strong>n in oorlogstijd meegewerkt aan het verzet, on<strong>de</strong>r<br />
meer door hun vakkennis in te zetten bij het vervalsen van papieren of het produceren<br />
van clan<strong>de</strong>stiene publicaties. Sandberg zelf was <strong>de</strong> enige overleven<strong>de</strong> van een<br />
verzetsgroep die in 1943 een bomaanslag op het Amsterdamse Bevolkingsregister<br />
pleeg<strong>de</strong> om cruciale persoonsgegevens uit <strong>de</strong> han<strong>de</strong>n van <strong>de</strong> bezetter te hou<strong>de</strong>n.<br />
Veel bestuursle<strong>de</strong>n waren actief in culturele of politieke bewegingen van progressieve<br />
signatuur – Sandberg, Dick Dooijes, Piet Zwart, Wim Brusse – of had<strong>de</strong>n<br />
een Joodse achtergrond – Otto Treumann, Ralph Prins. Er werd wel gezegd dat<br />
niet iemands professionaliteit, maar zijn houding in 1940–1945 bepaal<strong>de</strong> of men<br />
welkom was. Positiever gezegd: <strong>de</strong> sfeer in <strong>de</strong> gkf was nauw verbon<strong>de</strong>n met <strong>de</strong><br />
‘geest van kameraadschap’ (aldus Sandberg in 1983) die door het verzet tussen kunstenaars,<br />
ontwerpers en ook drukkers was gegroeid.<br />
De i<strong>de</strong>ële opstelling van <strong>de</strong> gkf, die bovendien als ‘Amsterdams’ werd gezien,<br />
viel niet overal in goe<strong>de</strong> aar<strong>de</strong>. Een groep reclametekenaars en ontwerpers in vooral<br />
Rotterdam en Den Haag besloot een eigen club op te richten met een eer<strong>de</strong>r<br />
praktische dan i<strong>de</strong>ële instelling. Doel was vooral om <strong>de</strong> belangen van <strong>de</strong> le<strong>de</strong>n te<br />
ver<strong>de</strong>digen tegenover hun voornaamste afnemers: <strong>de</strong> gevestig<strong>de</strong> reclamebureaus.<br />
In 1948 zag, on<strong>de</strong>r voorzitterschap van <strong>de</strong> reclameman Machiel Wilmink, <strong>de</strong> Vereniging<br />
van Reclame-ontwerpers en Illustratoren (vri) het licht. Veel gkf-le<strong>de</strong>n<br />
wil<strong>de</strong>n met <strong>de</strong> vri-mannen niets te maken hebben: ze wer<strong>de</strong>n te commercieel en<br />
te opportunistisch gevon<strong>de</strong>n en in <strong>de</strong> oorlog had<strong>de</strong>n <strong>de</strong> meesten van hen zich geen