Bekijk de catalogus. - Plantin Genootschap

18de-eeuws salon
Het Plantin Genootschap
gesteund en erkend door de minister van Onderwijs, op voorwaarde echter dat een
gelijkaardige school in Wallonië zou worden gesticht. ‘L’union fait la force.’ Inderdaad,
maar een ‘union belge’ kan ook verdommelijk verlammend werken.
In de uitwerking van het programma voor dit Hoger Instituut heeft D. Vervliet een
belangrijk aandeel gehad. Hiervoor moge hem hier hulde gebracht worden.
Toen voor mij de tijd aanbrak om met pensioen te gaan heb ik, in 1973, mijn
ontslag als directeur van het Plantin Genootschap aangeboden. De heer Schepen
van de stad Antwerpen meldde mij de goede ontvangst van mijn ontslagbrief.
Naar ik hoorde heeft de heer P.J. Verbeke mij opgevolgd als directeur. Vanaf 1974
werd er in de raad van beheer nog zeer veel gepalaverd over reorganisatie en uitbreiding.
In een brief van 17 juli 1975 schreef Schepen J. Van Elewijck: ‘… het Plantin
Gootschap (heeft), naar ik meen met rechtmatige fierheid te mogen zeggen, een
zeer belangrijke betekenis verworven voor de hele Vlaamse Gemeenschap;’ In de
laatste statutaire vergadering werd nogmaals geconstateerd dat het Plantin Genootschap
‘enig in Europa, (…) in de loop van zijn bestaan bewezen heeft te voorzien in
een volwaardige grafisch-esthetische opleiding (…). Het peil van de typografische
verzorging in België is nog altijd zeer laag, zodat het bestaan van het Instituut uitermate
van belang is en in de toekomst een belangrijke rol zal blijven vervullen.’
Vanaf einde 1974 werden er geen cursussen meer gegeven. Het Plantin Genootschap
was dood. In Ons Erfdeel nr. 4 van 1987 schreef Wilfried Onzea: ‘Het wegvallen
van het Plantin Genootschap, dat een stuwende kracht was voor het typografisch
gebeuren, is een pijnlijke zaak voor de boekdrukkunst in Vlaanderen.’
14