Bekijk de catalogus. - Plantin Genootschap

H
et grafisch talent van Gerard Gaudaen uitte zich hoofdzakelijk
in houtgravures en in hout- en linoleumsneden.
Hij volgde zijn opleiding aan de Academie van Sint-Niklaas
tijdens de oorlogsjaren (1940–1946) en vervolgens aan de Academie
van Gent (1946–1948), waar hij leerling was van Viktor Stuyvaert.
Van hem erfde hij de liefde voor de grafiek in het algemeen en het houtsnijden
in het bijzonder. Hij vervolmaakte zich verder aan het Hoger Instituut voor Schone
Kunsten van Antwerpen (1953), waar hij les volgde bij Mark Severin en Jan Vaerten.
Gerard Gaudaen was zijn leven lang actief als pedagoog. Van 1947 tot 1983
was hij leraar tekenen aan het Koninklijk Atheneum te Sint-Niklaas. In de periode
1958–1971 was hij leraar houtsnede aan de Koninklijke Academie voor Schone
Kunsten te Gent en aansluitend van 1971–1981 leraar houtsnede aan de Koninklijke
Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen. In opvolging van Antoon Herkenrath
doceerde hij vanaf 1972 tot 1974 het vak ‘De geschiedenis van de hoogdruk’
aan het Plantin Genootschap. In 1983 werd hij benoemd tot directeur van het Nationaal
Hoger Instituut voor Schone Kunsten en de Koninklijke Academie voor
Schone Kunsten te Antwerpen, een functie die hij vervulde tot 1991.
In 1988 werd Gerard Gaudaen corresponderend lid van de Koninklijke Academie
voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België, Klasse der
Schone Kunsten. In 1990 promoveerde hij tot werkend lid en in 1996 tot bestuurder
en tevens voorzitter van de Koninklijke Academie zelf.
Gerard Gaudaen zette zich actief in voor de promotie en waardering van de
grafische kunsten en was onder andere stichtend lid van de vereniging Graphia.
Hij speelde een belangrijke rol in het culturele en sociale leven van zijn geboortestad
Sint-Niklaas. Hij lag aan de basis van de oprichting van het Internationaal Exlibriscentrum.
In 2000 werd hij door de stad Sint-Niklaas benoemd tot ereburger.
De houtgravure maakt meer dan 90% van Gaudaens grafische productie uit.
Zijn werk wordt gekenmerkt door een technische volmaaktheid, maar tegelijk
weet hij een spontaan karakter te behouden.
Recurrente thema’s in zijn werk zijn in de eerste plaats het vrouwelijk naakt in al
haar schoonheid, en verder de natuur als uiteenlopende inspiratiebron met bijvoorbeeld
de zon als symbool van levenskracht, de vogel als symbool van vitaliteit en
vrijheid, of de vlinder als zinnebeeld van kwetsbare schoonheid. Gaudaen liet zich
ook inspireren door de wereld rond het water.
Stilistisch wist Gerard Gaudaen met een hem typerende contourlijn staande,
zittende of liggende figuren op een geraffineerde wijze te treffen. Zijn werk getuigt
van een rijke fantasie, een sterk plastisch vermogen en een grote creativiteit binnen
het medium van de houtgravure.
Gerard Gaudaen geldt als een specialist op het vlak van het ex-libris, een genre
dat hij met zijn hoge technische begaafdheid tot in de kleinste details beheerste. mh
Bronnen
George E. Demey, Gerard Gaudaen, Tielt, 1996.