De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 1

Dit is een zeer nauwkeurige beschrijving van de slechte vijgenboom voor zowel in de tijd
van Jeremia als van Jezus. Zij dachten dat zij door middel van hun ijver van hun
tradities, en het getrouw doen van allerlei rituelen in de tempel, de wil van God deden.
Zij waren van mening dat de opstandigheid tegen Rome een geloofsdaad jegens God
was. Zij begrepen de wetten van gevangenschap of de wetten van tegenspoed niet.
Jezus begreep deze wel en daarom leek Hij meer op een vriend van de Romeinen en
vocht Hij nooit hun autoriteit of recht onder God om over Judea te heersen aan.
DE OFFERWETTEN
De priesters waren het meest trots op hun kennis van de offerwetten. Zij kenden elk
detail wat betreft het offeren van schapen en ossen, zij kenden echter niet de Auteur van
de offerwetten. Daarom overtraden zij bij dat laatste offer van het Lam van God deze
wet op de ergst mogelijke manier. Lev. 17:3-5 zegt:
3 Iedereen uit het huis van Israël die een rund, een lam of een geit in het kamp
slacht of die juist buiten het kamp slacht, 4 en het dier niet bij de ingang van de
tent van ontmoeting brengt om het de HEERE als offergave aan te bieden vóór
de tabernakel van de HEERE – die man moet het bloed aangerekend worden; hij
heeft bloed vergoten. Daarom moet die man uit het midden van zijn volk
uitgeroeid worden, 5 opdat de Israëlieten hun OFFERS, die zij nu nog in het
open veld brengen, naar de HEERE brengen, naar de ingang van de tent van
ontmoeting, naar de priester, en ze als dankoffers aan de HEERE offeren.
Jezus was het Paaslam van God dat voor de zonde van de wereld werd geofferd. Om de
wet van de rode koe (Num. 19:3) te vervullen werd Hij “buiten het kamp” gekruisigd
(Lev. 17:3; Heb. 13:13). De priesters namen Jezus mee naar de top (schedel, hoofd) van
de Olijfberg, waar ook David zijn offers bracht (2 Sam. 15:30-32). Zij kruisigden Hem
zelfs op de juiste dag, namelijk Pascha, en Hij stierf exact op het juiste uur van de dag –
het negende uur – zoals de wet dit eiste (Ex. 12:6). Tot zover deden de priesters exact
wat de wet hen opdroeg te doen.
Maar de priesters faalden om het bloed van dat Offer op de wettelijk voorgeschreven
plaats te strijken. Omdat Jezus het Paaslam was, faalden zij om Zijn bloed op hun
bovendorpel (voorhoofd) en deurposten (oren) van hun “huis” te strijken. Daarom zag
God het bloed niet en ging Hij hen “voorbij” (Ex. 12:13). Zij werden niet door het bloed
van het Lam gerechtvaardigd.
Ten tweede sprenkelden zij Zijn bloed niet op het altaar van hun hart, want zij hadden
geen geloof in Zijn bloed. Voor deze mensen is de wet uit Lev. 17:4 van toepassing: “hij
heeft bloed vergoten. Daarom moet die man uit het midden van zijn volk uitgeroeid
worden.” Met andere woorden, die man zal van de vijgenboom van Juda gesnoeid
worden omdat hij zijn juridische status als lid van de stam heeft verbeurd. Lev. 17:6
zegt,
6 De priester moet dan het bloed op het altaar van de HEERE bij de ingang van
de tent van ontmoeting sprenkelen en het vet in rook laten opgaan als een
aangename geur voor de HEERE.
Net zoals ons lichaam een tempel van God is, zo is ons hart eveneens een altaar van de
HEERE. En daarom legt Heb. 10:22 dit met de volgende woorden uit,
22 laten wij tot Hem naderen met een waarachtig hart, in volle zekerheid van
het geloof, nu ons hart gereinigd [schoon gesprenkeld) is van een slecht geweten
en ons lichaam gewassen is met rein water.
De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 66