De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 1

vinger verroeren… 13 Maar wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars,
want u sluit het Koninkrijk der hemelen voor de mensen; u gaat er immers zelf
niet binnen, en hen die er binnen willen gaan, laat u er niet binnengaan. 14 Wee
u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, want u eet de huizen van de
weduwen op, en voor de schijn bidt u lang; daarom zult u een des te zwaarder
oordeel ontvangen. 15 Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, want
u reist zee en land af om één proseliet te maken, en als hij het geworden is,
maakt u hem een kind van de hel, dubbel zo erg als u.
Door de vrouw van God te verkrachten maakten zij zichzelf “verfoeilijk” voor de Vader (2
Sam. 16:21), net zoals Achitofel had geadviseerd.
In Mattheüs 21 vertelde Jezus een gelijkenis van het Koninkrijk, waarbij Hij de Joodse
leiders de dag van het complot voorhield waarop zij de troon van de Messias toe-eigende.
De wijnbouwers of landbouwers in de wijngaard van God hadden de autoriteit over de
wijngaard verkregen om de Eigenaar (God) de vruchten op hun tijd te geven. Toen de
Eigenaar van de wijngaard zijn slaven zond om de vruchten te verzamelen sloegen de
landbouwers hen, stenigde zij hen en in enkele gevallen doodden zij hen (Mat. 21:35,
36). Ten slotte zond Hij Zijn Zoon, in de veronderstelling dat zij wel ontzag voor Zijn
Zoon zouden hebben. Maar vers 38 zegt,
38 Maar toen de landbouwers de zoon zagen, zeiden zij onder elkaar: Dit is de
erfgenaam. Kom, laten we hem doden en zijn erfenis voor onszelf houden. 39
Toen ze hem gegrepen hadden, wierpen zij hem buiten de wijngaard en
doodden hem.
Absalom wist dat zijn vader de koning was en vanwege die reden eigende hij de troon
toe. Op gelijke wijze wisten de hogepriesters ook dat Jezus de Erfgenaam was. Zij
doodden Hem, omdat zij wisten wie Hij was. Het was een opzettelijke oproer en opstand
om Zijn erfdeel in beslag te nemen. Merk eveneens op dat de Romeinen niet de
landbouwers voorstelden. Zij hadden geen bewaring van Gods Koninkrijk gekregen, noch
hadden zij de profeten gedood, die in dezelfde gelijkenis de slaven van de koning waren.
De Romeinen hebben Jezus ook niet gekruisigd. Pilatus wilde in feite Jezus juist vrijlaten
(Hand. 3:13). Johannes 19:15-18 zegt ons wie de kruisiging deed:
15 Maar zij schreeuwden: Weg met Hem, weg met Hem, kruisig Hem! Pilatus zei
tegen hen: Moet ik uw Koning kruisigen? De overpriesters antwoordden: Wij
hebben geen koning dan de keizer. 16 Toen leverde hij [Pilatus] Hem dan aan
HEN [de overpriesters] over om gekruisigd te worden. En ZIJ namen Jezus mee en
leidden Hem weg. 17 En terwijl Hij Zijn kruis droeg, ging Hij op weg naar de
plaats die Schedelplaats genoemd wordt en in het Hebreeuws Golgotha. 18 Daar
kruisigden zij [de overpriesters] Hem en met Hem twee anderen, aan elke kant
één, en Jezus in het midden.
In de dagen na Pinksteren maakten de leiders van het Sanhedrin bezwaar aan jegens de
rede van Petrus, zeggende dat hij de intentie had om “het bloed van deze Mens over ons
brengen” (Hand. 5:28). Met andere woorden, de Joodse leiders beschuldigden Petrus
ervan dat hij hen verantwoordelijk hield voor de kruisiging van Jezus. In Hand. 5:30
reageert Petrus als volgt,
30 De God van onze vaderen heeft Jezus opgewekt, Die u omgebracht hebt door
Hem aan een kruishout te hangen.
Maar misschien wordt de meest belangrijke passage waarin het verband tussen de
hogepriesters van het Sanhedrin en Absaloms toe-eigenen van Davids troon wel getoond
in Hand. 7:51-53, waar Stefanus zijn rede geeft waarin hij het verhaal van Gods
Koninkrijk voordraagt. Zijn rede eindigt met de volgende woorden:
De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 58