De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 1

Romeinen konden overwinnen en de rest van de wereld in slavernij konden brengen. Zij
geloofden in wereldvrede, maar alleen nadat de wereld door militaire strijd was
onderworpen. Dit was hun opvatting van de Messias en dit is de reden dat toen Jezus als
Vredevorst kwam, zij het met Zijn methoden ronduit oneens waren. Volgens hun mening
was Hij simpelweg geen Messias-type.
Binnen het profetische verhaal van David bevinden zich twee vredevorsten. Absalom was
de eerste. Zijn naam betekent “vader van vrede”. De twee is Salomo, dat eveneens
“vrede” betekent. Beide waren zonen van David; vandaar dat zij beide vorsten (prinsen)
waren. Maar Absalom was een vorst van geweld die hypocriet de naam van “vader van
vrede” droeg. Aan de andere kant vestigde Salomo ware vrede in Israël en op die manier
was hij een beeld van Christus, de ware “Vredevorst”.
Absalom was het oneens met David die blijkbaar niets deed aan het feit dat Amnon
Tamar verkracht had. Hij eiste “gerechtigheid” en toen dit niet geschiedde wierp hij
David omver en eigende hij de troon toe. Zo was ook het volk ten tijde van Jezus het
oneens met God die blijkbaar niets aan Rome’s verkrachting van het volk van Juda deed.
Het volk bad tot God om gerechtigheid en toen dit niet geschiedde wierpen zij Koning
Jezus omver en eigende zij Zijn troon toe.
Jezus was de God van het Oude Testament, die Zich eerst als El Shaddai openbaarde en
later als Yahweh. Hij was de Wetgever die Mozes van aangezicht tot aangezicht kende. In
Zijn bestaan voor Zijn vleeswording als God in de hemel, deed Jezus niets om het volk
van hun houten juk onder Medië-Perzië, Griekenland of Rome te bevrijden. Toen Jezus
naar de aarde kwam en als kind in Bethlehem geboren werd, deed Hij wederom niets om
het volk van hun houten juk onder Rome te bevrijden – ondanks dat Hij de macht had
om dit te doen. Waarom? Het volk kon dit niet bevatten. Maar Jezus begreep de wet van
tegenspoed. En daarom leek het erop dat hij, net zoals David, niets deed.
Net zoals Absalom waren de slechte vijgen het met dit beleid van nietsdoen ronduit
oneens. En net zoals Achitofel stemde zelfs Judas, de discipel van Jezus, overeen met de
slechte vijgen.
Men zou vervolgens verwachten dat Absalom de les geleerd had om de misdaad van
verkrachting niet plegen. Maar uiteindelijk eindigde Absalom, op advies van Achitofel, zelf
als verkrachter van al Davids bijvrouwen! Dit verhaal wordt in 2 Sam. 16:20-23 vertelt,
20 Toen zei Absalom tegen Achitofel: Geeft u met elkaar raad, wat zullen wij
doen? 21 En Achitofel zei tegen Absalom: Ga naar de bijvrouwen van uw vader,
die hij achtergelaten heeft om zorg te dragen voor het huis. Dan zal heel Israël
horen dat u bij uw vader in een kwade reuk gekomen bent, en zullen allen die
bij u zijn, moed grijpen. 22 Toen spanden zij voor Absalom een tent op het dak;
en Absalom ging naar de bijvrouwen van zijn vader, voor de ogen van heel
Israël. 23 In die tijd was de raad die Achitofel gaf, alsof men naar het woord
van God vroeg. Zo was elke raad van Achitofel, zowel voor David als voor
Absalom.
Het is opvallend dat zo veel mensen die anderen van onrecht beschuldigen vaak zelf aan
dezelfde zaken schuldig zijn. In dit geval spreekt het profetisch over de misbruik van
Israël, de vrouw van God. De hogepriesters waren van mening dat God onrechtvaardig
was vanwege het feit dat Hij het toestond dat de Romeinen hen overheersten, maar
tegelijkertijd misbruikten zij het volk zelfs meer dan dat de Romeinen ooit hadden
gedaan. In Mat. 23:2-15 zei Jezus,
2 De schriftgeleerden en de Farizeeën zijn gaan zitten op de stoel van Mozes… 4
Want zij binden lasten samen die zwaar zijn en moeilijk om te dragen, en zij
leggen ze op de schouders van de mensen; maar zij willen die zelf met geen
De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 57